ผลงานนักเขียน - พลอยพนม - ศาลานกน้อย


นิตยสารรายสะดวก	A u t h o r D e s k	วันที่ ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๖๖

พลอยพนม

พลอยพนม เป็นนามปากกาของ นาม อิสรา และ.....

งานเขียนของพลอยพนม

จะลองรักอีกสักครั้ง --มีหลายตอน --๐๔ กรกฏาคม ๒๕๕๖: ผมขอสารภาพว่าชีวิตนี้นอกเสียจากเรื่องของความรักแล้ว เรื่องอื่นผมคงไม่อาจจดจำมาเล่าขานกับเขาได้.. counter:๒๗๐๓

หนำไร่อาเสริม --๒๓ สิงหาคม ๒๕๕๔: พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ ยังไม่บัญญัติคำศัพท์ "หนำ" และ "น่ำ" ที่หมายถึงกรรมวิธีเพาะปลูกข้าวไร่ของเกษตรกรชาวปักษ์ใต้ นอกจากจะแปลว่า เพียงพอต่อความต้องการ เพียงอย่างเดียว.. counter:๕๘๘

หางวาตภัย --๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔: สมัยเด็ก ๆ ฉันค่อนข้างหัวรั้นเอาแต่ใจตนเอง เมื่อถูกใครเขาดุด่าก็มักน้อยอกน้อยใจจนหน้าคว่ำหน้างอราวกับเด็กผู้หญิง.... counter:๕๗๑

งานศพปู่ --๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔: ขึ้น ๑ ค่ำ เดือนอ้าย ปีมะเส็ง พุทธศักราช ๒๕๐๘.. counter:๖๖๑

ดักไซแห้ง --๐๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔: สำหรับที่นี่,เดือนพฤศจิกายนนับเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาวที่สภาพอากาศค่อนข้างแย่ แทบทุกปี,จะมีทั้งลมและฝนแวะมาเยือนอยู่ไม่ขาด.. counter:๕๗๒

รักเข้าตา --๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๓: ตอนที่เขาเดินไปเก็บผักป่าจิ้มน้ำพริก ชายหนุ่มพบว่ากระดังงาสองข้างทางออกดอกเหลืองพลิ้ว ส่งกลิ่นระรวยชวยชื่น.. counter:๕๒๓

แล้วจะหาว่าคุย (เหมืองป่าภาค 2) --มีหลายตอน --๐๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔: เรื่องเชย ๆ ที่จะนำมาเล่าให้พอเป็นที่บันเทิงใจต่อไปนี้ ส่วนหนึ่งจำลองมาจากเสี้ยวชีวิตจริงของบุคคลผู้หนึ่งซึ่งเป็นชาวเหมือง และอีกส่วนหนึ่งเป็นผม(อาจไม่ใช่ผู้เขียน)ที่เสริมแต่งเข้าไปเพื่อประสงค์จะให้มันเป็นนิยาย.. counter:๑๔๓๐๕

กู้ภัย --๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๓: บ่ายวันนี้ รถมูลนิธิกู้ภัยขาประจำคันนั้นก็ได้ห้อตะบึงผ่านหน้าร้านทำป้ายของผมไปอย่างรวดเร็วราวกับเหาะอีกครั้งหนึ่งแล้ว เสียงไซเรนที่ลอดผ่านเข้ามาข้างใน ยังคงหวีดหวิวชวนสยดสยองอยู่เช่นเดิม..... counter:๕๑๐

คำให้การนอกโรงพัก --๐๕ สิงหาคม ๒๕๕๓: "...ใครจะไปรู้ว่าเป็นพวกค้ายาบ้า" ผมให้เหตุผลกับคอกาแฟที่นั่งถกกันอยู่ พลางนึกถึงเหตุการณ์ขณะลงไปช่วยเหลือผู้เคราะห์ร้ายสองคนออกจากซากห้องโดยสารที่ยุบบู้บี้ของรถกระบะคันนั้น.. counter:๔๖๒

คนดี --๓๑ กรกฏาคม ๒๕๕๓: คนส่วนใหญ่ที่ชื่นชอบเขาก็พลอยยินดีและพูดกันว่า ‘คนดี ก็ควรได้รับสิ่งดี ๆ’ อย่างน้อยเมื่อนั่งอยู่ในตำแหน่งครบสี่ปี เขาก็คงจะไม่ถึงกับขาดทุน.... counter:๕๒๐

ไม่มีวันนั้นอีกแล้ว --๑๒ กรกฏาคม ๒๕๕๓: ฉันเกิดและโตไม่ทันยุคสะพายกระดานชนวนไปโรงเรียน แต่ทันได้พกเหรียญสลึงและเหรียญบาท ดำปิ๊ดปี๋ ใส่กระเป๋ากางเกงนักเรียนไปซื้อขนมกิน เวลาเดินรีบ ๆ มันจะกระทบกันดังกรุ๋กริ๋ง ๆ อยู่ในก้นกระเป๋า.. counter:๕๒๘

