เรียนคุณนกกินลมท่ีนับถือ

กระผม​ได้อ่านบท​ความท่ีท่านเขียนถึงผู้หญิงด้วยกัน​และผู้หญิงหลายท่าน​ได้เขียนมาระบาย​ความรู้สึก โปรดอย่าคิดว่าผมล่งเกินนะครับ​ ผมรู้สึกภูมิใจ​และยินดีมากท่ีบรรดาสมาชิกนกน้อย​ได้ช่วย่เหลือเกื้อกูลกัน​ได้ใ้ห้​กำลังใจกัน ช่วยเหลือแก้ไขปัญหาต่าง ๆ​ ในชีวิต ​และช่วยแนะแนวทางท่ีดีให้กัน​และกัน การท่ีคนหนึ่ง​​จะระบาย​ความรู้สึก​ความทุกข์ให้ผู้ใดฟังนั้น​
ผู้นั้น​​จะ​ต้อง​เป็นผู้ท่ี​เขาให้การเคานับถือ ​และ​เป็นกันอย่างอย่างญาติสนิทมิตรสหายท่ีแท้จริง
​เป็นส่ิงท่ีผมอยากเห็นส่ิงนี้ในสังคมไทย ​และส่ิงนี้​ได้เกิดขึ้น​แล้ว​ในกลุ่มนกน้อยของเรา​เป็นส่ิงท่ีน่าภูมิใจมาก ขอสนับสนุน ​และขอยกย่องสรรเสริญอย่างจริงใยว่าท่าน​เป็นผู้ประสานโลกเข้าด้วยกันด้วยไมตรีแห่งมิตรภาพอันย่ิงใหญ่
โปรดทำต่อ​ไปเถิดครับ​ ขอให้คุณประสบ​แต่โชคดี มี​ความสุข ​และ​เป็นท่ีรักของผู้หญิงทุกคน สวัสดี.

สวัสดีคะ​ คุณนกกินลม
ณ สถานการณ์ในวันนี้ มันดีขึ้น​คะ​ เค้าอาจ​จะ​ได้คิดแล้ว​ หรือมีอะไร​มากกว่านั้น​ดิฉันก็ไม่อยากคิดอีกต่อ​ไปแล้ว​ ​แต่วันนี้เค้าเลือก​ที่​จะกลับมา​เป็นเหมือนเดิม​กับดิฉัน ไม่​ได้พูดเรื่อง​ขอแยกทางแล้ว​ พาลูก ๆ​ ​และดิฉัน​ไปทำกิจกรรมครอบครัวกันในวันเด็ก​และวันหยุด​ที่ผ่านมา ดิฉันรู้สึกโล่งใจ​ไประดับหนึีงคะ​ ​แต่ก็คง​ต้องรอดูเค้าต่อ​ไปว่า คิด​ได้แล้ว​จริงหรือ ​แต่​เมื่อคืน​ที่ผ่านมา เค้าก็เหมือนเปิดใจ​กับดิฉันเรื่อง​ราว​ทั้งหมดอีกครั้ง เค้าถามดิฉันว่า ทำไมดิฉันไม่ยอมปล่อยเค้า​ไป ดิฉันก็พูดกลาง ๆ​ ประมาณว่า​เพราะลูก ​และเชื่อแน่ว่าดิฉันรู้จักตัวตน​ที่แท้จริงของเค้าดีว่า จริง ๆ​ แล้ว​เค้า​เป็นคนดี แล้ว​เค้าก็เล่าเรื่อง​ราว​ที่เกิดขึ้น​จริง​ระหว่างเค้า​กับผู้หญิงคนนั้น​ว่า​เป็นมาอย่างไร ดิฉันก็ฟังๆ​ๆ​ ​แต่สรุปสุดท้ายเค้าก็ยังเหมือน​กับว่าคงยังไม่​สามารถเลิกติดต่อ​กับผู้หญิงคนนั้น​​ได้ ​เพราะเค้าสงสาร ​แต่รับรองในเรื่อง​ว่า​ไปมีอะไร​กันเค้าไม่มีแน่ เค้าพูดประมาณว่ารู้สึกผิด ​ที่ทำให้ชีวิตของผู้หญิงคนนั้น​เปลี่ยนแปลงประมาณว่าทำลายอะไร​อย่างเนี้ยคะ​ ​ซึ่งคาดว่าเค้าคงโดนทางนั้น​พูด​และกดดันหรือป่าว ก็ไม่แน่ใจ ดิฉันก็ไม่รู้​จะว่าอย่างไร ​ได้​แต่บอกว่าคิดให้ดี ๆ​ นะ ​จะทำอะไร​ ให้มันยุ่งยาก​ไปกว่านี้ หรือ​จะหยุด.. ตอนนี้ถามว่าดิฉันรู้สึกอย่างไร มันเลย​​ความเจ็บ​ไปแล้ว​คะ​ คิดว่าตอนนี้ืทำทุกอย่างก็​เพื่อลูก ​ต้องดึงเค้ากลับมาให้​ได้ อยากให้ลูก มี พ่อ แม่ สมบูรณ์ ​ซึ่งมันก็​เป็นอย่างน้ั้นมาตลอด ​ถ้าเค้าไม่พลาด​ไปยุ่งเกี่ยว​กับผู้หญิงคนนี้ ​ซึ่งก็นับ​เป็นเวลา 2 - 3 เดือนแล้ว​ ตอนนี้ดิฉัน​จะพยายามทำให้ดี​ที่สุด ​แต่คุณแม่ก็​เป็นห่วงสุขภาพจิตว่าเรา​จะย่ำแย่ ยอมรับว่าตั้งแต่มีเรื่อง​ดิฉันกินไม่ค่อย​ได้ นอนไม่ค่อยหลับ ​แต่ก็ยังมีสติดีอยู่ตลอดเวลา แปลกใจตัวเองเหมือนกันคะ​ว่าทำไม ไม่คิดว่าตัวเอง​จะใจเย็น น่ิง​ได้ขนาดนี้ ​ซึ่งก็ภาวนาว่าส่ิงนี้​จะช่วยแก้ปัญหาครอบครัวของเรา​ได้ ดิฉัน​กำลังพยายามทำเรื่อง​ให้สามีย้าย จากตรงนั้น​ออกมาคะ​ ​ซึ่งคาดว่า​ต้อง​ใช้เวลา​เป็นปี (เค้า​เป็นครูคะ​ ​ต้องรอรอบย้ายเดือนสิงหาคม)​ เค้าก็รู้ในตรงนี้ เค้าก็ถามเรื่อง​นี้อยู่คะ​ เรื่อง​ราวครอบครัวของดิิฉันในวันนี้ ไม่รู้ว่ามัน​จะจบลงอย่างไรนะคะ​ ​แต่อย่างน้อยวันนี้เค้าก็ดีขึ้น​คะ​ มี​ความพยายาม​ที่​จะคำว่า พ่อ แม่ ลูก อยู่ต่อ​ไป ดิฉัน​จะทำตามคำแนะนำของคุณนกกินลมนะคะ​ เรื่อง​ การทำบุญ ทำสมาธ ดฺิฉันก็ออกปากชวนเค้าอยู่นะคะ​ ​แต่ยังไม่​ได้​ไปกัน คิดว่าคง​ต้องชวนเรื่อย ๆ​ คะ​ ​เอากรรมดี บุญใหม่ มาชำระสิ่งชั่วร้าย​ที่เข้ามาทำร้ายจิตใจเรา​และครอบครัวเรา ใน​ความคิดเห็นของคุณนกกินลม คิดว่า ตอนนี้สามีดิฉัน เค้า​เป็นอย่างไรคะ​ คิด​ได้แล้ว​หรือ คิดอะไร​อยู่​ ใน​ความคิดเห็น​ส่วนตัวของคุณนกกินลมอะคะ​ แล้ว​ดิฉันควรทำอย่างไรต่อ​ไปดีคะ​ ​เพื่อประคองให้ครอบครัวผ่านพ้นส่ิงเลวร้ายนี้​ไป​ได้ ตอนนี้​เป็นกันมากเหลือเกิน​กับปัญหานี้​กับครอบครัวในสังคมไทย น่ากลัว​และน่าเศร้ามาก ๆ​ คะ​..ยุคคนเสื่อม

สวัสดีคะ​คุณนกกินลม
ดิฉันตอนนี้ก็​กำลัง​เป็นทุกข์เรื่อง​สามีนอกใจ โชคดี​ที่​ได้มีโอกาสมาเจอ​และ​ได้อ่านการตอบคำถามของคุณ แปลกนะคะ​หลาย ๆ​ เรื่อง​​ที่่อ่าน​ไปมัก​จะมี​ความคล้ายคลึงกัน ไม่มากก็น้อย สภาวะปัจจุบันของดิฉันขณะนี้ ​คือ หลังจาก​ที่จับ​ได้ว่าเค้าแอบมีคนอื่น เค้ารับสารภาพ​และบอกว่า​จะเลิกติดต่อกัน ​ส่วนเราก็พยายามเชื่อ​และปรับตัวกันใหม่ ​แต่ยอมรับว่า​ความหวาดระแวงมีอยู่​แน่นอน​และสุดท้าย เราก็จับ​ได้อีกครั้งว่าเค้ายังติดต่อกันอยู่​ ​ทั้งทางโทรศัพท์ ​ซึ่ง​จะมีเหตุผลเสมอในการ​ต้องติดต่อกัน ​และ​ไปหาผู้หญิงคนนั้น​ ​ซึ่งก็มีเหตุผลอีกตามเคย ​ซึ่ง​เป็นเหตุผล​ที่ไม่ค่อยน่า​เป็นเหตุ​เป็นผลกันเท่าไหร่ เค้าบอกว่าบริสุทธิ์ใจ ​เพราะหยุดคิดตั้งแต่วัน​ที่บอกว่า​จะเลิก ดิฉันยอมเชื่ออีกครั้ง ​แต่ก็มีเหตุการณ์​ที่ทำให้เค้าโกรธแค้นเรามากมาย​ ​เมื่อแม่ของเค้าเอง​ที่รู้สึกผิดหวังในการกระทำของเค้า ออกปากไล่เค้าออกจากบ้านด้วยอารมณ์โมโห ​และคืนนั้น​เอง​ที่เค้าออกปาก ยื่นข้อเสนอให้เรา แยกกันอยู่​ หย่า หรือ​จะฟ้องหย่า กัน ​โดยถามดิฉันว่า​จะเลือก​เอายังไง ยอมรับว่า​เมื่อ​ได้ยินดิฉัน ตกใจมาก ไม่เคยคิดว่าเค้า​จะทำกัน​ได้ขนาดนี้ เค้าขู่ว่า เค้าศึกษามามาอย่างดีแล้ว​ว่า ​ถ้าหย่ากันลูก​ต้อง​ได้​ไปอยู่​​กับเค้า ​คือเรา​ทั้งสองต่างไม่​ต้องการเสียลูก​ไป ดิฉันรักลูกมาก​และเค้าก็รักลูกมากเช่น ตลอดเวลา​ที่ผ่านมา​ถ้าไม่นับเรื่อง​​ที่เค้านอกใจดิฉัน เค้า​เป็นสามี​และพ่อ​ที่ดีมาก ดูแลรับผิดชอบตลอดอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย​กับงาน ทุกงานทุ่มเท​เพื่อดิฉัน​กับลูก ผู้คนรอบข้างต่างชื่นชมเค้ามาตลอดคะ​ ​เมื่อเค้าให้ดิฉันเลือก ดิฉันบอกว่าไม่เลือก ​เพราะดิฉันอยากให้ครอบครัวเรามี พ่อ แม่ ลูก อยู่​ต่อ​ไป ​แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าเค้า​ต้องการอิสระ ไม่อยากให้ดิฉัน​ไปวุ่นวาย​กับเค้า ซึีงมันทำให้เค้าอึดอัด ทำให้แม่เค้าทุกข์ใจ ​โดยโทษว่า​เป็น​เพราะดิฉัน เค้าไม่​ได้สำนึก​และโทษตัวเองเลย​ว่า ปัญหา​ที่​กำลังเกิดตอนนี้มาจากตัวเอง พ่อแม่ญาติพี่น้องทุกคนดี​กับดิฉันมากให้​กำลังใจ ทุกคนไม่มี​ใครเข้าข้างเค้าเลย​ มันย่ิงทำให้เค้าโทษว่า​เพราะดิฉัน พรากทุกคน​ไปจากเค้า ​ทั้งแม่​และญาติๆ​ มัน​เป็นนิสัยหรือสันดานเค้าอยู่​แล้ว​คะ​​ที่​เป็นแบบนี้ ​เมื่อเกิดเรื่อง​อะไร​มาก็ตามเค้า​จะไม่มองว่าตัวเองผิด ​แต่​เป็นคนอื่นผิดคะ​ ​แม้ว่าตลอดเวลา​ที่ผ่านมาดิฉันไม่เคยทำอะไร​​ที่ผิดเลย​ ​เป็นภรรยา​ที่ดีของเค้ามาตลอด ซื่อสัตย์ต่อเค้า ​ซึ่งอันนี้เค้าก็คงรู้ดี ​เพราะเค้าก็บอกว่าดิฉัน​เป็น แม่่​ที่ดี เมีย​ที่ดีมาก เค้าบอกว่าเค้าไม่ดีเอง ​และบอกว่าขอแยกทางกัน ทาง​ใครทางมัน เค้า​ใช้คำนี้ ​แต่เค้าก็ไม่เคยบอกว่า ​ต้องการหย่า​กับดิฉันตรง ๆ​ นะคะ​ ​แต่​จะย้อนถามดิฉันว่า​จะ​เอายังไง ใน 3 ทางเลือก​ที่เค้าบอก ล่าสุด​เมื่อเค้าถามดิฉันอีก ตอนแรกดิฉันน่ิง เงียบ​ที่​จะไม่โต้ตอบ สุดท้ายก็ทนไม่​ได้ ดฺิฉันบอกเค้าว่าฉัน​จะอยู่​อย่างนี้ ​เพื่อลูก เค้าบอกว่าเค้าไม่เหมือนเดิมแล้ว​ อยู่​​ไปก็​จะทำให้รู้สึกเกลียดกัน​ไปเปล่า ๆ​ ​และท้ายสุดก็บอกว่าดูซิว่า ​ใคร​จะทน​ได้นานกว่ากัน เค้าแสดงอาการไม่มีเยื่อใย ​แต่ก็นอนกอดเราตอนกลางคืนอยู่​ ไม่​ได้มีท่าทีผลักไสเราหรือรังเกียจเรา ​ซึ่งดิฉันก็ไม่เข้าใจในจุดนี้เหมือนกัน บางทีเค้าอาจ​จะแค่เหลือ​ความสงสารอยู่​ให้เรามั้งคะ​ ขณะนี้ดิฉันไม่รู้​จะทำอย่างไร​กับชีวิตต่อ​ไป ทำใจ​ได้ระดับหนึ่ง​คะ​​ถ้า​ต้องเลิกกันจริง ๆ​ ​แต่​ที่เลือก​ที่​จะยื้ออยู่​ ​เพราะยังแอบมี​ความหวังเล็ก ๆ​ ในใจว่าเค้า​จะคิด​ได้​และกลับมา​เป็นเหมือนเดิม ส่ิง​ที่เค้าพูด​เป็นเพียงการแก้แค้น สะใจ โกรธ​เพราะคิดว่าเราทำให้เค้าเสียหน้า เสียภาพดี ๆ​ ​ที่เค้าเคยทำมา รวม​ทั้งพ่อแม่ญาติ ๆ​ ก็ไม่มี​ใครเข้าข้างเค้า คุณแม่ของดิฉันท่านแนะนำให้ดิฉันอยู่​นิ่ง ๆ​ ใจเย็น ๆ​ ​ใช้สติ ไม่โต้ตอบ​เพื่อรอดูว่าเค้า​จะ​เป็นอย่างไร ดิฉันก็น่ิง​ได้นะคะ​​เมื่ออยู่​กับเค้าหรือ​ต้องโต้ตอบกัน ​เพราะเรามีสติ ดังนั้น​เค้า​จะโมโห​ที่เราเฉย ๆ​นิ่ง ๆ​ ซึี่งบางครั้งดิฉันก็แอบตลกเค้าเหมือนกัน​ที่เค้า​เป็นฝ่ายโมโหเอง (​ที่เค้าพูดเรื่อง​ขอแยกทาง​กับดิฉัน เค้าก็กลัวแม่เค้ารู้นะคะ​ คุยกันก็บอกว่าอย่าเสียงดังเดี๋ยวแม่​ได้ยิน ดิฉันก็ยังงง ว่า อ้าว ไหน ๆ​ ก็อยากแยกทางทำไม​ต้องกลัวแม่เค้ารู้) ​ที่ดิฉันยังไม่ยอมแตกหัก​กับเค้าก็​เพราะลูกคะ​ตอนนี้ ​แต่ก็ไม่รู้​จะอยู่​ในสภาพนี้​ได้ตลอดหรือป่าว ​และไม่รู้ว่า​ที่เลือกทำอย่างนี้ ถูก​ต้องหรือไม่ พยายามไม่คิดไม่ทุกข์ ปล่อยวางเวลาอยู่คนเดียว เวลาทำงาน ​แต่ก็ยากเหลือเกินคะ​ มันกวนสมาธิ จิตใจมาก ๆ​ คะ​ คุณนกน้อยว่าดิฉันควร​จะทำอย่างไรดีคะ​

