ตอน : นักเรียนภาษาพาเพลิน (สาม) - Maison Tavel

วันนี้พา​ไปเ​ที่ยวบ้านหลัง​ที่เก่าแก่​ที่สุดในเจนีวาก็แล้ว​กันค่ะ​ ​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ของโปรแกรมทัศนศึกษา (excursions) สำหรับนักเรียนภาคฤดูร้อน ขนาดรจนาอยู่​​ที่นี่มาห้าปีกว่า ก็ยังไม่​ได้เข้า​ไปดูบ้านหลังนี้เลย​ ปัจจุบัน​เขาทำ​เป็นพิพิธภัณฑ์ เก็บเงินคนเข้าดู

เล่าประวัติคร่าว ๆ​ นะคะ​ Maison Tavel ถือ​เป็นบ้าน​ส่วนบุคคลหลัง​ที่เก่าแก่​ที่สุดในเจนีวา เคยถูกไฟไหม้​ไปหนึ่ง​ครั้ง​เมื่อ ปี ค.ศ. ๑๓๓๔ ​และสร้างขึ้น​มาใหม่​ทั้งหมดในภายหลัง ​และถือ​เป็นอนุสรณ์ทางประวัติศาสตร์ของนครเจนีวา หรือ เชอเนฟ (Genève) ตามการออกเสียงภาษาฝรั่งเศส

การเข้า​ไปเยี่ยมชม เรามัก​จะเริ่มจากห้องใต้ดิน (cellar)​เพื่อดูร่องรอยทางโบราณคดี ​และขึ้น​มาชั้นระดับพื้นดิน ​เพื่อดู​ความ​เป็นมาของเจนีวาจากยุคกลางมาจนยุคฟื้นฟู (Age de Renovation)

ชั้น​ที่สอง​เป็นภาพวาด ภาพแกะสลัก ​และภาพถ่าย​ที่นำเสนอ​วิวัฒนาการของเมืองเอกแห่งนี้

​ส่วนไฮไล้ท์นั้น​อยู่​ชั้นบนสุดค่ะ​ ​เป็นการจำลองเมืองเชอเนฟ​ทั้งหมดในยุคศตวรรษ​ที่ ๑๗ ​และ ๑๘ ​โดยทำย่อขนาดเล็ก​ใช้ไม้ประกอบ​กับโลหะ สวยงามน่าดูมากค่ะ​ ​เขาเก็บรายละเอียด​ได้แม่นยำมาก


ตัวบ้านมองจากด้านนอก มีการบูรณะมาหลายครั้งแล้ว​ ​เป็นหินฉาบปูนสีเทา ๆ​ ดูไม่น่าสนใจเลย​ค่ะ​


เมืองเชอเนฟจำลองค่ะ​ น่าทึ่งมาก


​ส่วนใหญ่ของเมืองจำลองนี้ยังเหมือนสภาพในปัจจุบันค่อนข้างมาก ​จะมีสิ่งปลูกสร้างใหม่ ก็ทำสวมของเดิม ​และไม่ให้มี​ความสูงเกินกว่าสมัยก่อนค่ะ​ ​เขาอนุรักษ์กรุงเก่าของ​เขาดีจริง ๆ​ ท้องน้ำ​ที่เห็นนั้น​​คือ​ที่​ที่​เขาสร้าง เจ๊ะ​โด (Jet d'eau) น้ำพุประจำเมืองในปัจจุบัน


ห้อง​ที่อยู่​อาศัย ​และทำครัว ลักษณะการอยู่​อาศัยถือ​เป็นบ้านของคนเมือง (ไม่ใช่ชาวนา) ​และ​เป็นคนชั้นกลาง


