สวัสดีค่ะ​

งานนี้พญาไฟคงไม่​ต้องเล่าเรื่อง​แล้ว​หล่ะนะ ขอ​เอารูปมาอวด​เพื่อน ๆ​ ดีกว่า ไอ้ครั้น​จะ​เอา​แต่ภาพมาใส่เฉย ๆ​ ไม่มีตัวหนังสือเลย​ มันก็​จะยังไงอยู่​เนอะ ​ถ้าแวะเข้ามาอ่านทีหลังอาจเกิดอาการงง​ได้

ว่าแล้ว​ ก็​ไปขโมยข้อ​ความ​ที่มีคนเล่าไว้ในหน้ากระดานแล้ว​ มาใส่ไว้ด้วยดีกว่า ไล่ลำดับตามคน​ที่เข้ามาเล่าก่อนหลังเลย​นะคะ​

เริ่มจากป้าแก่ ตามด้วยลุงเปี๊ยก ลุงพอล แล้ว​ก็ป้าแอ๊ด

อิอิ มี​แต่ลุง ๆ​ ป้า ๆ​ เข้ามาเล่า เด็กน้อยอย่างพญาไฟ​และอาจารย์โพ อู้ไม่เล่า แฮ่

ถ่ายรูปมาหลายอยู่​ค่ะ​ ​แต่​เอามาใส่​ทั้งหมดคงไม่​ได้ เลย​คัดออกมา ​ได้แค่ 20 ภาพ (เบาะ ๆ​ อิอิ) ก็ปรับขนาดให้เล็กสุด ๆ​ ​จะ​ได้ไม่กินเนื้อ​ที่มากนัก

ภาพ​ที่​เอามาใส่ ก็​จะเรียง​ไปตาม​แต่ละย่อหน้าเลย​นะคะ​ ​เพื่อให้​เป็นการจัดย่อหน้าให้อ่านง่าย ภาพอาจ​จะไม่ใช่ภาพของย่อหน้า​ที่​กำลังกล่าวถึง ก็หยวน ๆ​ ​ไปเนาะ ​จะ​ได้ไม่มี​แต่ข้อ​ความ​เป็นพรืด ให้มีภาพมาสลับบ้าง​จะ​ได้พักสายตาค่ะ​

22 พฤษภาคม 2548



ป้าแก่เล่าก่อนเลย​ค่ะ​



ขอบคุณลุงเปี๊ยก สำหรับเสียงอวยพรวันเกิด ​ที่ร้านป้าแอ๊ด ​จะมี​ใครรู้ไหมเนี่ยว่า ลป ​กับ ลพ ​เขา​เป็นคู่...​ ...​ ..กัน แหะแหะแหะ ​แต่เสียงร้องนี้สำหรับคนเดือน MAY ​ทั้งหมดเด้อ

พญาไฟคนนี้​จะโดน ลป แซวตลอด ​เพราะเธอ​จะทำอะไร​อยู่​คนเดียวให้ง่วนเลย​ เดี๊ยวก็​ไปแอบถ่ายรูปคนนั้น​คนนี้ ​ไปตั้งกล้องถ่ายรูปตัวเองอยู่​คนเดียว ทำท่าทางตลกๆ​ อยู่​คนเดียวจน ลป ​ต้องบอกว่าเธอเล่น​กับแม่ซื้อ ฮาๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​



น้องโพกิ๊กเรา ไม่อยาก​จะเชื่อเลย​ว่า นอกจาก​จะมา​เป็นกิ๊กกัน ​โดยบังเอิญแล้ว​ ยัง​เป็นคนเกิดเดือนเดียวกันอีก อะไร​​จะบังเอิญปานนั้น​ ​แต่​ใครอย่านึกว่าอาจารย์โพคนนี้ เธอ​จะมีมาดเคร่งขรึมนะจ๊ะ​ เธอก็เม้าท์แตก​ได้ตลอดทางเหมือนกันนะจ๊ะ​ คิดดูแล้ว​กันระยะทาง​ไปกลับเมืองจันทน์ หกเจ็ดชั่วโมง​ที่อยู่​บนรถ ​จะมีคู่...​ ...​ .ลุงพอล​กับลุงเปี๊ยก​ที่อยู่​คู่หน้า
​ส่วนเราสามคน ป้า น้องโพ พญาไฟ นั่งอยู่​ข้างหลัง เสียง​ที่ ​จะ​ได้ยิน​ทั้ง​ไป ​และกลับ ​คือ ลพ ลป น้องโพ ​ส่วนป้า​กับ พญาไฟ มีแอบงีบ​เป็นระยะๆ​

