มาตอบช้า​ไปหน่อย​ค่ะ​ ขอบคุณรอยยิ้ม​และพรวันเกิดมาก ๆ​ เลย​ค่ะ​

เย่เย่เย่ มีสาวกเพนแท็กซ์เพิ่มอีกคนแล้ว​ค่ะ​ (​ที่บ้าน​ใช้​แต่ยี่ห้อนี้ตั้งแต่รุ่นคุณป๊าแล้ว​) คุณพันนทีลอง​เอาเคล็ดวิชา​ไป​ใช้แล้ว​​ได้ผล​เป็นอย่างไรอย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังนะคะ​

หวัดดีคร้าบผม ^^ ซำบายดีก่ะเจ้า?

ก่อนอื่น ​ต้องขอขอบคุณน้องพอใจนะคะ​​ที่แวะเข้า​ไปชมภาพ​กับเรื่อง​บวม ๆ​ ของพี่โพ พี่โพดีใจนัก​ที่ภาพถ่ายจากฝีมือสมัครเล่น​สามารถทำให้ผู้ชมรู้สึกชุ่มฉ่ำตามบรรยากาศ​ไปด้วย ดีใจจริง ๆ​ ค่ะ​

...​

น้องพอใจถามว่าพี่โพ​ใช้กล้องอะไร​ ตอนนี้กล้องคู่กาย​คือ กล้องดิจิตอลยี่ห้อ Pentax รุ่น Opito555 ​ความละเอียด 5 ล้านพิคเซล ลำตัวหนาบึกบึนค่ะ​ (อยากเห็นหน้าตาของกล้องประจำกายพี่โพ คลิ้ก​ที่นี่ ค่ะ​)

ตอนนี้คงหาซื้อไม่​ได้แล้ว​​เพราะตกรุ่น​ไปตั้งแต่หลายปีก่อน ​โดย​ส่วนตัวแล้ว​พี่โพชอบกล้องของ Pentax มาก​เพราะเลนส์ดี ถ่ายออกมาแล้ว​สีสวยค่ะ​ (อันนี้ยกเว้นเวลาถ่ายกลางคืนแล้ว​​ต้อง​ใช้แฟรช ภาพออกมาดูไม่​ได้เลย​ ฮ่วย!) ในขณะ​ที่น้องสาวของพี่โพชอบกล้อง Nikon มากกว่า ดังนั้น​พี่โพว่า​ถ้าน้องพอใจ​จะหาซื้อกล้องคู่ใจตัวใหม่ ก็แนะนำให้ซื้อยี่ห้อ​ที่ค่อนข้างฮิตติดตลาดสักหน่อย​ ไม่ว่า​จะ​เป็น Pentax, Nikon, Sony, Canon หรือ Panasonic กล้องเหล่านี้มีคุณภาพของเลนส์ไม่แตกต่างกันนัก​และ​จะทนทานกว่าพวก​ที่ไม่ค่อยมีชื่อ​และราคาถูก (ของดีไม่มีถูก ของถูกไม่มีดี อันนี้​คือสัจธรรม!) ​ส่วน​จะเลือกของค่ายไหนก็​ต้องขึ้น​อยู่​​กับว่าน้องพอใจ​ต้องการถ่ายภาพแบบไหน​เป็นพิเศษหรือเปล่า? อันนั้น​​ต้องลง​ไปดูในรายละเอียดของกล้อง​แต่ละรุ่นดูอีกทีนะคะ​

​ส่วนเทคนิค​ที่พี่โพ​ใช้ในการถ่ายภาพครั้งนี้​เป็นเทคนิคพื้นฐาน​ที่​ไปแอบแฮ้บคนอื่น​เขามาอีกทีค่ะ​ ​เป็นเทคนิค​ที่ปรับมาจากการ​ใช้กล้อง manual นำมา​ใช้ในกล้องดิจิตอลน่ะค่ะ​

เทคนิค​ที่​ใช้​เป็นเทคนิค close-up ค่ะ​ ​โดยพี่ตั้งโหมดกล้องไว้​ที่ P (โหมดปกติธรรมดา คล้ายกล้องปัญญาอ่อน) ​แต่เซ็ทค่าพิเศษให้อยู่​​ที่ Macro ​เอาไว้ (​ถ้าน้องพอใจเคย​ใช้กล้องกึ่งอัตโนมัติ การปรับค่า Macro ​คือตรงปุ่ม​ที่มีรูปดอกทิวลิปน่ะค่ะ​) ตะนี้ก็ออก​ไปหานายแบบ นางแบบ​ที่​จะ​ใช้​เป็น object สำหรับเก็บภาพกันเลย​...​

พอเจอ object ​ที่เรา​จะถ่ายรูปแล้ว​ก็ให้น้องพอใจทำการ zoom in ให้สุดระยะ optical zoom ​แต่อย่าเลย​​ไปถึงระยะ digital zoom นะคะ​ (กล้องดิจิตอล​แต่ละรุ่น​จะมีระยะ optical ​กับ digital zoom ต่างกันค่ะ​) แล้ว​ก็จัดแจงตั้งกล้อง เลือกองค์ประกอบภาพตาม​ที่​ต้องการ

​โดยการตั้งค่ากล้องแบบนี้เรา​จะ​ได้ภาพแบบ "ชัดตื้น" ​คือมีระยะโฟกัสเพียงจุด ๆ​ เดียว ดังนั้น​ให้น้องพอใจกำหนดว่าอยาก​จะโฟกัสตรงไหนของ object นะคะ​ ยกตัวอย่างเช่น​จะถ่ายหยดน้ำบนใบไม้ ก็ให้โฟกัสตรงหยดน้ำ​โดยตรงเลย​ค่ะ​ ภาพ​ที่ออกมา​คือตัวหยดน้ำ​จะชัด​ที่สุด ​แต่บริเวณใบไม้รอบ ๆ​ ​จะเบลอ

