นิ ต ย ส า ร ร า ย ส ะ ด ว ก
สิ่งพิมพ์ดิจิตอล จัดทำโดยเวบไซต์ศาลานกน้อย ปีที่ ๒๖ : วันที่ ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๖๖ : ราคา ๐ บาท

Editorial
...การจะเข้าใจนัยยะของเรื่องราวที่เราอ่านและตระหนักถึงความหมายระหว่างบรรทัดไม่ใช่สิ่งที่จะได้มาอัตโนมัติจากการรู้หนังสือ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ได้มาง่ายๆ เช่นกันหากไม่รู้หนังสือ...
หากเปรียบโลกแห่งวรรณกรรม​เป็นแดนศิวิไลซ์ ฉันก็คงเหมือนเด็ก​ที่เกิด​และเติบโตในแดนปลายขอบอารยธรรม สมัยเด็กๆ​ ฉันไม่มีโอกาสสัมผัสวรรณกรรมดีๆ​ มากนัก ฉันไม่รู้จักนักเขียนเรืองนามของต่างประเทศ ​แม้​จะ​ได้ยิน​ได้ฟังชื่อนักประพันธ์ชั้นครูของไทย ก็ไม่​ได้ซาบซึ้งในผลงานของท่าน ค่า​ที่ว่าเราไม่มีปัญญาหาซื้อมาอ่าน

​แต่ฉันโชคดี​ที่ "รู้หนังสือ" ​และบ้านเรา​เป็นบ้าน​ที่รักการอ่าน​แม้ว่าเรา​จะมีหนังสืออ่านอยู่​ไม่กี่ประเภทก็ตาม

แม่เคยเล่าว่า พ่อมีหนังสือของยาขอบ​เป็นตู้ๆ​ ​แต่หนังสือเหล่านั้น​ไม่ตกมาถึงเรารุ่นลูกหลาน​เพราะอาของฉันยึด​ไปหมด แม่บ่นเสียดายเสมอ ยังดี​ที่เรามีหนังสืออิเหนาเหลืออยู่​ติดบ้าน ​แม้ว่าแม่​จะจบแค่ ป. ๔ เขียนหนังสือแทบไม่​เป็นตัว ​แต่แม่ก็อ่านอิเหนาจบไม่รู้กี่เ​ที่ยว ​และอ่านด้วย​ความซาบซึ้ง...​​เพราะ​ความรู้หนังสือ


จนฉันโตเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ชั้นหนังสือ​ที่บ้านก็มีหนังสือไม่กี่ประเภท​ที่อ่านแล้ว​อ่านอีกจนเก่าเปื่อย หนึ่ง​ในหนังสือเหล่านั้น​ก็มีเรื่อง​ของ กีย์ เดอ โมปาซซัง ​ซึ่ง​เป็นเรื่อง​เสียดสีสังคมฝรั่งเศส​ที่ฉันอ่านรู้เรื่อง​บ้างไม่รู้เรื่อง​บ้าง ครั้งแล้ว​ครั้งเล่า จน​เป็นสาวจึงเริ่มเข้าใจนัยยะของเรื่อง​สั้น​ที่ชื่อว่า "ก้อนไขมัน" ​ซึ่ง​เป็นหญิงงามเมืองรูปร่างอ้วนเหมือนก้อนไขมัน ​ที่เดินทาง​ไปพักผ่อนทางรถไฟ ​แต่เกิดติดขัดจน​ต้อง​เอาตัวเข้าแลก​กับนายทหารกลัดมัน ​เพื่อให้รถไฟเดินทางต่อ​ไป​ได้ กลุ่มคนผู้ดีในรถไฟ​ได้ประทัง​ความหิวจากอาหาร​ที่เธอ​เอาใส่ตะกร้า​ไปอย่างเหลือเฟือในตอนแรก ​และยุยงให้เธอ​เอาตัวเข้าแลก​เพื่อพวก​เขา​จะ​ได้เดินทางต่อ ​แต่สุดท้ายพวก​เขาก็ต้อนรับเธอกลับมา​ที่ตู้รถไฟอย่างเย็นชา​และรังเกียจ ​ทั้งลืมบุญคุณของเธออย่างง่ายดาย ​โดยไม่คิด​จะแบ่งปันอาหาร​ที่ตัวเอง​ได้มา​ระหว่าง​ที่เธอ​เอาตัว​ไปปรนเปรอนายทหาร พวก​เขาปล่อยให้เธอเดินทางต่อ​ไปด้วย​ความหิว ​แม้เธอ​จะ​เป็นหญิงงามเมือง ​แต่เธอก็มีศักดิ์ศรีแห่ง​ความ​เป็นมนุษย์ ​ที่ถูกเหล่าผู้ดีมองเมิน​เมื่อพวก​เขา​ได้อิสรภาพสมใจแล้ว​ ...​ การ​จะเข้าใจนัยยะของเรื่อง​ราวเหล่านี้​ต้องการมากกว่า​ความรู้หนังสือ ฉันยัง​ต้องการชั่วโมงบินจากการอ่าน จากการเรียนรู้ชีวิต จากการเข้าใจวัฒนธรรมเปรียบเทียบ จากการค้นหา​ความหมาย​ระหว่างบรรทัด...​ ​ซึ่งไม่ใช่สิ่ง​ที่​จะ​ได้มาอัตโนมัติจากการรู้หนังสือ ​แต่ก็ไม่ใช่สิ่ง​ที่​ได้มาง่ายๆ​ เช่นกันหากไม่รู้หนังสือ Photo credit here

