![]() |
![]() |
![]() |
ใครกันหนอ บอกว่าฤดูกาลคือความเปลี่ยนแปลงอันเป็นอนันตกาล
ด้วยมันได้ผันผ่านมาเช่นนี้ปีแล้วปีเล่า
กับชีวิตครั้งหนึ่งที่เคยได้รอนแรมจากบ้านเกิดเมืองนอน ห่างไกลคนที่รัก
ฉันเฝ้าทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่าง เพื่อดูการเปลี่ยนผันของฤดูกาลด้วยความรู้สึกคละเคล้าระคนกัน
ยามสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิเยี่ยมกราย
ดอกไม้เริ่มแทงยอดโผล่ผุดจากพื้นดิน แต่งแต้มโลกแห้งแล้ง หนาวเย็นให้สวยใส
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ผันผ่านมาจนถึง ฤดูร้อน ดอกไม้หลายหลากสีสันเริ่มเบ่งบานสลับสลอน ชูช่อประดับประดาหนทางเดินให้งดงามแก่สายตา
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ฉันยังจำได้กับความเอิบอิ่มที่ได้ชื่นชมดอกไม้งามโลมไล้ด้วยสายลมระอุอุ่น
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
และแล้วเมื่อกาลเวลาผ่านไป
ฉันนั่งดูใบไม้เปลี่ยนสี ที่งดงามราวกับป่าในฝัน สีเขียวเหลืองสลับแดง แซกแซมอีกหลายสีที่แตกต่าง
นั่นคือสัญลักษณ์ว่า ใบไม้ใกล้ทิ้งเวลาผลัดช่วงหล่นเปลี่ยนฤดู
จากธรรมชาติ คืนสู่ธรรมชาติ
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
อีกไม่นาน ลมเย็นอันหนาวยะเยือกจะมาเยือน
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ในสายลมหนาวที่พรูพราย พลันโปรยปรายไปด้วยเกล็ดหิมะสีขาวสะอ้าน
ร่วงหล่นลงทับพื้นโลกเป็นปุยน้ำแข็ง เย้ายวนให้เอาน้ำหวานสีแดงมาราดลงราวกับน้ำแข็งไส
หากแต่ความหนาวเย็นทำให้หักห้ามใจ แล้วยิ้มรับกับสายลมหนาวกับเกล็ดหิมะที่ฉาบโลกเป็นสีขาวพราวตา
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ฉันได้ตระหนักถึง สัจธรรมแห่งชีวิต...นี่คือความเปลี่ยนแปลง ที่ไม่มีอะไรแน่แท้คงทน
คือฤดูกาลแห่งความเปลี่ยนแปลงที่จะนำเราไปสู่การเติบใหญ่
ผ่านร้อน ฝน หนาว เพื่อหล่อหลอมให้เราเข้มแข็ง...มีเรี่ยวแรงจะรอรับวันต่อๆ ไป
ในสายลมหนาว มีภาพงามของความหนาวเย็น
ในสายลมร้อน มีดอกไม้ปลิวไสวในสวนสวย
ในวันใบไม้ร่วงพรูพราว มีความงามของสีสันใบไม้บนทางเดิน
ในวันดอกไม้ผลิบาน ชีวิตก็จะกลับมาสู่ความงดงามอีกครั้ง
เป็นดั่งนี้ ...มิมีจบสิ้น.....
ด้วยความปรารถนาดี
Pilgrim
จากใจ..บรรณาธิการ,
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๒
![]() | |
![]() | |
editorial | นิตยสารรายสะดวก |
เมื่อวันที่ : 16 ส.ค. 2552, 10.28 น.
...หยดแห่งกาล ผ่านพ้น วนมาใหม่
มวลหมู่ไม้ ยืนต้น ร้อนฝนหนาว
แล้งลมโบก ใบกรู ร่วงพรูพราว
งามอะคร้าว ข้างถนน บนทางเดิน
...ผลิใบแตก แรกแย้ม ดั่งแก้มสวย
พางงงวย งามสะพรั่ง ดั่งหงส์เหิน
แสนดื่มด่ำ ธรรมขาติ ไม่ขาดเกิน
พิศยิ่งเพลิน พาฤทัย ให้ล่องลอย...