นิตยสารรายสะดวก
A u t h o r D e s k
วันที่ ๑๑ ธันวาคม ๒๕๖๖
พลอยพนม
พลอยพนม เป็นนามปากกาของ นาม อิสรา และ.....
งานเขียนของพลอยพนม
ผลงานล่าสุด
จะลองรักอีกสักครั้ง --มีหลายตอน
--๐๔ กรกฏาคม ๒๕๕๖
ผมขอสารภาพว่าชีวิตนี้นอกเสียจากเรื่องของความรักแล้ว เรื่องอื่นผมคงไม่อาจจดจำมาเล่าขานกับเขาได้..
counter:๒๗๙๐
ลำดับที่ ๑๙
หนำไร่อาเสริม
--๒๓ สิงหาคม ๒๕๕๔
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ ยังไม่บัญญัติคำศัพท์ "หนำ" และ "น่ำ" ที่หมายถึงกรรมวิธีเพาะปลูกข้าวไร่ของเกษตรกรชาวปักษ์ใต้ นอกจากจะแปลว่า เพียงพอต่อความต้องการ เพียงอย่างเดียว..
counter:๕๙๕
ลำดับที่ ๑๘
หางวาตภัย
--๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
สมัยเด็ก ๆ ฉันค่อนข้างหัวรั้นเอาแต่ใจตนเอง เมื่อถูกใครเขาดุด่าก็มักน้อยอกน้อยใจจนหน้าคว่ำหน้างอราวกับเด็กผู้หญิง....
counter:๕๘๑
ลำดับที่ ๑๗
งานศพปู่
--๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
ขึ้น ๑ ค่ำ เดือนอ้าย ปีมะเส็ง พุทธศักราช ๒๕๐๘..
counter:๖๗๓
ลำดับที่ ๑๖
ดักไซแห้ง
--๐๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
สำหรับที่นี่,เดือนพฤศจิกายนนับเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาวที่สภาพอากาศค่อนข้างแย่ แทบทุกปี,จะมีทั้งลมและฝนแวะมาเยือนอยู่ไม่ขาด..
counter:๕๘๓
ลำดับที่ ๑๕
รักเข้าตา
--๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๓
ตอนที่เขาเดินไปเก็บผักป่าจิ้มน้ำพริก ชายหนุ่มพบว่ากระดังงาสองข้างทางออกดอกเหลืองพลิ้ว ส่งกลิ่นระรวยชวยชื่น..
counter:๕๓๐
ลำดับที่ ๑๔
แล้วจะหาว่าคุย (เหมืองป่าภาค 2) --มีหลายตอน
--๐๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
เรื่องเชย ๆ ที่จะนำมาเล่าให้พอเป็นที่บันเทิงใจต่อไปนี้ ส่วนหนึ่งจำลองมาจากเสี้ยวชีวิตจริงของบุคคลผู้หนึ่งซึ่งเป็นชาวเหมือง และอีกส่วนหนึ่งเป็นผม(อาจไม่ใช่ผู้เขียน)ที่เสริมแต่งเข้าไปเพื่อประสงค์จะให้มันเป็นนิยาย..
counter:๑๔๕๗๖
ลำดับที่ ๑๓
กู้ภัย
--๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๓
บ่ายวันนี้ รถมูลนิธิกู้ภัยขาประจำคันนั้นก็ได้ห้อตะบึงผ่านหน้าร้านทำป้ายของผมไปอย่างรวดเร็วราวกับเหาะอีกครั้งหนึ่งแล้ว เสียงไซเรนที่ลอดผ่านเข้ามาข้างใน ยังคงหวีดหวิวชวนสยดสยองอยู่เช่นเดิม.....
counter:๕๒๐
ลำดับที่ ๑๒
คำให้การนอกโรงพัก
--๐๕ สิงหาคม ๒๕๕๓
"...ใครจะไปรู้ว่าเป็นพวกค้ายาบ้า" ผมให้เหตุผลกับคอกาแฟที่นั่งถกกันอยู่ พลางนึกถึงเหตุการณ์ขณะลงไปช่วยเหลือผู้เคราะห์ร้ายสองคนออกจากซากห้องโดยสารที่ยุบบู้บี้ของรถกระบะคันนั้น..
counter:๔๗๓
ลำดับที่ ๑๑
คนดี
--๓๑ กรกฏาคม ๒๕๕๓
คนส่วนใหญ่ที่ชื่นชอบเขาก็พลอยยินดีและพูดกันว่า คนดี ก็ควรได้รับสิ่งดี ๆ อย่างน้อยเมื่อนั่งอยู่ในตำแหน่งครบสี่ปี เขาก็คงจะไม่ถึงกับขาดทุน....
counter:๕๓๕
ลำดับที่ ๑๐
ไม่มีวันนั้นอีกแล้ว
--๑๒ กรกฏาคม ๒๕๕๓
ฉันเกิดและโตไม่ทันยุคสะพายกระดานชนวนไปโรงเรียน แต่ทันได้พกเหรียญสลึงและเหรียญบาท ดำปิ๊ดปี๋ ใส่กระเป๋ากางเกงนักเรียนไปซื้อขนมกิน เวลาเดินรีบ ๆ มันจะกระทบกันดังกรุ๋กริ๋ง ๆ อยู่ในก้นกระเป๋า..