หนังสือชุด​ที่ตรึงใจ​ที่สุด​คือ ชุดบ้านน้อยในป่าใหญ่ ฉันไม่รู้ว่าพี่คนไหนซื้อไว้ ​เป็นหนังสือ​ที่สร้างจินตนาการอย่างยิ่งใหญ่ อ่าน​ได้อ่านดี​ทั้งบ้าน ​เป็นชุดหนังสือ​ที่ทำให้ฉันรู้โลกมากขึ้น​ก็​เพราะการรู้หนังสือ

​ส่วนหนังสือ​ที่เรียบเรียง​โดย มรว คึกฤทธิ์ ปราโมทย์ เรื่อง​ โจนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนวล ​ที่เคยอ่านไม่เข้าใจอย่างไร ก็ยังคงไม่เข้าใจอย่างนั้น​ ​เพราะ​ความรู้หนังสือของฉันก็ยังมีจุดบอด ​และไม่ลุ่มลึกพอ​ที่​จะเข้าใจ​ความหมาย​ที่ผู้ประพันธ์​ต้องการสื่อ

​เมื่ออายุมากขึ้น​ ฉันกลับเริ่มอ่านหนังสือจริงๆ​ น้อยลง โลกไซเบอร์หรือโลกเวอร์ช่วลทำให้การอ่านฉาบฉวยขึ้น​ หลากหลายขึ้น​ มากมาย​เกิน​จะย่อย​ได้ ​แต่ก็สั้นลง ตื้นเขิน แหว่งๆ​ วิ่นๆ​ กินพลังงานทางอารมณ์ ​แต่พิสูจน์สาระ​ได้ยากขึ้น​ ​ความรู้หนังสือเริ่มสับสน ​เพราะฉันเริ่มแยกแยะ​ได้ยากมากขึ้น​ว่า สิ่ง​ที่​ได้จากการอ่านนั้น​ ​เป็น​ความรู้​ที่มีชีวิต ​เป็นข้อเท็จจริง หรือ​เป็นแค่เศษขยะบนหน้าจอ

อีกสิ่งหนึ่ง​​ที่ฉันขอบคุณชีวิตก็​คือ การมีโอกาส​ได้รู้มากกว่าหนึ่ง​ภาษา ​คือ ไทย อังกฤษ ฝรั่งเศส - ​และการเสพงานใน​แต่ละภาษาก็​ใช้​ความรู้หนังสือคนละชุดกัน บ่อยครั้ง ฉัน​ใช้ชุดพิจารณาของภาษาหนึ่ง​​เพื่อไตร่ตรอง​ความหมายในภาษาหนึ่ง​ มัน​เป็น​ความสวยงาม​ที่น่าหลงไหล ​แต่บางทีก็​เป็น​ความเข้าใจผิดแบบปล่อยไก่เต็มเล้า ถึงกระนั้น​ ฉันก็เชื่อว่าเพียงแค่ภาษาแม่ของฉันก็แสน​จะเหลือเฟือ​ที่​จะ​ได้เสพงานดีๆ​ จากวรรณกรรมอมตะ​ที่ฉันไม่​ได้เคย​ได้อ่านตอน​เป็นเด็กๆ​ ​และเพิ่งมาเริ่มมาตลุยอ่านหลังปลดเกษียณตัวเอง ขณะ​ที่ภาษาอังกฤษ​และฝรั่งเศส​คือของแถม​ที่ช่วยให้รู้ทันโลกนอกเขตภาษาไทยมากขึ้น​

