สวัสดีค่ะ​คุณปอ เปลือกไม้

ชื่อของ pilgrim ก็เขียนว่า พิลกริม ค่ะ​ หรือ​จะเรียก พิล เฉยๆ​ ​เพื่อ​ความประหยัดเวลาก็​ได้ค่ะ​
ขอบคุณนะคะ​ ​ที่เขียนมาคุยกัน สบายดีนะคะ​

ด้วย​ความปรารถนาดีค่ะ​
พิลกริม

สวัสดีค่ะ​คุณชมดอกดาหลา

ไม่รังเกียจหรอกจ้า คนจน
​ความจน ​ความรวยไม่ใช่สิ่งสำคัญ ขอ​เป็นคนจน​ที่ขยัน มีคุณธรรม​และน้ำใจ เท่านี้ก็พอแล้ว​จ้า
เรื่อง​คอมพิวเตอร์​ใช้​ไปนานๆ​ก็คล่องเองนะคะ​ อย่างพิลกริม​ถ้าไม่รู้ ตรงไหน ก็คอยถามคนอื่น​เขาค่ะ​ แล้ว​ก็จดไว้ (จำอย่างเดียว เดี๋ยวก็ลืมค่ะ​ ​ต้องจดไว้ด้วย อิๆ​ๆ​)

​ส่วนเรื่อง​ คืนแห่ง​ความทรงจำนั้น​ น่าเสียดายนะคะ​ ​ที่ต้นฉบับ​หาย​ไป คุณชมดอกดาหลา ไม่เขียนใหม่ซ่อมแซมหรือคะ​ เรื่อง​​จะ​ได้สมบูรณ์ครบถ้วน

พวกเราขอ​เป็น​กำลังใจให้คุณชมดอกดาหลาสรรค์สร้างงานต่อ​ไปนะคะ​

ด้วย​ความปรารถนาดี
พิลกริม

สวัสดีค่ะ​ชมดอกดาหลา

ดีใจค่ะ​ ​ที่คำแนะนำ​และ​ความเห็นของพิลกริม มีประโยชน์ต่อการเขียนของคุณค่ะ​ ​จะว่า​ไปแล้ว​ การเขียนก็เหมือนการทำทดลองเหมือนกันค่ะ​ เราก็ทดลองเขียนอย่างนั้น​อย่างนี้ ฝึกฝน​ไป​ได้เรื่อยๆ​ค่ะ​ พิลกริมเชื่อว่า คนอ่านคงอยากอ่านงานเขียนของคุณชมดอกดาหลาในหลายๆ​รูปแบบนะคะ​

​ถ้าพอมีเวลาก็เขียนมาอีกนะคะ​ ยิ่ง​ถ้าหารูปประกอบมาลง​ได้​จะยิ่งทำให้งานเขียนน่าสนใจ น่าอ่านมากขึ้น​ค่ะ​ รูปประกอบอาจไม่ใช่รูปจริงก็​ได้ ​แต่​เป็นรูป​ที่เข้า​กับเรื่อง​น่ะค่ะ​

ยินดีด้วยค่ะ​ ​ที่คุณชมดอกดาหลา​เป็นคอลัมนิสต์หนังสือท้องถิ่น นับ​เป็นเวทีอีกแห่งหนึ่ง​​ที่ทำให้คุณ​สามารถสื่อสารงานเขียน​กับผู้อ่านนะคะ​

ด้วย​ความปรารถนาดีค่ะ​
พิลกริม

เอ พี่ว่าสงกะสัยพี่แมวเหมียวอาจ​จะ​กำลังยุ่งๆ​ตอนนั้น​แล้ว​ลืม​ไปเลย​ หรือ ไม่งั้นก็มีเหตุผิดพลาดอะไร​สักอย่างนึงนะ ​เพราะ​ถ้าพี่แมวเหมียว​ได้รับจดหมายของนกแก้ว เอ๊ย น้องแก้ว พี่​เขา​ต้องตอบแน่ๆ​จ้า รับรอง​เอาหัวไอ้พิล​เป็นประกัน นี่​เขาก็บ่นถามถึงน้องแก้วมาเองนะ พี่พิลไม่​ได้​ไปกระแซะ เซ้าซี้​เขาเลย​จ้ะ​

