![]() |
![]() |
pilgrim![]() |
...หลังจากยืนตากลมชมธรรมชาติแล้ว หลานปิ๊กบอกว่า เราจะลงรถไฟกันทีสถานี Saga Torokko เพื่อเดินไปเที่ยวชมเมืองเก่าเกียวโต ชมวัดเทนเรียวจิ (Tenryuji Temple)...
ตอน : เที่ยวญี่ปุ่นแบบวุ่นเล็กๆ (19. ประทับใจไปกับวัดเทนเรียวจิ)
หลังจากยืนตากลมชมธรรมชาติแล้ว หลานปิ๊กบอกว่า เราจะลงรถไฟกันทีสถานี Saga Torokko เพื่อเดินไปเที่ยวชมเมืองเก่าเกียวโต ชมวัดเทนเรียวจิ (Tenryuji Temple) ป่าไผ่ โบราณ สวนคาเมะยามะ อนุสาวรีย์โจวเอินไหล สะพานโตเก็ตสึเคียว เลียบริมฝั่งแม่น้ำโฮสุสถานี ซากะ โทร็อกโกะ ในแดดอ่อนอุ่นยามเช้า
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
นั่งอาบแดดคุยกัน วิถีชีวิตแห่งความสุขแบบง่ายๆ
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
อาราชิยามะ คือชื่อภูเขาที่เป็นฉากหลังของแม่น้ำและสะพานโตเก็ตสึเคียว
พวกเราเดินผ่านร้านรวงมุ่งไปยังวัดเทนเรียวจิ หลานปิ๊กแนะนำว่า เมื่อผ่านร้านขนมเค้ก ให้แวะกินให้ได้ เพราะเค้กร้านนี้อร่อยมาก พวกเราก็เลยลองแวะดู ปรากฏว่าเค้กร้านนี้เขาอร่อยจริงๆ
ฉันลองกินหลายอย่างทั้งเค้กช็อกโกแลต และเค้กชาเขียว รวมทั้งเค้กอื่นๆ ...โดยใช้การซื้อมาหลายๆ แบบ แล้วเอามาแบ่งกันกิน
น้องป๊อบชอบเค้กร้านนี้มาก จนคุณแม่ต้องซื้อใส่กล่องติดตัวไปเก็บไว้ให้น้องป๊อบกิน
แหม...อร่อยจนลืมถ่ายรูปร้านเค้กเลย....
สิ่งหนึ่งที่อยากบันทึกไว้ คือ ฉันรู้สึกประทับใจกับน้ำใจในการให้บริการของคนญี่ปุ่น
คนญี่ปุ่นเมื่ออยู่ในภาคของการบริการ เขาจะให้บริการอย่างสุภาพ เรียบร้อย อากัปกิริยามารยาท นุ่มนวล และยิ้มแย้มแจ่มใส พร้อมทั้งช่วยเหลือเอื้อเฟื้อเป็นอย่างดี
ไม่มีประเภทหน้าบูดบึ้ง หงิกงอ กระแทกกระทั้น หรือถามหาอะไร ขออะไร ก็ไม่ให้ หรือบอกว่า ไม่มีซะงั้น
ในที่สุด เราก็เดินมาถึงวัดเทนเรียวจิ ปรากฏว่ากลุ่มของพวกฉัน คือครอบครัวน้องป๊อบ พี่แจ๊ว พี่เนย น้องอีฟ ไม่มีใครยอมเข้าวัด
น้องป๊อบเริ่มเบื่อการเดิน ส่วนน้องอีฟ ซึ่งเป็นเด็กวัยรุ่น เริ่มบอกว่า วัดแต่ละที่ก็เหมือนๆ กัน ไม่มีอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ บ้างเหรอ
แต่ฉันยังยืนยันอยากเดิน เพราะไหนๆ ก็มาถึงแล้ว
สมาชิกร่วมกลุ่มย่อยของฉัน จึงสมัครใจนั่งรอกันอยู่ที่ศาลาหน้าประตูวัด แล้วบอกว่าเมื่อฉันดูวัดนี้เสร็จแล้ว ค่อยมาสมทบเดินไปป่าไผ่โบราณกับเส้นทางเดินอื่นๆ ต่อไป
ฉันก็เลยตีตั๋วเข้าวัด เข้าไปเดินอยู่คนเดียว พร้อมกับนักท่องเที่ยวญี่ปุ่นคนอื่นๆ และสมาชิกคนอื่นๆ ที่หลานปิ๊กพามา
เดินไปถ่ายรูปไป เพลิดเพลินกับธรรมชาติอันสวยงาม ระหว่างชม ก็พบกับสมาชิกคนอื่นๆ ที่ร่วมเดินทางมาในทริปเดียวกันบ้าง แต่ฉันก็ไม่ได้ไปเดินกับเขา สมัครใจที่จะเดินไปคนเดียวมากกว่า
...แต่มาเดินคนเดียวอย่างนี้ ก็ห่วงหน้า พะวงหลัง เพราะเกรงใจคนนั่งรอเหมือนกัน...