​และ​เนื่องจากเราตั้ง zoom ไว้จนสุดระยะ optical zoom แล้ว​ ดังนั้น​เวลาน้องพอใจ​จะถ่ายภาพ อยากให้เห็น object ใหญ่-เล็กแค่ไหน น้องพอใจ​ต้องขยับตัวเข้าใกล้หรือออกห่างจาก object ​เอาเองค่ะ​

พอเราขยับตัวจน​ได้ภาพในแบบ​ที่เรา​ต้องการแล้ว​ ​ถ้า​เป็นกล้องดิจิตอลเรา​สามารถปรับโฟกัส​ได้ก่อนถ่ายจริง​โดยกดปุ่ม shutter release ลงเพียงครึ่งเดียว แล้ว​ดูภาพจากในจอของกล้องว่าเราชอบองค์ประกอบของภาพ รวมถึงค่าแสงต่าง ๆ​ หรือยัง ​ถ้าชอบแล้ว​ก็ค่อยกดชัตเตอร์ลงเต็ม​ที่​เพื่อเก็บภาพ ตอนกดให้ระวังกล้องขยับนะคะ​ ​เพราะ​ถ้าขยับแล้ว​เบลอทันทีแน่นอน

อืม...​ อธิบายมายืดยาว ไม่แน่ใจว่าน้องพอใจ​จะเข้าใจหรือเปล่า? ช่วงนี้สมอง​ส่วนภาษาของพี่โพมันไม่ค่อยทำงานเสียด้วย ยังไงก็ลองทำตามดูนะคะ​ ​ถ้างงตรงไหนให้ถามมาใหม่อีกที แล้ว​พี่โพ​จะมาตอบให้ค่ะ​


ปล. เทคนิคนี้​ใช้ถ่ายภาพครึ่งตัว portrait ​ได้เช่นกันค่ะ​ เรา​จะ​ได้ภาพนางแบบชัด ​แต่วิวด้านหลังเบลอ ​แต่​ต้องมีเทคนิคอีกนิดนึงตรง​ที่ระยะห่าง​ระหว่างเรา(คนถ่าย) ​กับนายแบบหรือนางแบบ ​ต้องมีระยะสั้นกว่าระยะทางจากตัวนางแบบ​กับภาพวิวด้านหลัง ยกตัวอย่างเช่น ​จะถ่ายภาพนางแบบ​โดยให้มีสวนดอกไม้​เป็นฉากหลังแบบเบลอ ๆ​ ก็​ต้องจัดให้นางแบบยืนห่างจากสวนดอกไม้สักนิด ​ส่วนเราก็ซูมเลนส์ให้สุดระยะ optical zoom แล้ว​จัดองค์ประกอบภาพ​โดยระยะจากตัวเรา​กับนางแบบ​ต้องสั้นกว่าระยะ​ระหว่างตัวนางแบบ​กับตัวสวนดอกไม้​ที่​จะ​ใช้​เป็นฉากหลังค่ะ​

อีกนิดนึง...​ กล้องแบบเลนส์เดี่ยว​จะให้ภาพชัดตื้นสวยกว่ากล้องแบบเลนส์รวม ดังนั้น​​ถ้าน้องพอใจชอบการถ่ายแบบชัดตื้นมากกว่าการถ่ายภาพวิวแบบกว้าง ๆ​ ก็ควรเลือกกล้องเลนส์เดี่ยวนะคะ​ ราคา​จะแพงนิดนึง...​ ​แต่คุ้มค่าเน้อ ยิ่งเลือกแบบ​ที่เปลี่ยนเลนส์​ได้ยิ่งเลิศ พี่โพก็อยาก​ได้​แต่ไร้ทุนทรัพย์ขอรับ


ขอให้สนุก​กับการถ่ายภาพนะคะ​

ขอบคุณก๊าบบบบบบบ เดี๋ยวส่งน้องงู​ไปชมภาพแทนก่อน ​เพราะไอ้โพ​ต้องทำงานค่ะ​ ฮือ...​

เหอเหอ ไม่แน่ใจว่าคุณชเมทเทอริงเข้าใจอะไร​คลาดเคลื่อนหรือเปล่าหนอ? ​แต่โพว่าโพไม่เคยเขียนฟิคของแฮร์รี่เลย​นะคะ​ (​ที่จริงก็เคยเขียน ​แต่เขียนไม่จบอ่ะค่ะ​ แฮ่...​ )​ ​เอา​เป็นว่า​ถ้าหาฟิคดี ๆ​ ของคู่นี้เจอ ​จะ​เอาลิงค์มาฝากละกันนะคะ​

น้องแน็ตตี้แน่ใจหรือคะ​ว่าอยากโตมา​เป็นอย่างไอ้โพ? ลองคิด ๆ​ ดูใหม่สักรอบสองรอบนะคะ​

เอ้า คุณมิสเตอร์โรเบิร์ตคร้าบ คุณแน็ตตี้บอกว่า ร้ากกกกกกกกกกกคุณคร้าบบบบ

แม่นแล้ว​ค่ะ​ แม่น หล่อมาก เสียดายโผล่มาภาคเดียว ม่องเท่งซะแล้ว​นิ


ดอกไม้ไว้อาลัยค่ะ​

สวัสดีค่ะ​น้องกิ๊ฟ

ดีใจจัง มีแฟนคลับแฮรี่พอตเตอร์เพิ่มมาอีกคนแล้ว​ค่ะ​

พี่โพก็อยากอ่านเล่ม 6 เหมือนกันค่ะ​ กะว่า​จะ​ไปหาซื้อตอนงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติในวัน​ที่ 8 ตุลาคมนี้ น้องกิ๊ฟคง​ต้องการอ่านฉบับ​แปล​เป็นภาษาไทยแล้ว​ใช่ไหมคะ​? โอ...​ ​ถ้าอย่างนั้น​คง​ต้องรอหน่อย​ค่ะ​ ไม่แน่ใจว่าทางนานมีบุ๊คแปลเสร็จหรือยัง? ธรรมดา​จะ​ใช้เวลาประมาณ 4-6 เดือนในการแปล​และจัดพิมพ์ภาษาไทยค่ะ​ อดใจไว้อีกนิด เดี๋ยวคง​ได้มีโอกาสครอบครอง​เป็นเจ้าของแน่นอนค่ะ​ ​ส่วนมากน่า​จะหาซื้อ​ได้ตามร้านหนังสือทั่ว​ไปนะคะ​ ไว้พี่โพ​ไปเช็คมาก่อนค่ะว่า​​เขา​จะวางแผงเล่มภาษาไทยวันไหน แล้ว​​จะมาบอกต่ออีกทีนะคะ​

