 คราบมนุษย์ |
|
| กาบแก้ว |
ตอน : หยาดอนงค์
|
ฝ่ายนายเดื่อมะเขือเผาเฝ้ารออยู่ แอบช่องดูมองเห็นเป็นไหนไหน ไม่เคยพบเคยฝันงูจัญไร โอบทรามวัยรัดเร้าเคล้าคลึงนาง ตกใจเผลออ้าปากหากไร้เสียง มีดพร้าเหวี่ยงฟาดฟันบั่นตรงหาง ขาดกระเด็นติดมือหิ้วถือพลาง เสียงร้องครางตกใจเลือดไหลโซม ร่างกลับกลายเป็นชายขาซ้ายขาด อนงค์นาฎโกรธาเข้าถาโถม ทุบนายเดื่อด้วยหมัดซัดดังโครม แย่งพร้าโจมหมายฟันให้บรรลัย ข้างยอดชายนายเดื่อมะเขือเผา เห็นเมียเอาเข้าจริงวิ่งตับไหล ร้องไม่เป็นวาจาภาษาใด ด้วยตกใจผิดแผกแปลกกมล นี่เมียเรามีชู้เป็นงูเผือก คงกลิ้งเกลือกออกลายกันหลายหน ทุกวันพระซ่อนเร้นเหมือนเล่นกล เฝ้าเวียนวนกับงูใหญ่ในห้องนอน อนิจจามะเขือเผาเจ้าทำเหตุ จึงถูกเวทมนต์ดำทำหลอกหลอน จำลาไกลเนื้อเย็นเห็นต้องจร ขอลาก่อนขาดกันไม่หันคืน ถึงนายเดื่อเล่าไปใครจะเชื่อ คนเขาเบื่อพฤติกรรมจำต้องฝืน เห็นกำพืดอยู่โทนโท่โห่กันครืน กลับชมชื่นยอดหญิงไม่นิ่งดาย น่าสงสารหนักหนานิจจาเอ๋ย กระไรเลยครองคู่อยู่นานหลาย เห็นงูดีกว่าคนจนตาลาย ซ้ำไม่อายกินอยู่งูกับคน นางอนงค์เฝ้ารักษาชายขาด้วน ผิวขาวนวลหล่อเหลาเข้าเหตุผล เป็นต่างชาติต่างภาษาพาชอบกล ลุกสวดมนต์บ่นประจำทุกค่ำคืน ด้วยตกค้างทางลึกศึกสงคราม แม้นใครถามนามใดไม่ขัดขืน มีชื่อไทยนั้นคือชื่อ "บุญยืน" ครองชู้ชื่นกับอนงค์จนลงพุง ครบกำหนดคลอดไซร้ได้บุตรี ทำพิธีสู่ขวัญกันให้ยุ่ง ตั้งชื่อมีความหมายคล้ายคนกรุง จะได้รุ่งเรืองโรจน์โชติชัชวาล ชื่อแม่หนู "หยาดอนงค์" ทรงเสน่ห์ หน้าตาเก๋เท่ห์นักเป็นหลักฐาน สวยเหมือนแม่เนื้อนิ่มยิ้มเบิกบาน แถมมีปานนิ้วชี้ขวาน่าแปลกจัง สีแดงรูปฤดีที่ปลายนิ้ว ตรงหว่างคิ้วจุดแต้มเป็นสีครั่ง รูปหัวใจเห็นไกลไม่ปิดบัง เด็กน่าชังถ้อยคำจำนรรจา พ่อแม่รักหนักหนาพาไปวัด สมภารจัดเลิกคิ้วหลิ่วตาขวา กระแอมเสียงดังสนั่นลั่นศาลา ลูกใครหวารัศมีราศีเรือง เด็กคนนี้ที่เห็นเหมือนเป็นบุญ ได้ค้ำจุนศาสนาห่มผ้าเหลือง แม้นเป็นชายโฉมเฉลาเป็นเจ้าเมือง หากขัดเคืองเป็นหญิงหยิ่งในตน ไม่ยอมคนยอมใครที่ไหนนั่น แม่จอมขวัญคนนี้มีเหตุผล แม้นโกรธใครเพียงคิดผิดกมล บันดาลดลเป็นไปตามใจนาง ********* |
73 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : ๐๑ ก.ค. ๒๕๕๐, ๐๒.๐๒ น.
รจนามาติดตามตอนที่สองค่ะ