คุณยุ

รับปัญหาดีใจด้วยนะคะ​​ที่คุณพบทางสว่าง ตอนนี้​เป็นอย่างไรบ้าง​คะ​ เขียนมาคุยกันบ้างนะคะ​

สวัสดีค่ะ​ คุณนกกินลม

ดิฉันถูกสามีบอกเลิก​โดยให้เหตุผลว่าเราต่างกันเกิน​ไป เราไม่รักครอบครัวเค้า เพียงพอ เค้าอย่กกลับ​ไปอยู่​ดูแลพ่อ แม่ แล้ว​เค้าก้อ​ไปเลย​ เราขอโทษ​กับทุกสิ่งทุกอย่าง​ที่คิดว่าเราไม่ดีพอ ​และ​พร้อม​ที่​จะแก้ไข เราขอให้เค้าอยู่​ต่อเราขอพิสูจน์ตัวเอง เราขอให้เค้าอยู่​อย่างน้อยจนกว่าเรา​จะ​ได้งานทำ เราไม่มีเหลืออะไร​เลย​ ​แต่เค้าก้อไม่ฟังคำขอร้อง ​และ​ไป ตอนนี้ตะสามเดือนแล้ว​ค่ะ​ เรายังทุกข์มากอยู่​ พยายาม​ที่​จะให้อภัยเค้าตาม​ที่แนะนำ ก็ดีขึ้น​​เป็นพักๆ​ แล้ว​ก็แน่ลงค่ะ​ เราสงสัยว่าเหคุผลแค่นั้ทำให้​ต้องทิ้งกันเลย​หรอ ​แต่เค้าก็บอกว่าไม่มีอะไร​มากกว่านี้ ช่วยขี้แนะด้วยค่ะ​ ทาง​ที่​จะพ้นทุกข์ ตอนนี้ก็พยายามคิด​แต่​จะหางานทำ​เพื่อมาทดแทดสิ่ง​ที่ทำให้ทุกข์อีกเรื่อง​หนึ่ง​ ขอบคุณค่ะ​​ที่มีเวปดีๆ​ ให้อ่าน​และปรึกษา

จากคนผิดหวังค่ะ​ เพิ่มเติมค่ะ​

ขอเพิ่มเติมตอนนี้สามีบอกว่า​ต้องการแก้แค้น​ที่​เขา​ต้องสะสมทุกข์มาหลายปีให้ดิฉัน​ได้รับรู้บ้างว่า​เป็นอย่างไร ให้สาสม​เพราะ​ที่ผ่านมา​เขาคิดว่า​เขา​เป็นเหมือนคนรับ​ใช้​ที่​ต้องทำในสิ่ง​ที่​เขาไม่​ต้องมาทำ ​แต่​ถ้าดิฉันคิดบ้างว่างานทำนอกบ้าน​ต้อง​เป็นงาน ผช. ทำการรับผิดชอบค่า​ใช้จ่าย​ต้อง​เป็นหน้า​ที่ ผช.บ้าง เราก็มีสิทธิ์คิดช่ายไหมค่ะ​​เพราะ​เขา​เอาประเด็นนี้มาสะสมว่าเราทำให้​เขาดูไม่​เป็นหัวหน้าครอบครัวค่ะ​ ตอนนี้ชีวิตการดำรงอยู่​​เป็นแบบถามคำตอบคำ ​ความห่วงใยหมดแล้ว​ค่ะ​ ​เขาก็ไม่มีหลงเหลือ ​แต่ตั้งแต่เราจับ​ได้ว่า​เขามีคนใหม่ ​เขาสองคนก็​ใช้วิธีติดต่อกันทางเมลล์ โทรศัพท์ แล้ว​​แต่​จะสรรหา มาติดต่อค่ะ​ พอจับ​ได้​แต่ละครั้งก็ขุด​เอาเงื่อนไขต่างๆ​ๆ​นาๆ​มาว่า​ที่​เขา​ต้อง​เป็นแบบนี้​เพราะอะไร​ ​เพราะเราไม่ค่อยคุย​กับแม่​เขา ขี้บ่นในสิ่ง​ที่ไม่เห็บของ​เป็น​ที่​เป็นทาง ​เขาเก็บอารมณ์มานานหลายปี ​แต่​ไปพบกันไหมอันนั้น​เราไม่ทราบ​เพราะ​ต้องออกมาทำงาน ​ส่วน​เขาสองคนมีเวลาอยู่​บ้านค่ะ​​เพราะไม่​ได้ทำงาน​ทั้งคู่
​ส่วนพ่อแม่ของ​เขาก็คงเข้าข้างลูก ให้ลูกตัดสินใจเอง มี​แต่เงินให้​ใช้ ​เพราะกลัวลูกเหนื่อย ลูกลำบาก ​ส่วนดิฉันก็พยายามทำใจให้​ได้อย่างเดียวค่ะ​ ​แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่า​จะหย่าร้างกัน​ไปเลย​แบบไม่มาทนทุกข์ หรือว่า​จะทนอยู่​​เพื่อลูกให้มีพ่อแม่ ​พร้อมหน้า​แต่ก็​ต้องแบกรับ​เอาทุกข์ไว้เอง ​เพราะดูแล้ว​​เขา​เป็นคนรักลูกค่ะ​ ตอนนี้​จะเหมือนคน​เป็นโรคซึมเศร้าแล้ว​ค่ะ​ มาทำงานแบบคนจมทุกข์ มากๆ​ รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะคะ​

เขียนถึงคุณนกกินลม
สวัสดีค่ะ​

ดิฉัน​เป็นคนนึง​ที่​กำลังทุกข์อย่างสาหัส​เพราะสามีนอกใจ​โดยให้เหตุผลว่า​ที่​เขานอกใจ​เพราะเรา​ที่ทำให้​เขาดูรู้สึกด้อยค่าไม่มีคุณค่า​เป็น​เพราะ​ความเจ้าระเบียบของเรา​ที่ทำให้ครอบครัว​เขา​ต้องอยู่​แบบไม่สบายใจ ​เขา​ต้องมาทำงานบ้าน​ทั้ง​ที่ไม่ใช่งานของผู้ชาย​แต่ก็ไม่​ได้ทำอะไร​สักเท่าไหร่นอกจากดูทีวี​และเล่นโทรศัพท์​และรับส่งลูกจากโรงเรียน ​ส่วนดิฉัน​ต้องออกมาทำงานนอกบ้านเลี้ยงดูครอบครัว​เพราะ ​เขาไม่มีราย​ได้อะไร​ นอกจากเงิน​ที่พ่อแม่​เขาให้​ใช้ นาน​ไปสิ่ง​ที่หมักหมมเกาะกินใจ​เขาทำให้​เขารู้สึกว่า​เราไม่มีเกียรติ ไม่มีค่า ​เมื่อวันนึง​เขาพบคนใหม่​ที่เด็กกว่า เข้าใจ​เขากว่าดูเหมือน​เขา​ได้​เป็นผู้นำทำให้ครอบครัวมีมือ​ที่สามเข้ามา​และก็ยังไม่มีทีท่าว่า​จะจบ ด้วยเหตุผลว่าดิฉันไม่ยอมเลิก​ที่​จะติดตามการกระทำของ​เขา​ที่ยังติดต่อกัน
ตอนนี้ดิฉันทุกข์มาก​ส่วนฝ่ายหญิงก็พยายามลงรูป​ระหว่าง​เขาสองคนทำกิจกรรมต่างๆ​ๆ​นาๆ​ๆ​ ประกาศลงเฟช​เพื่อให้คน​ได้รับรู้
ดิฉันพยายามทำใจทุกทางค่ะ​​แต่ลำบากมากๆ​ๆ​ค่ะ​ ช่วงนี้ก็สวดมนตร์ นั่งสมาธิ​แต่ยอมรับว่าจิตไม่นิ่งเลย​ มันมี​แต่เรื่อง​วนเวียนเข้ามาตลอดเวลา
แผ่เมตตาให้มันสองคนก็แล้ว​​แต่จิตใจยังไม่นิ่งเลย​ค่ะ​ รบกวนขอปรึกษาหรือมีวิธีแก้ทีละเล็กละน้อย​เพื่อพยายามตัดมันออกจากจิตใจเราไหมค่ะ​

ดิฉัน​เป็นทุกข์คิดมากเรื่อง​สามี ​เขานอกใจดิฉัน เคยให้โอกาสแล้ว​ ​แต่​เขาก็ทำอีก ดิฉันตัดสินใจไม่​ได้ ไม่อยากเลิก ​แต่ไม่ไว้ใจ​เขาแล้ว​ คิดมาก สับสน ควรพิจารณาอย่างไรดี มีลูกสาว​กับ​เขา 1 คน 10 ขวบ ค่ะ​ ตอนนี้เมียน้อย​เขา​กำลังท้อง ​เขาไม่​ได้อยากยู่ด้วยกัน ถึงดิฉันเลิก​กับ​เขา ​เขาก็ไม่อยู่​ด้วยกัน ​จะเลิกดิฉันก็ทุกข์ ​จะอยู่​ก้กลัวเหมือนเดิม คิดไม่ตกเลย​ค่ะ​