เรียกว่าไม่มีการเงียบเสียงตลอดระยะทางของทริปนี้ มีการกัดกัน เล่าประสบการณ์กัน แลกเปลี่ยน​ความรู้(ของคนอื่นๆ​ นะ ​เพราะป้าไม่มี​ความรู้​ไปแลก​กับ​เขา แฮ่ๆ​ ๆ​ ๆ​)



คุณพอล คนสำคัญ ​และน่ารักมาก (​แต่​ใครๆ​ ก็อย่า​ไปรักแกให้มากเกิน​ไปนะเดี๊ยว...​ ...​ ...​ .จุ๊ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ​เขา​จะ...​ ...​ . ลพ)​ แฮ่ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ​จะไม่น่ารัก​ได้ยังไง ตั้งแต่​ที่​ไปพังงาแล้ว​ แล้ว​เนี่ยยังขับรถพาพวกเรา​ไปหาป้าแอ๊ดอีก ขับรถ​ได้สม​กับ​ที่​ไปตะลุยอเมริกามาแล้ว​ นั่งนอนงีบหลับสบายมาก ขอบคุณมากเด้อค่ะ​ ลุงพอลขา ​ที่​เป็นสารถีให้พวกเรา

ป้าแอ๊ด ​ที่รักจ๋า น่ารักสุดๆ​ เลย​นอกจากพาพวกเราตะเวนเ​ที่ยว แบบนันสต๊อปแล้ว​ ยังมีอาหารอร่อยๆ​ ให้ทานทุกมื้อ พอเรา​ไปถึง พี่แอ๊ด​กับพี่นิต ก็พาพวกเรา​ไปกินก๋วยเตี๊ยว หมูเลียง แล้ว​ก็พา​ไปเ​ที่ยวพิพิธภัณท์พาณิชย์นาวี ​ไปเ​ที่ยวปากน้ำแขมหนู ​แต่ไม่อยาก​จะบอกเลย​ว่า คนบอกทาง​จะไม่ใช่ป้าแอ๊ดคนเดียว มี ลพ ​เป็นผู้รู้เส้นทางด้วย ​เพราะเคย​ไปตีกอล์ฟ พวกเราก็​จะ งงงง ว่าตกลงว่า พวกเรามาบ้านป้าแอ๊ด หรือบ้าน ลุงพอลกันเนี่ย ​แต่เสียดาย​ที่พวกเรามีเวลาน้อย



พวกเรา​ได้​ไปรับประทานอาหารทะเล ​ที่ร้านป้าแอ๊ดมื้อเย็นในตอน​ที่มืดแล้ว​ เลย​ไม่​สามารถถ่ายรูปบริเวณรอบๆ​ ร้านมา​ได้ ร่มรื่นมาก ​เป็นแบบป่าในเมือง มีต้นไม้ต้นใหญ่ๆ​ มีเสียงกบร้อง มีแสงจากหิ่งห้อย (แสงนี้ไม่รู้ว่า ป้าแอ๊ดจ่ายเงินเดือนให้เท่าไหร่ ​เพราะหิ่งห้อย​จะมี ​แต่​ที่ร้านป้าแอ๊ดเท่านั้น​ อุอุอุ) อาหารมีกุ้ง หอย ปู ปลาหมึกสด หมูชะมวง ​และ​ที่เด็ดสุดๆ​ ​คือสลัดผัก​ที่ใส่น้ำส้มสายชูบัลซามิคด้วย อร่อยมากๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ​และยังมีชีสเต้าหู้ ชิ้นนี้เสร็จน้องโพ เธอชอบมากค่ะ​

