 เหมืองป่า |
|
| พลอยพนม |
... พ.ศ. ๒๕๑๔ ระหว่างปิดเทอมปลายเดือนเมษายน ถึงต้นพฤษภาคม ๔๕ วัน ผมเข้าไปใช้ชีวิตย่ำไพรอยู่ในป่ารอยตะเข็บระหว่างจังหวัดสุราษฎร์ธานีกับจังหวัดพังงา เกือบ ๓๐ วัน... นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นที่นั่น...
| ลำดับ | ชื่อตอน |
|---|---|
| 1 | ตอน นกสองฟ้า ปลาสองน้ำ -- ๑๘ มิ.ย. ๒๕๕๓, ๐๖.๒๗ น. |
| พ.ศ. ๒๕๑๓ ผมจบชั้นประถมปีที่ ๗ จากโรงเรียนคุระบุรี จังหวัดพังงา แล้วไปเรียนต่อชั้นมัธยมต้นที่โรงเรียนเวียงสระศึกษา -- 1779 views | |
| |
| 2 | ตอน บนทางสัญจร -- ๑๙ มิ.ย. ๒๕๕๓, ๒๓.๐๓ น. |
| ยามเมื่อลมพัดโชย กลิ่นที่หอมขจรมากับสายลมช่างเล้าโลมใจผมให้ชุ่มชื่นเย็นฉ่ำเสียจริง ๆ แต่เอ๊ะ... นี่มันกลิ่นอะไรหว่า ? เหม็นสาปเหมือนคนไม่อาบน้ำมาสิบปี -- 512 views | |
| |
| 3 | ตอน สปิริตในป่าดง -- ๒๐ มิ.ย. ๒๕๕๓, ๒๑.๒๐ น. |
| เสือเป็นสัตว์รักสงบ แต่เมื่อต้องล่าเหยื่อ มันจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่อันตรายและดุร้ายที่สุด -- 536 views | |
| |
| 4 | ตอน เอาลูกลิงมาเลี้ยง แสบยิ่งกว่าเอาเมี่ยงมาอม -- ๒๓ มิ.ย. ๒๕๕๓, ๐๗.๓๐ น. |
| "เพราะมึงนั่นแหละ วิดน้ำใส่เรือ จูงเสือเข้าบ้าน" ไอ้พริ้งต่อว่าไอ้ชน เพราะเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นน่าจะมาจากญาติโกโหติกาของเจ้าลูกลิงตัวเล็กตัวนั้นแน่ -- 580 views | |
| |
| 5 | ตอน ภูมิหน้าภูมิหลัง -- ๒๕ มิ.ย. ๒๕๕๓, ๐๖.๕๖ น. |
| เมื่อเราสองคนก้าวย่างขึ้นบนขอนไม้ที่ลมพาดระหว่างหุบผาเพื่อจะข้ามไปฝั่งโน้น... เจ้าลิงน้อยก็เริ่มแหกปากร้องขึ้นมาทันที คล้ายกับว่ามันจะได้กลิ่นสาปสางของพวกญาติ ๆ ของมันเข้าแล้ว -- 523 views | |
| |
| 6 | ตอน ไฟป่า -- ๓๐ มิ.ย. ๒๕๕๓, ๐๖.๓๓ น. |
| พอได้ยินไอ้ชนเอ่ยถึงไฟลามทุ่ง ผมก็ได้กลิ่นควันไฟลอยมาแตะจมูก กลิ่นของมันคล้ายกลิ่นฟางในนาข้าวโดนไฟคลอก สักชั่วอึดใจก็ได้ยินเสียงไม้ไล่ในป่าทิศทางเดิมหักโผงผางขึ้นมาอีก คราวนี้เสียงดังกว่าครั้งแรก -- 487 views | |
| |
| 7 | ตอน เสียท่าเจ้าปิ่น -- ๐๖ ก.ค. ๒๕๕๓, ๐๕.๑๘ น. |
| เดชะบุญเจ้าแพะป่าตัวนั้นชีวิตยังไม่ถึงฆาต เพราะผมยั้งมือเสียทัน พร้อม ๆ กับที่มันก็ตกใจ เร่งเหวี่ยงตัวกลับจนแทบหายหลัง -- 499 views | |
| |
| 8 | ตอน ตำนานลี้ลับในพงไพร -- ๐๘ ก.ค. ๒๕๕๓, ๐๔.๒๘ น. |