เรื่อง​​ที่เรามา​ทั้งหมด อาจสับสน​เพราะจิตใจไม่​เป็นสุขค่ะ​ ​เมื่อรู้เรื่อง​ใหม่ ๆ​ ยอมรับค่ะว่า​คิดฆ่าตัวตาย หลายครั้ง ​ความหดหู่ ท้อแท้ ​และสิ้นหวัง มา​พร้อมกันเลย​ค่ะ​ ​ได้​กำลังใจจากลูก ๆ​ พี่ๆ​ น้อง ๆ​ ​และ​เพื่อนในกลุ่ม​ที่ดี เรื่อง​​ทั้งหมดผ่านมาครบปีแล้ว​ค่ะ​ ​แต่ทำใจให้ลืมไม่​ได้เสียที อาจ​เพราะ​ต้องเห็นหน้ากันทุกวัน​ทั้ง 3 คนอยู่​โรงเรียนเดียวกันค่ะ​ คอยคิดถึงพฤติกรรมของสามี​กับชู้ ปากบอกให้อภัยสามี ​แต่บางทีก็ทำไม่​ได้ ชู้ก็เหมือนกันยากให้อภัย ​แต่ทำไม่​ได้ คุณนกกินลมเชื่อไหมค่ะ​ชู้ไม่เคยกล่าวคำขอโทษ ไม่เคยยอมรับผิด
ตอนนี้ดิฉันชอบอยู่​คนเดียว มี​ความสุข​กับการหมกหมุ่นใน​ความคิดของตัวเอง พอคิดแล้ว​​จะทุกข์ ร้องไห้แบบเสียสติเลย​ค่ะ​ ไม่ยากคุย​กับ​ใคร ไม่ยากพูด ​แม้​กับลูก​และหลานสาว​ที่​กำลังน่ารัก ดิฉัน​กับ​เป็นโรคจิตหรือเปล่าค่ะ​

ต่อนะค่ะ​
ตอนนี้สามีบอกเลิกหญิงชู้แล้ว​ค่ะ​ ดิฉันให้อภัยสามี ​เพราะคิดว่าสิ่ง​ที่​เขาทำดี​กับครอบครัวมีมากกว่า​ความไม่ดีค่ะ​ ​ส่วนชู้ดิฉันเสียใจมาก ๆ​ ไม่​สามารถให้อภัยเธอ​ได้ ​เนื่องจากดิฉันไว้วางใจเธอมาก ​และเคย​เอาเงินตัวเอง​ไปถ่าย​ที่นาให้เธอ ยามเธอเจ็บป่วยค่อยห่วงใยตลอด ​แต่เธอหักหลัง ​และบอกว่าไม่อาย​ใคร​ที่​เป็นชู้​กับสามีดิฉัน เธอคงไม่อายจริง ๆ​ ​เพราะ​เพื่อนในกลุ่มเคยเรียกเธอ​ไปเตือนแล้ว​ ​แต่เธอไม่สนใจ ​แต่เธอจำ​เป็น​ต้องเลิก​กับสามีดิฉัน สาเหตุ​คือ 1. กลัวโดนฟ้อง 2.ลูกเธอคอยอาละวาดค่ะ​ (ขออภัย​ต้อง​ใช้คำนี้จริง ๆ​ ตอน​ที่เธอ​เป็นชู้​กับสามี เธออยู่​บ้านคนเดียวค่ะ​ ตอนนี้ลูกชายเธอกลับมาอยู่​ด้วย คอยคุมประพฤติแม่ตัวเอง)

ไม่นานข่าวก็ออกมา ผู้หญิงถูกโกงเงิน 10 กว่าล้าน รวมถึงเงิน​ที่สามีดิฉันให้ยืมด้วย สามี มาขอร้องให้ดิฉันจ้างทนายส่งจดหมายทวงเงินให้ค่ะ​ (ผู้หญิงยืมเงิน ยิมจริง ๆ​ ​แต่ของดิฉันให้เขียนสัญญากู้ยืมเงินดิฉันทำหลักฐานไว้เน้นหนา) ​ส่วนของสามีไม่​ได้ทำค่ะ​ก็มีอะไร​กันมาตั้ง 5-6 ปี แล้ว​นี่ ใน​ที่สุดผู้หญิงก็ขายนาใชัหนี้ให้สามีค่ะ​ ​ส่วนของดิฉันลูก ๆ​ ​เขาก็​เอาเงินมา​ใช้หนี้จนหมด ค่ะ​ ​เพราะดิฉันบอกว่า​จะฟ้อง
สามี​กับ​เพื่อนคนนี้​จะติดต่อกันตลอด สามีดิฉัน​ไปหาเธอทุกวันค่ะ​ บ้านเธออยู่​ใกล้ รร.ค่ะ​ วันเสาร์-อาทิตย์ก็นัดกัน​ไปเล่นชู้ตามโรงแรม ตามรีสอท ต่าง ๆ​ ค่ะ​ ดิฉันถามสามีไม่รับค่ะ​ เรียกมาถาม​ทั้ง 2 คน นัดกันโกหก ดิฉันเรียกผู้หญิงมาถาม ก็บอกว่า​จะไม่ติดต่อกันอีก โกหกอีกแล้ว​ ดิฉัน​ใช้เครื่อง GPS ดักจับสามีว่า​ไปไหนบ้าง ​ได้​ความเลย​ค่ะ​ ไม่เลิกติดต่อกัน ดิฉันสติแตกค่ะ​ ​ถ้ามีโอกาส ​จะมาเล่าต่อนะค่ะ​

ขอปรึกษานะค่ะ​ ดิฉัน​และสามี อายุ 57 ปีค่ะ​ เรามี​เพื่อนในกลุ่มเดียวกัน 5 คน อายุเท่า ๆ​ กันค่ะ​ ดิฉันมี​เพื่อนไม่มาก​เพราะย้ายมาอยู่​​กับสามีค่ะ​ เราทำงานแม่พิมพ์ของชาติค่ะ​ เรื่อง​ไม่คาดฝันเกิดขึ้น​​เมื่อประมาณปี 50 ค่ะ​ ในหมู่​เพื่อน ๆ​ มีอะไร​ขาดเหลือคอยช่วยกันค่ะ​ มาปี 50 สามีเริ่มเปลี่ยน​ไป อ้างนอนเวรบ้าง ​ไปเทียวพักผ่อนบ้าง ดิฉัน​ได้ข่าวมาว่า​ไปติดผู้หญิง (​เพื่อนคนหนึ่ง​ในกลุ่ม) ดิฉันคิดว่า ​เป็น​ไปไม่​ได้ ดิฉันไว้ใจ​ทั้งสามี​และ​เพื่อนคนนี้มาก ​แต่ผู้หญิงสามีตาย ​และมีเรื่อง​ชู้สาว​กับคนอื่นๆ​ มามาก ดิฉันรู้​แต่ไม่สนใจ เรายังคบกันอยู่​เสมอ ​เพื่อนคนนี้มีปัญหาเรื่อง​เงิน เรื่อง​เจ็บป่วย เราก็ช่วยเหลือ มาระยะหลังนี้สามีมาบอกว่า ​เอาเงินให้ผู้หญิงยืม ไม่กี่แสนค่ะ​ ดิฉันเห็นว่าปกติ ก็ช่วยกัน​ไป ​แต่​ต่อมาสามีมาบอกว่า เกือบ 3 ล้าน แล้ว​บอกว่า​เป็นเรื่อง​​ที่​เขาตัดสินใจเองไม่ให้ดิฉันยุ่ง เดียวมาต่อนะค่ะ​

สวัดีค่ะ​คุณนกกินลม

อยากขอคำปรึกษาเรื่อง​การทำใจให้เลิกรักในตัวสามี ​แต่งงานมา10 ปี ​เป็นแฟนสองปี มีลูกชาย​ที่น่ารักด้วยกันอายุ8ขวบแล้ว​ ​เขารักลูกดีค่ะ​(ยามไม่หลง​ใครนะค่ะ​)
จับได่ว่านอกใจ 5 ปีแรกของการ​แต่งงาน1 ครั้ง 5 ปี​ต่อมาอีก1 ครั้ง ​แต่ว่า​เขา​จะขอเลิกกะเราทุกครั้งเลย​ค่ะ​ ครั้ง​ที่สองนี้เพิ่งเกิดขึ้น​มา​และจับ​ได้เรื่อง​น่า​จะจบ​ไป4 เดือนแล้ว​ ​ซึ่งตั้งใจวาครั้งนี้​จะขอจบ​แต่มือ​ที่3 ​ต้อง​ไปก่น ​ต้องการทำใจให้อภัยสามีแล้ว​จากกันด้วยดี. เปรียบแล้ว​เกมนี้เราชนะมา​ทั้งสองครั้งกินเวลาแค่ ไม่กี่เดือน ​ที่เกิดเรื่อง​. ​ซึ่งทุกสิ่งนั้น​วางแผนไว้ในใจเพียงผู้เดียว รอให้เรา​และ​เขาใจสงบหมด​ความโกรธ​ความหึงหวง(คิดไว้จริง) สามีก็ยืนยันกระตายขาเดียวว่าไม่เคยมีอะไร​​กับ​ใครแค่เล่น(​แต่​เอาจริงทุกครั้งยอมแลกครอบครัว​ที่​เขาเคยบอกว่ามีค่า​กับชีวิต​เขามาก) ใจเราไม่หึงมี​แต่น้อยใจช่วงแรก ​ที่จับ​ได้

วันนี้ผ่านเรื่อง​เลวร้ายมา3 เดือนแล้ว​เรา​ได้ทบทวนตัวเองก็รู้ว่ามี​ส่วนผิดบ้าง. ​โดย​เอาหลักธรรมคำสอนของพุทธเจ้าตาม​ที่เรียน​ที่ฝึกมา​ใช้​คืออภัยเคย​เอาพวงมาลัยมากราบขอโทษ​เขาแล้ว​ค่ะ​ หวัง​จะปลดปล่อยตัวเองออกจากใจ​ที่โกรธแค้นสามีแถวยังอ่าน​และฟังยูทูปเข็มทิศครูอ้อย. นั่งสมาธิก็รู้เห็นว่าเรานั้น​​ไป​กับสามีไม่​ได้แล้ว​ ​แต่ยังรัก​และห่วงหาอาทร​เขามากเช่นเดิมแถว​เขายังทำดี​กับลูกเมียมากมาย​​แต่เรารู้ว่า​เขา​จะสงบ​ได้อีกไม่นาน​เพราะ​เขาไม่รับการฝึกจิตดูใจตลอด5ปี​ที่เรา​ไปฝึกกันมา​เขาต่อต้านกิเลสไม่​ได้​เพราะสังคม​และอุปนิสัย​เขาเรารู้ว่า​เขาฝืนมากปีนี้เราอายุ38 แล้ว​เรา​ต้องการ​ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ในสังคมใหม่​ที่ใหม่​ที่เราอยาก​ไป(จังหวัดนี้มี​แต่ปล่องสารเคมีหนักๆ​ค่ะ​) สามีเงินเดือนดี เราคิดว่าเงินเก็บเราเพียงพอแล้ว​เรา​จะ​ไป​กับลูกสองคน​แต่เราไม่มีคนรู้จักหรือญาติ​ที่ไหนเลย​ ญาติมิต​ทั้งสองฝ่ายไม่มี​ใครสนใจกันทุกคนอยู่​แบบตัว​ใครตัวมันสามีก็สร้างเรื่อง​ดกหกไว้มากมาย​ให้ทุกคนหลอกเราเล่นละครมากมาย​จนพวก​เขาไม่ค่อยกล้าสู้หน้าเราแล้ว​ ใจเราขอให้อภัยทุกคน​ที่เกี่ยวข้อง. ​แต่มีบางครั้งหวนคิดแล้ว​น้อยใจเสียใจ บ้างบอก​และสอนตัวเองเสมอๆ​

ดูเหมือนเรา​เป็นคนดีมี​ความคิดอ่านมีสติด​แต่ทำไมเรายังไม่กล้าก้าวออกมาตาม​ที่ใจเรามุ่งหวัง เรากลัวอะไร​หลายๆ​อย่าง ตอนนี้เราบอก​เขาว่าเราขอถอยออกมา1ก้าว เราแยกห้องกันนอน ลูกนอน​กับพ่อบ้างแม่บ้าง เราไม่ค่อยพูดคุยกัน​เพราะทุกอย่างไม่เหมือนเดิม ​แต่เรารู้ว่าเราอ้อนเค้า​จะเหมือนเดิมเรา​จะ​เป็นครอบครัวเหมือนเดิม​แต่เรา​จะไม่มีอนาคตมีชีวิตของตัวเองอีกต่อ​ไป เหมือน​ที่ผ่านมา ​แม้​แต่​จะ​ไปปฏิบัติธรรม ​เขาเปลี่ยน​ไปเหมือนเดิมเราเปลี่ยน​ไป​เป็นคนใหม่ตามอายุ​ที่เพิ่มขึ้น​ รักษาศิล5 เคร่งครัด อยากรักษาศิล8 ในวัน​พระสมาธิเราชอบทำเรา​กับ​เขาเหมือนเดินแยกทางกันแล้ว​​เขายืนยัน​จะไม่ทำอะไร​แบบนี้อีก​เขารักสนุกกินเหล้าสูบบุหรี่หนักมาก​แต่​เขาไม่อยากเสียครอบครัวทุกอย่าง​ที่เราสร้างกันมา​แต่​ถ้า​เขา​ใช้ชีวิตนอกบ้านมากมาย​เหมือนเดิมวันหนึ่ง​​เขาเจอคนใหม่อีกแน่ๆ​เรารู้อ่านทะลุปุโป่งในตัว​เขารู้ปมด้อย​เขาทุกอย่าง. ถึง​ต้องยอมรับว่า​ไป​กับ​เขาไม่​ได้แล้ว​ ณ ​ต้องนี้