​และ​เมื่อพวกเราอิ่มกันจนท้องแตก แบบชูชกยังอายแล้ว​ ยังมีของหวานอีกค่ะ​ ก็อร่อยอีกนะล่ะ ไม่อยาก​จะบอกเลย​ว่า ทำไมถึง​ได้ เอ็นจอยอีทติ้งปานนี้ ​แต่ของหวานถ้วยนี้มี​ความพิเศษ​ที่​ใช้เม็ดอะไร​มาทำ ​ซึ่งป้านึกไม่ออก ​เพราะมัว ​แต่เพลิน​ไป​กับ​ความโรแมนติค ​ที่ป้าแอ๊ด​กับพี่นิตนำมาเซอร์ไพร์ ​เพราะพี่นิตเดี่ยวไวโอลินให้พวกเราฟัง ถึงสี่เพลง ​เพราะมากๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ​และยังมีเค็กวันเกิดมาให้ป้า​กับน้องโพด้วย วันเกิดปีนี้คง​จะอยู่​ใน​ความทรงจำ​ไปแสนนาน



​เพราะว่านอกจาก ​จะ​ได้ของขวัญวันเกิดจากลูกชาย ​คือการ​ที่​เขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้​ได้ ​เพื่อแม่แล้ว​ วันเกิดของป้ายัง​เป็นวัน​ที่​เขา​ได้รับเลขนิสิต ​และเลขนิสิตของ​เขาก็ยังลงท้ายด้วยเลข 21

​และป้ายัง​ได้​ไปเ​ที่ยว​กับ​เพื่อนๆ​ ​ที่นกน้อย ​และพี่นิตของป้าแอ๊ด ยังเดี่ยวไวโอลิน ท่ามกลางแสงเทียนอันแสนโรแมนติคให้ฟังอีก ​และ​เพื่อน ๆ​ ​ที่นกน้อยยังส่งเมล์อวยพรกันมาอีกมากมาย​ คุณ ๆ​ ขา ​ถ้าทุกอย่าง​ที่คุณ​ได้รับในวันเกิด​เป็นอย่างนี้ ทุกสิ่งเหล่านั้น​คง​จะอยู่​ใน​ความทรงจำของคุณ​ไปอีกนานเท่านานใช่ไหมค่ะ​





ลุงเปี๊ยกขอรายงานตัวมั่งครับ​

ไหนๆ​ ก็ติดรถ​ไปเมืองจันท์งับทุกเรียน​กับเค้าด้วย เลย​มารายงานตัวซะหน่อย​ แฮ่ๆ​ รู้สึกตัวว่า ลป.​จะอยู่​โหมด Read Only มากเกิน​ไป ชัก​จะเกรงใจ​เพื่อนๆ​ ครับ​

​โดยรวมแล้ว​ประทับใจการต้อนรับของเจ้าบ้าน ​คือคุณแอ๊ด ​และคุณนิดมากๆ​ ​จะรายงาน ​โดยย่อ ​จะ​ได้ไม่ซ้ำ​กับ​ที่ท่านอื่น​ได้บรรยาย​ไปแล้ว​มากเกิน​ไป เราเดินทางถึงจันทบุรีเวลาประมาณเ​ที่ยงครับ​ ​ไปถึงก็พบคุณแอ๊ดโบกมือหยอยอยู่​หน้าร้านอาหารชื่อ บ้าน​เพื่อน พอลงรถปะหน้ากันก็"โดน"เลย​ครับ​ คุณแอ๊ดทักมาคำแรกว่าลุงเปี๊ยก​ไปทำแฮร์ไลท์มาจากไหน หุหุ (แถวบ้านผมเค้าเรียกว่าผมหงอกครับ​ ธ่อ..)



มาจันท์ทริปนี้ มี ​แต่รายการกินครับ​ รายการแรก​ไปทานก๋วยเตี๋ยวหมูเลียง​ที่หน้าโบสถ์แคธอลิก ​เป็นโบสถ์เก่าแก่​ที่งดงามมาก เดินเข้า​ไป ​จะ​ได้บรรยากาศแบบหนังฝรั่ง​ที่เคยดูๆ​ กัน มีบานหน้าต่างกรุกระจกสี ​และงานปูนปั้น แกะสลัก​เป็นรูปเคารพมากมาย​ พญาไฟกางขาตั้งกล้อง ถ่ายรูปไว้หลายใบครับ​ ทานก๋วยเตี๋ยวอร่อยอิ่มแล้ว​ คุณแอ๊ดก็พา​ไปร้านเจ๊เล็กกินหมาก ช้อปปิ้งผลไม้หลายอย่าง มีทุเรียน เงาะ มังคุด ​และสละ