เพิ่งค้นพบตัวเองว่า ระยะหลังๆ มานี้ เดินไปเที่ยวไหนต่อไหนคนเดียว เป็นเรื่องที่ชอบมาก เพราะทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ โดยไม่ต้องกังวลเป็นห่วงใคร
ขอให้มีกล้องถ่ายรูปสักตัว แค่นี้ก็เพลิดเพลินเจริญใจไปได้เรื่อยๆ
อย่างในวัดเทนเรียวจินี้ ฉันก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ
วัดเทนเรียวจิ เป็นวัดเซนในย่านอาราชิยามะ ที่จัดว่าใหญ่ที่สุดหนึ่งในห้าวัดของวัดเซน
เมื่อได้เดินชม ก็เห็นจริงว่าของเขาใหญ่จริงค่ะ
ที่น่าสังเกตคือ วัดใหญ่ในญี่ปุ่น สิ่งก่อสร้างจะไม่ใหญ่ แต่อาณาบริเวณที่เป็นสวนและป่าเขานี่สิคะ ที่ใหญ่มาก นับว่าสื่อแสดงถึงการอยู่ในสิ่งแวดล้อมธรรมชาติได้อย่างน่าชื่นชม
ศาลาใหญ๋ของวัด
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
บริเวณสวนและสระน้ำ ซึ่งแฝงปริศนาธรรมอยู่ที่ก้อนหินเหมือนเดิม
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
วัดนี้ก่อสร้างขึ้นใน ค.ศ. 1339 และก็เหมือนวัดอื่นๆ ในญี่ปุ่น ที่ถูกเผาทำลายลงไปหลายครั้ง
เห็นไหมคะ สงครามไม่ปรานีแม้วัด (ซึ่งอาจจะเป็นศูนย์กลางแห่งอำนาจในสมัยก่อน)
ท่านเจ้าอาวาสผู้ก่อสร้างวัดและออกแบบสวนให้งาม สงบราวสวรรค์ คือ พระมูโสะ โซเซกิ สวนสวรรค์แห่งนี้ รอดพ้นการเผามาได้ และกลายเป็นสวนโบราณเก่าแก่
วัดนี้จึงได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกของยูเนสโก เมื่อปี ค.ศ. 1995 ค่ะ
เห็นไหมคะ มิเสียแรงเสียเงินตีตั๋วเข้ามาชม
ป่าเปลี่ยนสี แรงจัดจ้าเหมือนภาพวาด Impressionism
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ใบเมเปิลที่ร่วงลงคูน้ำแห้งๆ
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
series ใบไม้เปลี่ยนสีอันแสนสวย
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
แม้ต้นไม้เล็กๆ ก็เปลี่ยนสีสวยงามอย่างมหัศจรรย์
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
เมื่อมองจากเนินเขาลงมายังบริเวณวัด
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
พอเดินจนทั่ววัด ก็เป็นทางเดินที่จะนำออกไปสู่ป่าไผ่โบราณ มีประตูทางออกอีกทางไม่ซ้ำกับประตูเดิมที่เข้ามา
ปรากฏว่า ถ้าเดินชมเข้ามาในวัดเทนเรียวจิแล้ว ก็ไม่ต้องเดินย้อนไปสู่ทางเดินเข้าป่าไผ่อีก สามารถออกจากประตูวัดด้านนี้ออกไปสู่ป่าไผ่ได้เลย
เรียกว่า...เข้าทางหนึ่ง ออกอีกทางหนึ่ง
ไม้เปลี่ยนสีและป่าไผ่โบราณ
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
เวรละสิฉัน...นี่ก็เดินมาตั้งไกลแล้ว จะย้อนกลับไปทางเดิม หรือจะลองออกประตูทางออกนี้ดีหนอ แล้วคนที่นั่งรออยู่อีกด้านหนึ่งของประตูวัดล่ะ จะบอกเขาได้ยังไง มือถือก็ไม่ได้เอามาใช้เลยสักเครื่อง
เมื่อวันที่ : ๒๓ ส.ค. ๒๕๕๓, ๐๗.๐๔ น.
ทัศนียภาพในวัดสวยจริง ๆ ดีใจกับคุณพิลกริมด้วยที่ยืนกรานจะเข้าไปชม
ตกลงต้องเดินย้อนกลับหรือเปล่าครับ