 คราบมนุษย์ |
|
| กาบแก้ว |
ตอน : นาเมียวคืนอกแม่
|
มีชานยื่นหน้าเรือนเหมือนมุขเด็จ มีบานเกล็ดกาบหมากดูหลากหลั่น มีระเบียงเรียงขวางทางถึงกัน บันไดขั้นนั้นกว้างค่อนข้างแบน สะดุดลงตรงบันไดลูกใหญ่นั้น คุ้นตาจันทร์แจ่มฟ้านาเมียวแสน คิดถึงบ้านเคยอยู่อู่ลำแพน แม่เนื้อแน่นแค่นสะอึกนึกคำนึง คิดถึงแม่แลเหลียวเสียวในอก ตื่นตระหนกตกใจใฝ่ฝันถึง ก้าวล่วงเข้าห้องในใจรำพึง แหวกมุ้งดึงหมอนหนุนวุ่นวายใจ พินิจหมอนลายทองเจ้าร้องร่ำ เฝ้าครวญคร่ำพร่ำหาน้ำตาไหล โอ้..แม่จ๋าลูกยามาแล้วไง แม่อยู่ไหนไยไม่เห็นให้เย็นทรวง จำได้หมอนซ้อนปักถักลายทอง ผู้เจ้าของป้องปักของรักหวง นามุนแม่เนื้อนุ่มแม่พุ่มพวง นาเมียวหวงห่วงหาด้วยอาลัย สะอื้นไห้ซบหมอนสะท้อนจิต ครวญครุ่นคิดพิศดูแม่อยู่ไหน คิดไม่ออกบอกไม่ถูกลูกเสียใจ มาช้าไปใช่หรือเปล่าเฝ้าระทม เสียงเครื่องยนต์นาวาตามมาใกล้ เสียงซักไซ้ไล่เลียงส่งเสียงขรม หยาดอนงค์บอกตาชูดูชื่นชม เสียงเอวกลมห่มจีวรฟังผ่อนคลาย เสียงฟังเหมือนเพื่อนชายสายสุพรรณ ตะโกนลั่นนาเมียวจ๋าอย่าขวัญหาย แม่มาแล้วแก้วตาอย่าฟูมฟาย เชิญโฉมฉายลงเรือนเถิดเพื่อนยา แว่วสำเนียงเสียงสะอื้นถูกกลืนสิ้น โฉมยุพินยินสำเหนียกร้องเรียกหา ผละจากหมอนถอนสะอื้นกลืนน้ำตา โผผวาถลากอดยอดพธู โอ้..ขวัญเอ๋ยขวัญมาอย่าร้องไห้ เจ้าสายใจมัวเที่ยวไปอยู่ไหนหนู เฝ้าชะแง้แลโลมหาโฉมตรู ไม่เคยรู้เรื่องราวข่าวคราวเลย แม่กับพ่อรอเจ้าเฝ้ารอหาย จึงออกย้ายส่ายตามิท่าเฉย อาศัยเรือแพตามหาทรามเชย จวบว่ายเกยหาดแก้วที่แววงาม พ่อเจ้าจึงสร้างทับกระท่อมน้อย ตั้งตาคอยสืบเสาะคอยเลาะถาม ชาวประมงลงเรือแพชะแง้ตาม คอยสอบถามความจริงทุกสิ่งอัน ออกเดินทางกลางทะเลเร่หาเจ้า เป็นนานเนาเก้าเดือนเหมือนฟ้ากั้น จึงสร้างทับกระท่อมน้อยคอยแจ่มจันทร์ โอ้..บุหลันขวัญตาอย่าลาไกล นาเมียวน้อยปรอยตาหาเพื่อนยาก นึกลำบากอยากเอ่ยเฉลยไข ถึงเพื่อนชายสายสุพรรณขวัญฤทัย หากทรามวัยให้ประหม่ามิกล้าเปรย ด้วยเป็นหญิงจริงใจให้ลำบาก หากเอ่ยปากวิงวอนอ้อนเฉลย ก่อนชายถามความนัยไม่เสบย กระไรเลยพ่อมัจฉาไม่กล้ามอง จึงบอกแม่แค่เพียงเลี่ยงความนิด เป็นเพื่อนชิดมิตรรู้ใจใฝ่สนอง คอยช่วยเหลือเจือจุนวุ่นประคอง พ่อเนื้อทองเป็นเสมือนกับเพื่อนตาย ********* |
73 votes
ตอนที่ ๓๗ นี้ใช้ชื่อ "นาเมียวคืนอกแม่" 
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : ๑๑ ต.ค. ๒๕๕๐, ๐๐.๐๓ น.
ขอตั้งชื่อตอนว่า "นาเมียวคืนอกแม่" ค่ะ.... อาจจะตั้งไม่เพราะเหมือนพี่แอ๊ดนักกลอนนะคะ แต่เชียร์ลุงปิงเต็มที่ (แบบออกนอกหน้าเลยนะเนี่ย)