แล้ว​พากัน​ไปหา​ที่นั่งกิน​ที่ริมทะเล (กรุณาอ่านเฉยๆ​ อย่าอิจฉาๆ​ อิอิ) ​ระหว่างทางก็ผ่านป้อมโบราณมีปืนใหญ่รายล้อม(จำชื่อไม่​ได้ คุณแอ๊ดมาเติมให้หน่อย​) ข้างในมีพิพิธภัณท์เรือโบราณด้วย(เสียดายว่า ​เป็นวัดหยุดเลย​ไม่​ได้เข้า​ไปดู ​แต่แฮ่ๆ​ ลป.เคยเข้า​ไปดูมาแ้ล้ว)

เสร็จสรรพก็ขึ้น​รถพากัน​ไปริมทะเลครับ​ ​ระหว่างทางก็เพลิดเพลินฟังมีเสียงเจี้อยแจ้ว(ยืนยัน เจื้อยแจ้วเจงๆ​) บรรยากาศเหมือนนั่งรถตู้รร.อนุบาล ​ที่มีคุณครูใจดีบรรยายสถาน​ที่ต่างๆ​ ให้ฟัง



​ไปถึงริมทะเล เจอ​ที่เหมาะก็เริ่มรายการงับทุเรียนกันเลย​ แง่มๆ​ เอร็ดอร่อยอีก บางท่านมีรายการเลียนิ้วแผล็บๆ​ ป้าแก่เธออิ่มเร็วกว่าคนอื่น เลย​​ไปเดินเล่นชายหาด ดูดีๆ​ คล้าย​กับนางแบบมิวสิควีดีโอ ​เป็นบุญตาของชาวบ้านละแวกนั้น​ครับ​

กิน​ไปคุย​ไปสนุกสนาน มีเรื่อง​เล่า เรื่อง​อำกันตลอดรายการ(ภาพตรงนี้ วานคุณพอลบรรยายต่อหน่อย​ แฮ่ๆ​) จนแดดร่มลมตก จึงยกขบวนกลับเข้าเมือง ตลอดวันอากาศดีมากครับ​ มีแดด ​แต่ไม่ร้อน บรรยากาศแจ่มใส สูดลมหายใจ(เคล้ากลิ่นทุเรียน)​ได้เต็มปอด

ปริมาณ​ความสนุกสนานจากการ​ได้พบปะคน​ที่คุยถูกคอ ​จะขึ้น​อยู่​​กับจำนวนคนนะครับ​ ทริปนี้เรา​ไปกัน ๕ คนบวกคุณแอ๊ด​เป็น ๖ สนุกมากเพียงไหน หาก​เพื่อนคนอื่นๆ​ มากันมากกว่านี้ ​ความสนุก ​และ​ความเฮ รวม​ทั้งเรื่อง​อำหน้าคว่ำ ก็​จะมีมากขึ้น​อีก ​เป็นทวีคูณ ลุงเปี๊ยกนึกภาพว่า ​ถ้ามีพิลกริม คุณรจนี มะขวิด ละอองฝน กางเขนดง ป้าหมู ร่วมก๊วนอยู่​ด้วยกัน อะไร​​จะเกิดขึ้น​นะ *:)



​ทั้งหมด​ที่เล่ามา​เป็น​ความสนุกสนานครับ​ ​แต่ยังไม่หมด ​เพราะทริปนี้มี​ความประทับใจปิดท้ายรายการ งานนี้คนเมืองจันท์ต้อนรับพวกเราอย่างวิเศษ ​เพราะตกค่ำพวกเราเข้าเมืองมา​ที่ร้านอาหารกึ่งผับของคุณแอ๊ด(อีกแห่ง) ร้านนี้อยู่​ใจกลางเมือง ​แต่มีสวนป่า​ส่วนตัวอยู่​ด้านข้าง ​ความสมบูรณ์ของป่าขนาดย่อมนี้มีมากถึง​กับมีหิ่งห้อยกระพริบแสงให้เห็นเยอะเลย​ครับ​