ลองเขียนดูใหม่อีกทีไหม เดี๋ยวพี่พิล​จะลองเข้า​ไปถามพี่​เขาดูอีกทีก็​ได้ว่า​ได้รับจดหมายฉบับ​นั้น​หรือเปล่านะจ๊ะ​ ว่า​แต่ว่าน้องแก้วไม่อยากกลับ​ไปเยี่ยมเยียนบ้านนั้น​มั่งเหรอจ๊ะ​ ​จะปีใหม่แล้ว​ ลืมเรื่อง​เก่าๆ​ดีกว่านะจ๊ะ​

ถามปัญหาแค่นี้ไม่กวนใจหรอกจ้า เราพวกต๊องเหมือนกัน ยินดีให้กวน​ได้ทุกอย่าง​แม้​แต่กวนโอ๊ย ฮิๆ​ๆ​ๆ​ๆ​ๆ​

รักเด็กดื้อเช่นกันจ้า
พี่พิล

สวัสดีครับ​น้องแดง หัวโต

ขอบคุณมากครับ​​ที่เขียนมาคุยกัน พี่พิลอยู่​อังกฤษครับ​ ​แต่จวน​จะ​ได้กลับเต็มทีแล้ว​

เมือง​ที่พี่พิลอยู่​ใกล้ๆ​​กับ เลสเตอร์​และน็อตติงแฮมครับ​ ​แต่ลิเวอร์พูล พี่พิลก็เคย​ไปเ​ที่ยวนะ ​เป็นเมืองท่าใหญ่มากครับ​ ​ได้​ไปดูสนามแอนฟิลด์ด้วย ​แต่ไม่​ได้ดูการแข่งขันหรอก ​เพราะหาบัตรยากมาก เอ เดี๋ยวพี่ ​เอาเมืองลิเวอร์พูลมานำเ​ที่ยวดีกว่าเนอะ

เรื่อง​ฟุตบอลพอ​จะตอบ​ได้จ้ะ​ ​แต่เรื่อง​สาวๆ​ ฮิๆ​ๆ​ๆ​ อาจ​จะตอบ​ได้มากกว่าเรื่อง​บอล ลองถามมาดิ

น้องแดง สบายดีนะจ๊ะ​ หยุดเขียน​ไปเลย​เหรอ เรียนหนักหรือเปล่า ขอให้ตั้งใจ​และประสบผลสำเร็จนะคะ​

ด้วย​ความปรารถนาดี

พี่พิล

สวัสดีจ้ะ​ป้่าทอง

เจ๊เองก็เห็นใจป้าทองมากๆ​เลย​ ​เพราะเจ๊ก็รักแม่มาก ตอนนี้ อยู่​ไกลแม่ บางทีก็ใจไม่ดี ​เพราะคิด​ไปต่างๆ​นาๆ​ ​พอดีแม่เจ๊​เป็นโีรคหัวใจอยู่​จ้ะ​ เจ๊ก็หวังว่า ​จะ​ได้กลับ​ไปบ้านเสียที ​เพื่อ​จะ​ได้​ไปดูแลแม่ให้ดี​ที่สุด

​ส่วนเรื่อง​​ความโศกเศร้าของป้าทอง เจ๊หวังว่า ป้าทองคง​จะค่อยๆ​ทำใจให้เข้มแข็ง​ได้นะ เวลา​จะช่วยสมานจิตใจเราจ้ะ​ คุณแม่​ไปสบายแล้ว​ ป้าทองเองก็ทำหน้า​ที่อย่างดี​ที่สุดแล้ว​ ท่านละจากสังขารอันเสื่อมสลาย​ไปตามกาลเวลา ​เพื่อจากพวกเรา​ไปสู่ภพภูมิ​ที่ดีกว่า ท่านคง​จะมี​ความสุขมากขึ้น​ ​ไป​ต้องทรมาน​กับสังขารอันเสื่อมโทรมต่อ​ไปจ้ะ​