เรา​ต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่อยากมีใจ​ที่อิสระ เราเชื่อว่าเราเลี้ยงลูกคนเดียว​ได้ ​แต่ไม่ขอเจอ​เขาจนกว่า​จะทำใจ​ได้ไม่อยากรับรู้ว่า​เขามีอิสระแล้ว​มี​ใครใหม่หรือไม่อยากให้​เขามาง้อเราเรากลัวใจตัวเอง ขอเวลา 1 _ 3 ปี ไม่รู้เราไม่เคยมีประสบการ์ อีกกี่ปีแล้ว​ลูก​ต้องการเจอพ่อเราไม่ห้ามอยู่​แล้ว​สรุปว่าเรา​จะ​ต้องทำอย่างไรดีเราสับสนว้าวุ้นใจมาก​ส่วนหนึ่ง​เราเห็น​เขาโกหกเราเยอะ​เขาอยาก​ไปกินเหล้าหรือ​เขาอยากตามกิเลสตันหา​ที่เพิ่มขึ้น​ตามคน​ที่ฐานครอบครัวดีขึ้น​ก่อนนี้เรา​ทั้งสองจนค่ะ​

ช่วยแนะนำเราด้วยเถิด เรา​กำลังหาอาชีพ​ที่ทำแล้ว​พอเลี้ยงตัวเอง​ได้นิดหน่อย​พอแล้ว​ เรามีเงินเก็บพอเลี้ยงลูก พอ​ไปเริ่มต้นใหม่​ได้ ​แต่เรากลัวใจตัวเอง​ไปไม่รอดคิดถึง​เขาแล้ว​กลับมาอีก เราสับสน มากๆ​ ตอนนี้เราตระหนักว่าสามี​เป็นคนเลวเห็นแก่ตัว ​เป็น​เขาคนเดิม​ที่เราไม่ยอมมอง เรายอมรับ​ความจริงแล้ว​เราแพ้ใจตัวเองหรือเรา​เป็นอะไร​กันแน่

เรา​ต้องการจบชีวิตคู่​ที่ทุกข์ใจนี้เหลือเกินมองไม่เห็นอนาคต​เอาเสียเลย​ (ศึกษาเข็มทิศครูอ้อยยิ่งมั่ยใจว่าเราต้อบจบ) ยิ่งอ่านเรื่อง​ราว​ที่คุณนกกินลมสอนเรามั่นใจว่าเราไม่​ได้ให้อภัย​เขา​ได้แท้จริง เหมือนเรารักตัวเองเห็นแก่ตัวหรือไม่

ขออภัย​ถ้าอาจ​จะอ่านงง​ไปบ้างนั่น​เป็น​เพราะใจเราสับสนว้าวุ้นจริงๆ​ค่ะ​

สวัสดีค่ะ​คุณยุ

ดิฉันเห็นจดหมาย​ที่คุณเขียนแล้ว​ค่ะ​ รับปัญหาอยากแชร์​ความรู้สึกของรับปัญหาในช่วง​ที่เกิดปัญหา​กับคุณให้ทราบว่า รับปัญหาร้องไห้ทุกวันค่ะ​ ทรมาณใจ ทานข้าวไม่​ได้เลย​ ใจคิดอย่างเดียวว่า เราดี​กับ​เขาถึงขนาดนี้ ทำไม​เขาถึงทำ​กับเรา​ได้ ตอนนั้น​มี​ความรู้สึกอยากตายค่ะ​ ​แต่คุณยุรู้มั้ยคะ​ อะไร​ทำให้รับปัญหาเดินหน้าต่อ​ไป​ได้ค่ะ​

1) ลูกค่ะ​ ลูก​กำลังเรียนระดับมัธยม​และอุดมศึกษา คิดอย่างเดียวค่ะ​ ​ถ้าลูกไม่มีเรา พวก​เขา​จะ​เป็นอย่างไร

2) มองตัวเองในกระจก แล้ว​ก็พบ​กับคำถาม​ที่ว่า ทำไมเราดูโทรม ทำไมเรา​ต้องทำร้ายตัวเราเองเพียง​เพราะผู้ชายแค่คนเดียว

3) ปัญหา​และหนี้สิน​ที่ตามมาค่ะ​ ​ถ้าเรา​เป็นอะไร​​ไป​ใคร​จะรับผิดชอบเรื่อง​พวกนี้ ก็คงมี​แต่ลูกเท่านั้น​​ที่​ต้องมารับผิดชอบเรื่อง​พวกนี้

คำถามด้านบน​เป็นคำถาม​ที่สะท้อนใจรับปัญหาตลอดเวลา ลูก​คือหัวใจหลัก​ที่ทำให้รับปํญหาไม่จมอยู่​​กับ​ความทุกข์แล้ว​ก็ปัญหาทุกอย่างค่ะ​ ใจ​ที่รักลูกเต็มอก ทำให้ลุกขึ้น​มายืนแล้ว​ก็สู้​กับปัญหารอบด้าน​ได้ถึงทุกวันนี้ ใจของคุณยุ​ต้องเข้มแข็งนะคะ​ คิดถึงลูกให้มากๆ​ค่ะ​ อย่าจมอยู่​​กับอดีต​ที่เลวร้าย เดินหน้าต่อ​ไปค่ะ​ อย่าถอยหลัง หรือ ท้อถอย​เป็นอันขาด ​ถ้าคุณอยากร้องไห้ คุณร้องซะให้จบทีเดียวในวันนี้ แล้ว​สัญญา​กับตัวเองนะคะ​ ว่าเรา​จะไม่ร้องไห้ หรือ จมอยู่​​กับ​ความทุกข์ในเรื่อง​นี้อีก ทุกคน​ต้องก้าว​ไปข้างหน้าค่ะ​ รับปัญหาขอ​เป็น​กำลังใจให้คุณนะคะ​

ในยาม​ที่ดิฉันเจ็มปวด​และทุกข์ทรมาน​ที่สุด ​ได้อ่านบท​ความบทหนึ่ง​แล้ว​ปฏิบัติตาม รู้สึกดีขึ้น​มาก ​และยิ่งทำตามก็รู้สึกดีขึ้น​เรื่อยๆ​ จึงอยาก​จะให้คน​ที่​กำลังทุกข์ในขณะนี้ รู้สึกดีขึ้น​เหมือนดิฉัน ขอ​เป็น​กำลังใจให้​และขอให้ท่านหมดทุกข์​ได้ในเร็ววัน


พลัง​ที่ยิ่งใหญ่​ที่ทำให้เรา​เป็นสุขใจ​และทำให้เรา​เอาชนะตนเอง​ได้พลังนั้น​​คือ

"พลังแห่งการให้อภัย"

การ​ที่เราไม่​สามารถให้อภัยคนอื่น​เป็นรากฐานของ​ความคิดเชิงลบ ​ซึ่ง​เป็นปัจจัยหลัก​ที่ทำให้เกิด​ความโกรธ​และโทษคนอื่น ทำให้เกิด​ความกลัว​และแคลงใจ หรือเกิด​ความอิจฉาริษยา

ตั้งแต่เล็กจนโตเราถูกปลูกฝังว่า "​ความถูก​ต้อง" ​เป็นสิ่งสำคัญมาก​และถูกกำหนด​โดยกรอบของ "​ความยุติธรรม" ทำให้เรารู้สึกไม่พอใจ ​เมื่อเหตุการณ์​ที่ไม่ถูก​ต้องหรือ​ความไม่ยุติธรรม ​โดยเฉพาะ​ถ้าเหตุการณ์นั้น​เกี่ยวข้อง​กับเรา​โดยตรง หรือทุกครั้ง​ที่เรารู้สึกว่า​ตนเอง​และผู้อื่นไม่​ได้รับ​ความ​เป็นธรรม ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม

เรา​จะตอบโต้ด้วย​ความโกรธ ​เมื่อ​เป็นเช่นนี้​ความเคารพในตนเอง​ที่บอบบาง​จะถูกคุกคาม

หลายคน​ที่จมอยู่​​กับ​ความรู้สึกอย่างนี้อย่างไม่​สามารถ​จะหลุดพ้นจากมัน​ได้ ​ถ้าเราไม่รู้จักปลดปล่อย​ความทุกข์ในวัยเด็กให้ผ่านพ้น​ไป เรา​จะกลาย​เป็นผู้ใหญ่​ที่ไม่รู้จักให้อภัย ​และ​จะมีชีวิต​ที่เต็ม​ไปด้วย​ความโกรธต่อคนอื่น ทำให้​ต้องเผชิญ​กับ​ความทุกข์​ทั้งในอดีต​และปัจจุบัน

สิ่ง​ที่มีพลัง​ที่สุด​ที่​จะปลดปล่อยให้คุณ​เป็นอิสระ ​คือการให้อภัยทุกคน​ที่เคยทำให้คุณเจ็บปวดในทุกๆ​ เรื่อง​ เพียงคุณปลดปล่อยคนอื่นออกจากจิตใจ​โดยการให้อภัย​เขา คุณ​จะปลดปล่อยตนเองให้​เป็นอิสระจาก​ความทุกข์ นี่​คือเหตุผล​ที่ศาสนา​ส่วนใหญ่ให้​ความสำคัญ​กับการให้อภัย ​และสอนว่าการให้อภัย​เป็นก้าวแรก​ที่​จะนำ​ไปสู่สันติสุขในใจ​และบนโลกมนุษย์

คุณลองนึกภาพถึง​ความรู้สึก​ที่ไม่โกรธ​ใคร​ทั้งสิ้นในโลกนี้ นึกภาพว่าคุณ​เป็นคนมองโลกในแง่ดี​และมี​ความสุข มี​ความเชื่อมั่น​และเคารพตนเอง นึกภาพว่า​เป็นคนอบอุ่น​เป็นมิตร ​และมี​แต่​ความสงบสุขภายใน ทุกสิ่ง​ที่กล่าวมานี้​สามารถ​เป็นจริง​ได้​ถ้าคุณรู้จัก ให้อภัย

ในทางตรงกันข้าม ​ถ้าคุณไม่ยอมให้อภัยคนอื่น คุณ​จะโกระ เครียด วิตกกังวล ไม่สบายกาย ไม่สบายใจ ​และไม่มี​ความสุข การไม่ยอมให้อภัยทำให้คุณติดอยู่​ในบ่วงแห่ง​ความทุกข์ ในขณะ​ที่การให้อภัยทำให้คุณ​เป็นอิสระ คุณ​จะเลือกสิ่งใด มัน​เป็นสิ่ง​ที่คุณ​ต้องเลือกด้วยตนเอง ไม่เกี่ยวข้อง​กับ​ใคร​ทั้งสิ้น

มีบางคน​ที่ปิดกั้นตนเองจากการให้อภัยด้วย​ความเชื่อผิดๆ​ ​ที่ว่าการให้อภัย​คือการยอมรับพฤติกรรม​ที่ไม่ถูก​ต้อง หรือคิดว่าการให้อภัยเท่า​กับว่าเรายอมรับคนๆ​นั้น​ ​และ​กำลังทำในสิ่ง​ที่ไม่ถูก​ต้อง

มีคำกล่าวว่า การจำคุก​ต้องมี​ทั้งสองฝ่ายเสมอ ​คือนักโทษ​และผู้คุม ​ซึ่ง​ทั้งสองฝ่ายต่างก็อยู่​ในเรือนจำเช่นกัน ​ถ้าคุณปล่อยให้อีกฝ่ายหนึ่ง​​เป็นอิสระ คุณเองก็​จะ​เป็นอิสระด้วย คุณไม่จำ​เป็น​ต้องยอมรับพฤติกรรมหรือ​ต้องชอบคน​ที่ทำให้คุณเจ็บ เพียง​แต่คุณให้อภัย​เขา​เพื่อ​ที่คุณ​จะ​ได้ดำเนินชีวิตต่อ​ไป การให้อภัยจึง​เป็นการกระทำ​เพื่อตนเองอย่างแท้จริง ไม่ใช่​เพื่อคนอื่นเลย​ ​และมัน​เป็นการกระทำด้วยจิตใจ​ที่สงบสุข​และมั่นคง

​เมื่อคุณโกรธคนอื่น คุณ​จะควบคุมจิตใจตนเองไม่​ได้ทุกครั้ง​ที่นึกถึง​เขา คุณปล่อยให้​เขาเข้ามาควบคุมจิตใจ​และชีวิตของคุณ ​เขา​จะเข้ามาอยู่​ใน​ความคิดของคุณตลอดเวลา ​และเหตุการณ์​ที่ทำให้คุณโกรธก็​จะปรากฏขึ้น​ในใจของคุณ



หนทางแห่งการให้อภัย


วิธี​ที่​จะให้อภัยนั้น​ง่ายมาก คุณ​สามารถทำ​ได้​โดยการพูดว่า "ขอให้คุณ​พระคุ้มครอง​เขา ฉันยกโทษให้​เขาสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ​และขอให้​เขาโชคดี" มัน​เป็น​ไปไม่​ได้​ที่​จะยกโทษให้คนอื่นในเวลาเดียว​กับ​ที่คุณโกรธ​เขา ​เพราะ​ความคิดเชิงบวก​จะ​ไปยกเลิก​ความคิดเชิงลบของคุณ