อาหารมื้อค่ำนี้ จุดเทียนทานริมหน้าต่างกระจก​ที่มองเห็นสวนป่า้ด้านข้าง อาหารหลากหลายจาน​เป็นเมนูพิเศษ​ที่เจ้าภาพทำให้พวกเรา ​โดยเฉพาะ ​และ​ที่เซอร์ไพรซ์พวกเรามากๆ​ ​คือการจบรายการด้วยเค้กวันเกิด ​และไวโอลินเพลงไพเราะมาก ลงมือบรรเลงเอง ​โดยคุณนิด สามี​ที่น่าอิจฉาของคุณแอ๊ดนะเอง

ก่อน​จะขึ้น​รถเดินทางกลับ คุณแอ๊ดยัง​เอากุ้งแห้งตัวสวยๆ​ มาให้​เป็นของฝากกันอีกคนละถุง แถมด้วยหมูชะมวง เมนูอร่อยแบ่งใส่ถุงให้​เอากลับ​ไปกินต่อ​ที่บ้านอีกด้วย แหม.. ช่าง​เป็นคนใจดีอะไร​อย่างนี้นะ



ขอขอบคุณสำหรับการต้อนรับอันน่าประทับใจของคุณแอ๊ด ​และครอบครัวครับ​ ลุงเปี๊ยกดีใจมาก ​ที่​ได้เห็นมิตรภาพเบ่งบานจนเกิดช่วงเวลา​ที่พวกเรา​จะจดจำไว้อีกวันหนึ่ง​ ดีจังครับ​

---​---​
ปล. แม่ซื้อ ​คือชื่อเรียกของผีหรือเทวดา ​ที่ปกป้องคุ้มครอง ​และ​เป็น​เพื่อนเล่น​กับทารกทุกคน​ที่เกิดมา ​จะสังเกต​ได้ว่า เด็กๆ​ ทารก ​จะเล่น ​และยิ้มคนเดียว​ได้อย่างมี​ความสุข ​โดยทั่ว​ไป แม่ซื้อ​จะอยู่​​กับเด็กๆ​ จนถึงอายุประมาณ 1 ปี ​จะยกเว้นก็​แต่พญาไฟ ​ที่มีแม่ซื้อห่วงใยติดตามดูแล ​และ​เป็น​เพื่อนเล่นให้เธออยู่​จนป่านนี้



ลุงพอลเล่าต่อเลย​ค่ะ​

ว่า ​จะหลบ​ไปผึ่งพุงซะหน่อย​ ​แต่ทนเสียงเรียกร้อง...​ ม่ายหวาย!!.. เลย​​ต้องโผล่มาแจมขบวนการนกน้อยออนทัวร์ซักจิ๊ดนึง!!

ลุงเปี๊ยกเข้าใจโยนช่วง​ที่อธิบายยาก​ที่สุดให้เนอะ...​ ประเภทติดเรททริปเปิ้ลXXXนี่หลบกันจัง!!!

เรื่อง​ของเรื่อง​ไม่มีอะไร​มากหรอกสาวกนกน้อย​ทั้งหลาย...​ หลังจาก​ไปชายทะเล​ที่ไม่​ได้​ไปชื่นชมธรรมชาติกันเลย​ ​เพราะ​ไปถึงปุ๊บก็ตั้งวงงับทุเรียน ​และผลไม้อื่นๆ​ กันปั๊บ...​ ประมาณว่า ทำเวลาตุนไว้ก่อน

น่า​จะ​เป็นป้าแก่ผู้เดียวมั้ง​ที่ไม่แก่อย่างชื่อ เดินเล่นชายทะเลโรแมนติกคนเดียว ​ที่เหลือทานผลไม้เพียวๆ​ ไม่เติมน้ำ...​ ตั้งกะบ่ายโมงยันเกือบหกโมงเย็น รายการของหวานเลย​จบสิ้นกระบวนการแบบไฮโซแบ๊งค็อก!

ผลไม้มื้อนี้กรรมการตัดสินให้​เป็นแชมป์สามคน ​คือ...​ .



คุณโพ (ฉายา"โพ6ก.ก." ​ไปถามกันเองว่า มา​ได้ไง)
คุณพญาไฟ(ฉายา "D-TOX BIRD" เดี๋ยว​จะขยายให้ฟัง)
คุณลุงเปี๊ยก(ฉายา"จิ๋ว ​แต่เจี๊ยะแหลก" มังคุดหนึ่ง​ถุงใหญ่ อ้ำคนเดียวเกือบหมดถุง)

สำหรับป้าแก่ นายขาจร ​และ ป้าแอ้ด ตกรอบตั้งแต่ชั่วโมงแรกแล้ว​จ้า!!!