เรื่อง​ของโชคชะตา สุด​ที่มนุษย์ตัวเล็กๆ​อย่างเรา​จะ​ไปฝืนฉุดดึงรั้ง หรือเปลี่ยนแปลง​ได้จ้ะ​ ถือเสียว่า ​เมื่อเราพบก็​ต้องมีวันพรากจากกัน เพียง​แต่​จะช้าหรือเร็ว เจ๊พิลขอให้ป้าทองทำใจให้สบาย คิดถึงคุณแม่​ได้ ​แต่อย่าเศร้ามากนะจ๊ะ​ ​ถ้าคุณแม่มีญาณวิถีใดๆ​​ที่​จะรับรู้​ได้ คุณแม่​จะ​ได้ไม่​ต้องคอยห่วงป้่าทองไงจ๊ะ​ ไม่แน่นะ คุณแม่อาจ​จะมองมาด้วย​ความซาบซึ้งถึง​ความรักของลูกชายคนหนึ่ง​​ที่มีให้คุณแม่อย่างลึกซึ้งก็​ได้

ป้าทองโชคดี​ที่สุดแล้ว​ ​ที่​ได้มีโอกาสปรนนิบัติดูแลคุณแม่ในช่วงบั้นปลายของท่าน ​เป็นมหากุศลจ้ะ​ เจ๊พิลคิดว่า พรนี้​จะน้อมนำให้ป้าทอง​ได้พบ​กับ​ความสุข ​ความเจริญในชีวิตตลอด​ไป

แล้ว​พวกเรา​จะรอให้ป้าทองกลับมาเขียนงานเหมือนเดิมนะ
​เป็น​กำลังใจให้คุณ ​เป็น​กำลังให้เธอ ​เป็นสิ่งเสนอให้มา (ร้อง​เป็นเพลงมาให้เลย​จ้ะ​)

รักษาสุขภาพ​และขอให้มี​ความสุขทุกวันจ้ะ​
เจ๊พิล

สวัสดีจ้ะ​ น้องแก้ว

ขอบคุณสำหรับ​ความรัก ​ความห่วงใย ​และ​ความรู้สึกดีๆ​​ที่มีให้กันเสมอ พี่พิลเองดีใจมาก ​ที่น้องแก้วชอบบ้านหลังนี้ ​และอยู่​ดีมีสุข มี​เพื่อนๆ​หลายคนชมมาว่า น้องแก้วสร้าง​ความคึกครื้น​ได้ดีมากเลย​ อย่าทิ้งกัน​ไปไหนซะนะน้อง

พี่เองก็ขออวยพรให้น้องแก้ว สมปรารถนาในทุกอย่างจ้ะ​ ​ได้มี​ความรัก​ที่อบอุ่นรายล้อมนะจ๊ะ​

ขออำภัยตอบจดหมายช้า​ไปหน่อย​ ​เพราะมัว​แต่ยุ่งๆ​หลายอย่างจ้ะ​ ถึงตอบช้า ​แต่ก็คิดถึงเสมอนะจ๊ะ​

จากพี่พิล

สวัสดีค่ะ​น้องพันนที
ตอนนี้พี่พิลก็โล่ง​ไปอีกเปลาะหนึ่ง​แล้ว​ค่ะ​ ​กำลัง​จะส่งเล่มให้กรรมการสอบ จากนั้น​ ก็​ต้องเตรียมตัวสอบค่ะ​ ​แต่ก็ยังกลัวๆ​เหมือนกัน กลัวฟังอาจารย์ถามแล้ว​ไม่รู้เรื่อง​ อิๆ​ๆ​ๆ​ เฮ้อ ​แต่ก็​ต้องสู้ๆ​ๆ​ๆ​ ลุยๆ​ๆ​ๆ​ ไม่งั้นก็ไม่​ได้กลับเมืองไทยเสียทีค่ะ​

ขอบคุณมากนะคะ​ สำหรับ​กำลังใจจากน้องพัน พี่ก็​กำลังใจเกินร้อยค่ะ​ ​เพราะ​ได้จาก​เพื่อนๆ​ พี่ๆ​ น้องๆ​ ​และทางบ้านน่ะแหละ​

พันนที​กำลังยุ่งใช่ไหมคะ​ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะ อย่าหักโหมมาก พี่ก็เข้าใจชีวิตคนทำงานดี ​เพราะ​แต่ก่อนก็หอบงานกลับ​ไปทำ​ที่บ้านทุกวัน จนดึกดื่น ​แม้ว่า​จะรัก​และรับผิดชอบงานแค่ไหน ​แต่ก็​ต้องรักตัวเองบ้างนะคะ​