counter:๕๔๒
ลำดับที่ ๙
เหมืองป่า --มีหลายตอน
--๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๓
พ.ศ. ๒๕๑๔ ระหว่างปิดเทอมปลายเดือนเมษายน ถึงต้นพฤษภาคม ๔๕ วัน ผมเข้าไปใช้ชีวิตย่ำไพรอยู่ในป่ารอยตะเข็บระหว่างจังหวัดสุราษฎร์ธานีกับจังหวัดพังงา เกือบ ๓๐ วัน... นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นที่นั่น..
counter:๑๕๗๑๐
ลำดับที่ ๘
ลูกตาลหล่นใต้โคน
--๑๗ มิถุนายน ๒๕๕๓
ระหว่างทางเจ้าพริ้งพูดกับอาของไข่นุ้ยว่า "เมื่อคืนพวกผมออกส่องจิ้งหรีด เจอตาหนวงกับตาพบ ...แล้วก็ตาเหล็กด้วย ยังนึกสงสัยอยู่เหมือนกัน-มืดค่ำ-พวกแกไปทำอะไรแถวนั้น?"..
counter:๗๐๘
ลำดับที่ ๗
เรื่องสั้นขนาดยาว --มีหลายตอน
--๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๓
ตอนที่ฉันเล่าเรื่องนี้ให้พวกลูก ๆ ฟังกันใหม่ ๆ พอฉันเล่าจบ เจ้าลูกชายตัวเล็กมันมองหน้าฉันอยู่ครู่หนึ่ง ในแววตานั้นเต็มไปด้วยความลังเลสงสัย ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมาว่า พ่อคบไม่ได้ ..
counter:๓๔๙๘
ลำดับที่ ๖
คนเจาะยาง
--๐๘ มิถุนายน ๒๕๕๓
ต้นยางมีเปลือกสีเทาปนขาว มองไกล ๆ แลสล้างเหมือนลำเทียนปักเรียงรายอยู่หน้าพระประธานภายในโบสถ์ ลำต้นสูงโปร่ง สังเกตง่าย..
counter:๖๐๖
ลำดับที่ ๕
ความเอยความหลัง ตอน หมีหวงลูก
--๐๓ มิถุนายน ๒๕๕๓
แถวบ้านผมไม่เคยปรากฏใครโดนงูเหลือมรัด จะมีก็แต่พวกโดน เสือ หมี ไล่งับเอาเท่านั้น ซึ่งผมกำลังจะเล่าอยู่ ณ บัดนี้..
counter:๕๖๔
ลำดับที่ ๔
ความเอยความหลัง
--๐๑ มิถุนายน ๒๕๕๓
ทุกครั้งที่ผมเงื้อง่านิ้วมือจด ๆ จ้อง ๆ อยู่เหนือแป้นคีย์บอร์ด ก็มักจะมีคำถามผุดขึ้นเสมอ... จะเขียนอะไร? เขียนยังไง เขียนไปแล้วจะมีคนสนใจอ่านสักกี่คน..
counter:๕๓๙
ลำดับที่ ๓
เศษเสี้ยววิถีป่า (เรื่องเล่าจากราวไพร)
--๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ช่วงหนึ่งขบวนของเราหยุดชะงักเมื่อน้าพุดสีหันมาส่งสัญญาณว่า มีอะไรบางอย่างปรากฏอยู่ข้างหน้า!!!..
counter:๑๓๗๑
ลำดับที่ ๒
เด็กชายชาวนา
--๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๓
ขณะนั้นท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยก้อนเมฆสีเทา แลดูมืดครึ้มคล้ายกับฝนกำลังจะเทลงมาอีก ลมเย็นพัดเฉื่อย จนฉันรู้สึกหนาว..
counter:๑๐๗๐
ลำดับที่ ๑
ก่อนแสงอรุณฉาย
--๐๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓
...เธอกำลังก้าวไปบนเส้นทางที่สวยงามในยามรุ่งอรุณ ส่วนเรายังคงดั้นด้นอยู่กลางป่าทึบ ซึ่งมืดมิดราวกับพลัดหลงเข้าไปในถ้ำ คงไม่มีวันได้ยลแสงอรุณฉายเหมือนเธอ เพราะภายในป่าแห่งนั้นเมื่อพลัดหลงเข้าไปแล้ว ก็ยากที่จะเสาะหาทางออกได้.....
counter:๕๗๙
F a c t C a r d
Author ID
W-618
Author's Rate
5 votes
นามปากกา
พลอยพนม
จำนวนงานเขียน
๒๐
ลงทะเบียนเมื่อ
๐๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓
จำนวนดอกไม้รวม
๒๔
ผลงานล่าสุด
ตอนที่ 8
(๐๔ กรกฏาคม ๒๕๕๖)
|
|
|
|
เชิญโหวตให้เรตติ้งดอกไม้แก่พลอยพนม
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
คุยกับลุงเปี๊ยก
หรือทางอีเมลได้ที่
uncle-piak@noknoi.com
พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์
โลโกนกน้อย :
สุชา สนิทวงศ์
ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา
ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น
ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น