อุปกรณ์ทำครัวต่าง ๆ​ เตาหุงต้ม​ที่หน้าตาเหมือนเตาผิง


หม้อต้มซุปผัก หม้อแบบนี้ชื่อดังนักแล ​คือ ช่วง​ที่มีข้าศึกแอบปีนกำแพงเมืองขึ้น​มาตอนดึกต้นเดือนธันวา (อากาศหนาว) คุณแม่บ้านคนหนึ่ง​​กำลังต้มซุปผักไว้รอรับสามี​ซึ่งออก​ไปลาดตะเวณในเมืองกะดึก แมวในบ้านเกิดทำเสียงผิดปกติ คุณแม่บ้านคนนี้ก็เลย​ชะโงกหน้าต่างออก​ไป เห็นข้าศึก​กำลังปีนกำแพงขึ้น​มา ก็เลย​ไม่รู้​จะทำอะไร​ คว้าหม้อซุปนี้เทใส่ (สวมหัว) ข้าศึกคนนั้น​ (ผู้โชคร้ายอย่างเหลือแสน) แล้ว​ก็ร้องแรกแหกกระเชิงให้ชาวเมืองตื่นขึ้น​มาขับไล่ข้าศึกหนี​ไป รักษาเมืองเชอเนฟไว้​ได้

คุณแม่บ้านคนนี้ภายหลังมีการกล่าวขวัญเรียกกันว่า ย่าโม...​.เอ๊ย...​แมร์โรโยม (Mère royaume) แปล​ได้ประมาณว่า แม่ขวัญเมือง นะคะ​

ปัจจุบัน พอถึงหน้าเทศกาลเอสคาหลาด (Escalade) ​เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์นี้ ร้านช็อคโกแล็ต​เขานิยมทำหม้อทรง​ที่ว่านี้ด้วยชอคโกแลต ​และใส่ขนมแป้งอัลม่อนด์ (เหมือนถั่วกวน) ปั้น​เป็นรูปผักต่าง ๆ​ ไว้ในหม้อค่ะ​ เหมือน​เป็นตัวแทนของซุปหม้อประวัติศาสตร์ไงคะ​


ไส้กรอก (Saucisson) จำลองนะคะ​ อย่าเผลอ​ไปทานเข้าเชียว ไส้กรอกฝรั่ง​เขามีทำอย่างแห้งก็เยอะ เก็บรักษาไว้​ได้นานมาก แค่แขวนผึ่งลมไว้เท่านั้น​เองค่ะ​ ​เพราะอากาศบ้าน​เขาไม่ร้อน ไม่มีแมลงวัน (ยกเว้นในหน้าร้อนจัด)


กิโยตีน (Guillotine) จำลองค่ะ​ ไม่ทราบว่าเคย​ได้บั่นหัว​ใคร​ไปบ้างหรือเปล่า ดูแล้ว​น่ากลัว


ประตูไม้เก่า ๆ​ ​ที่​เขารักษาไว้ ถ่ายมาดูเล่น ๆ​ ​เป็นประตูแกะสลักขนาดใหญ่ (ของ​เขา) หากเทียบ​กับ​ความวิจิตรของงานแกะสลักบ้านเรา คง​ต้องบอกว่า ของ​เขา​ต้องชิดซ้าย

เล่าต่ออีกนิดนึงค่ะว่า​ บ้านทาเวลนี้​เป็นของตระกูลทาเวลสร้างขึ้น​ในศตวรรษ​ที่ ๑๒ ​แต่ตระกูลนี้ก็หมดคนสืบตระกูล​ไปในช่วงศตวรรษ​ที่ ๑๖ บ้านก็เลย​​เป็นของคนอื่นสืบมาอีกหลายตระกูล จนสุดท้ายขายให้​กับเมืองเชอเนฟทำ​เป็นมิวเซียมค่ะ​

บ้านทาเวล​คือ บ้านหมายเลข ๖ ถนน Rue du Puits-St-Pierre (เอ๊ะ ​ถ้า​เป็นบ้านหลังแรกทำไม​ได้เลข​ที่ ๖ เนาะ อ้อ...​​เขาบอกว่า​เป็นบ้าน​ส่วนบุคคลค่ะ​)

การ​ไปดูมิวเซียม (Musée) ถือ​เป็นการเรียนภาษาอย่างหนึ่ง​ ​และ​ได้เข้าใจวัฒนธรรมชีวิต​ความ​เป็นอยู่​ของผู้คนดีขึ้น​ การสร้างบ้านอย่างแข็งแกร่งด้วยหินด้วยปูนนี่ก็ทำให้ตัวบ้านอยู่​ยั้งยืนยงมาให้เรา​ได้เข้าชม (​และ​เขา​ได้เก็บตังค์) มาจนทุกวันนี้เนาะ