| เมื่อผมหักกิ่งไม้ทำเป็นตะขอยาวประมาณวากว่า ๆ ได้มาอันหนึ่งแล้ว ผมก็ย้อนกลับลงมาที่เก่า ซึ่งปรากฏว่า ปืนแก๊ปกระบอกนั้นได้อันตรธานไปเสียแล้ว -- 1616 views | |
| |
| 9 | ตอน ไพรกำสรวล -- ๑๐ ก.ค. ๒๕๕๓, ๑๗.๔๘ น. |
| สิ้นเสียงปืน ป่าทั้งป่าก็พลันเงียบดุจต้องมนต์ กลุ่มควันสีเทาลอยฟุ้งก่อนจะจางหายไปกับสายลมที่พัดวน เหลือไว้เพียงกลิ่นเผาไหม้ของกำมะถันและดินประสิว -- 633 views | |
| |
| 10 | ตอน ไพรราตรี -- ๑๔ ก.ค. ๒๕๕๓, ๐๖.๒๘ น. |
| มึงอย่าเมาจนลืมหลาน คำคาดคั้นของพ่อที่ฝากฝังสั่งเสียตัวผมไว้กับตาปัญญา ก่อนที่พวกเราจะเดินทางเข้าป่า ยังดังติดหูผมอยู่ -- 561 views | |
| |
| 11 | ตอน ล่องไพรไปเจอขบวนรถถัง -- ๑๖ ก.ค. ๒๕๕๓, ๐๖.๑๒ น. |
| "โน่นไง พ่อมึงโผล่มาแล้ว" ไอ้ชนร้องบอกไอ้พริ้งเสียงดัง "แน่จริงประเดี๋ยวพอมันเข้ามาใกล้มึงก็ซัดให้กลิ้งไปเลยซิวะ แต่กูขอเผ่นก่อนละมึง..." -- 790 views | |
| |
| 12 | ตอน ฝีมือพรานพริ้ง -- ๑๘ ก.ค. ๒๕๕๓, ๐๖.๔๗ น. |
| ภายในป่าโปร่ง บรรยากาศร่มรื่น ได้ยินเสียงค่างร้อง จิ๊กครอก ๆ" อยู่ข้างหน้า ไม่ไกล ไอ้พริ้งตั้งท่าจะย่องเข้าไปยิง แต่ตาปัญญาว่าอย่าเพิ่ง เพราะยังเช้า -- 632 views | |
| |
| 13 | ตอน คนตีผึ้ง -- ๒๔ ก.ค. ๒๕๕๓, ๐๖.๒๙ น. |
| เสือ ช้าง ไม่กลัว กลัวผึ้ง ไอ้ชนแหย่ไอ้พริ้ง ใครไม่กล้าประเดี๋ยวกูจัดการเอง -- 536 views | |
| |
| 14 | ตอน ล่องป่ากับตาปัญญา -- ๒๕ ก.ค. ๒๕๕๓, ๐๙.๑๑ น. |
| การหยุดพักเหนื่อยขณะเข้าไปหมกตัวกันอยู่ในป่า บางครั้งก็ไม่ได้หยุดพักเหมือนปากว่า หากแต่กลับชวนกันดั้นด้นไปโน่นไปนี่แทบทุกคราว -- 550 views | |
| |
| 15 | ตอน วิชาโจร วิชาพระ -- ๒๙ ก.ค. ๒๕๕๓, ๑๕.๒๖ น. |
| เมื่อเราสองคนย่างเดินผ่านป่าบริเวณนั้นออกมาแล้ว ผมก็ยังอดที่จะเหลียวกลับไปมองตรงยอดไม้ที่อยู่ใกล้ ๆ กับรูต่อหลุมแห่งนั้นด้วยความสยองพองเกล้าเสียไม่ได้ -- 547 views | |
| |
| 16 | ตอน ภาพลวงตา -- ๐๕ ส.ค. ๒๕๕๓, ๐๗.๑๒ น. |
| ยิ่งนานยิ่งหนาว เวลาคืบคลานเข้าสู่ยามดึกทุกขณะ ขอบฟ้าทางด้านทิศตะวันออกซึ่งอยู่ด้านหลังพุ่มพฤกษ์ที่เราขัดห้างกำลังทาบทาแสงจันทร ทิวทุ่งเบื้องหน้าผมเริ่มสว่างขึ้นมาเรื่อเรือง -- 725 views | |
| |
| 17 | ตอน คืนหนึ่งที่ทุ่งส้าน -- ๐๙ ส.ค. ๒๕๕๓, ๒๐.๓๖ น. |