นี่เล่ม 6 แล้ว​ อีกเล่มเดียวก็​จะจบชุดแล้ว​ค่ะ​ ฮือฮือฮือ JK ​จะเขียนเรื่อง​ใหม่ออกมาอีกหรือเปล่าหนอ? ​และ​จะสนุกเท่าแฮรี่หรือเปล่า? ​ต้องตามข่าวกันค่ะ​

สวัสดีค่ะ​คุณตัวเล็ก


​จะให้เล่าเรื่อง​แฮรี่ภาค 4 ให้ฟังหรือคะ​? ​เอาไงดีล่ะ ​คือ Poceille อ่านมานานจนเกือบ​จะลืม​ไปหมดแล้ว​ ​เอา​เป็นว่าเล่าคร่าว ๆ​ แล้ว​กันนะคะ​


ภาคสี่เริ่มด้วยการ​ที่แฮรี่​กับ​เพื่อน ๆ​ ​ได้​ไปดูการแข่งควิชดิชชิงแชมป์โลก (คล้าย ๆ​ ฟุตบอลโลก) ​และจู่ ๆ​ ก็มีคนสร้างภาพสัญลักษณ์แห่ง​ความตาย​ที่สมุนของ You Know Who มัน​จะสร้างขึ้น​ฉายบนท้องฟ้าเวลา​จะ​ไปฆ่า​ใครสักคนขึ้น​มากลางดึก ผู้คนหนีตายกันอลม่าน พวกเด็ก ๆ​ ปลอดภัยดีค่ะ​ ​แต่แฮรี่ทำไม้เท้ากายสิทธิ์ตกหาย ​ซึ่งใน​ที่สุดก็​ไปพบอยู่​ในมือของเอลฟ์ประจำบ้านตนหนึ่ง​​ที่ชื่อวิงกี้ ​ซึ่ง​เมื่อคณะพ่อมดตรวจสอบแล้ว​พบว่าตราสังหาร​ที่ถูกสร้างฉายขึ้น​​ไปบนฟ้านั้น​ถูกสร้างออกมาจากไม้เท้ากายสิทธิ์ของแฮรี่นั่นเองค่ะ​ ​แต่ปัญหา​คือ​ใคร​เป็นคนทำ ​เพราะเอลฟ์ประจำบ้านตนนั้น​ไม่​สามารถร่ายเวทชั้นสูงขนาดนั้น​​ได้ ​ส่วนวิงกี้​ที่​เป็นเอลฟ์ประจำบ้านของคุณเคร้าซ์ เจ้านายของเพอร์ซี่นั่นเองค่ะ​ คุณเคร้าซ์โกรธมากถึง​กับไล่วิงกี้ออกทันที


พวกเด็ก ๆ​ ​ต้อง​ไปโรงเรียนกันตามปกติ ในช่วงงานเลี้ยงเปิดเทอมนั้น​ อาจารย์ใหญ่ดัมเบิลดอร์ก็แนะนำผู้​ที่​จะมา​เป็นอาจารย์สอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดคนใหม่ นั่น​คือ​แม้ดอาย มู้ดดี้ ชายพิการขาไม้ผู้มีดวงตาแปลกประหลาดน่ากลัว นอกจากนี้ยัง​ได้ประกาศงานใหญ่​ที่ทางฮอกวอร์ต​จะ​ได้​เป็นเจ้าภาพ นั่น​คืองานประลองเวทไตรภาคี​ที่ไม่เคยถูกจัดมาหลายร้อยปีแล้ว​ ​โดยมีโรงเรียนเวทมนตร์อีกสองโรงเรียนมาเข้าร่วมแข่งขัน ​ได้แก่โรงเรียนโบซ์บาตง​กับเดิร์มสแตรงก์ ​โดยมีข้อกำหนดว่าผู้​ที่​สามารถร่วมลงชื่อ​เพื่อการคัดเลือกเข้าแข่ง​ต้องมีอายุสิบเจ็ดปีขึ้น​​ไปเท่านั้น​


การคัดเลือกชื่อผู้มีสิทธิ์เข้าแข่งนั้น​อาศัยถ้วยอัคนีในการคัดเลือก ​โดยนักเรียน​ที่ประสงค์​จะเข้าร่วมแข่ง​ต้องเขียนชื่อตัวเองใส่ในกระดาษแล้ว​หย่อนลงในถ้วยอัคนี จนกระทั่งถึงวันคัดเลือก ถ้วยอัคนี​จะพ่นกระดาษ​ที่มีชื่อของนักเรียนจากสามโรงเรียนออกมาโรงเรียนละชื่อ ​แต่ปรากฏว่าสำหรับฮอกวอร์ตแล้ว​ นอกจากเซดริก ดิกกอรี่ แล้ว​ เจ้าถ้วยอัคนีดันพ่นชื่อของแฮรี่ออกมาด้วย ​ทั้ง ๆ​ ​ที่แฮรี่อายุยังไม่ถึงเกณฑ์​และตัว​เขาเองก็ไม่​ได้​เป็นคนใส่ชื่อลง​ไป...​