​ต้องขอบคุณมากๆ​ค่ะ​ ​ที่มา​เป็นแรงใจให้ศาลานกน้อยเสมอ ​ถ้ามี​ความเห็น​ต้องการให้ปรับปรุงใดๆ​ เชิญเสนอ​ได้เลย​นะคะ​ คิดว่า ลุงเปี๊ยกคง​พร้อม​ที่​จะจัดให้

ดีใจค่ะ​​ที่มีน้องน่ารักๆ​มาช่วยกันสร้าง​ความอบอุ่นในหมู่พวกเรา ​และนำเรื่อง​ราวดีๆ​มาแบ่งปันกันอ่าน

ขอให้ประสบ​ความสำเร็จในสิ่ง​ที่ปรารถนา​และมี​ความสุขทุกวันนะคะ​

สวัสดีค่ะ​ คุณธีรนันท์

ยังนึกอยู่​เหมือนกันค่ะ​ ว่าช่วงหลัง คุณธีรนันท์หาย​ไป
เคยตามเข้า​ไปอ่านเรื่อง​สั้นของคุณธีรนันท์หลายเรื่อง​ ก็รู้สึกว่า​ คุณธีรนันท์เขียน​ได้ลื่นไหล ​และมีสำนวน​ที่สวยๆ​หลายตอนค่ะ​ ​ถ้าหยุดเขียน​ไปละน่าเสียดายแย่เลย​

ขอให้เขียนบ่อยๆ​นะคะ​ ไม่มีอะไร​​จะ​ใช้หรอกค่ะ​ ขอบคุณมากๆ​ นอกจากอยาก​ใช้ให้เขียนงานมาให้พวกเราอ่านกันอีกค่ะ​

ขอบคุณแทนลุงเปี๊ยก ​และพวกเราทุกคนค่ะ​ สำหรับคำอวยพรครบรอบสิบปี
ขอฝากคำอวยพรเผื่อแผ่มาให้คนอ่านทุกท่าน ​และคุณธีรนันท์ด้วยนะคะ​
ขอให้มี​ความสุขเช่นกันค่ะ​

ไม่เบื่อหรอกจ้ะ​ ป้าทอง ของแท้ ขอให้เขียนมาบ่อยๆ​แล้ว​กัน เจ๊​จะตามแก้(คำผิด) แหลกเลย​ อย่ารำคาญเจ๊พิลซะก่อนแล้ว​กัน
ภาษาใบ้(กิน) ​ได้เกรดเอ เนี่ยมัน​เป็นไง อย่างเดียว​กับใบ้หวยเหรอเปล่า

เรื่อง​ของป้าทอง วันพีซ น่าอ่านนะ อยากรู้ว่า คนในชุมชน​เขา​ใช้ชีวิตกันยังไงอะจ้ะ​
เขียนให้จบนะ เจ๊ขอร้อง อิๆ​ๆ​ๆ​ อย่าปล่อยให้น้องอ้อเดียวดาย

จริงๆ​ เจ๊ก็​เป็นป้าเหมือนกันค่ะ​ หลานสาวคนโตสุด รู้สึก​จะอายุราวๆ​ 15 นะคะ​ (อิๆ​ๆ​ ​แต่น้องสาว​เขา​แต่งงานไวด้วยค่ะ​)

​จะเรียกป้าก็ไม่ว่าค่ะ​ ​จะว่า​ไปแล้ว​ เรื่อง​ยอดมนุษย์ก็ดูมา​แต่เด็กๆ​ค่ะ​ อพอลโล่ 11 ก็ดูทัน ​แต่ตอนนั้น​ยังเด็กมากๆ​ เห็นไหมคะ​ ว่าแก่แว้ว ตอนนั้น​ โทรทัศน์ยังมี​แต่สีขาวดำอยู่​เลย​ค่ะ​
เรียน ป.เอก ยากเหมือนกันค่ะ​ ​ใช้เวลานานด้วย ​เขาบอกว่า เก่งไม่กลัว ​แต่​ต้องอึดค่ะ​ ขอให้คุณ butterfly โชคดีเช่นกันนะคะ​ คิดหวังสิ่งใดสม​ความปรารถนาค่ะ​ ว่างๆ​เขียนเรื่อง​มาอ่านกันบ้างนะคะ​

ถึงไม่มีไฟต์บังคับ ​แต่ก็ขอตอบหน่อย​แล้ว​กันค่ะ​