 เมื่อต้องผจญกับ "ผี" #2 |
|
| ฟ้าสีสวย |
...วิญญาณอดีตเเฟน...
ตอน : เวลาแชทกับคนไม่มีตัวตน (ต่อ)
"กรี๊ด.................................................."สิ่งที่เธอเห็นคือร่างสีขาว ดวงตาสีแดง กำลังพูดกับเธอ
"พลอย ว่าไง"
พลอยกรี๊ดสุดฤทธิ์
"แกเป็นใคร ช่วยด้วย ผี อ๊า..............ผีช่วยด้วย"
วิญญาณชายหนุ่มเดินเข้ามาหาเธอ
"เธอแชทกับฉันบ่อยจะตาย จำไม่ได้เหรอ นังมนุษย์โง่"
เขาผลักพลอยล้มลงไป
พลอยได้แต่ร้องกรี๊ดด้วยความกลัว
"ไม่ ไม่ใช่ ฉันแชทกับคนไม่ใช่ผี แก แก แกมันผี ไม่ใช่คนไอ้ผีบ้า อ๊า........... ไม่สิฉันฝันไปแน่ไม่จริง ไม่จริง กรี๊ด..............."
วิญญาณชายหนุ่มยิ้มเยาะ
"นังโง่ ฉันอยู่กับแกตลอดนั่นแหละ"
พลอยตั้งสติเพราะตอนเด็กแม่เคยสอนไว้ว่าไม่ว่าจะเจออะไรต้องมีสติไว้ก่อน ค่อย ๆ ลุกขึ้นพูดกับวิญญาณ
"ในเมื่อแกเป็นผี ทำไมแกไม่ไปเกิดใหม่ แก แกมาอยู่กับฉันทำไม !"
วิญญาณชายหนุ่มจึงเผยร่างเมื่อสมัยเป็นมนุษย์ให้กับพลอยดู พลอยตะลึงพูดไม่ออก
"เอ!"
เอคืนร่างเดิมกลายเป็นวิญญาณน่ากลัวเหมือนเดิม
"เอ เอ ฉันฉัน"
เอเดินเข้ามาหา
"ตอนแรกที่ฉันแชทกับแก ก็คิดว่าแค่คนชื่อเหมือน แต่ไม่คิดว่าจะใช่แกจริง ๆ นังฆาตกร"
พลอยพยายามอธิบาย
"ฉะ ฉะ ฉันขอโทษ ฉัน ฉันไม่ ไม่ได้อยากจะฆ่าเธอนะ"
เอโกรธ
"แก...มีเเฟนใหม่ทำตามใจเเฟนใหม่แก ให้มาฆ่าฉัน"
พลอยบอก
"เอ...ปล่อยฉันไปเถอะ แล้วฉันจะทำบุญไปให้นะ"
เอโกรธ
"ไม่......ฉันรอแก รอแกมานานแสนนานฉันจะปล่อยโอกาสให้หลุดมือไปไม่ได้"
เอลากพลอยออกข้างนอก มาถึงดาดฟ้า
วิญญาณเอยิ้มเยาะ
"มีอะไรจะสั่งเสียมั้ย"
พลอยดิ้นสุดฤทธิ์แล้วก็หลุดไปได้แต่ถูกพลังของเอลากมาแล้วผลักตกตึก 10 ชั้นไป
ตูม ! บรรดาคนที่อยู่ข้างล่างกรี๊ดกร๊าดตกใจกัน เลือดพุ่งกระจายทั่วพื้น วิญญาณของเอหายไป
ปอเต๊กตึ๊งมารับศพพลอยไป เห็นมีคนบอกพลอยตกลงมาจากดาดฟ้าของตึกอพาตเม้นส์
ในห้องของพลอย ร่างสีขาวเพ่นพ่านไปตามห้อง วิญญาณของพลอยลงนั่งเล่นคอมพิวเตอร์อย่างเศร้าหมอง
เมื่อถึงเวลาต้องไปนรกก็ต้องจำใจยอมเดินตามยมฑูตที่นำพาไปยังแดนนรกอเวจี
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : ๒๗ ก.ย. ๒๕๕๑, ๑๖.๔๐ น.
อยากมีเพื่อนคุยจังเลย