​แต่​เมื่อถ้วยคัดเลือกออกมาแล้ว​ก็​ต้องทำการแข่งขัน​ไป การแข่งขันมีหลายรอบ ​แต่ละรอบ​ต้อง​ใช้เทคนิค​และเวทมนตร์ต่าง ๆ​ ​ซึ่งแฮรี่ก็ผ่านมา​ได้​โดยตลอดด้วย​ความช่วยเหลือของเฮอร์ไมโอนี่ ​แต่ก็​ต้องแลกมาด้วยการทะเลาะ​กับรอนจนถึงขั้นแตกหัก ในขณะ​ที่นักควิชดิชระดับโลกอย่างวิกเตอร์ ครัม ​ที่​เป็นตัวแทนของเดิร์มสแตรงก์ก็ขายขนมจีบให้เฮอร์ไมโอนี่อย่างออกนอกหน้า

การแข่งขันรอบสุดท้ายมาถึง ​และแฮรี่ก็มีโอกาส​ได้เผชิญหน้า​กับลอร์ดโวเดอมอร์ตอีกครั้ง ครั้งนี้พ่อมดผู้ชั่วร้าย​สามารถชุบชีวิตขึ้น​มา​ได้​โดย​ความช่วยเหลือของหางหนอน​และพยายามฆ่าแฮรี่อีกครั้ง ​แต่ก็ไม่สำเร็จ อย่างไรก็ดีมีผู้สังเวยชีวิตในครั้งนี้เช่นกัน ผู้โชคร้ายผู้นั้น​ก็​คือเซดริก ดิกกอรี่ ​และนั่นทำให้แฮรี่กลาย​เป็นผู้ชนะในการแข่งขันไตรภาคีครั้งนี้​ไป​โดยปริยาย

จุดไคลแมกซ์ของเรื่อง​​คือการเผยโฉม​ที่แท้จริงของผู้ทรยศ​ที่แทรกตัวเข้ามาในโรงเรียนในฐานะของ​แม้ดอาย​และเกือบ​จะสังหารแฮรี่​ได้ ​แต่คณะอาจารย์มาช่วยไว้​ได้ทัน


เล่ม 4 จบลง​โดยทิ้งปริศนาไว้ว่า ลอร์ตโวเดอมอร์ตฟื้นคืนชีพแล้ว​ ​และ​เขา​จะทำอะไร​ต่อ​ไป?


...​


อันนี้เล่าแบบคร่าว ๆ​ นะคะ​ ​เพราะเนื้อหาจริง ๆ​ มีเยอะมาก ๆ​ ยังไงเสียปลายปีนี้หนังภาคสี่คง​จะมาฉายแน่นอน ไว้รอชมกันในโรงหนังแล้ว​กันนะคะ​

แฮ่...​ ​คือเจ้าโพมันยังไม่​ได้อ่านเลย​อ่ะค่ะ​ เลย​เล่าให้ฟังไม่​ได้


​ที่พอ​จะทราบอยู่​บ้างก็​เป็นจุดสำคัญ ๆ​ ของเรื่อง​​ที่​เพื่อน ๆ​ มาเล่าให้ฟัง ​แต่ปะติดปะต่อ​เป็นเรื่อง​​ทั้งหมดไม่​ได้ (แถมยัง​เป็น Spoil เสียด้วยสิคะ​) ​เอาไว้มีเวลา​ได้อ่านก่อนแล้ว​​จะมาเล่าให้ฟังทีหลังเด้อค่ะ​ (​จะ​ได้อ่าน​เมื่อไหร่ล่ะเนี่ยเรา เล่ม 5 ยังค้างเติ่งอยู่​บนหิ้งอยู่​เลย​ แงแงแง...​)

แง้ว...​ พิมพ์ผิดจริง ๆ​ เจ้าค่าเอ๊ย...​ กิ๊กน้า add ก็ทักมาเช่นกันค่ะ​ วันนี้แว่บเข้า​ไปแก้คำผิดให้แล้ว​จ้า ขอบคุณกิ๊ก​ที่รักมากเลย​ค่ะ​


เจอคำผิดตรงไหน แจ้งเบาะแสให้ตำรวจหญิงโพประจำโรงพักบางแค​ได้เลย​นะคะ​ ​จะตาม​ไปจับให้ค่ะ​


ปล. เรื่อง​​ที่ป้าแก่โพสต์ถามไว้ในเรื่อง​น่ะค่ะ​ เหอเหอเหอ...​ ​ที่เจ้าโพมันแปลมาลง​ได้ก็​เพราะเจ้าโพมัน​กำลังทำผิดกฏหมายอยู่​นะสิจ๊ะ​ตัวเอง นี่ยังเสียวสันหลังอยู่​วาบ ๆ​ ​ถ้ามี​ใครท้วงขึ้น​มา​เมื่อไหร่คง​ต้องเลิกล่ะค่ะ​ (คนอ่านก็ระวังโดนข้อหา "อ่านของโจร" นะคะ​ เหอเหอเหอ) ตอนแรกกะ​จะโพสต์ระบุไว้ว่าคนแปลมิ​ได้มีเจตนาแอบอ้างเรื่อง​นี้มา​เป็นของตัวเอง​และตัวละคร​และเรื่อง​​ทั้งหมด​เป็นลิขสิทธิ์​ที่ถูก​ต้องของคุณ Paul Brandon ​แต่ปรากฏว่าลืมโพสต์ลง​ที่นี่แฮะ เดี๋ยว​จะ​ต้อง​ไปโพสต์ไว้ในบทแรกค่ะ​
​จะ​ได้ไม่เกิด​ความเข้าใจผิด ​แต่​ถ้า​จะ​เอาเรื่อง​จริง ๆ​ ก็คงไม่รอดแฮะ แฮ่...​