พอใกล้หกโมงเย็น ป้าแอ้ดก็เร่งยิกๆ​ (ทำไม​ต้องยิกๆ​ ด้วยไม่รุ)ว่ายังมีทีเด็ดรอไว้​ที่ร้าน

ตอนขึ้น​รถกลับก็ทีเด็ดมาก ประมาณว่านางงามโลก​ต้องอาย ​เพราะมีการสลับตำแหน่งให้วุ่นวาย ​เพราะทุกคนน้ำหนัก ​และบั้นท้ายขยายเกินมาตรฐานการประกวด​ทั้งนั้น​ ​โดยเฉพาะป้าแก่​ต้องเปลี่ยนตำแหน่งมานั่งด้านหน้าข้างคนขับแทนลุงเปี๊ยก ​ที่นั่งด้านหลังจึง​จะพอบรรจุบั้นท้ายคนอื่น!!!

​ระหว่างเดินทางกลับ ป้าแอ้ดก็ขยาย​ความว่า ทีเด็ดกว่าผลไม้ก็ ​คือ ป้าแอ็ดปิดผับเลี้ยงพวกเราทุกคน อาหาร​ที่เตรียมไว้ ​คือซีฟู้ด

ด้วย​ความ​ที่เนื้อแน่นพุงหนักกันมาราธอนเกือบห้าชั่วโมงก็เกิดปริวิตกกันทุกคนว่า ​จะกินกันต่อไหวเหรอ(ไม่ใช่ไม่กินนะ)

​และแล้ว​ก็มีเสียงหนึ่ง​ดังมาจากด้านหลังคนขับว่า

"อย่างนี้ก็​ต้องทำดีท็อกกันหน่อย​ "



เท่านั้น​แหละ​ ในรถก็เงียบเฉียบพลัน ​เพราะหูผึ่งว่า ไอ้เจ้าดีท็อกนี่ ​คืออะไร​ (นายขาจรไม่รู้จริงๆ​ ​เพราะเคยดูหนังเรื่อง​ดีท็อก​ที่เจ้าซิลเวสเตอร์ แรมโบ้ แสดง​ที่ตกลง​ไปท่อระบายน้ำใต้ดินเท่านั้น​)

​และแล้ว​ผู้เชี่ยวชาญเรื่อง​ดีท็อกก็เผยตัวออกมา นั่นครรือ...​ นกพญาไฟ

โอ้โห..​ทั้งคันฟังเสียงเล็กๆ​ ของผู้เชี่ยวชาญ​ที่บัน-ระ-ยายซะหูผึ่ง​ไปหมด

​โดยเฉพาะป้าแก่ หน้าซีดถามหายาดมจากนายขาจรใหญ่เลย​(เสียใจด้วยเจ๊ใหญ่​ที่​ต้องแฉ​ความจริงว่า ..ตัวใหญ่ ใจหวิวนะเจ๊)



ไอ้เจ้าดีท็อกนี่ฟังแล้ว​สยึ๋มกึ๋ยส์ติดเรททริปเปิ้ลXXXมาก ประมาณว่า ​เป็นการล้างสารพิษออกจากร่างกายด้วยการทำให้ถ่ายอุจจาระศักดิ์สิทธิ์

แล้ว​เจ๊พญาไฟเธอก็อธิบายตั้งแต่เริ่มเตรียมการอุปกรณ์​ที่​ใช้ จนถึงตั้งแต่วิธีการประเภทโป๊ ​และเปลือย...​ แฮ่ๆ​ ลุงเปี๊ยกถามละเอียดยิบทุกขั้นตอน​แม้​แต่ตอนอยู่​ในห้องน้ำ

ทีเด็ดสุดก็ ​คือตอนจบว่า ..แล้ว​เรา​จะรู้​ได้อย่างไรว่า ในร่างกายเรานี้สารพิษออกหมดแล้ว​

"ไม่เห็นยากเลย​ ​ใช้มือนี่แหละ​หยิบขึ้น​มาขยี้ดูว่า ​ที่ออกมามีอะไร​บ้าง " พญาไฟตอบอย่างภาคภูมิใจ

เท่านั้น​แหละ​วงแตกเลย​ โอกอากกันใหญ่รวม​ทั้งนายขาจรนี่เหวอ​ไปเลย​...​ !!!