ฉันคิดว่า การรู้หนังสือ​คือของขวัญอันเลอค่าของ​ความ​เป็นมนุษย์ ​และการรู้ว่า​จะ​ใช้ทักษะชีวิตตัวไหนควบคู่​กับ​ความรู้หนังสือนั้น​ น่า​จะ​เป็นเป้าหมาย​ที่สำคัญของเราทุกคน

รจนา ณ เยอรมนี

 

จากใจ..บรรณาธิการ,
๑๙ กันยายน ๒๕๕๗

editorial นิตยสารรายสะดวก
ข้ อ เ ขี ย น ล่ า สุ ด
องค์ประกอบของความรัก โดย ดอกช็อคโกแล็ต .. love lovelove lovelovelov .. -38 views - [อ่านต่อ..]

ฝันร้าย โดย ดอกช็อคโกแล็ต .. สิ่ง​ที่เคยฝัน…​มันดันพังทลาย ทุกสิ่งล้วนกลับกลาย..กลาย​เป็นเพียงแค่หมอกควัน น้ำใสๆ​ อุ่นๆ​ รินไหลลง…​ไม่หยุดหย่อน โศกศัลย์ ร่างกายทรุด แสนท้อพลัน .. -35 views - [อ่านต่อ..]

ถึงนกหวีด โดย เฉลิม ชูสง .. ถึงนกหวีด นกหวีดกรีดร้องก้องเวหา ​ไป​ไป มามา น่าสงสาร ​เพื่อน​เพื่อน หญิงชายไม่รำคาณ นี้​คือบ้านพักพิง​ได้อิงใจ สนทนากันบ้างอย่างมวลมิตร อ .. -69 views - [อ่านต่อ..]

ถึงนกหวีด โดย เฉลิม ชูสง .. ถึงนกหวีด นกหวีดกรีดร้องก้องเวหา ​ไป​ไป มามา น่าสงสาร ​เพื่อน​เพื่อน หญิงชายไม่รำคาณ นี้​คือบ้านพักพิง​ได้อิงใจ สนทนากันบ้างอย่างมวลมิตร อ .. -35 views - [อ่านต่อ..]

F a c t   C a r d
ชื่อ นิตยสารรายสะดวก
ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ ๕ มีนาคม ๒๕๔๖
จำนวนงานเขียน ๑๑๒๘ ชิ้น
จำนวนนักเขียน ๖๖๒ ท่าน
งานเขียนบนโต๊ะบ.ก. ๕๔๗ ชิ้น
งานเขียนคัดสรร ๔๗๕ ชิ้น
งานเขียนลงตะกร้า ๑๐๖ ชิ้น
-- เชิญร่วมเป็นนักเขียน -- ลงทะเบียนนักเขียน ที่นี่
R e a d e r ' s   C o m m e n t
ความเห็นที่ ๑ : พันนที [C-19071 ], [1.46.46.103]
เมื่อวันที่ : 27 ก.ย. 2557, 17.36 น.

ค่อยๆ​อ่านบท​ความของพี่รจนา
​แม้​จะอ่านจากสื่ออิเลคทรอนิกส์
​แต่ภาษา​และเนื้อ​ความ ทำให้รู้สึกเหมือนว่า​ได้อ่านจากหน้าหนังสือ
​ที่เรา​สามารถรู้สึกถึงสี​และเหมือน​ได้สัมผัส​กับเนื้อกระดาษอันอบอุ่น

ยอมรับเลย​ค่ะว่า​ พักหลังอ่านหนังสือน้อยลง ​แม้​แต่เขียนก็เช่นกัน
​แต่ถัางานของโลกจริงเสร็จ​เมื่อไหร่ ​จะกลับมาละเลียดอ่าน ​และละไมเขียนให้มากขึ้น​ค่ะ​

ปล.คิดถึงพี่รจนะคะ​ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ​

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๒ : ดักแด้ [C-19091 ], [92.107.80.27]
เมื่อวันที่ : 02 ธ.ค. 2557, 03.47 น.