(​ถ้า​ต้องติดคุกขึ้น​มา อย่าลืมหิ้วข้าวผัด​กับโอเลี้ยง​ไปฝากด้วยเน้อกิ๊กจ๋า)

แฮ่ แฮ่ แฮ่...​ ขอไม่สัญญา​ได้ไหมคะ​ว่า​จะมาลงให้ทุกสัปดาห์? ช่วงนี้ยังอาจ​จะทำ​ได้ค่ะ​ ​แต่พอหมดสต็อก​ที่แปลเก็บไว้แล้ว​อาจ​จะลำบากหน่อย​ค่ะ​

​เอา​เป็นว่า ขอสัญญาว่า​จะ​เอามาลงให้ทันที​ที่แปลเสร็จบทต่อบทแล้ว​กันนะคะ​ นะ นะ นะ...​ (แจกลูกอ้อนสุดชีวิต)

อุ๊ย...​ ​เป็นปลื้ม มีคนคิดถึงด้วยล่ะ


รอแฮรี่อยู่​เหมือนกันฮับ ​แต่ไม่ค่อยหวังมาก ​เพราะหนังภาค 3 ทำ​เอาน้ำตาร่วงผล็อย (ทำไมถึงทำ​กับชั้น​ได้?) ดูรอบเดียวแล้ว​ก็หายอยาก​ไปเลย​อ่ะค่ะ​ ฮือฮือฮือ ​ทั้ง ๆ​ ​ที่​เป็นเล่ม​ที่ชอบ​ที่สุด ​ซึ่งคง​เป็น​เพราะเช่นนั้น​ พอ​เป็นหนังออกมาแล้ว​มันผิด​ไปจาก​ที่จินตนาการไว้มาก เลย​ผิดหวังมาก​ไปด้วยเช่นกัน


หนังสือเล่ม 6 ​กำลัง​จะมากลางปีนี้แล้ว​ เล่ม 5 ยังไม่​ได้แตะเลย​ ไม่ว่างอ่านเลย​ค่ะ​ ​เพราะหากอ่านแล้ว​​จะติดมาก ทำอะไร​ไม่​ได้เลย​ อ่าน​ได้อย่างเดียว ช่วงนี้เลย​ยังไม่อยากเริ่ม เดี๋ยว​จะหยุดไม่​ได้อ่ะค่ะ​


ว่าง ๆ​ แวะมาคุยอีกเน้อ

ป้าแก่ขา หนูโพขอโทษจริง ๆ​ ค่ะ​​ที่ทำให้​ต้องรอจนดึกดื่น ไม่มีข้อแก้ตัวอะไร​​ทั้งสิ้นค่ะ​ ยอมรับการลงโทษ​โดยดุษฏี อย่างอนเลย​นะคะ​ น๊ะ น๊ะ น๊ะ น๊ะ...​


บท​ที่ 17 นี่สั้นกว่าบทก่อนเกือบหนึ่ง​หน้า A4 เลย​ค่ะ​ ตอนแรกว่า​จะเพิ่มอะไร​อีกนิดก็ปรากฏว่าวันเสาร์ดันไม่ว่างเสียนี่ เลย​ไม่​ได้เติมอะไร​ลง​ไป แฮ่ แฮ่ มันเลย​สั้นกุดอยู่​แบบนั้น​น่ะค่ะ​ บทหน้า​จะพยายามให้ยาวขึ้น​นะคะ​ ​แต่คงมาสองบทไม่ไหว รอให้ผ่านเดือนแรกของปี​ไปก่อนนะคะ​ เดือนหน้าอาจ​จะว่างขึ้น​หน่อย​ คงพอ​จะสร้างอารมณ์​ได้พอ​จะปั้นสองบท​ได้ค่ะ​


วันนี้​ไปกินเลี้ยงงานปา-ตีมาค่ะ​ (มี​ทั้งการปา​และการตีในงานเดียวกัน) เด็ก ๆ​ ตรึม โดนลากออก​ไปวิ่งเล่นด้วย หอบ​เป็นหมาเลย​ค่ะ​ แก่แล้ว​ วิ่งไล่เด็กไม่ทันแล้ว​ เด็ก ๆ​ เลย​ให้เล่น​เป็นสัตว์ประหลาดแทน สัตว์ประหลาดไม่​ต้องวิ่ง​เพราะโดนยอดมนุษย์ตัวเล็ก ๆ​ จับขังคุก ฮิฮิฮิ รอให้เด็ก ๆ​ ​เอาใบไม้มาปาใส่ ฮิฮิฮิ


ฝนตกวันหยุด ดี​ที่รถไม่ติด ​แต่วันทำงานอย่าทำ​เป็นตกเชียวนะ มีงอนค่ะ​ มีงอน (งอนมากไม่​ได้เหมือนกันค่ะ​ ​เพราะตอนนี้ตัวกลม​ไปหมดแล้ว​ งอนลำบาก)


ป้าแก่อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ​ อย่าให้ธรรมชาติรังแกจนป่วยอีกนะจ๊ะ​ เดี๋ยวธรรมชาติ​จะ​ได้ใจ


ตอนใหม่มาอาทิตย์หน้าตอนบ่าย ๆ​ แน่นอน รับรองด้วยเกียรติของบอดี้การ์ดนักเวทเลย​ฮับ

กร๊วก...​ ลืมตอบ​ความเห็นนี้อ่ะค่ะ​ ​เพราะส่ง​เป็นเมล์​ไปแล้ว​เลย​ไม่​ได้ตอบลงในนี้ กิซ กิซ กิซ


เรื่อง​คำแบนนั้น​คุณลุงเปี๊ยกผู้น่ารักแก้ไขไว้ให้แล้ว​ค่ะ​ หากป้าแก่เจอคำไหนอีกก็รบกวนฝากบอกนู๋โพด้วยนะคะ​ ​จะ​ได้เรียนให้ลป.ทราบต่อ​ไปค่ะ​


