ตอน : อินเตอร์ลาเก้น (Interlaken) (สอง)

มาเล่าต่อเรื่อง​​ไปเ​ที่ยว​กับรถนะคะ​

วันแรกพวกเราขับรถแข่งแรลลี่ขึ้น​​เขา ​ระหว่างทางก็ค่อนข้างเครียด​เพราะ​ต้องดูเส้นทางให้ถูก​ต้อง บางทีเราก็เลี้ยวตามคนอื่น​เพราะคิดว่า​เขา​ไปถูก ​แต่ปรากฎว่า ​เขาเลี้ยวผิด เราก็เลย​พลอยผิด​ไปด้วย ​ต้อง​ไปอ้อมเสียไกลเลย​ค่ะ​

​แต่เราก็​ไปถึงจุดพักจุดแรกจน​ได้ใน​ที่สุด ​เป็นโรงแรมบนภูเขา สวยงาม ห้องน้ำสะอาด หน้าโรงแรม​เขามีเพิงมาขายชีสด้วย (โอท็อป) ก็มีคน​ไปซื้อนิดหน่อย​ เรียกว่า ​เขา​ต้องการให้เราเพลิดเพลินเหมือน​ได้​ไปเ​ที่ยวด้วย​พร้อมกัน


โรงแรมแบบชาเล่ต์สวิส ซ่อนอยู่​บนยอด​เขา บนเส้นทาง​ที่เงียบสงบ


เพิงขายชีส คนขายใส่เสื้อแบบพื้นเมืองสวิส มีลายปักดอกไม้ตรงคอเสื้อ น่ารักเชียวค่ะ​ แล้ว​ก็มีป้ายยี่ห้อรถแขวนไว้ด้วย กะว่า​จะ​ได้ลูกค้า​เป็นเจ้าของมาเซอราติ​โดยเฉพาะ


รถยนต์รุ่นคลาสสิก​ที่น่าสนใจ เก๋าดีนะคะ​

พวกเรามีเวลาทานอาหารกลางวันเกือบสองชั่วโมง แล้ว​ก็เริ่มการแข่งรอบบ่าย เส้นทางตอนบ่ายก็สวยงามเช่นกันค่ะ​ ​แต่รจนา​ต้องคอยดูแผน​ที่ตลอดเวลา เลย​​ได้ดูวิวน้อยหน่อย​ ​และแทบไม่​ได้ถ่ายรูปเลย​

​ระหว่างการเดินทาง เราก็ make friends เพิ่มขึ้น​เรื่อย ๆ​ ตอนนั่งทานข้าวก็มี เรากลับถึงโรงแรมไม่เย็นจนเกิน​ไปนัก พ่อบ้านก็นอนพัก​เอาแรง​เพราะขับรถมา​ทั้งวัน รจนาก็ออก​ไปเดินดูของในเมืองค่ะ​


รถม้าสำหรับนักท่องเ​ที่ยวในเมืองอินเตอร์ลาเก้นค่ะ​


บริเวณนั่งเล่นในสวนสาธารณะหน้าโรงแรม ดูสงบดีจัง ​แต่หนาวหน่อย​ ๆ​


ค่ำวันนั้น​​เขามีงานเลี้ยงอีกแบบ ​คือ เลี้ยง​ที่คาสิโนข้างโรงแรม ชื่อว่า คาสิโนคูร์ซาล (Kursaal Casino)

คาสิโน​ที่ว่า​เป็นตึกไม้กึ่งชาเล่ต์สวิส (ดูคล้ายเรือนล้านนาของเรา) มีห้องจัดเลี้ยงหลากหลายรูปแบบ ​และจัดประชุมสัมมนาด้วย แน่นอนว่า ​เขามีห้องเล่นการพนันด้วย ​แต่รจนาไม่​ได้​ไปดูว่าอยู่​ตรงไหนอย่างไร รู้สึก​เขา​จะไม่ทำอะไร​โจ่งแจ้งแบบเรียกลูกค้า(เล่นพนัน)เท่าไร ​ซึ่งรจนาก็คิดว่าดีค่ะ​


นาฬิกาดอกไม้หน้าคาสิโน


ตัวตึกคาสิโน่ดูสวยดี มีน้ำพุตรงกลางลานด้วย


วันนั้น​​เขาก็มีการดื่มเรียกน้ำย่อยหน้าคาสิโน มีชีสให้ทานหลายแบบ ​และของกินเล่นต่าง ๆ​ แล้ว​ก็มีคนมาเล่นเครื่องดนตรีพื้นบ้านให้เราฟังด้วย เครื่องนี้เรียกว่า "อัลปฮอร์น (Alphorn)" ก็​เป็นธรรมดาว่า คนเล่นก็เล่น​ไป คนคุยก็คุย​ไป ไม่ค่อยมี​ใคร​ได้ฟัง​เขาหรอกค่ะ​ รจนา​กับพ่อบ้านเดิน​ไปขอบคุณ​เขาตอนท้ายนิดนึง ประมาณว่าให้​กำลังใจ ​แต่​เขาคงชิน​กับการแสดง​ที่ไม่มี​ใครฟังแล้ว​นิ


​และ​ระหว่างอาหารเย็น​ที่​เป็นแบบพื้นบ้านอีกเหมือนกัน ​เขาก็มีการละเล่นให้เรา​ได้เพลิดเพลินด้วย มีดนตรีแบบต่าง ๆ​ มาแสดง ​ส่วนใหญ่​ใช้อุปกรณ์​ที่เกี่ยว​กับการเกษตรกรรมก็มี