คุณ​จะปลดปล่อยตัวเองให้​เป็นอิสระ​ได้เร็วขึ้น​ ​โดยการยอมรับผิดชอบใน​ส่วนของคุณต่อสิ่ง​ที่เกิดขึ้น​ เหตุการณ์ต่างๆ​ ​จะเกิดขึ้น​​โดยตัวของมันเอง​ได้ยากมาก คุณย่อมมี​ส่วนเกี่ยวข้อง​กับเหตุการณ์นั้น​ด้วยเสมอ ดังนั้น​คุณจำ​เป็น​ต้องดึง​ส่วน​ที่คุณรับผิดชอบออกมา ​โดยพูดว่า ​โดยพูดว่า "ฉันผิดเอง ฉันไม่ควรเกี่ยวข้องด้วยตั้งแต่แรกหรือเกี่ยวข้อง​กับมันมากเกิน​ไป ฉันไม่ควรทำเช่นนี้ ฉันให้อภัย​เขาอย่างแท้จริง ​และปล่อยให้มันผ่าน​ไป"

มันอาจ​จะยากสำหรับคุณในการให้อภัยในครั้งแรก การพูดถ้อยคำดังกล่าว​เป็นสิ่ง​ที่ทำ​ได้ยาก จึงมีหลายคน​ที่มีชีวิตเต็ม​ไปด้วย​ความเจ็บปวด ​แต่​ถ้าคุณให้อภัยคนอื่น​และปล่อย​เขา​ไป คุณ​จะรู้สึกมี​ความสุข​และสดใสขึ้น​อย่างรวดเร็ว ​เมื่อ​ความโกรธ​และ​ความขุ่นเ​คืองจางหาย​ไป จิตใจของคุณ​จะเต็ม​ไปด้วย​ความคิดในทาง​ที่ดี คุณ​จะมีพลังมากขึ้น​ กระฉับกระเฉงขึ้น​ เข้มแข็ง​และมั่นใจมากขึ้น​

ไม่​ต้องกังวลว่า​เพื่อนคุณ​จะคิดอย่างไร​ถ้าคุณให้อภัยคน​ที่ทำให้คุณเจ็บ ​เพราะ​เพื่อนคุณอาจ​จะเบื่อหน่าย​ที่​จะรับฟังคุณรำพึงรำพันถึง​ความทุกข์นั้น​แล้ว​ก็​ได้ ใน​ความ​เป็นจริง​เมื่อคุณเริ่มต้นให้อภัยแล้ว​ คุณ​จะพบว่า​ความโกรธ​เป็นเพียงสิ่งเดียว​ที่มาพันธนาการคุณไว้​กับคนบางคน ​และ​เมื่อคุณตัดสินใจให้อภัย​เขาคุณอาจ​จะไม่รู้สึกอยากพูดถึง​เขาอีกต่อ​ไป


คน​ที่คุณ​ต้องให้อภัย

มีคนอยู่​ 4 กลุ่ม​ที่คุณ​ต้องให้อภัย ​ถ้าคุณ​ต้องการเปลี่ยนวิธีคิด เปลี่ยนชีวิตของคุณอย่างจริงจัง

กลุ่มแรก ​คือ พ่อแม่ของคุณ ไม่ว่าท่านยังมีชีวิตอยู่​หรือไม่ก็ตาม คุณ​ต้องให้อภัยท่านอย่างหมดสิ้นสำหรับ​ความผิดพลาดในอดีตในการเลี้ยงดูคุณ อย่างน้อย​ที่สุดคุณควรขอบคุณท่าน​ที่ให้ชีวิตแก่คุณ ท่านทำให้คุณมีวันนี้ ​ถ้าคุณยังมี​ความสุข​ที่​จะมีชีวิตอยู่​ คุณก็ควรให้อภัยท่าน​ได้ทุกเรื่อง​ ​และจงอย่าตำหนิท่านอีก

​ถ้าคุณไม่ให้อภัยพ่อแม่ของคุณ คุณ​จะยังคง​เป็นเด็กตลอด​ไป ​และ​จะปิดโอกาสในการเติบโต​และ​เป็นผู้ใหญ่​ที่สมบูรณ์ คุณยังคงมองตนเอง​เป็นเหยื่อผู้โชคร้าย ​และ​ที่แย่​ไปกว่านั้น​​คือคุณ​จะเก็บ​ความรู้สึกเชิงลบ​ความ​เป็นปมด้อย ​และ​ความโกรธไว้ตลอด​ไป ยิ่ง​ไปกว่านั้น​​ถ้าพ่อแม่ของคุณเสียชีวิตลง​โดย​ที่คุณยังไม่​ได้ให้อภัยท่าน สิ่งนี้​จะรบกวนคุณ​ไปตลอดชั่วชีวิต

กลุ่ม​ที่สอง ​คือ คนใกล้ชิด กลุ่มคน​ที่ใกล้ชิดของคุณ​ที่​ความสัมพันธ์​ต้องสิ้นสุดลง การ​แต่งงาน​และ​ความสัมพันธ์​ส่วนตัว ​เป็น​ความรู้สึก​ที่รุนแรง ​ซึ่งอาจทำลาย​ความเคารพตนเอง​ได้มากจนกระทั่งคุณอาจโกรธ​และไม่ให้อภัยคนเหล่านั้น​​เป็นเวลาหลายปี

​แต่อย่างน้อยคุณอาจรับผิดชอบ​ได้​ส่วนหนึ่ง​ ​โดยการให้อภัยคนอื่น​และปล่อย​เขา​ไป จงพูดว่า "ฉันผิดเอง ฉันยกโทษให้​เขาสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ​และขอให้​เขาโชคดี" ทุกครั้ง​ที่พูดเช่นนี้อีก ​ความรู้สึกเชิงลบ​ที่ติดอยู่​​กับ​ความทรงจำก็​จะเลือนหาย​ไป ​และในไม่ช้ามัน​จะหมด​ไปอย่างถาวร


จากการศึกษาพบว่า "การเขียนจดหมาย" ​เป็นวิธีการกำจัด​ความรู้สึกไม่ดีให้หมด​ไป ​และ​เป็นเทคนิคอย่างหนึ่ง​​ที่​สามารถปลดปล่อยคุณจาก​ความโกรธ​ได้

คุณ​สามารถทำ​ได้​โดย นั่งลงเขียนจดหมายให้อภัยคนอื่น ​ซึ่งจดหมายนั้น​ประกอบด้วย 3 ​ส่วน​ได้แก่

​ส่วนแรก ให้เขียนว่า "ฉันให้อภัยคุณในสิ่ง​ที่คุณทำให้ฉันเจ็บ"

​ส่วน​ที่สอง ให้พรรณนาถึงสิ่งต่างๆ​ ​ที่คุณยังโกรธอยู่​ ​ซึ่งบางคนเขียน​ส่วนนี้​ได้ยาวหลายหน้า

​ส่วน​ที่สาม เขียนคำลงท้ายจดหมายว่า "ขอให้คุณโชคดี"

จากนั้น​นำจดหมาย​ไปหย่อนตู้​ไปรษณีย์ ในเวลานั้น​คุณ​จะรู้สึกถึง​ความปลดเปลื้อง​ที่ยิ่งใหญ่ ​และคุณ​จะ​เป็นอิสระ​ได้ใน​ที่สุด

ในการ​ใช้วิธีนี้ คุณไม่​ต้องกังวลว่าผู้อ่าน​จะมีปฏิกิริยาอย่างไร นั่นไม่ใช่เรื่อง​​ที่คุณ​ต้องนึกถึง ​เพราะเป้าหมายของคุณ​คือการปลดปล่อยตนเอง ​เพื่อ​จะมีจิตใจ​ที่สงบสุข​และมีชีวิต​ที่ดีต่อ​ไป

คนกลุ่ม​ที่สาม ​ใครก็​ได้ในชีวิต​ที่ทำให้คุณเจ็บ ไม่ว่า​จะ​เป็นเจ้านาย หุ้น​ส่วนทางธุรกิจ ​เพื่อน คน​ที่โกง หรือทรยศต่อคุณ รวม​ทั้งทุกคน​ที่นำ​ความทุกข์มาให้คุณ จงซักผ้า​ที่เปื้อนสีของคุณให้ขาว จงปล่อย​เขา​ไป​โดยพูดว่า "ฉันให้อภัย​เขาสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง​และขอให้​เขาโชคดี" พูดประโยคนี้ซ้ำอีกทุกครั้ง​ที่คุณนึกถึง​เขา จนกระทั่ง​ความรู้สึกเชิงลบนั้น​จางหาย​ไป

กลุ่ม​ที่สี่ ​คือ ตัวคุณเอง คุณ​ต้องให้อภัยตนเองอย่างหมดสิ้นสำหรับการกระทำหรือคำพูดของคุณ​ที่โง่เขลา เบาปัญญา ไม่มีเหตุผล ร้ายกาจ สิ้นคิด หรือหยาบคาย คุณ​ต้องเลิกเก็บ​ความผิดพลาดเหล่านี้ไว้​กับคุณ จงจำไว้ว่าสิ่งเหล่านั้น​​เป็นอดีต​แต่ตอนนี้คุณอยู่​​กับปัจจุบัน

​ถ้าคุณนึกถึง​แต่อดีต​ที่รู้สึกไม่ดี​กับมัน คุณก็​จะไม่​ได้อยู่​​กับปัจจุบัน ขอให้คิดว่าในเวลานั้น​คุณไม่เหมือน​กับตอนนี้คุณยังเด็ก ขาดประสบการณ์​และยังไม่มีตัวตน​ที่แท้จริง จงหยุดทำร้ายตนเองด้วยสิ่ง​ที่ผ่าน​ไปแล้ว​​และเราไม่​สามารถย้อนกลับ​ไปแก้ไข​ได้

​เมื่อคุณรู้สึกว่า​​ต้องแบกรับ​ความรู้สึก​ที่ผิด​ที่​เป็นผลมาจากรอยแผลในอดีต ​ความรู้สึกนี้​จะระบายออก​ไปทันที​ที่คุณตระหนักว่า "มันไม่ใช่​ความผิดของฉัน" ​เพราะคุณ​ได้กระทำลง​ไปตอน​ที่คุณ​เป็นเด็ก​และด้อยประสบการณ์เกินกว่า​จะแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงสถานการณ์​ได้ มันไม่ใช่​ความผิดของคุณ คุณทำดี​ที่สุดแล้ว​ในขณะนั้น​ จงให้อภัยตนเอง​และปล่อยให้ตนเองหลุดจากบ่วงนี้​ไป

เพียงแค่พูดว่า "ฉันให้อภัยตนเองใน​ความผิด​ที่ฉัน​ได้ทำลง​ไป ฉัน​เป็นคนดีอย่างแท้จริง ​และฉัน​กำลัง​จะมีอนาคต​ที่สดใส" ​เมื่อใด​ที่คุณคิดถึงเหตุการณ์ในอดีตอีก จงพูดว่า "ฉันยกโทษให้ตนเองอย่างหมดสิ้น" จากนั้น​ก็ดำเนินชีวิตต่อ​ไป จงเดินหน้า​ไปสู่อนาคตแทน​ที่​จะถอยกลับ​ไปหาอดีต คิดถึง​ที่​ที่คุณ​กำลัง​จะ​ไป ไม่ใช่​ที่​ที่คุณผ่านมาแล้ว​

สุดท้าย ​ถ้าคุณเคยทำให้คนอื่นรู้สึกเจ็บ​และยังรู้สึกไม่ดี​กับมันอยู่​ คุณอาจ​ไปพบ​เขาหรืออาจเขียนจดหมายถึง​เขา​เพื่อขอโทษ บอก​เขาว่าคุณเสียใจในสิ่ง​ที่​ได้ทำ​ไปแล้ว​ ​และไม่ว่า​เขา​จะมีปฏิกิริยาอย่างไร ไม่ว่า​จะดีหรือไม่ดี มันไม่ใช่สาระสำคัญ ​เพราะคุณ​ได้แสดง​ความเสียใจในสิ่ง​ที่​ได้กระทำ​ไปแล้ว​​ซึ่งการแสดง​ความเสียใจนี้​จะช่วยปลดปล่อยให้คุณ​เป็นอิสระ

สวัสดีค่ะ​ คุณนกกินลม

ดิฉันมีเรื่อง​สับสนใจ​และว้าวุ่นใจมากค่ะ​ พยายามหาทางออกให้ตัวเองอยู่​ค่ะ​ ​ได้​แต่อ่านเรื่อง​ราวต่าง ๆ​ ​และวิธีคิด เผื่อ​จะตรง​กับปัญหาของตัวเอง​ที่​กำลังเผชิญอยู่​ในขณะนี้ ดิฉันจึงรบกวนขอคำแนะนำจากคุณนกกินลมบ้าง เรื่อง​มีอยู่​ว่า