| พระจันทร์แหว่งโผล่เหนือทิวป่าสูงขึ้นทุกระยะ ท้องทุ่งไฟลามสว่างนวล เมื่อลมเย็นพัดโชย ยอดหญ้าอ่อนชุ่มน้ำค้างพลิกพลิ้วสะท้อนแสงจันทร ดูแพรวพราวดุจประกายอัญมณีอันเลิศงาม -- 558 views | |
| |
| 18 | ตอน สองเท้าย่อมพลาด -- ๑๓ ส.ค. ๒๕๕๓, ๐๘.๔๑ น. |
| เสียงเอะอะตกอกตกใจของตาปัญญาแม้ดังอยู่ไม่ไกล แต่เสมือนห่างออกไปลิบลับในความรู้สึกของผม เพราะแม้ผมจะควบเท้าห้อตะบึงมุ่งไปที่นั่นอย่างสุดกำลัง ก็มิอาจไล่ทันความต้องการซึ่งกระโจนล่วงหน้าไปก่อนแล้ว -- 526 views | |
| |
| 19 | ตอน ตาปัญญาเล่นกล -- ๑๔ ก.ย. ๒๕๕๓, ๑๗.๕๕ น. |
| ลมเย็นห่มป่าตอนกลางวันช่วยขับไล่ความอบอ้าว ทำให้ผมซึ่งนอนหลับอยู่บนแคร่ใต้ร่มไม้หน้าทับตาปัญญาหลับไหลไปนาน เมื่อตื่นขึ้นมาก็ได้ยินเสียงพูดคุยเจี๊ยวจ๊าวแว่วมาจากทับของพี่สงัด และดูเหมือนจะมีเสียงผู้หญิงด้วย -- 523 views | |
| |
| 20 | ตอน ทรัพย์ในดิน -- ๒๔ ก.ย. ๒๕๕๓, ๐๘.๑๕ น. |
| นักเลงเหมืองป่าในป่าดงเขายาขณะนั้นมีผู้ "ไถ้แร่" หรือล้างแร่มือฉมังอยู่ไม่กี่คน ที่ผมรู้จักก็มีตาเต้ ซึ่งเป็นชาวมอญสูงอายุคนหนึ่ง แล้วก็ ตาศิลา ที่ร่วมอยู่ในคณะของน้าด้วนอีกคนหนึ่ง -- 508 views | |
| |
| 21 | ตอน ยามเมื่อฝนแรกเยือน -- ๒๘ ก.ย. ๒๕๕๓, ๑๓.๓๔ น. |
| เสียงประทัดนับพันนัดระเบิดรัวก้องแนวไพร สะกดพวกเราสี่คนที่กำลังจับ จอบ ชะแลง และชนางช้อนหินกันอยู่ที่หน้าเหมืองให้ยืนนิ่ง พี่สงัดเบือนหน้ามองไปทางยอดเขาสูงทิศตะวันออก -- 493 views | |
| |
| 22 | ตอน แว่วเสียงระฆังยกสุดท้าย -- ๐๙ ต.ค. ๒๕๕๓, ๑๐.๑๓ น. |
| ป่ารับฝนชุ่มฉ่ำสองวันติดต่อกัน ไม่มีใครลงไปขุดแร่ในขุมเหมือง แต่น้ำในลำธารก็ขุ่นข้นเป็นสีน้ำตาลอ่อน พัดพาเศษไม้ใบหญ้าลอยไปเป็นแพ -- 491 views | |
| |
| 23 | ตอน สวัสดีดงเขายา -- ๑๔ ต.ค. ๒๕๕๓, ๐๗.๔๘ น. |
| คืนสุดท้ายก่อนอำลาจากเหมืองป่าผมหอบผ้าห่มนอนมานอนค้างคืนที่ทับพี่สงัด เพราะต้องมาช่วยไอ้ชนถลกหนังและชำแหละเนื้อค่างที่ออกป่าไปยิงกันมาได้เมื่อตอนเย็นสามตัว -- 469 views | |
| |
| 24 | ตอน ไพรรางวัล -- ๑๖ ต.ค. ๒๕๕๓, ๒๑.๑๓ น. |
| แป๊ะซุ่ย-เถ้าแก่ร้านแร่หัวเราะหึ ๆ ก่อนจะล้วงซองบุหรี่ในกระเป๋ากางเกงขาสั้นของแกออกมาดึงมวนบุหรี่จุดสูบ และพ่นควันโขมงออกมาทั้งที่ปากและจมูกอย่างสบอารมณ์ -- 476 views | |
| |
| ||
| ||
 |
||
68 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์