ขอแสดง​ความยินดี​กับลูกชายของคุณป้าแก่อีกครั้งนะคะ​ เอ๊า...​ ฉลอง...​

แวะมาอีกรอบค่ะ​


กรี๊ด...​ บอร์ดมันแบนคำนี้จริง ๆ​ ด้วยค่ะ​ เพิ่งเคยเห็นนะคะ​เนี่ย ​เพราะเวลา​จะเข้า​ไปดู​ที่โพสต์ไว้​จะเข้าทาง manage series ​ซึ่งในนั้น​มันไม่แบนค่ะ​ เลย​อ่าน​เป็นคำปกติ

จริง ๆ​ แล้ว​มันแบนตัวกลางน่ะค่ะ​ ​จะพิมพ์ยังไงล่ะเนี่ย? ​เพราะพิมพ์ลง​ไปมันก็แบนอยู่​ดี อุ๊อุ๊อุ๊ เดี๋ยว​ต้องลอง​ไปถามคุณลุงเปี๊ยกสักหน่อย​ว่า​ต้องทำอย่างไร นี่มันแบนมานานแค่ไหนแล้ว​เนี่ย? ไม่ทราบจริง ๆ​ ค่ะ​ ตายแล้ว​ ตายแล้ว​...​ คนอ่านมิรำคาญแย่หรือนี่?


​ได้เมล์แล้ว​ใช่ไหมคะ​? งั้น​จะค่อย ๆ​ ทยอยส่งตอนต่อ ๆ​ ​ไปให้นะคะ​ ช่วงนี้​จะอยู่​​กับคอมฯเยอะหน่อย​ ​เพราะ​ต้องพิมพ์งานค่ะ​ พอเบื่อเก๊าะต่อเน็ต เสียตังค์ค่าโทรศัพท์หลายบาท​แน่ ๆ​ เดือนนี้


คืนนี้ป้าแก่อย่าลืมทานยาแล้ว​นอนพักผ่อนนะคะ​ ​จะ​ได้หายหวัดเร็ว ๆ​ แล้ว​พบกันใหม่ค่ะ​

สวัสดียามเช้า​ค่ะ​ ป้าแก่​ที่รัก


??? เครื่องของป้าแก่มีตัวแบนคำไม่สุภาพด้วยหรือคะ​? ทำไมของโพไม่มีล่ะ? แปลกจริง แปลกจัง...​


มัน​เป็น​ได้​ทั้งสองคำล่ะฮับ แล้ว​​แต่ว่าตอนนั้น​พูดถึงอะไร​อยู่​ ฮุฮุ ​ถ้ามีม้าเข้ามาเกี่ยวข้องก็หมายถึงบังเหียน ​ถ้ามี​ความฝันหรือการ​ใช้เวทหนัก ๆ​ เข้ามาเกี่ยวข้องมัน​คือคลื่นเหียนจ้า...​


จีเซลมาแก้ตัวว่าไม่​ได้กลัวยัยเอมิลี่นะค๊า...​ ​แต่ไม่ชอบหน้า​เพราะ​เป็นคู่กัดกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ​แต่สำหรับเลดี้น้อยนี่กลัวจริง ๆ​ ฮับ กลัวสายตา เด็กอะไร​ก็ไม่รู้ ตาดุชะมัดเลย​


ป้าแก่รับขวัญเรือน​เป็นประจำหรือเปล่าคะ​? หากรับ​เป็นประจำก็...​แฮ่แฮ่...​ รบกวนฝากอ่านเรื่อง​เจ้ารัตติกาลเผื่อโพด้วยนะคะ​ เพิ่งมารู้ว่าลักษณาวดีเขียนเรื่อง​ใหม่ พอ​ไปดูก็ปาเข้า​ไป 20 ตอนเลี้ยวอ่า...​ ขี้เกียจ​ไปไล่ตามตั้งแต่ต้น ไว้รอรวมเล่มดีกว่า (​เมื่อไหร่เล่าหนอ?)


​ส่วนเรื่อง​ของโพคงไม่​เป็น​ที่นิยมหรอกค่ะ​ มันไม่​ได้อยู่​ในแนว "ตลาด" อย่าง​ที่​เขาชอบกัน มีน้องคนหนึ่ง​​ที่​แต่งเรื่อง​คล้าย ๆ​ กัน ​แต่ของ​เขา​จะเน้นโรแมนติกกว่านี้ ​เขายังมองหาสำนักพิมพ์​ที่รับเรื่อง​แฟนตาซีแนวนี้อยู่​​แต่หาไม่​ได้ค่ะ​ ไม่มี​ใครสนใจนิ...​ ​ส่วนมาก​จะชอบแบบแฟนตาซีเพียว ๆ​ (พ่อมด นักเวท สาดพลังใส่กันเฟี้ยวฟ้าว) หรือไม่ก็​เป็นแนวโรแมนติกคอมเมอดี้ในชีวิตปัจจุบันมากกว่าค่ะ​


ป้าแก่​จะพริ้นท์เรื่อง​นี้เก็บไว้เหรอคะ​? งั้นเดี๋ยวโพส่งไฟล์เวิร์ด​ไปให้ดีกว่ามั้ง? ​จะ​ได้พริ้นท์สะดวก​​เพราะจัดหน้าอะไร​ไว้แล้ว​เรียบร้อย​ ป้าแก่ยัง​ใช้เมล์ fatman598 อยู่​ใช่ไหมคะ​? ข้าเจ้า​จะ​ได้ทยอยส่งไฟล์​ไปให้ ตัวไฟล์เวิร์ดมัน​เป็นแบบ Protected document ไว้นะคะ​ น่า​จะสั่งพริ้นท์​ได้ไม่มีปัญหา ​แต่​ถ้าเปิดไม่ออกรบกวนป้าแก่เมล์มาบอกด้วยแล้ว​กันค่ะ​


กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก เจอคนชอบแฟนตาซีแนวเดียวกันแย้ว ดีใจจัง...​ ตอนนี้เวลาหาคนคุยเรื่อง​แฮร์รี่​จะหายากมากค่ะ​ ​เพื่อน ๆ​ เค้า​จะว่า "นี่หล่อน แก่ปูนนี้แล้ว​ยังอ่านหนังสือเด็กอีกเหรอ?" เฮอะ! ฉันชอบของฉันนี่ยะ! นี่​ถ้าป้าแก่ชอบนิยายแฟนตาซีฝรั่งแบบ 3 ภาค (Trilogy) โพมีเรื่อง​แนะนำนะคะ​ ชื่อเรื่อง​ The Farseer Trilogy ​โดยคุณ Robin Hobb สนุกมากค่ะ​ ปัญหา​คือ​จะหาซื้อ​ได้ในเมืองไทยหรือเปล่าน่ะสิ? ​ถ้าหา​ได้ลองอ่านดูนะคะ​ (ระวังติดหนับนะ กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก)


แล้ว​​จะส่งไฟล์นิยาย​ไปให้นะคะ​

สวัสดีค่ะ​ ป้าแก่​ที่รัก

แง แง แง งานท่วมหัวมากค่ะ​ กะลัง​จะแวะมาบอกว่าอาทิตย์นี้ขอไม่ลงนิยาย​ได้มั้ย?


อ๊ากกกกกกก...​. อย่าฆ่านู๋เลย​ นู๋กลัวแย้ววววววววว


ต้นปี สถาบันวิจัยต่าง ๆ​ ดันมาจัดประชุมวิชาการ​พร้อม ๆ​ กัน Poceille เก๊าะบ้าจี้ สมัคร​ไปตั้ง 4 งาน เสนอโปสเตอร์ 2 งาน​กับนำเสนอ​ปากเปล่าอีก 2 งาน (​เอากะมันสิ) ตอนนี้เลย​​ได้​แต่ปั่นบทคัดย่อ​เพื่อส่งให้เค้ารวมเล่มอยู่​น่ะค่ะ​ หมดเขตวัน​ที่ 15 นี้สองบท ​และสิ้นเดือนอีก 2 บท ยังกลัวอยู่​ว่านิยายบทต่อ​ไปอาจ​จะมีเวทปรุงยาทาแก้ขี้เรือนกระบือปะปนมาด้วย (ประมาณว่าจีเซลลืม จับปลาหลายมือ​ไปหน่อย​เลย​ปนกันมั่ว​ไปหมด )​


​เพราะฉะนั้น​​และ​เพราะฉะนี้ ตลอดช่วงเดือนมกรามหาโหด ขอลงนิยายสัปดาห์ละหนึ่ง​ตอน​ไปก่อนนะเจ้าคะ​ท่านป้าขา ​ได้โปรดอย่าลงโทษหลานเลย​ หลานสำนึกตัวแล้ว​ว่าทำผิด​ไป ครั้งหน้า​จะไม่โลภมากแบบนี้อีกแล้ว​ค่ะ​ ฮือฮือฮือ...​ (​เอายาหม่องป้ายตาเรียกน้ำตาสุดฤทธิ์)


บท​ที่ 16 ​ได้มายังไม่ถึงครึ่งเลย​ค่ะ​ ตัน ตัน ตัน ตัน ​และตัน ​แต่สัญญาว่า​จะปั้นออกมาให้​ได้ภายในวันอาทิตย์แน่ ๆ​ ค่ะ​ (ลูกผู้หญิงสัญญาแล้ว​ไม่คืนคำ ​แต่อาจ​จะคืน​ทั้งประโยค โฮะโฮะโฮะ)



ป้าแก่คิดเหมือน Poceille เลย​ค่ะ​ ​เพราะตอนแรก​ที่รับรู้ว่าอเมริกาจับคลื่นการไหวของแผ่นดิน​ได้ตั้งแต่แรก เราเก๊าะด่ามันซะเสีย ๆ​ หาย ๆ​ ว่าแล้ว​ทำไมไม่ออกประกาศเตือนออกมา(ฟะ) ​เพราะแผ่นดินมันไหวแรงมาก อย่างน้อยก็น่า​จะเตือนเรื่อง​อาฟเตอร์ช็อกสักหน่อย​ก็ยังดี เก็บเงียบฉี่ไว้คนเดียวเลย​แฮะ ​แต่​เมื่อมาคิดดูดี ๆ​ ก็ทำใจ​ได้ว่า คงไม่มี​ใครคิดถึงเรื่อง​คลื่นยักษ์เลย​แน่ ๆ​ จริงอยู่​ว่ามัน "มีโอกาส" เกิดขึ้น​​ได้หลังแผ่นดินไหว เคยเรียนมาเหมือนกันตอนเด็ก ๆ​ ชื่อ Tsunami นี่ก็คุ้นเคย แถมเห็น​ได้บ่อย ๆ​ ในหนังฮอลลีวู้ด ​แต่ไม่เคยคิดเคยฝันว่าหนนี้มัน​จะ "มา" จริง ๆ​ ​เพราะแผ่นดินไหวในบริเวณเกาะสุมาตรานั้น​เกิดขึ้น​​เป็นประจำ (ปลาอานนท์​ที่อยู่​ตรงนั้น​คงนอนดิ้นน่าดูเลย​แฮะ) หนนี้ถือว่า​เป็นคราว "ซวย" ​ที่มันทำให้เกิดคลื่นยักษ์ตามมาด้วย...​


จากนี้​ไปคง​ได้มีการเตรียมตัวกันมากขึ้น​ ​แต่ Poceille เชื่อว่าในชั่วชีวิตนี้คงไม่​ได้เห็นอีกแล้ว​ ​และเรื่อง​ราวเหล่านี้ก็​จะกลาย​เป็นตำนาน​ที่เล่าขานกันสู่ลูกหลานแล้ว​เลือนหาย​ไป​กับกาลเวลา การเตรียมตัวป้องกันก็​จะหละหลวมลงจนเลิกรา​ไปใน​ที่สุด ​และวันใดวันหนึ่ง​ในอนาคต มันก็​จะแวะพักมาทักทายแบบไม่ให้รู้ตัวอีกครั้ง...​




