ถึงคุณปอ​ที่รัก ​เพื่อนนักอ่าน
กลอนคุณหวานสำนวนงามทอ​ความฝัน
​ใครอ่านแล้ว​แอบยิ้มสุข​ได้ทุกวัน
ซ่อน​ความฝัน​ที่ยังแฝงแรงไฟฟืน
คุณ​จะมีพรุ่งนี้...​ของคุณแน่
หากคุณไม่ยอมแพ้กระแสคลื่น
​เมื่อรักในกานท์กวี มีจุดยืน
​จะคอยชื่น ใจชิดมิตรกวี
ช่วยปลอบปลุกทุกข์ท้อให้ต่อสู้
ให้รับรู้ในนิยาม ท่ามวิถี
ให้รู้ว่าโลกยังงามด้วย​ความดี
​คือดอกไม้ ของกวีประชาชน

​ความรักมานก็เหมือนขี้ลอยน้ำ ปลาไม่ตอดมานก็ไม่แตก

สงสัยลอก email addressไม่ถูก ส่งไม่​ได้ คุณปอ เขียนให้อีกที ขอบคุณค่ะ​

ขอ​ความห่วงใย​ที่พี่มอบให้
​ได้ย้อนสู่ใจในตัวพี่ยา
น้องขอคอบคุณใน​ความห่วงหา
ขอบคุณพี่ยา​ที่แสนดีจริง

(กล้วยไม้ขอโทษน่ะค่ะ​ไม่​ได้ตั้งใจเขียนคำว่าหวงเลย​ค่ะ​ตั้งใจเขียนคำว่าห่วงจริง ๆ​ ค่ะ​ น้องนี้มิบังอาจค่ะ​พี่ปอ)

กลับมาให้​กำลังใจพี่ปอแล้ว​ค่ะ​ กล้วยไม้หายดีแล้ว​ ขอบคุณใน​ความหวงใยค่ะ​พี่ปอ

คุณปอ เปลือกไม้ ดิฉันขออนุญาตคัดลอกกลอนของคุณเก็บไว้แล้ว​​จะส่งต่อให้​เพื่อน​ได้อ่านบ้าง​ได้ไหมค่ะ​ ไม่ทราบว่าสงวนลิขสิทธิ์หรือเปล่าอย่างไรก็ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ​

คุณปอ เปลือกไม้ ดิฉัน​เป็นนักอ่านกลอนมานานแล้ว​อ่านกลอนของคุณปอแล้ว​ชอบมากเรื่อง​​ความรักหวาน ๆ​ อยากให้คุณปอช่วยเขียนกลอนเกี่ยว​กับ​ความรัก​ที่ไม่สมหวังให้หน่อย​​ได้ไหมค่ะ​ (​พอดีอกหักค่ะ​)

สวัสดี ! ปอ เปลือกไม้ ให้สุขสันติ์
เชื่อมสัมพันธ์ ใกล้ใกล้ ​ได้ดังหวัง
อาศัย e - mail noknoi พลอยสุขจัง
​ความคิดหลั่ง พรั่งพรู สู่ปวงชน
ด้วย​ความคิด สร้างสรรค์ อันสูงส่ง
​เพื่อดำรง สรวงศิลป์ กวินทร์ผล
แนวสร้างสรรค์ วรรณศิลป์ ​ได้ยินยล
​เป็นมนต์ดล สุขสันติ์ ปัน​ส่วนจินตน์

ผมรออ่านกลอนของคุณปออยู่​นานแล้ว​ทำไมตอนนี้ไม่มีผลงานออกมาให้อ่านเลย​ครับ​

หาคำหวานๆ​ให้ผมหน่อย​สิครับ​ ด่วน

ขอบคุณพี่ปอมากค่ะ​​ที่ช่วยแก้ไขกลอนของกล้วยไม้ให้ดูดีขึ้น​การเลียนแบบ​ถ้าระดับนักเขียนอย่างพี่ปอ เลียนแบบนี่ก็นับว่า​เป็นบุญวาสนาอันใหญ่หลวงเลย​ทีเดียวสำหรับเด็กฝึกหัดอย่างกล้วยไม้ ขอขอบคุณพี่ปออีกครั้งค่ะ​สำหรับ​ความกรุณา...​...​อย่าลืมเขียนงานของพีปอมาให้อ่านอีกน่ะค่ะ​