ดิฉันอยู่​​กับสามี​ได้ประมาณ 13 ปีแล้ว​ค่ะ​ เราพบกันใน​ที่ทำงานค่ะ​ เรา​ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอดเลย​ค่ะ​ ถึง​แม้​จะมีปัญหาบ้างก็ตามทีค่ะ​ ดิฉันไม่​ได้​แต่งงานค่ะ​ ​แต่​ได้จดทะเบียนสมรส​เมื่อปี 2553 ค่ะ​ เราเคยอยู่​หอค่ะ​ เงินเดือนของเรา 2 คนรวมกันก็ไม่เท่าไหร่ ​แต่เราก็​สามารถอยู่​​ได้ค่ะ​ จนเรา​สามารถสร้างเนื้อสร้างตัว สร้างอนาคต​ที่ดีของเรา ซื้อบ้าน ซื้อรถ ​และเหตุการณ์​ที่ดิฉันไม่เคยคิดฝันเลย​ก็เกิดขึ้น​ค่ะ​ ​เมื่อเดือน ธค 55 ​ที่ผ่านมา สามีบอก​กับดิฉันว่าขอมีผู้หญิงอีกคนหนึ่ง​ ​ซึ่งตอนแรกดิฉันเองก็ไม่เชื่อหรอกค่ะ​คิดว่าเค้าโกหก ​เพราะว่าสามีไม่มีทีท่าอะไร​เลย​ค่ะ​ สุดท้ายมัน​คือ​ความจริงค่ะ​ ดิฉันนั้น​ร้องไห้เสียใจมาก ถามเค้าว่าทำไม ดิฉันทำอะไร​ผิด จนดิฉันก็คิดว่าเค้าคง​จะเล่น ๆ​ ไม่จริงจังอะไร​ ​แต่​ต่อมาพอ​ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้น​​เป็น "แม่บ้าน" ใน​ที่ทำงานค่ะ​ แถม​เป็นคนประเทศลาวอีก ​และ​ที่สำคัญ​ไปกว่านั้น​ เค้าแอบ​ไปผูกข้อไม้ข้อมือกัน​ที่ลาวค่ะ​ ​โดยโกหกดิฉันว่า​ไปเ​ที่ยว​ที่นั่นค่ะ​ ​และสิ่ง​ที่ฉันไม่คาดคิดก็​คือ ดิฉันขอร้องเค้าให้เลิก​ได้ไหม เค้าก็ตอบแค่ว่า เค้า​ต้องรับผิดชอบอยู่​อย่างนี้ จนสุดท้ายเค้าก็ยอมรับว่าเค้าทำผู้หญิงคนนั้น​ท้องค่ะ​ ​ซึ่งดิฉันเสียใจมากค่ะ​ ​เพราะอะไร​หรือค่ะ​ ดิฉันพยายามปล่อยมีลูกตั้งแต่ปี 54 ตรวจร่างกายทุกอย่างดิฉันปกติ​แต่ก็ยังไม่มี มันยิ่งทำให้ดิฉันรู้สึก​เป็น​ส่วนเกินจังเลย​ค่ะ​
จน​เมื่อไม่นานมานี้ เค้าเพ่ิง​จะคลอดลูกสาวค่ะ​ ​ได้เดือนกว่า ๆ​ เค้าก็เช่าห้องให้อยู่​แถว ๆ​ บ้านดิฉันแหละ​ค่ะ​
สิ่ง​ที่ดิฉันเห็น​และรู้สึก​ได้ก็​คือว่า สามีดิฉันเค้า​กำลังพยายามบีบดิฉันค่ะ​ ไม่ว่า​จะทำอะไร​ก็มัก​จะพูดถึง​แต่ลูกให้ฟัง ​และดูแล​เอาใจใส่ผู้หญิงอื่นมากเกินกว่าดิฉันเสียอีก ​เพราะว่าเราเคยทะเลากันค่ะ​ ว่า​จะ​เอายังไง สามีให้ดิฉัน​เป็นฝ่ายเลือกว่า​จะ​เอายังไง เห็นไหมค่ะว่า​เค้าฉลาดแค่ไหน ​เพราะเค้าเคยบอกว่า เค้าไม่เคยทิ้ง​ใครก่อน ​แต่มัก​จะบอกเสมอว่า​ถ้าทนไม่​ได้ก็คง​ต้องเลิกกัน ...​. นี่หรือค่ะ​​ความรัก
ทุกวันนี้ดิฉันก็อยู่​บ้าน​ที่เราซื้อด้วยค่ะ​ ยังไม่มีลูก (​แต่อยากมี) เค้า​จะอยู่​บ้านวันเว้นวันค่ะ​ ดิัฉันพยายามทำใจยอมรับ ​และปล่อยว่างค่ะ​ ​เพราะว่าตอนนี้ดิฉันยังรักเค้าอยู่​ค่ะ​ ก็ไม่รู้ว่า​จะเทำอย่างไรดีค่ะ​ พยายามไม่รับรู้เรื่อง​ราว​เพราะว่ามัน​เป็นเรื่อง​ของเค้า​ที่​ต้องแก้ ไม่ใช่ดิฉัน
รบกวนขอคำแนะนำให้ด้วยนะคะ​ ขอบคุณค่ะ​

ไม่ทราบว่าคุณนกกินลม ​กับคุณรับปัญหา ยังจำดิฉัน​ได้หรือเปล่า ตอนนี้ดิฉัน ตัดสินใจเลิก​กับสามีอย่างเด็ดขาดแล้ว​ (เค้าอยู่​กิน​กับหญิงอื่นอย่าง​เป็นทางการแล้ว​) ไม่​ได้ติดต่อกันมาประมาณ 3 เดือนแล้ว​ พยามยามทำอย่าง​ที่คุณนกกินลมแนะนำ ไม่อาฆาตแค้น​เขา ยินดี​กับ​เขา บอกตัวเองว่า​ต้องอดทน สักวันมัน​ต้องหาย ​แต่ลึกๆ​ ในใจเจ็บปวดมาก ทุกข์ทรมาน ​แต่ละวินาทีผ่าน​ไปสุดแสน เชื่องช้า​และะทรมาน มากเหลือเกิน อยากถามคน​ที่เคยเจอเรื่อง​แบบนี้ ว่าดิฉัน​จะ​เป็นแบบนี้อีกนานมั้ยกว่า​จะหาย ​ใช้เวลานานมั้ย ​จะ​ต้องคิด​และทำอย่างไรถึง​จะดีขึ้น​

สวัสดีค่ะ​ คุณนกกินลม ดีใจค่ะ​​ที่คุณตอบกลับมา
​แม้ตอนนี้ดิฉันก็ยังร้องให้ ปวดร้าว​เมื่อคิดว่า​เขารักคนอื่น ขอบคุณสำหรับข้อ​ความ​ที่ดิฉันอ่านแล้ว​อ่านอีกหลายๆ​ๆ​รอบ จริงนะคะ​ คนเราวันนึง​ต้องจากกัน​แต่จากตอนอยู่​หรือตาย ก็​ต้องจาก ทำให้ดิฉันเริ่มมีสติค่ะ​ ว่าชีวิตตัวเอง​ที่หลังจากนี้ ​จะอยู่​ในเกมหรือออกจากเกม ตอนนี้ดิฉันยิ้มไม่ออก ​ไปไซน์งานก้อปวดร้าว​ต้องรับรู้เรื่อง​ต่างๆ​​ที่​เขาทำ​แต่ให้ลูกน้องช่วยกันปิดบัง
สิ่ง​ที่ดิฉันตั้งใจไว้ตอนนี้ไม่รู้ว่าถูกหรือผิดค่ะ​ ดิฉัน​จะอดทนรอให้สามีไถ่ถอนรถยนต์ออกมาหนึ่ง​คัน แล้ว​ดิฉัน​จะบอก​เขาว่าไม่อยู่​ซัก 3 วัน แล้ว​กลับ​ไปป๊ะ พวก​เขา​ที่ไซน์ ​เพื่อ​จะ​ได้ไม่ว่าดิฉันคอยหาเรื่อง​ทะเลาะ​เขา ให้เห็น​กับตาแล้ว​ก็จบกัน ​ระหว่างนี้คง​ต้องหาห้องเช่า ​เพื่อไว้ย้ายของออกมา ​และหาสมัครงาน ดิฉัน​จะ​ได้ไม่ลำบากมากนัก
ดิฉันคิว่าใน​เมื่อ​เขาไม่รักดิฉันแล้ว​ ไม่รักครอบครัวแล้ว​ มันไม่มีประโยชน์​ที่​จะรั้ง​เขาไว้ ​ทั้ง​ที่ตลอดมาดิฉันให้โอกาสมาตลอด อีกประการ​คือเรื่อง​หนี้สิน หนี้เก่าไม่จ่ายมีหนี้ใหม่เรื่อยๆ​ ดิฉัน​จะไม่รอ​เขาแล้ว​​เพราะมองไม่เห็นอนาคตเลย​
​ถ้าบุญของลูกๆ​ยังมี หวังว่าพ่อ​เขาคง​ใช้โอกาสนี้ทบทวนตัวเอง ​และมีสติจริงๆ​ ในการเปลี่ยนแปลงตัวเอง ​แต่​ถ้าไม่มี ผู้หญิงคนนั้น​คงเข้ามาแทน​ที่ดิฉัน ​ถ้า​เป็นอย่างนั้น​ดิฉันคง​ต้องทำใจค่ะ​
ดิฉันรู้ดีว่า ตัวเอง​เป็นคนบูชา​ความรัก ซื่อสัตยต่อ​ความรู้สึกตัวเอง จึงหวัง​และให้โอกาส​เขา​ได้เรื่อยมา ​แต่ครั้งนี้องคืประกอบ​คือลูก ​และแม่ ค่ะ​ ​ถ้าดิฉันยังฟูมฟายเรื่อง​หัวใจไม่จบสิ้น อดทน ​และปล่อยให้​เขาทำอะไร​ก็​ได้ ​ถ้าวันนึงอายุมากขึ้น​คงไม่สามรถทำอะไร​​ได้เลย​
​ส่วนลูก ดิฉันหวังว่าลูก​จะเข้าใจ คงไม่อยากเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน คงไม่อยากเห็นแม่เครียดอารมณ์เสีย ดิฉันคง​ต้องดูแลลูกให้ดี ช่วงแรกคง​ต้องขอให้​เขาช่วยดูแลลูกด้วย​เพื่อไม่ให้ลูกรู้สึกขาด ​แต่วันนึง​ถ้า​เขาโต ​เขา​ต้องเข้มแข็ง
​ทั้งหมดนี้​เป็น​ความคิด ของดิฉันในตอนนี้ค่ะ​ ไม่รู้ว่าถูกหรือผิด ดีหรือไม่ดี หรือควร​ต้องทำอย่างไร จริงๆ​แล้ว​ดิฉันก็อยากให้​เขารักเดียวใจเดียว ​แต่คง​เป็น​ไปไม่​ได้ เปลี่ยน​เขาไม่​ได้ ก้อเปลี่ยน​ที่เราเองใช่มั้ยคะ​ ฟันยังไงก็​ต้องกัดโดนลิ้นเสมอ...​.วันหนึ่ง​​ถ้าดิฉันหมดรัก​เขาแล้ว​ เราคงมีโอกาส​ได้​เป็น​เพื่อน​ที่ดีต่อกัน ช่วยกันดูแลลูก...​​แต่ตอนนี้ขอร้องให้ก่อนนะคะ​...​^^

ให้​กำลังใจคุณนกกินลมนะคะ​​ที่ช่วยชี้ทางให้​เพื่อนหญิง​ได้มองเห็นทางออก ​ส่วน​จะออกหรือไม่นั้น​ยัง​เป็นอีกเรื่อง​นึง

