 คราบมนุษย์ |
|
| กาบแก้ว |
ตอน : เสียงขลุ่ยครวญ
|
หยาดอนงค์ลงนั่งรั้งกอดแม่ สุขใจแท้แม่ใครไหนจะเหมือน แม่สำคัญอันเป็นเช่นขวัญเรือน เปรียบดาวเดือนคู่ฟ้านภาลัย แม้คืนเดือนเลือนแรมไม่แจ่มฟ้า ดวงดาราคงอยู่คู่ไสว ถึงขาดเดือนมีดาราฟ้าอำไพ ระยิบไปในแสงแห่งราตรี โอ้แม่จ๋าอย่าเศร้าหรือเหงาสร้อย เราจะคอยเฝ้ารอพ่ออยู่นี่ ถึงลำบากยากเข็ญเป็นเดือนปี ชั่วชีวีลูกน้อยจะคอยรอ ด้วยอำนาจหยาดอนงค์คงได้คิด กระแสจิตฤทธิไกรพุ่งไวหนอ ได้ยินเสียงสำเนียงขลุ่ยเพียงออ ผิวเพลงคลอรอนางอยู่กลางไพร เสียงเพลงเหมือนเตือนถามความรันทด รู้สิ้นหมดคดเคี้ยวเลี้ยวลื่นไหล ยามพี่ยาลาเรือนคอยเตือนใจ จะมีใครไหนเล่าเฝ้ารอคอย ถึงอยู่ถ้ำอำไพใช่มีสุข ด้วยมีทุกข์คลุกเคล้าให้เหงาหงอย ป่านนี้เจ้าเศร้าอุราน้ำตาปรอย โอ้เจ้ากลอยคอยพี่นี้คนเดียว ยากจะหลับกลับหลังระวังนิ่ง ขาดคู่อิงยิ่งหนาวคราวเดือนเสี้ยว คิดถึงนุชสุดสวาทเหมือนขาดเกลียว ลูกคนเดียวเหลียวแลแม่เนื้อเย็น สิ้นเสียงเพลงบรรเลงพาผวาตื่น แม่งามชื่นตื้นใจที่ได้เห็น ได้ยินเพียงเสียงรำพันถึงจันทร์เพ็ญ เหมือนหนึ่งเช่นเป็นสถานวิมานแมน ทุกค่ำคืนดื่นดึกนึกถึงพ่อ ขลุ่ยเพียงออคลอผิวละลิ่วแล่น คลายเหงาหงอยคอยพ่อพอทดแทน ถึงไกลแสนแดนใดไม่สงกา ครบกำหนดกฎเกณฑ์เพ็ญเดือนหก แม่ลูกตกอกใจให้ผวา คราบมนุษย์หลุดโลกโศกโศกา ฝากวัดวามาหายเสียดายครัน หลวงพ่อจัดขัดใจใครหนอแกล้ง มากำแหงแย่งยื้อหรืออาถรรพ์ โจรมันรู้หูฟังพังหมดกัน บอกแจ่มจันทร์ขวัญฤทัยให้เพ่งญาณ โฉมยุพินยินดีแสนปรีดา นั่งหลับตาพาจิตอธิษฐาน ภาพกระจ่างสว่างเห็นเป็นขอทาน เยาวมาลย์พาลนิ่งยิ่งงวยงง สะเดาะกลอนย้อนรอเข้าหอไตรฯ หยิบคราบไปได้ตามความประสงค์ คราบมนุษย์สุดสวาทหยาดอนงค์ ให้พะวงงงงันตันฤดี อนาถหลายนายเดื่อคนเหลือเดน ด้วยคงเป็นเวรกรรมย้ำทุกขี แสนเสียดายขายคราบบาปกาลี คนอัปรีย์ศรีกบาลพาลบ้าบอ ภาพที่เห็นเป็นเสี่ยใหญ่ในตลาด ผู้ซื้อคาดมาดหมายไปขายต่อ ให้คนจริงสิงคโปร์โผล่คอยรอ คราบของพ่อขอหุ้นกันวุ่นวาย โกลาหลคนสำคัญตันพายัพ คอยรับทรัพย์ปรับราคาค่าซื้อขาย ตลาดหุ้นทุนแน่นแสนเสียดาย ซื้อคราบกายย้ายกล่องล่องสิงคโปร์ ********* |
73 votes
ขอขอบคุณครูม่านแพรที่ติดตามอ่านคราบมนุษย์ 
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : ๐๘ ก.ค. ๒๕๕๐, ๑๕.๓๖ น.
" สุขใจแท้แม่ใครไหนจะเหมือน
แม่สำคัญอันเป็นเช่นขวัญเรือน
เปรียบดาวเดือนคู่ฟ้านภาลัย "
ม่านชอบจังเลยค่ะ อ่านแล้วคิดถึงแม่เป็นที่สุด