สะดุดรักล้มลงตรงกลางใจ
ลุกขึ้น​​ได้ตั้งสติคิดหลีกหนี
​แต่ก็กลัวหัวใจไกลคนดี
เลย​​ต้องรีบกลับ​ที่เก่า​ที่เราคอย
ก้มลงเก็บหัวใจ​ใครไม่รู้
เฝ้าแอบดูเจ้าของอยู่​ไม่เห็นหล
อยาก​จะเจอหน้าตาน่ะน่ามล
​จะ​ได้เลิกสับสนกระวนกระวาย

ถึง คุณปอเลือกไม้ มีหนังสือเล่มหนึ่ง​​ที่อยากให้คุณ​ได้อ่าน ​เป็นหนังสือ​ที่ดีมากๆ​ ชื่อว่า "มีชีวิต ​ที่คิดไม่ถึง " ของ ดังตฤน หรือสนใน​ไป​ที่ .http://dungtrin.com/meecheewit/point ในนามคนกวีเหมือนกัน อยากแบ่งปัน​ความรู้สึก แล้ว​คุณ​จะพบ​กับ ชีวิต ​ที่คิดไม่ถึง

ภาพชีวิตครูไทยคลายกันหมด
อนาคต งดงามเพียง​ความฝัน
​เป็นอยู่​อย่างยากไร้ ​ไป วัน วัน
​จะตายกัน​เมื่อไร...​ยังไม่รู้
แม่พิมพ์พ้อ

ถึงคุณ ปอ เลือกไม้
จดหมายรัก

ฝากสาส์น แนบส่งมายามว้าเหว่
สุดคะ​เนอนาคตกำหนดหมาย
ต่อ​ไปนี้ชะตากรรมประเทศไทย
อาจ​จะยืนหยัด​ได้ อีกไม่นาน
​ถ้าศีลธรรมไม่กลับมาโลกาวินาศ
มนุษยชาติเลวกว่าสัตว์เดรัจฉาน
เพราบ้ากิน บ้ากาม เกียรติ เกลียดนิพพาน
​ความทะยานเกาะกินใน หัวใจคน
อยากครองเมืองครองโลกโยกกันใหญ่
ไม่มี​ใครเมตตา​ใคร ให้สับสน
ขอศีลธรรมกลับมาพาผู้คน
ให้ผ่านพ้น วิกฤตการณ์ ทันเวลา .

จากกวีสาว ทองษา
กวีสมัครเล่นของสยามรัฐสับดาห์วิจารณ์

พี่ปอค่ะ​ตอนนี้กล้วยไม้เขียนกลอนสะดุดรักอยู่​​แต่เขียนไม่ค่อยออกพี่ปอช่วยขึ้น​ให้ทีซิค่ะ​เขียนให้สักบทเดียวก็​ได้ค่ะ​แล้ว​กล้วยไม้​จะลองต่อเอง กล้วยไม้​จะรอพี่ปอเขียนให้น่ะค่ะ​

ขอบคุณพี่ปอมากค่ะ​​ที่เข้า​ไปอ่านกลอนของน้องในบทกวีดิจิตอลเท่า​ที่เขียนมา​ได้ก็​เพราะ​ความกรุณาของพี่ปอ​ที่ช่วยแนะช่วยสอนให้ (แถมยังชมอีกด้วย) ทำให้น้องมี​กำลังใจ อีกเยอะเลย​ค่ะ​ ​แต่...​.ฮะแอ้ม...​พี่ปอเขียนผิดอีกแล้ว​ค่ะ​
ให้เกียรติค่ะ​ไม่​ใช้ให้ เกียรติ์ ​(นั้น​เกียรถยนต์ค่ะ​พี่ปอ)

อยาก​จะชวนพี่ปอมาชมสวน
​ที่อบอวนด้วยรักสมัครสมาน
สวนน้องนี้ปลูกไว้​เมื่อไม่นาน
ดอกรักบานสะพรั่งน่านั่งมอง
ก้าวเข้ามาทุกทีไม่มีเบื่อ
รักเหลือเฟือมีให้​ใคร​ทั้งผอง
พี่อยากรู้​ต้องเข้ามาทดลอง
​จะ​ได้จองดอกรักให้สักกำ
น้องตั้งใจปลูกไว้ให้เต็มสวน
กันแมลงรบกวนทำบอบซ้ำ
ใส่รั้วเหล็ก...​ประตูใจไว้ลำพัง
แล้ว​คอยนั่งเปิดไว้ให้พี่ยา

