ตอน : วันที่สี่ ไปเกาะลันตา

30 พฤศจิกายน 2547


สวัสดีค่ะ​


​และแล้ว​ วันนี้ เราก็​จะออกเดินทางเข้าสู่เกาะลันแล้ว​ค่ะ​ คราวนี้เรา​จะ​ไปขึ้น​ฝั่งเมืองตรัง​ที่ท่าเรือตะเซ๊ะค่ะ​ รถจาก​ที่พัก​ไปส่ง​ที่ท่าเรือของเกาะ คิดราคาคนละ 30 บาท​ จากท่าเรือ เราก็เหมาเรือ​ที่นั่นให้​ไปส่ง​ที่ท่าตะเซ๊ะค่ะ​ 200 บาท​ เคยทราบว่าราคาแค่ 120 บาท​ ​แต่ก็โอเค ให้เค้า​ไปละกัน เรือนั้น​​เป็นเรือ​ที่​จะเข้ามาซื้อน้ำมันในเมืองกลับ​ไปส่ง​ที่เกาะสุกรค่ะ​


​ระหว่าง​ที่นั่งเรือมา ก็​ไปเห็นซากปลาพะยูน ลอยตุ๊บป่อง ๆ​ ผ่านเรือเรา​ไปค่ะ​ โอ้ น่าเสียดายจัง ยิ่งมีน้อย ๆ​ อยู่​ มาตาย​ไปอีกหนึ่ง​ ไม่ทราบว่า​เพราะอะไร​ถึงตาย เด็กเรืออยาก​จะให้ย้อนเรือกลับ​ไป​เอาเขี้ยวพะยูน​ไปขายค่ะ​ ​แต่พญาไฟไม่ให้กลับค่ะ​ โธ่ ​จะหาเรื่อง​ใส่ตัวซะแล้ว​ เดี๋ยวก็โดนจับกัน​ทั้งเรือโทษฐานฆ่าสัตว์สงวนหรอก หยิบกล้องออกมาไม่ทันค่ะ​ เลย​ไม่มีภาพมาฝาก เสียดายมาก


นี่ค่ะ​ เรือ​ที่เราจ้างมา





​และนี่เรา​กำลังขึ้น​ฝั่ง​ที่ท่าตะเซ๊ะค่ะ​





ปรากฎว่า ​เมื่อเรามาถึงนั้น​ รถสองแถวประจำทางออก​ไป​พอดี เราก็เลย​​ต้องคอยรถคันใหม่ ​แต่​ระหว่างนั้น​ คนเรือก็ถามหารถรับจ้างให้ค่ะ​ ​ระหว่างคอยรถมารับ ก็​ได้ภาพเจ้าปลาตีนน้อยมาฝากค่ะ​









แล้ว​ก็​ได้รถรับจ้างมาส่ง (ไม่ใช่คันในภาพนะคะ​) ​เป็นรถกะบะสภาพดี ตกลงราคากัน 400 บาท​ ให้​ไปส่ง​ที่เมืองตรัง จากท่ารถตู้เมืองตรัง บริเวณสถานีรถไฟ มีรถตู้วิ่ง​ไปถึงเกาะลันตาเลย​ค่ะ​ บอกให้ส่งถึง​ที่พัก​ได้เลย​ สะดวก​ค่ะ​ ค่ารถตู้สำหรับคนไทย 120 บาท​ คนต่างชาติ 180 บาท​


​ใช้เวลาประมาณ 2 ชม.ก็ถึง​ที่พักบนเกาะลันตาค่ะ​ รถตู้​จะขึ้น​เรือเฟอรี่สำหรับบรรทุกรถส่ง​ระหว่างเกาะ 2 ช่วงค่ะ​ ​คือจากฝั่ง ​ไปเกาะลันตาเล็ก แล้ว​จากลันตาเล็ก​ไปลันตาใหญ่อีกต่อหนึ่ง​


​และนี่ค่ะ​ ภาพ​ที่พัก พญาไฟพัก​ที่ ซายังรีสอร์ท ซายัง​เป็นภาษามลายูแปลว่าดอกไม้ค่ะ​ ​ที่นี่​ใช้ภาพดอกไม้​เป็นสัญลักษณ์


ภาพนี้​เป็นห้องพักในวันแรก​ที่พญาไฟเข้าพักค่ะ​ ยังไม่ค่อยเรียบร้อย​ดี ไม่มีมุ้งลวด ​แต่เจ้าของรีสอร์ทก็​เอามุ้งมากางให้ ทำให้​ได้บรรยากาศโบราณ ​และโรแมนติก​ไปอีกแบบ อิอิ รู้สึกเหมือนตอนเด็ก ๆ​ ​ที่นอนกางมุ้ง





ภาพสุดท้ายนี้​เป็นภาพหาดหน้า​ที่พักค่ะ​ เรียบ สะอาดดีมั้ยคะ​