![]() |
![]() |
กาบแก้ว![]() |
ตอน : มีเบาะแสของคนบนเกาะไกล
โอ้..สงขลาลาแล้วเกาะแมวหนู หาดงามหรูสมิหราลาก่อนเจ้า แม้นมิตายวายชนม์ขอบนเอา แก้ชาวเราเบาปัญญาขอลาไกล พ้นคำสาปทะเลสาบพ้นสาปหรือ เบื้องหน้าคือมหาสมุทรสุดสงสัย สะทิงพระกระแสสินธุ์ถิ่นหัวไทร ผ่านเชียรใหญ่ท่าพญามาปากพนัง ลุอีกวันผ่านแหลมตะลุมพุก ถึงถิ่นยุคจตุคามแห่งความหวัง นครศรีธรรมราชศรีปราชญ์ดัง ไม่หยุดยั้งท่าศาลามาสิชล ถึงขนอมใคร่ถนอมพร้อมก้มกราบ ผ่านเกาะราพเกาะกะเต็นก็เห็นผล ค่ำแล้วหนอเราขอพักเครื่องยนต์ หัวถนนเกาะสมุยลุยหน้าทอน แวะพักผ่อนนอนค้างในเรือน้อย ตะวันคล้อยลอยเลื่อนเขื่อนสิงขร ออกเดินทางห่างมาขอลาจร ตะวันรอนเกาะพะงันผันผ่านไป ถึงเกาะเต่าเอาตอนค่อนข้างค่ำ ฟ้ามืดดำค่ำนี้นอนที่ไหน เกาะนางยวนเกาะเต่าดูเหงาใจ เพื่อนพาไปหลังตลาดหาดทรายรี พักบ้านคุณสายัณห์กันหนึ่งคืน พอเช้าตื่นฟื้นกายาพาสุขี พากันเพลินเดินริมหาดอากาศดี หากเกิดมีสตรีหนึ่งตลึงงัน เสียงกรีดร้องก้องสนั่นลั่นชายหาด เหมือนเสียงขลาดหวาดกลัวจนตัวสั่น ทั้งจีนไทยฝรั่งแขกแตกตื่นกัน สายสุพรรณดันโผล่โชว์หน้าตา หญิงผิวขาวสาวฝรั่งคลั่งตระหนก หนีขึ้นบกอกกระเพื่อมเอื้อมมือคว้า บีกินนี่ตัวนิดติดมือมา วิ่งแก้ผ้าโทงโทงห้อยโตงเตง สาวญี่ปุ่นวุ่นถนัดดัดจริต ยกมือปิดของสงวนชวนข่มเหง วิ่งหน้าตั้งหลังไหล่ไม่กลัวเกรง พวกนักเลงคอกาแฟแห่ยืนดู แม่หลวงชีสุรีรัตน์จัดจีวร หยาดบังอรพร้อมหน้าพาอดสู กล่าวขอโทษขอโพยโปรยยิ้มพรู สหายตูข้าเองเกรงไปไย ชาวบ้านที่เคยดูรู้เรื่องคราบ กระซิบกระซาบตำนานที่ขานไข เพียงชั่วครู่พรูพร่างช่างเร็วไว รู้ทั่วไปในเรื่องราวข่าวเทวี ทั้งสี่คนวนเวียนเพียรถามตอบ ผู้คนชอบถามไถ่ไม่หน่ายหนี จนอ่อนเพลียละเหี่ยใจไม่พาที ยอดนารีอ่อนล้าขอลาจร ชายชราหน้าย่นจนตาหยี ตาตี่ตี่มีเคราสีเทาอ่อน ก้าวออกมาท่าทางอย่างวานร มือเกาว่อนถอนผมแล้วดมพลาง เดินเหมือนลิงยิงทันต์เห็นฟันหลอ ยืนรีรอย่อกายคล้ายผีสาง พูดเสียงแหบแสบคอพ่อเอวบาง ชี้มือทางกลางสมุทรสุดตาแล คนตีนแบนแล่นว่ายคล้ายคนนี้ เคยเห็นที่เกาะไกลจึงใคร่แฉ ชอบปีนป่ายว่ายถามตามเรือแพ ชะเง้อชะแง้แลหาลูกยาตน ********* |
เมื่อวันที่ : ๐๙ ต.ค. ๒๕๕๐, ๒๓.๕๐ น.
ตอนนี้ตั้งยากจังนะคะ เอาเป็นว่า
35. มีเบาะแสของคนบนเกาะไกล
เพื่อนๆช่วยกันตั้งชื่อให้ลุงปิงหน่อยค่ะ อย่าเพิ่งสรุปเร็วนะลุงปิง