ขอกุศล​ที่คุณ​ได้ช่วยผู้อื่นดลบันดาลให้คุณมี​ความสงบ สุข นะคะ​

สุขสันต์วันครบรอบวันเกิดค่ะ​

สวัสดีค่ะ​ คุณนกกินลม
ขณะ​ที่ดิฉันอยู่​ในช่วงภาวะสับสน ว้าวุ่นหาทางออกให้ตัวเองไม่​ได้ซักที​ได้​แต่หาข้อมูลอ่านเรื่อง​ราว​และวิธีคิดวิธีแก้ไข ของท่านอื่นๆ​อยู่​นั้น​ ก็​ได้เจอข้อ​ความ​ที่คุณให้คำแนะนำ ท่านอื่น​ได้น่าประทับใจมากค่ะ​ ดิฉันอยากรบกวนขอ​ความเห็น​และคำแนะนำจากคุณบ้าง​ได้มั้ยคะ​ ​เพราะขณะนี้ดิฉันมืดมนเหลือเกิน เรื่อง​ราว​เป็นดังนี้ค่ะ​
ดิฉัน​แต่งงานมา 10 ปีแล้ว​ค่ะ​ คบ​กับสามีมาก่อน​แต่ง 5 ปี รวม 15 ปีมาแล้ว​ ตอนนี้มีลูก 2 คน คนโตผู้ชาย 10ขวบ คนเล็กผู้หญิง 6 ขวบ น่ารักมาก​ทั้งคู่ค่ะ​
ก่อน​แต่งงาน เรามีปํญหาเรื่อง​​ที่​เขาคบซ้อนมาตลอด ​แต่​เขาเลือก​แต่งงาน​กับดิฉัน
หลัง​แต่งงานก็ทะเลาะกันเรื่อง​ผู้หญิงมาตลอด มี​ทั้งจับ​ได้​และไม่​ได้
​แต่ดิฉันก็ให้อภัยมา​ได้ตลอด ​เพราะหวังว่าวันหนึ่ง​ ​เขา​จะหยุด เวลา​ที่​เขามีผู้หญิงอื่น ​เขา​จะพามาให้ญาติพี่น้องรู้จัก ​และทุกคนก็​จะช่วยกันปิดบังดิฉันมาตลอด คนแล้ว​คนเล่า จนมีครั้งนึง​ที่พลาดมีลูก​กับผู้หญิงคนนึง สุดท้ายสามีไม่​สามารถดูแลเธอ​และลูก​ได้ ก้อ​ต้องปล่อยเธอ​และลูก​ไปตามยถากรรม สุดท้ายตอนนี้เธอคนนั้น​​แต่งงานใหม่แล้ว​ ดิฉันมารู้เรื่อง​นี้ไม่นาน ​ทั้ง​ที่​เมื่อก่อนเคยสงสัยหลายครั้ง​แต่สามีก็ปิดบัง​ได้ตลอด ปัจจุบันมีผู้หญิงคนหนึ่ง​​เป็นแม่หม้ายบอก​ใครๆ​ว่ารักสามีดิฉัน เข้ามา​เอาใจ ​ทั้งสามี​และครอบครัวสามี ดิฉันเคยขอร้องสามีว่าอย่ายุ่ง​กับเธอ ​เขาก็รับปาก​และบอกว่าไม่​ได้รัก ไม่​ได้ชอบ ​แต่แท้จริงแล้ว​​เขาแอบคบกันมาตลอดร่วมมือกันปิดบังไม่ให้ดิฉันรู้ รวม​ทั้งครอบครัวสามีด้วย ถึงขนาดพา​ไปบ้าน​และ​ที่ทำงานเวลา​ที่ดิฉัน​ไปหาลูก หรือไม่อยู่​ ​(ลูกอยู่​​กับยาย​ที่ต่างจังหวัดค่ะ​)​ ล่าสุดดิฉันทนไม่ไหวเก็บของออกจากบ้าน สามีก็ตามง้อ ​โดยขอโอกาสแก้ตัว ขอให้ดิฉันยกโทษให้ บอกว่ารักดิฉัน​และลูกมาก ไม่​ต้องการเสียครอบครัว ดิฉันให้โอกาส​เขา​เพราะยังรัก​เขามาก ​และสงสารลูก ​แต่เหตุการณ์ก็ยัง​เป็น​ไปเหมือนเดิม สามี​และผู้หญิงก็ยังร่วมมือกันปิดบัง​และคอยหาโอกาส​ไปเจอกันเหมือนเดิม
ผู้หญิง​ใช้จุดอ่อนของครอบครัวดิฉัน​คือเรื่อง​การเงิน สามีดิฉันทำงาน​เป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง ​ต้อง​ใช้เงินหมุนเวียน เวลา​ที่เงินสะดุด ก็​จะยืมเงินจากเธอ เรามีรถ 3 คัน สามีนำ​ไปจำนำหมด เวลาไม่มีรถ​ใช้ก้อให้เธอคอยรับคอยส่ง​โดยโกหกดิฉันอีกที
ตอนนี้สถานะครอบครัว มีหนี้สินรอบตัว ​แต่มีงานทำส่ามีทำงานหนักดิฉันก็ช่วยทำ​แต่วัน​ที่ไม่อยู่​ เธอก็​จะมา​เป็นเช่นเงา
ดิฉัน​เป็นผูหญิงทำงานมาตั้งแต่ต้น อยู่​​กับสามีก็ช่วยกันทุกอย่าง​เป็น​เพื่อนคู่คิด ​เพื่อนทำงานทุกอย่าง ​แต่หลังๆ​สามี​จะอยากให้ดิฉัน​เป็นแม่บ้านไม่อยากให้ทำงานเยอะ ​ซึ่งดิฉันก็รู้ว่า​เพราะอะไร​
ตอนนี้ดิฉันเสียใจ เหนื่อยล้าทุกเรื่อง​ อยากเลิก​กับ​เขา ​แต่แม่ดิฉันก็​ต้องการให้สามีสร้างบ้านให้ลูกก่อน ดิฉันอยากเลิก​แต่ก็กลัวการ​ใช้ชีวิตคนเดียว ห่วง​ความรู้สึกลูก ​แต่ก็มองอนาคตครอบครัวไม่เห็น ไหน​จะหนี้เก่ามะรุมมะตุ้ม หนี้ใหม่มาอีกแล้ว​ ​เพราะสามี​เป็นคนฟุ่มเพือย ​ถ้าปิดหูปิดตา ดิฉัน​จะ​เป็นคนมี​ความสุข ​เพราะเวลาอยู่​ด้วยกันเรามี​ความสุขกันมาก เราเข้ากัน​ได้ทุกเรื่อง​ ​แต่ใจดิฉันมันไม่อยากถูกหลอกค่ะ​ มันปวดร้าวอยู่​ตลอดเวลา
ดิฉันคิดถูกแล้ว​ใช่มั้ยคะ​​ถ้าคิด​จะออกมาเดินต่อสู้​โดยไม่มี​เขา

คุณยุคะ​ รับปัญหามีลูกสามคนค่ะ​ วันนึง​เมื่อประมาณ 9 เดือน​ที่ผ่านมา สามีของรับปัญหาขอคุยด้วยตอนประมาณสักตีสามค่ะ​ ว่าขอมีภรรยาอีกคนค่ะ​ ​แต่สัญญาค่ะว่า​​จะอยู่​​กับรับปัญหา​ไปเรื่อยๆ​ ดิฉันทราบนะคะ​ว่า คุณยุก็คงรู้ว่า​ความรู้สึกของดิฉันตอนนั้น​​จะ​เป็นยังไงบ้าง ดิฉันร้องไห้ตลอดค่ะ​ ​แต่ไม่เคยร้องไห้ให้ลูกเห็นค่ะ​ ​เพราะกลัวลูก​จะเสียใจ นั่งรถไฟฟ้า​ไปทำงานก็ยังแอบร้องไห้เลย​ค่ะ​ ​แต่​เมื่อไหร่​ที่ก้าวเข้าบ้านแล้ว​​จะ​ต้องไม่มีน้ำตาให้ลูกเห็น​เป็นอันขาดค่ะ​ ​เพราะอะไร​เหรอคะ​ ​เพราะว่าเด็ก ๆ​ ​ที่บ้าน​กำลัง​จะมีอนาคต​ที่ดีค่ะ​ ลูกสาวสอบ​ได้เกษตรศาสตร์ คณะวิศวะเคมีค่ะ​ ลูกชายคนเล็ก เตรียมตัวสอบนักเรียนนายร้อยค่ะ​ แล้ว​ตอนนี้ก็​กำลังเรียน ม.4 สายวิทย์ - คณิต ห้องเด็ก gifted ​พร้อม ๆ​ ​กับเรียนติว​ที่แคมป์เตรียมทหารค่ะ​ ​ส่วนคนโตก็​กำลังเรียนปีสอง บ้านสมเด็จค่ะ​ คุณยุทราบมั้ยคะ​ว่าดิฉันเหนื่อยเหลือเกิน บางเดือนก็เงินไม่พอ​ใช้ถึงสิ้นเดือน เงินเก็บ​ที่มีอยู่​ก็​ใช้จ่ายตอนหย่า​กับสามีค่ะ​ ​เพราะพ่อแม่สามีเรียกร้องเงินถึง 70000 บาท​ สำหรับใบหย่าหนึ่ง​ใบ​และแลก​กับการ​เป็นอิสระของตัวเอง ดิฉันยอม​เป็นหนี้ค่ะ​ ​เพราะสิ่งนึง​ที่ดิฉันคิดเสมอ​คือ ​ถ้าเรายิ่งอยู่​​กับทุกข์ ทุกข์ก็ยิ่งทับถมเข้ามา ​ส่วนนึงของทุกข์ก็มาจากใจของเราเอง อีก​ส่วนนึง​คือมาจากคำพูดของคนรอบข้าง ​แต่​ถ้าเราตัดทุกข์​ได้ ใจเราก็หมดทุกข์ สำหรับ 9 เดือน​ที่ผ่านมา ดิฉันทำบุญใส่บาตรทุกวันค่ะ​ อุทิศ​ส่วนกุศลให้​กับเจ้ากรรมนายเวร ในภพ​ที่แล้ว​​และภพนี้ค่ะ​ ตอนนี้ใจดิฉันดีขึ้น​มากค่ะ​ พบทางสว่าง ​และ หน้า​ที่​ที่สำคัญ​ที่ดิฉันคิดเสมอมาค่ะ​ เรา​จะยืน​ได้อย่างไร ​และเรา​จะทำหน้า​ที่พ่อ​และแม่​ที่ดีในคนคนเดียว​ได้อย่างไรค่ะ​ ​แต่อย่าลืมนะคะ​ เรา​ต้องเก็บบทเรียน​ที่ผ่านมา​เป็นอดีตสอนตัวเองค่ะ​ แล้ว​ขอให้คิดเสมอว่า ลูก​ต้องมีอนาคต​ที่ดี ​ถ้าเรายังมีชีวิตอยู่​​กับพวก​เขาค่ะ​ ดิฉันเองเพิ่งเปิดใจคุย​กับลูก ๆ​ ทุกเรื่อง​ เรื่อง​สามีของดิฉันค่ะ​ เด็ก ๆ​ ทุกคนบอกอย่างเดียวค่ะ​ ว่าพวก​เขา​จะต้้งใจเรียน​เพื่อตัวพวก​เขาค่ะ​ ​เพราะดิฉันบอกพวก​เขาแล้ว​ค่ะว่า​ ​ถ้าดิฉันส่งพวก​เขาถึงฝั่ง​เมื่อไหร่ ดิฉันขอบวชชีรับ​ใช้​พระพุทธศาสนาดีกว่าค่ะ​ ดิฉันขอแชร์​ความรู้สึก​ส่วนนึงให้คุณยุ​ได้ฟังค่ะ​ อะไร​ก็ไม่สำคัญเท่า​กับการมีสติ จิตใจ​ที่ดีงามนะคะ​ คุณ​ต้องยึดมั่นถือมั่นในสติค่ะ​ แล้ว​​ความคิดดีๆ​ ก็​จะตามมาค่ะ​ ​แต่​ถ้าคุณยุยังอยู่​ในวังวนของกรรม ทุกข์ก็​จะตามคุณ​ไปเรื่อย ๆ​ ค่ะ​ ขอ​เป็น​กำลังใจให้คุณนะคะ​ สู้ ๆ​ ค่ะ​ ​ถ้าคุณอยากคุย​กับดิฉัน ก็โทรหา​ได้นะคะ​ 0876062399 คุณอาจ​จะ​ได้ข้อแลกเปลี่ยน​ได้มากกว่านี้ค่ะ​ ดูแลตัวเอง​และลูกดีกว่านะคะ​

ตอนนี้รับปัญหาทำใจ​ได้แล้ว​ค่ะ​คุณนกกินลม ถึง​แม้ว่า​จะเหนื่อย​กับการ​ใช้หนี้สิน​ที่เหลืออยู่​ค่ะ​ ​แต่ก็สู้ค่ะ​ ถึง​แม้ว่าบางทีท้อแท้เหลือเกิน ​แต่สิ่งนึง​ที่ทำให้รับปัญหาทำใจแล้ว​ก็สู้ต่อ​ไป​ได้ก็​คือ ​ความรัก​ที่ลูก ๆ​ มีให้ค่ะ​ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ​สำหรับคำแนะนำ​ที่ดี​ที่คุณนกกินลมพูดให้รับปัญหา​ได้เก็บ​ไปคิด ​และ ก้าวออกมา​ใช้ชีวิตในอีกเส้นทางนึงค่ะ​ ​แต่รับปัญหายอมรับค่ะว่า​​เป็นเส้นทางชีวิต​ที่ดีมากค่ะ​ ไม่​ต้องเจอ​กับคำโกหก ไม่​ต้องเจอคำด่าทอหยาบคาย กรรมเวรมีจริงค่ะ​ เรา​ได้​ใช้กรรมของเราแล้ว​ ​ที่เหลือก็ขึ้น​อยู่​​กับการกระทำของ​แต่ละคนค่ะ​ ​แต่รับปัญหาอยากให้หลาย ๆ​ คน​ที่ทุกข์ในเรื่อง​นี้ มีสติให้มากค่ะ​ ​เพราะเรื่อง​นี้​เป็นเรื่อง​​ที่ละเอียดอ่อน อยากเกินกว่า​จะบอกหรือแนะนำ​ใคร​ได้ว่า ​เขาควรอยู่​หรือ​เขาควร​ไป ​เพราะมันขึ้น​อยู่​​กับคนสองคน ​และสติ​กับใจของ​แต่ละคนด้วยค่ะ​ ไม่มี​ใครทนทรมาณ​กับ​ความเจ็บปวด​ได้ค่ะ​ ถึง​แม้ว่าคนคนนั้น​ไม่​ได้​เป็นผู้กระทำ หรือ โดนกระทำแค่ฝ่ายเดียว ใจ​เป็นทานนะคะ​ ขออนุโมทนาบุญให้​กับทุกคน​ที่​กำลังเจ็บปวดเรื่อง​พวกนี้ด้วยค่ะ​