ก็ขอจบแบบห้วนๆ​ ด้วยประ-กา-ระ-ฉะ-นี้-แล สาวกนกน้อย​ทั้งหลาย!!!



ปิดท้ายด้วยป้าแอ๊ดค่ะ​

เหอๆ​ หัวเราะมาก่อน อิอิ ขอเพิ่มเติมรายละเอียดดังนี้นะ

เจอคุณพอลครั้งแรก ​ได้​แต่ร้องว่า ทำไมหน้าคุ้นจังนะ ถึงบางอ้อ ก็คุณพอล​เป็นระยองนี่เองฮิ...​



คุณพอลขับรถ​ได้นิ่มมากค่ะ​ ขอชม...​ .ไม่เบรครุนแรง เวลา​ได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดของอะฮั้น แฮ่ๆ​

เรื่อง​เรียนไวโอลินนี่นะพญาไฟ ​ถ้าเรียนจริงจัง คาง​จะด้านเลย​นะจ๊ะ​ สาวๆ​ อิอิ หนูเขียนวรรณยุกต์ถูก​ต้อง ไม่โดนดุหรอกจ๋า หนูจ๋า



ตาหลกจัง โลกกล๊ม...​ กลม พญาไฟ​ไปเจออาจารย์​ที่จันท์อีกจน​ได้ อ้อ แล้ว​​ที่คุณพอลแซวเรื่อง​พญาไฟน่ะ​เป็นจริงทุกประการ ฟังแล้ว​สยองจริงๆ​ ​เพราะเธอบรรยายละเอียดแบบเดียว​กับ​ที่เธอบรรยายเรื่อง​ธรรมะนั่นแหละ​ค่ะ​ เธอ​เป็นน้องๆ​ คุณดังตฤณเลย​ละ เฮ็อ ทุกวันนี้ยังเห็นภาพติดตาอยู่​เลย​ พญาไฟเอ๋ย

ป้าแก่จ๋า รู้ป่าว นักไวโอลินของเราผิดคิว เราตั้งใจ​จะให้​เขาเล่นเพลง Happy Birthday ให้คนเกิดเดือน May ​เขาคงฟังไม่ทัน เลย​เล่นเพลง เงาไม้ สายทิพย์ บัวขาว แล้ว​เพลงอะไร​อีกเพลงจำไม่​ได้ (​ที่จริงอยากให้ฟังเพลง serenade อะไร​ๆ​ แบบนี้ด้วย ​แต่เวลามีน้อยนะจ๊ะ​) ยังดี​ที่ ลป. ชวนพวกเรามาร้องเพลง Happy Birthday สดๆ​ แทน

อ้อ...​ แล้ว​​จะบอก​ความลับให้นะ คน ​ที่มีแฟน​เป็นนักดนตรีหรือนักร้องน่ะ อย่าเข้าใจผิดว่า เรา ​จะ​ได้ฟังเพลง ​เพราะๆ​ ​ที่บ้านทุกวันนะ ​เพราะเวลา​ที่อยู่​บ้าน ​คือการซ้อม ​จะ​ได้ยิน ​แต่เสียงประหลาดๆ​ ซ้ำๆ​ ซากๆ​ ​เป็นท่อนๆ​ เรียก​ได้ว่า หนวกหู​ไปเลย​ ข้าเจ้า​ได้ฟังเพลงไพเราะเต็มเพลงก็ ​พร้อมๆ​ ​กับพวกท่านนั่นแหละ​ค่า

ค่าย​ที่ลป.พูดถึง ​คือ ค่ายเนินวง ​ซึ่งสร้างในรัชกาล​ที่ 3 สำหรับป้องกันภัย​ที่​จะมาโจมตีประเทศไทยทางเรือจ้ะ​



หนูโพมี​ความเชี่ยวชาญเรื่อง​สัตว์จริงๆ​ ค่ะ​ พอเห็นหมาพิการขาหลัง เดินด้วยขาหน้า​ทั้งสองข้าง อาจารย์โพก็บรรยาย หมาตัวนี้มันน่า​จะตายแล้ว​ ​เพราะกระดูกสันหลังมันเสีย ครั้นพอถามเรื่อง​ยากำจัดหมัดแมว ก็บรรยาย​ได้อย่างละเอียดลออ เข้าใจแจ่มแจ้ง จนมีบางคนอยาก​จะให้ป้าแก่​ได้​ใช้บ้างซะแล้ว​ ​เพราะป้าแก่ปล่อยหมัดเจ็บๆ​ คันๆ​ ​ไปบ่อยมากๆ​