ขอบ​พระคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ​ ​และขอให้พรทุกประการนั้น​หวนคืนสู่ป้าแก่​และผู้​ที่​เป็น​ที่รักด้วยเช่นกันค่ะ​ ขอให้ปีนี้​เป็นปี​ที่ดีกว่าปี​ที่แล้ว​ ​แต่ยังไม่ใช่ปี​ที่ดี​ที่สุด (​เพราะหากมันดี​ที่สุดแล้ว​ปีต่อ​ไปมันก็แย่ลงอ่ะฉิ...​) ​และปีหน้าก็​จะ​เป็นปี​ที่ดีกว่าปีนี้ ​และ​เป็นเช่นนี้เรื่อย​ไปค่ะ​


พบกันวันอาทิตย์นะคะ​

สวัสดีค่ะ​ป้าแก่​ที่รัก ขออภัยค่ะ​​ที่มาตอบช้า แฮ่แฮ่แฮ่...​ เพิ่งกลับจากลาเลซ เอ๊ย...​ ม่ายช่าย จากโคราชเจ้าค่ะ​ ​ไปประชุม​แต่​เอาเข้าจริงกลับคอย​แต่ติดตามข่าวคลื่นยักษ์​ที่ภาคใต้​เพราะมี​เพื่อน​ที่ลง​ไปเ​ที่ยวแถวนั้น​ กว่า​จะตามกันเจอก็หัวใจหายหัวใจคว่ำ ปอด ตับ ลำไส้ ทำงานแปรปรวน​ไปหมด...​


ถามว่ามีกี่ตอนจบ จาก​ที่ตั้งโครงขึ้น​เสาเข็มไว้มีอยู่​ 25 ตอนค่ะ​ ​แต่คง​ต้องมีย่นมียืดตามมาอีกค่ะ​ ​โดยสรุปแล้ว​คงไม่น้อยกว่า 20 ​และไม่เกิน 30 ตอนจ้า...​ (ตอบเสร็จแล้ว​​ต้องรีบ​ไปยืนรอหน้าบ้าน เผื่อ​จะมีชายในฝันขี่ม้าขาวแวะผ่านมา ฮุฮุฮุ)


บท​ที่ 15 ​จะยาก​ที่สุดสำหรับตอนนี้​เพราะ​เป็นฉากงานเลี้ยง หัวใจ​ที่หดหู่ห่อเหี่ยวจากภาพ​ความเสียหาย​ที่ภาคใต้นั้น​เล่น​เอาคิดเนื้อไม่ออกเลย​ล่ะค่ะ​ มัน...​แบบ...​บอกไม่ถูก ​ทั้ง ๆ​ ​ที่แค่มองเห็นผ่านจอกระจก​แต่เหมือนว่าภาพ​ทั้งหมดมันตรึงอยู่​​กับลูกตา ​เพราะ​เป็นคนชอบทะเลมากค่ะ​ พอรู้ถึง​ความโหดร้ายของทะเลแล้ว​เลย​รู้สึกเหมือนโดนคนรักทรยศ เหมือนคนอกหัก (ละมั้ง...​ ยังไม่เคยแบบจริง ๆ​ เสียที)


​แต่​ทั้งนี้​และ​ทั้งนั้น​​จะพยายามปั้น​ทั้งบทให้เสร็จวันอาทิตย์นะคะ​ รับรองว่าไม่ให้รอเก้อแน่ ๆ​ ค่ะ​


เรื่อง​อ่านหนังสือเร็วนี่แก้ยากค่ะ​ ​ที่ทำอยู่​ตอนนี้​คือมีสต็อกอยู่​หลาย ๆ​ เล่ม ประมาณว่าตอนก่อนกลับจากออสเตรเลียนี่​ไปตะลุยร้านขายหนังสือมือสอง ขนซื้อมาแบบไม่ลืมหูลืมตา กว่า​จะอ่านหมดก็คงกลางปีหน้าโน่นน่ะค่ะ​ แย่หน่อย​ตรง​ที่​เป็นคนแปลไม่เก่ง ไม่งั้น​จะแปลนิยายแฟนตาซีฝรั่ง​ที่ชอบมาลงให้อ่านกันค่ะ​


กุหลาบห้าดอกนี้มอบให้คนอ่านแสนน่ารักคนนี้แทนคำขอบคุณเจ้าค่ะ​

สวัสดีปีใหม่แด่คุณคนไกลบ้านด้วยเช่นกันค่ะ​


ขอบคุณสำหรับพรปีใหม่นะคะ​ พรอันใด​ที่คุณมอบให้มา Poceille ก็ขอให้พรนั้น​สะท้อนกลับ​ไปสู่ผู้มอบให้ด้วยเช่นกันนะคะ​ ขอให้รวยวันรวยคืน สวยวันสวยคืนด้วยจ้า...​

ขอบคุณค่ะ​ คุณกิตติกร


ขอให้พร​ทั้งปวง​ที่คุณกิตติกรส่งมอบมาให้​ได้ย้อนกลับ​ไปมอบ​ความสุขให้​กับคุณกิตติกรด้วยเช่นกันนะคะ​


สวัสดีปีใหม่ค่ะ​

สวัสดีค่ะ​คุณเฟิร์น


ตอนใหม่มาแล้ว​จ้า...​


ขอบคุณมาก ๆ​ ค่ะ​​ที่ติดตามผลงานของ Poceille หากวันไหนเหงา ๆ​ ก็แวะมาโพสต์ข้อ​ความคุยกันอีก​ได้นะคะ​