เหมืองป่า --มีหลายตอน --๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๓: พ.ศ. ๒๕๑๔ ระหว่างปิดเทอมปลายเดือนเมษายน ถึงต้นพฤษภาคม ๔๕ วัน ผมเข้าไปใช้ชีวิตย่ำไพรอยู่ในป่ารอยตะเข็บระหว่างจังหวัดสุราษฎร์ธานีกับจังหวัดพังงา เกือบ ๓๐ วัน... นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นที่นั่น.. counter:๑๕๕๑๔

ลูกตาลหล่นใต้โคน --๑๗ มิถุนายน ๒๕๕๓: ระหว่างทางเจ้าพริ้งพูดกับอาของไข่นุ้ยว่า "เมื่อคืนพวกผมออกส่องจิ้งหรีด เจอตาหนวงกับตาพบ ...แล้วก็ตาเหล็กด้วย ยังนึกสงสัยอยู่เหมือนกัน-มืดค่ำ-พวกแกไปทำอะไรแถวนั้น?".. counter:๖๙๗

เรื่องสั้นขนาดยาว --มีหลายตอน --๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๓: ตอนที่ฉันเล่าเรื่องนี้ให้พวกลูก ๆ ฟังกันใหม่ ๆ พอฉันเล่าจบ เจ้าลูกชายตัวเล็กมันมองหน้าฉันอยู่ครู่หนึ่ง ในแววตานั้นเต็มไปด้วยความลังเลสงสัย ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมาว่า “พ่อคบไม่ได้” ”.. counter:๓๒๒๖

คนเจาะยาง --๐๘ มิถุนายน ๒๕๕๓: ต้นยางมีเปลือกสีเทาปนขาว มองไกล ๆ แลสล้างเหมือนลำเทียนปักเรียงรายอยู่หน้าพระประธานภายในโบสถ์ ลำต้นสูงโปร่ง สังเกตง่าย.. counter:๕๙๒

ความเอยความหลัง ตอน หมีหวงลูก --๐๓ มิถุนายน ๒๕๕๓: แถวบ้านผมไม่เคยปรากฏใครโดนงูเหลือมรัด จะมีก็แต่พวกโดน เสือ หมี ไล่งับเอาเท่านั้น ซึ่งผมกำลังจะเล่าอยู่ ณ บัดนี้.. counter:๕๕๑

ความเอยความหลัง --๐๑ มิถุนายน ๒๕๕๓: ทุกครั้งที่ผมเงื้อง่านิ้วมือจด ๆ จ้อง ๆ อยู่เหนือแป้นคีย์บอร์ด ก็มักจะมีคำถามผุดขึ้นเสมอ... จะเขียนอะไร? เขียนยังไง เขียนไปแล้วจะมีคนสนใจอ่านสักกี่คน.. counter:๕๒๘

เศษเสี้ยววิถีป่า (เรื่องเล่าจากราวไพร) --๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๓: ช่วงหนึ่งขบวนของเราหยุดชะงักเมื่อน้าพุดสีหันมาส่งสัญญาณว่า มีอะไรบางอย่างปรากฏอยู่ข้างหน้า!!!.. counter:๑๓๖๐

เด็กชายชาวนา --๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๓: ขณะนั้นท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยก้อนเมฆสีเทา แลดูมืดครึ้มคล้ายกับฝนกำลังจะเทลงมาอีก ลมเย็นพัดเฉื่อย จนฉันรู้สึกหนาว.. counter:๑๐๕๓

ก่อนแสงอรุณฉาย --๐๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓: ...เธอกำลังก้าวไปบนเส้นทางที่สวยงามในยามรุ่งอรุณ ส่วนเรายังคงดั้นด้นอยู่กลางป่าทึบ ซึ่งมืดมิดราวกับพลัดหลงเข้าไปในถ้ำ คงไม่มีวันได้ยลแสงอรุณฉายเหมือนเธอ เพราะภายในป่าแห่งนั้นเมื่อพลัดหลงเข้าไปแล้ว ก็ยากที่จะเสาะหาทางออกได้..... counter:๕๗๒

F a c t C a r d

Author ID	W-618	Author's Rate	5 votes
นามปากกา	พลอยพนม
จำนวนงานเขียน	๒๐
ลงทะเบียนเมื่อ	๐๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓
จำนวนดอกไม้รวม	๒๔
ผลงานล่าสุด	ตอนที่ 8 (๐๔ กรกฏาคม ๒๕๕๖)

ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน

ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์ หรือทางอีเมลได้ที่

พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์

โลโกนกน้อย :

ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา

ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น

ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น