...​หยดแห่งกาล ผ่านพ้น วนมาใหม่
มวลหมู่ไม้ ยืนต้น ร้อนฝนหนาว
แล้งลมโบก ใบกรู ร่วงพรูพราว
งามอะคร้าว ข้างถนน บนทางเดิน

...​ผลิใบแตก แรกแย้ม ดั่งแก้มสวย
พางงงวย งามสะพรั่ง ดั่งหงส์เหิน
แสนดื่มด่ำ ธรรมขาติ ไม่ขาดเกิน
พิศยิ่งเพลิน พาฤทัย ให้ล่องลอย...​

ยามหน้าร้อน แสงสาด ดูกราดเกรี้ยว
ใบไม้เขียว แซมดอกคราม งามชดช้อย
สรรพสี ​แต่งแต้ม ประทับรอย
หรือเพียงคอย วันหล่น ร่วงสู่ดิน

คลื่นลูกเก่า ซัดหาดทราย แล้ว​หายลับ
ไฟมอดดับ ​เมื่อเชื้อไฟ มอดไหม้สิ้น
ใบไม้เขียว ใช่​จะเขียว ​เป็นอาจินต์
อายุสิ้น ร่วงสู่ดิน ตามฤดู

ขาดฤดูหนาวครับ​ ท่านผู้ต่อกลอนกัน ​เพราะดี มี​ความหมาย ​แต่ยังไม่จบ ​ใครก็​ได้ช่วยที

สายลมหนาวเหน็บเนื้อให้เหน็บหนาว
บอกเรื่อง​ราวชวนให้ใจหดหู่
จากสายฝนโปรยปราย​ที่พรายพรู
ลมหนาวหวูวิ่วพัดสบัดมา

ขอส่งใจข้ามฟ้าแทนผ้าห่ม
คลุมร่างเธอกันลมสะท้านหล้า
คิดถึงนะ...​คิดถึงขวัญวันจากลา
ฝากอ้อมแขนข้ามฟ้ามากอดเธอ


อิๆ​ๆ​ๆ​ๆ​ กลอนลมหนาวพา​ไปค่ะ​

สายลมพัดแผ่วแผ่วผ่านพา​ความรู้สึก
ใน​ส่วนลึกลึกคิดถึงคน​ที่บ้านหนา
​ต้องจากจรจำใจจำจากมา
​ต้องจากลาผืนดินท้องถิ่นไกล
หน้า​ที่หน้า​ที่มีมาอยู่​มากหลาย
​แต่ใจกายสุดเศร้าเราอยู่​แห่งไหน
ขอ​กำลังใจหลายคนให้ส่ง​ไป
ถึงแดนไกล​ที่นี่...​.Geneva...​.

ยิ้มเหงาๆ​ เศร้าพองามๆ​ ​กับชีวิตในต่างแดน มาเ​ที่ยวก็น่าสนุกอยู่​นะคะ​ ​แต่มาอยู่​แล้ว​เศร้า,เหงา...​อยากบอกว่า คิดถึงบ้านจัง คิดถึงเมืองไทย​ที่สุดเลย​

สวัสดีค่ะ​

ภาพธรรมชาติ​ที่เปลี่ยนแปลง​ไปตามฤดูกาลต่าง ๆ​ สวยงามมากค่ะ​ ​และมันก็คงเปลี่ยนแปลง​ไปอย่างนั่นอยู่​ตลอดเวลา ก็​เพราะมัน​เป็นสัจธรรมแห่งชีวิตอย่าง​ที่คุณPilgrimว่านั่นแหละ​ค่ะ​ มิมีจบสิ้น อ่านแล้ว​ก็มองดูตัวเองเลย​ค่ะ​ มนุษย์เองก็เปลี่ยนแปลงอยู่​ตลอดเวลาเหมือนกันค่ะ​

เวลาผ่าน​ไป...​.ไม่เคยหยุดคอย​ใคร...​.

​แต่​เมื่อถึงวันสุดท้าย ​ที่เรา​จะ​ต้องหยุดตัวเอง

สวัสดีครับ​ ท่านบรรณาธิการท่ีเคารพ

ท่านบรรณาธิการ​ได้สัมผัสธรรมชาติอัน​เป็นแก่นแท้ของชีวิต ​ซึ่ง​เป็น​ไปดังท่ี​พระพุทฑองค์ทรงค้นพบ​ความจริงของธรรมชาติว่าหมุนเวียนเปลี่ยน​ไปไม่หยุดน่ิง ท่านนำธรรมธาติต่างถิืิ่นท่ีพวกเราไม่​ได้พบเห็นมาให้พิจารณา​และ​จะ​ได้เปรียบเ​ที่ยบ​กับธรรมชาติของบ้านเรา​แต่ละฤดูกาล มันหมุนเวียนอยู่อย่างนี้ตลอด​ไปชัวกาลนาน เช่นเดี่ยว​กับดวงอาทิตย์ ท่ีโผล่ตอนเช้า​​และตกลับฟ้าตอนเย็น​เป็นอยู่อย่างนี้มานานแสนนาน กลาววันกลาวคืน ก็หมุนเวียนสลับกันอยู่อย่างนี้ไม่เปลียนแปลง เช่นเดียว​กับชีวิตของคนเรา เกิดแล้ว​ตาย เกิดแล้ว​ตาย ตายแล้ว​เกิด สลับกันอยู่อย่งนี้มาเนินนานแสนนานเชนกันคู่​กับดวงอาทิตย์ ​และกลางวันกลางคืน หรือฤดูต่าง ๆ​ สลันกัน​ไปปีแล้ว​ปีเล่า ท่านบรรณาธิการ​สามารถน้ำธรรมชาติเหล่านี้มา​เป็นบทเรียน หรืออุทาหรณ์สอนใจแก่ท่านผู้อ่าน​ได้​เป็นอย่างดีเยี่ยม ชีวิต​จะ​ได้ไม่​ต้องประมาท ​ซึ่งบางท่านเข้าใจว่า ตายแล้ว​ ชีวิตจบสิ้นกัน​ไป ไม่รู้​ไปไหน ไม่มีการเกิดอีก ​ซึ่ง​เป็นการผืนกฎแห่งธรรมชาติของสัจ​จะธรรมท่ี​พระพุทธองค์ทรงค้นพบ
ุ
ท่านบรรณาธิการ​จะ​ได้บุญอย่างมหาศาล อนุสงฆ์นี้ขอให้ท่านประสบ​แต่​ความสุข​ความเจริญ ​ทั้งภพนี้​และภพหน้า สาธุ ! อนุโทนา สาธุ ! สาธุ!











ุ