​เป็นข้อเขียน​ที่อ่าน​ได้รื่นไหลมากมาย​คะ​ ขอบคุณ​ความคิดแง่มุม​และทุกสิ่ง​ที่​ได้รับจากข้อเขียนนี้นะคะ​ ขอบคุณ​ที่​ได้อ่านสิ่งดีๆ​นี้...​

​เพราะทุกวันนี้โลกพา​ไปไกลเสียจนการอ่านด้วย​ความรู้หนังสือ ​ได้รับ​ความไม่รู้มา​เป็นขยะสมองอักโข บางทีลังเลสงสัย...​ข้อเท็จจริง​คืออะไร​​ไปเลย​ก็มีคะ​

คิดถึงพี่รจนา ณ เจนีวา เสมอนะคะ​...​ขอให้พี่​และคน​ที่พี่รักมี​ความสุขทุกวันด้วยคะ​

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๓ : unclepiak [C-19092 ], [118.173.234.253]
เมื่อวันที่ : 02 ธ.ค. 2557, 11.03 น.

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๔ : เปิดฟ้า ก้องหล้า [C-19113 ], [171.7.248.218]
เมื่อวันที่ : 27 เม.ย. 2558, 11.41 น.

เรียนท่านนบรรณาธิการท่ีเคารพ
ขออภัยใน​ความสะเพร่าของผม ​เพราะ​เป็นคนท่ีขาดควาวมรู้ ​ความสังเกต ขาดการอ่่าน จึงไม่ทราบว่าบรรณาธิการ​คือท่าน จึง​ไปทึกทัก​เป็นคุณลุงเปี้ยก น่าอ่าย​เขาไหมหละ
ผมสนับสนุนการอ่านทำให้เกิดปัญญา เกิด​ความรัู ​และ​สามารถเปลียนแปลงอนาคตของตนเอง​ได้ เช่น ผู้สมัครเข้าทำงาน ​สามารถผ่านสัมภาษณ์​และ​สามารถเข้าทำงานมีหน้าท่ีการงานมีเงินเดือน มีสวัสดิการต่าง ๆ​ ​เพราะมีควาวมรู้รอบตัวมาก มีมารยาทท่ีดี อัน​ได้จากประสบการณ์ ​ทั้งการอ่านการ ศึกษาสังเกตจากชีวิตจริง สรุปการอ่านทำให้เห็นการเปลี่ยนแปลงตาม​ความรู้​และประสบการณ์ของผู้เขียน ​ซึ่ง​ได้ผ่านมาด้วยตนเอง จึงนำมาเขียน เรารู้จากท่านไม่​ต้อง​ไปปฏิบัติด้วยตนเอง ย่่่่ิงอ่านย่ิงรู้ จริง ๆ​ ครับ​ท่าน ขอสนับสนุน ​โดยเฉพาะเด็ก เยาวชน เปิดฟ้า ก้องหล้า
































ุ ปลพ

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๕ : เล็ก โยธา [C-19152 ], [49.48.197.109]
เมื่อวันที่ : 04 มิ.ย. 2558, 09.41 น.

​ได้กลับมาอ่านงานดีๆ​อีกครั้ง จากคุณรจนา หาย​ไปนาน ​เป็น บก.แล้ว​หรือ? แล้ว​ลุงเปี๊ยก​ไปไหนแล้ว​ล่ะครับ​ คิดถึง​เพื่อนๆ​อยู่​เสมอๆ​ ครับ​

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๖ : 1 [C-20460 ], [38.60.199.249]
เมื่อวันที่ : 22 มี.ค. 2566, 19.06 น.

20

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๗ : 1 [C-20461 ], [38.60.199.249]
เมื่อวันที่ : 22 มี.ค. 2566, 19.07 น.

20

แจ้งลบข้อความ


สั่งให้ระบบส่งเมลแจ้งการเพิ่มเติมความเห็น
 ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน  ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์ คุยกับลุงเปี๊ยก หรือทางอีเมลได้ที่ uncle-piak@noknoi.com  พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์  โลโกนกน้อย : สุชา สนิทวงศ์  ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา  ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น  ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น