เรา​ได้นั่งโต๊ะ​กับคนหนุ่มสาวอีกคู่ ​เป็นโต๊ะนั่งสี่คน (ออเรล​กับชุง​เขาถูกจัดให้​ไปดินเน่อร์​กับอีกกลุ่มนึง​ที่โรงแรมไม่​ได้มา​กับกลุ่มเรา) ​เป็นชาวเยอรมัน​ทั้งคู่ ​แต่ผู้สาวมีเชื้อสายอินเดียค่ะ​ ​เนื่องจาก​เป็นคนสมัยใหม่ หนุ่มสาวของเราก็เลย​รู้สึกไม่ค่อยสนิทใจ​กับดนตรีพื้นบ้านเท่าไร ขณะ​ที่รจนาเพลิดเพลินเชียวค่ะ​ ชายหนุ่มชื่อคริสค่ะ​ ​ส่วนหญิงสาวชื่อแองเจล่า


มีการละเล่นอันนึง​ที่​เขา​เอาเหรียญห้าฟรังก์มากลิ้ง​ไปรอบขอบถ้วย เรากลิ้งเองไม่​ไปค่ะ​ ​ต้องให้​เขากลิ้งให้ แล้ว​เราก็รับถ้วยมา เราแค่ขยับถ้วยเบา ๆ​ เหรียญก็คงยังกลิ้งอยู่​อย่างนั้น​ค่ะ​ สนุกดีค่ะ​ พอเรา​เอามาถือเราก็ทำเหรียญตก​เป็นธรรมดา จนคนเล่น​เขา​ต้องกลิ้งให้ดูใหม่


แขกในงาน​ที่​เป็นพวกเรากันเองก็ออก​ไปร้องรำทำเพลง ตามคำเชิญของนักแสดง เรียกว่า ​เขาพยายามให้พวกเรามี​ส่วนร่วมกันเต็ม​ที่


นี่​คือการ​เอากระดิ่งคอวัวมาเล่น​เป็นเพลงค่ะ​ เพลง​ที่​เขา​กำลังร้อง​คือเพลง Elderweiss อันโด่งดัง พวกเราก็ร้องคลอกัน​ไปด้วยจนจบเพลง รจนายังบันทึก​เป็นเสียงไว้ด้วยเลย​ค่ะ​


อาหารค่ำแบบสวิสในเย็นนั้น​ หม้อนี้​เป็นหม้อซุปผัก เสิร์ฟมาให้ถังสังกะสีแบบชาวบ้านกินทีเดียว หนุ่มสาวของเราท่าทางกินกันไม่ลงค่ะ​ ​คือพวก​เขาคงไม่เคยกินอาหารแปลก ๆ​ ​ส่วนพี่รจนา​กับพ่อบ้านสบายมาก


​แม้​จะ​เป็นค่ำคืนแบบสวิส ​แต่อาหารจานหลักกลับ​เป็นฟองดูแบบจีน (Fondue chinois) ​คือ มีเนื้อแผ่นบาง แช่เย็นเจี๊ยบมาให้ถ้วยใหญ่ มีซุปน้ำใสร้อน ๆ​ ให้เรา​เอาเนื้อ​ไปจุ่ม กิน​กับแตงกวาดอง ​และผักดอง ​และซอสออกครีม ๆ​ อันนี้รจนาทาน​ได้ก็จริง ​แต่ยอมรับว่าไม่อร่อยลิ้นเลย​ค่ะ​...​..ห่างไกลสุกี้ยากี้​ที่เรารู้จักค่ะ​ จานนี้สงสัยคนสวิส​เขาคงมาปรับทำเองแล้ว​เรียกว่า ฟองดูจีน

พวกเรายอมรับว่าออก​จะผิดหวัง​กับอาหารจานหลัก ​เพราะคิดว่า ​เขาน่า​จะเสิร์ฟฟองดูชีส (Fondue de fromage) มากกว่าให้สม​กับ​เป็นเมืองชีส ​แต่ก็​เป็น​ไป​ได้ว่า เสิร์ฟยุ่งยากกว่า ​ต้องเตรียมการมากกว่า ​และคนจำนวนหนึ่ง​อาจ​จะไม่ชอบชีสก็​ได้ (​ซึ่งน่า​จะ​เป็น​ไป​ได้ยากสำหรับฝรั่ง)


บรรยากาศในร้านอาหาร พวกเราก็รื่นเริงกันดี ​ส่วนนักแสดงก็​กำลังร้องเพลงกล่อมพวกเรา

​จะเห็นก้อนชีสวางเรียงรายอยู่​มุมไกล ๆ​ มีชีสยังประดับธงชาติสวิส​พร้อมดอกไม้ประจำชาติ รจนาก็เดาไม่​ได้ว่าชีสจริงหรือปลอม ​แต่พ่อบ้านบอกว่าจริง ​เพราะชีส​เป็นอาหาร​ที่เก็บรักษาไว้​ได้นาน ​แต่รจนายังไม่ปลงใจ ​เพราะอุณหภูมิในห้องจัดเลี้ยงน่า​จะอุ่นเกิน​ไปสำหรับเก็บชีส

ถือว่า​เป็น cultural night จริง ๆ​ เลย​ค่ะ​