นอกจากนี้บนโต๊ะอาหารเราก็​ได้ค้นพบว่า น้องโพเธอเชี่ยวชาญเรื่อง​ไวน์อีกด้วย พอเธอชิมไวน์เธอก็ร้องว่า "รสชาติคุ้นๆ​ " พอเจ้าของไวน์บอกว่า มัน ​คือ Tenfolds จากออสเตรเลีย น้องโพของเราก็ร้องว่า "ปี 2001 นี้อร่อย​ที่สุด อย่ากินปีอื่นนะ ปีอื่นไม่อร่อย"



เรื่อง​ในรถ​ที่อยาก​จะแซวก็ ​คือ มี(สาว)บางคนฉีดน้ำหอม อิสเซ ในรถ นัยว่า ​จะให้กลบกลิ่นทุเรียน ฮ่าๆ​ เอิ๊ก ขำจัง ยังไงๆ​ ก็ขอเล่าเรื่อง​คนผลิตน้ำหอมยี่ห้อนี้​เป็นการ คั่นรายการหน่อย​ นะคะ​ (อดไม่​ได้ เหอๆ​)

(Issey Miyake เจ้าของน้ำหอมชื่อดัง ​เมื่อตอน​ที่​เขา​เป็นเด็กน้อยอายุ 7 ปี อเมริกาก็ทิ้งระเบิดปรมาณู​ที่เมืองฮิโรชิมา แม่ของ​เขาถูกรังสีของระเบิดบาดเจ็บหนัก ​และเสียชีวิต 4 ปี ​ต่อมา ​เขาเองก็มีโรคร้ายประจำตัว ​แต่ก็​สามารถเล่าเรียนจนจบมีชื่อเสียงในวงการแฟชั่นในทุกวันนี้)

​ส่วนของหวาน​ที่ป้าแก่นึกไม่ออกว่าเม็ดอะไร​นั่น​คือ ลูกสำรอง ผลไม้ป่า ​ที่มีมากทางเมืองจันท์ค่ะ​ ​เอามาแช่น้ำมัน​จะพองเหมือนเยลลี่ แล้ว​เราก็แกะเปลือก​ที่ร่อนๆ​ ออก ​เอาเมล็ดทิ้ง ใส่น้ำตาลอ้อยลง​ไป กินชื่นใจ แก้ร้อนใน รักษาโรคกระเพาะอาหาร ฯลฯ



ชายหนุ่มของทริปนี้น่ารักมาก ฮ่า ประทับใจจ๊อดจริงๆ​ ​เพราะหนุ่มคนหนึ่ง​นั่งปอกสละให้พวกเรากิน ปอกเก่งมาก ไม่ยักกะเจ็บมือแฮะ อีกคนก็บรรจง​เอามีดจากสวิส มาผ่ามังคุดให้กินอีกด้วย เหอๆ​

​ใครๆ​ บ่นว่า กินอะไร​ไม่ลงๆ​ ​แต่ ลป บอกว่า ผม​ต้องกินข้าวกระเพราไข่ดาวทุกวัน ​เพราะฉะนั้น​ผม​ต้องกินลงครับ​ ผม



กางเขนดง คุณ รจ คุณพิลกริม ลอฝ. มีคนบ่นถึงบ่อยมาก จามบ้างมั้ย วันหลังมีโอกาสขอเชิญคนอื่นๆ​ มาเ​ที่ยวจันท์กันอีกนะ แล้ว​ก็ค้างสัก 1 คืน ลพ ​จะ​ได้มีโอกาสตีกอล์ฟสมใจ แล้ว​เรา ​จะ​ได้พา​ไปทัวร์ขึ้น​​เขาลงห้วย​ได้ไกลกว่านี้ อิอิ สำหรับ​ใคร​จะมาในระยะใกล้ๆ​ นี้​จะพา​ไปปีนต้นมังคุด เก็บกินกันใต้ต้นเลย​ละ