ขอขอบคุณ คุณรับปัญหา​และคุณนกกินลม​เป็นอย่างยิ่งค่ะ​ ดิฉันอยากให้​เขา​ได้รับกรรม ​เขา​จะ​ได้รับเวรกรรม​ที่​เขาทำมั้ยค่ะ​ ​ถ้าเราอโหสิกรรมหรือให้อภัย​เขา แล้ว​​เขา​จะยัง​ได้รับกรรมอยู่​มั้ยค่ะ​ ​เขาทำ​กับดิฉันหลายครั้ง ทำ​กับคนอื่นด้วยก่อน​ที่​จะ​แต่งงาน​กับดิฉัน​เขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่​แล้ว​(คบกัน​เป็นแฟน)แล้ว​ก็ทิ้งผู้หญิงคนนั้น​มา​แต่งงาน​กับดิฉัน (ดิฉันไม่รู้เรื่อง​มารู้หลัง​แต่งงานกันแล้ว​) ​เขาบอกว่าเรื่อง​แบบนี้​เป็นเรื่อง​ธรรมดา​ใครๆ​ก็ทำกัน ​เพราะ​เขา​เป็นฝ่ายทำ​แต่​กับคนอื่น ​เขาไม่เคย​เป็นฝ่ายถูกทำ ​เขาเลย​ไม่เคย​ได้รับรู้ถึง​ความเจ็บปวดเหล่านั้น​ ดิฉันวนเวียนอยู่​​กับ​ความทุกข์นี้มาปีกว่า นับตั้งแต่รับรู้ ตอนนี้รู้สึกดีขึ้น​บ้างแล้ว​ ​แต่ไม่อยากอโหสิกรรมให้​เขา ​เพราะกลัว​เขา​จะไม่​ได้รับกรรม ดิฉันคิดถูกหรือเปล่าค่ะ​

คุณยุคะ​ ดิฉันก็​เป็นคนนึงคะ​​ที่เจอสภาพเดียว​กับคุณค่ะ​ ดิฉันเคยท้อแท้ แล้ว​ก็เสียใจอย่างมาก การกระทำของสามีคุณไม่​ได้แตกต่างจากของฉันเลย​ค่ะ​ ​แต่คุณรู้มั้ยคะ​ดิฉันเลือกทางเดิน ​โดยการเดินจาก​เขา ​และเลี้ยงลูกด้วยตัวเองหลังจาก​ที่ไม่มี​เขา สามีดิฉัน​แต่งงานใหม่ค่ะ​ ​เมื่อเดือนมีนาคม​ที่ผ่านมานี้เอง ฉัน​และลูก ๆ​ อโหสิกรรมให้​ทั้ง​เขา​และผู้หญิงคนนั้น​ค่ะ​ เราสี่แม่ลูกก็ดำรงชีวิต​ที่มี​ความสุขมา​ได้เกือบหนึ่ง​ปีแล้ว​ค่ะ​ ตอนแรกมันก็ทรมาณนะคะ​ ​แต่ดิฉัน​ใช้ธรรมะเข้าช่วยค่ะ​ ตักบาตร ทำสังฆทานอุทิศ​ส่วนกุศลให้สามี​และผู้หญิงคนนั้น​ตลอดค่ะ​ ใจเรา​ต้องเข้มแข็งนะคะ​ ​ถ้าใจคุณตัดไม่ขาด หรือ คุณยังทำใจเข้มแข็งไม่​ได้ ตัวคุณเอง​จะ​เป็นคน​ที่เจ็บปวด​ที่สุดค่ะ​ ดิฉันไม่​ได้ยุให้คุณเลิก​กับสามีนะคะ​ ​แต่แค่แชร์​ความรู้สึก​และ​ความคิดของตัวเองให้คุณ​ได้ฟัง ​เพื่อบางทีคุณอาจ​จะสบายใจบ้างค่ะ​ คุณ​สามารถอ่านเรื่อง​ราวของฉัน​ได้ค่ะ​

ถึงคุณนกกินลม

เรื่อง​ราว​ที่ผ่านมามันก็รู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยเลย​ค่ะ​ อย่าง​ที่คุณนกน้อยว่าแหละ​ค่ะ​ ว่าดิฉันยังเราเค้าอยู่​ไหม อภัยให้​เขา​ได้ไหม ​ซึ่งดิฉันนั้น​ยอมรับค่ะว่า​ยังรักเค้าอยู่​ ​และยอมทน ยอมเจ็บปวด แอบร้องไห้ แถมยังช่วยดูลูกเค้าอีกด้วย เหมือน​กับว่าเราอยู่​กัน 3 ผัวเมียก็ว่า​ได้ค่ะ​ ​แต่ต่างคนต่างอยู่​นะคะ​ จนเวลาผ่าน​ไปจนเจ้าตัวเล็ก​จะอายุ​ได้ 3 ขวบแล้ว​
จนกระ​ทั้งมาวันนี้ 4 มีค 59 เค้าแอบพาลูกของ​เขาหนี​ไป​โดยไม่บอกไม่กล่าวว่า​ไปไหน ทำให้ดิฉัน​เป็นห่วง ​และไม่คิด​ที่โทรกลับหาดิฉันเลย​ จนอีกบ้านแวะเวียนมาหาดิฉัน​ที่บ้าน (อยู่​ไม่​ได้ไกลกันหรอกค่ะ​) ดิฉันก็ไม่รู้จริง ๆ​ ว่า​ไปไหน...​
จนหลายวัน​ต่อมาฉัน​ได้รู้ว่าเค้าอยู่​ต่างจังหวัดบ้านญาติ พอรู้แค่เนี่ยก็หายห่วง ​แต่สิ่ง​ที่น่ากังวลก็​คือ ภาระค่า​ใช้จ่ายต่าง ๆ​ ไม่ว่าค่าบ้าน ค่ารถ ค่าบัตรเครดิตต่าง ๆ​ รวมถึงค่าน้ำค่าไฟ ​และค่า​ใช้จ่ายของอีกบ้าน ยังไม่​ได้จัดการเลย​สำหรับเดือนนี้ เค้าทิ้งสิ่ง​ที่เค้า​ต้องรับผิดชอบ​โดยตรง​ไป​โดยไม่คิด​ที่​จะรับผิดชอบเลย​ ดิฉัน​ได้สอบถามจากคนใกล้ชิด​เขาว่าเกิดอะไร​ขึ้น​ ถึง​ต้องทำแบบนี้ ​ได้​ความว่า​เขาเครียด น้อยใจ ​ที่ดิฉันชอบบ่น ชอบถวงเงิน (ทำอาชีพค้าขาย) ​และโดนบ้านโน้นบ่นอีกต่าง ๆ​ นานา ​เขาคงเหนื่อย​และเครียดทนไม่ไหว เลย​หนี​ไป
นี่ก็ก็เข้า​ไป 6 วันแล้ว​ค่ะ​ ​ที่​เขาไม่เคยคิด​จะติดต่อกลับมาเลย​ ​และดิฉันเองก็ไม่คิด​จะติดต่อกลับด้วยค่ะ​ ​เพราะว่าโทร​ไปเค้าไม่รับสาย​และตัดสายทิ้ง ​แต่ขอบอกก่อนนะคะ​ว่า เรื่อง​ค่า​ใช้จ่าย​ที่ฉัน​ต้องทวงนะ เราค้าขาย ​ส่วนดิฉันทำงานด้วย เงินก็ไม่พออยู่​แล้ว​ เรา​ใช้เงินหมุนนะคะ​ ค่า​ใช้จ่าย​ต้องจ่ายทุกสิ้นเดือน ​และอีกอย่างมันก็​เป็นบัตรของ​เขา ชื่อของ​เขา​ทั้งนั้น​ค่ะ​ สรุปก็​คือ เค้าคิดว่าเงินทอง​ที่ขายของ​ได้ทุก ๆ​ เดือนนั้น​นะ มันหมด​ไป​กับอะไร​ (เค้าคงคิดว่าฉันแอบเก็บไว้ค่ะ​) ​ซึ่งเค้าไม่เคยมารับรู้เลย​ว่าใน​แต่ละเดือนนั้น​มีค่า​ใช้จ่ายต่าง ๆ​ มากมาย​แค่ไหน ​และ​ที่สำคัญ​คือมัน 2 บ้านไงค่ะ​
ก็เลย​อยากปรึกษาค่ะว่า​​จะแก้ไขปัญหาต่าง ๆ​ เหล่านี้ด้วยวิธีการไหนดีคะ​ ​เขา​เป็นคนไม่ยอมรับ​ความจริงคะ​ ทุกวันนี้​เขานอกใจดิฉัน ​เขายังไม่ผิดเลย​ค่ะ​ อาจ​จะ​เป็น​เพราะว่าดิฉันยอม​เขามั้งค่ะ​ จนไม่เคยคิดถึง​ความรู้สึกของดิฉันบ้างเลย​ ฉันเสียใจค่ะ​ ​ที่เค้าทำแบบนี้​กับดิฉัน
ดิฉันเหนื่อย​และท้อแท้ใจมากเลย​ค่ะ​ ถามว่ายังรักไหม มันก็มีบ้างแหละ​ค่ะ​ เวลา​ที่เค้าไม่อยู่​บ้านก็เหงาเหมือนกันค่ะ​ เราอยู่​ด้วยกันมานานค่ะ​ ​ความผูกพันก็มีมาก ​แต่ดิฉันยอมรับอีกคนของ​เขา​และลูก ​ได้แล้ว​ ทำไม​เขาถึงไม่รู้จักพอซะทีนะคะ​...​
น้องสาวของ​เขา​และคนรู้จักก็แนะนำค่ะว่า​ให้​เขา​เป็นคนจัดการเรื่อง​ค่า​ใช้จ่ายของ​เขาเอง รวม​ทั้งจัดการบริหารเรื่อง​ค้าขายของ​เขาเอง เราไม่​ต้องยุ่ง ​ส่วนเรื่อง​บ้านนั้น​ เรากู้ร่วมค่ะ​ ให้ออกคนละครึ่ง ดิฉันก็อยู่​ของฉัน ไม่ข้องเกี่ยวกัน ​เพราะว่าดิฉันมีงานทำ ไม่​ต้อง​ไปยุ่ง​ไปแบกภาระของ​เขาอีกต่อ​ไป
คุณนกกินลมค่ะ​ ดิฉันควรทำไงดีค่ะ​ ควร​ที่​จะหย่าขาดดีไหม ดีนะคะ​​ที่ดิฉันยังไม่มีลูก พอหย่าเสร็จ ก็ขายบ้าน ​แต่ก็อีกแหละ​ค่ะ​ไม่​ได้ขาย​ได้ง่าย ๆ​ ด้วย พอ​จะมีวิธีไหมค่ะ​ ​ที่​จะ​สามารถดัดนิสัยผู้ชายคนนี้​ได้บ้างค่ะ​ ​เพราะ​เขาก็​เป็นแบบนี้อยู่​บ่อย ๆ​ ค่ะ​ ​แต่ครั้งนี้​เป็นมากเลย​ค่ะ​ ไม่เคยคิดว่า​เขา​จะทำแบบนี้ ​เพราะ​โดยปกติแล้ว​เค้า​จะ​เป็นคนรับผิดชอบ
​แต่​เพื่อนบางคนก็บอกค่ะว่า​ เราก็อยู่​บ้านเราไม่​ต้อง​ไปไหนค่ะ​ ใน​เมื่อเราทนมา​ได้ตั้งขนาดนี้แล้ว​​จะยอมให้มันมาชุบมือเปิบ​ได้ไง ​เพราะ​ใคร ๆ​ เค้าก็เชื่อว่า​ถ้าดิฉันออกมาจากบ้าน ​เขาก็​จะ​เอาผู้หญิงอีกคนเข้ามาอยู่​แทนทีดิฉันทันทีเลย​ค่ะ​ จริง ๆ​ แล้ว​เค้าคงหมดรักแล้ว​ ​แต่เค้าเคยบอกค่ะว่า​​จะไม่ยอมเลิก​กับ​ใครก่อน ​เพราะว่า​เขาถือว่า​เขา​จะ​ได้ไมเ่ป็นคนผิดไงค่ะ​ ​เขาถึงคอย​แต่​จะทำลาย​ความรู้สึกของดิฉันอยู่​ตลอดเลย​
คุณนกกินลมค่ะ​ ดิฉันยอมรับค่ะว่า​ครั้งนี้มันเจ็บปวดเกินทนแล้ว​ ​แต่ก็ยังรัก​และผูกพันอยู่​ ดิฉันอยากให้คุณนกช่วยแนะนำดัดนิสัยหรือแก้เผ็ด​กับผู้ชายคนนี้ ผู้ชาย​ที่ไม่รู้จักพอคนนี้ให้หน่อย​ค่ะ​ ใน​เมื่อดิฉัน​เป็นฝ่าย​ที่เจ็บปวดมากเพียงคนเดียว ยังไง ๆ​ ไม่ว่าผลออกมายังไงดิฉันก็เจีบอยู่​ดีก็เลย​อยาก​จะให้​เขารู้ซึ้งถึง​ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสบ้างว่ามัน​เป็นอย่างไร ไม่ใช่โยน​ความผิดให้คนอื่นเพียงอย่างเดียว ให้​เขา​ได้รับ​ความเจ็บบ้าง ให้รู้ว่า​ความรัก​ความรู้สึกไม่ใช่เรื่อง​เล่น ๆ​ ให้​เขาจำ​ไปจนวันตายเลย​ค่ะ​
ไม่อย่างนั้น​​เขาอาจ​ไปทำ​กับคนอื่นอีกก็​ได้นะคะ​ ​เพราะตลอดเวลาเค้าชอบโกหกตลอด ​แต่ก็เข้าใจค่ะ​​เขาอาจ​จะไม่อยากให้ดิฉันเสียใจก็​ได้ ​แต่มันมารูั้ทีหลังนี่มันไม่ดีเลย​ค่ะ​ รบกวนคุณนกกินลมด้วยค่ะ​ขอบคุณมากค่ะ​