โอ้..กล้วยไม้ตัดพ้อแล้ว​ต่อว่า
ปอ..รักษาเปลือกไม้ก็ขายขำ
​เพราะงานหนักรักล่มระทมกำ
นั่งหน้าคว่ำพูดไม่ออกบอกไม่​เป็น

ไม่​ได้โกรธโทษ​ใครให้เ​คืองขุ่น
หวานละมุนหมุนหมอนนอนหลับฝัน
ปอ..เปลือกไม้ผายวลีเฝ้าโรมรัน
บอกรักนั้น​...​​จะมั่นนิรันดร

อิอิ แซวกันเล่นๆ​ นะค่ะ​ คุณปอ..เปลือกไม้ แล้ว​ก็คุณ กล้วยไม้
อย่าคิดไรมาก..หนุกๆ​ ​ไปวันๆ​ค่ะ​

พี่ให้รักพักใจให้น้องคิด
แล้ว​ตามติดอักษรคำกลอนหวาน
เฝ้าถนอมกล่อมเลี้ยงเพียงวันวาน
อีกไม่นานรู้ค่าว่ารักเอย
พอ​ใช้​ได้ไหมค่ะ​พี่ปอ​จะต่ออีกบทก็ยากเต็มที

พี่โกรธน้องด้วยเรื่อง​ใดไม่ตอบโต้
หรือโมโห​ที่น้องคอยกวนใจ
​ความจริงแล้ว​ก็แค่กลอน​ที่สอนให้
พี่ใจร้ายเกล้งทำ​ได้ลงคอ
​ที่ส่งมาก็แค่ภาษากลอน
พี่เองสอนให้น้องหัดเขียน​ได้
น้องเริ่มเก่งพี่เองก็ชมไว้
แล้ว​ทำไม่ถึงตัดรอนผ่อน​กำลัง

พี่ปอคะ​
ม่านแพร​แต่งจากกลอนพี่ปอ​ไปแล้ว​นะคะ​ ตอนนี้ฝรั่งไร้เมล็ดยัง​เป็นแค่ดอกอยู่​เลย​

พี่ปอคะ​
ตอนนี้ม่านแพรสมัคร​เป็นนักเขียนบ้างแล้ว​ ​ถ้าม่านแพร​จะขออนุญาตนำบางบทของพี่ปอ​เป็นต้นแบบ นำมา​แต่งกลอนโต้บ้าง​จะ​ได้ไหมคะ​

ปอ..เปลือกไม้รายล้อมออ้มคำผวน
อักษระทุก​ส่วนผวนคำผัน
สกุนเกริ่นลำนำประจำวัน
ถึง..ปอมั่นรักนั้น​นิรันดร

​คือยุงลายบินผ่านระหารห้วย
อักษรสวยหลากสีมิมีเสียง
จักวาลวุ่ยวายไร้สำเนียง
คิดแค่เพียงตอบกระทู้คู่ภิรมย์

ยินดีถามคำคมผสมผสาน
เยี่ยมเรือนชานผ่านพบประสบหมาย
นึกตะหงิดผิดแผกแตกประกาย
ถึง..คุณปอเปลือกไม้ร่ายกวี

​ที่เขียนมาไม่รู้หรอกนะค่ะว่า​​เป็นกระทู้คุณปอแนะนำมาว่าให้หัดเลียนแบบก็เลย​ลองเขียนเลียนแบบดู ​ระหว่างกระทู้​กับกลอน​ถ้า​จะเขียนจริง ๆ​ อะไร​เขียนยากกว่ากันค่ะ​ แล้ว​มีหลักการเขียน​ที่ถูก​ต้องอย่างไรค่ะ​

ขอ คิดถึงเพียงวันละหนึ่ง​ครั้ง
แค่ นี้ยังพอ​ได้นะใจเอ๋ย
​ได้ อิงแอบแนบใจ​ได้ชิดเชย
รัก คู่เคยชิดใกล้ไม่ร้างลา