 เราผูกพันกัน...เพียงเพื่อน |
|
| ผึ้งหลวง |
     เราผูกพันกัน ด้วยสายใย ที่บางเบา ในความเหงา เราเป็นเหมือน เพื่อนรู้ใจ ต่างคนต่างเดินทาง มาจากคน ละฟ้าไกล แต่ละคนมีหัวใจ...ฝังจำกับ เรื่องวันวาร เราผูกพันกัน ด้วยสายใย แห่งความคิด ความใกล้ชิด ก่อตัวเพียง แค่จินตนาการ เรื่องราวหลากร้อยพัน ถูกแลกเปลี่ยน ส่งสื่อสาร ดั่งบทเพลง...ซึ้งแว่วหวาน ประสานทำนอง เราผูกพันกัน เพียงในโลก แห่งความฝัน ณ ที่นั่น เสมือนมี แค่เราสอง จากต่างคน ต่างความคิด ต่างมุมมอง แปลกที่เรา...กลับสอดคล้อง เป็นหนึ่งเดียว เราผูกพันกัน อย่างไร้ซึ่ง พันธนาการ นานเนิ่นนาน สายใยนั้น ยังคงแน่นเหนียว ดั่งแมกไม้ ผลิบานใบ ไม่มีวันแห้งเหี่ยว สายสัมพันธ์...ฟั่นเกลียว ไม่มีวันร้างโรยรา เราผูกพันกัน เป็นดั่งเพื่อน คอยเคียงข้าง แม้ลึก ลึก ต่างอ้างว้าง เฝ้าคอยหา ใครสักคนที่ จะเดินทาง ข้ามกาลเวลา กำแพงหนา...ฝ่าทลาย เปิดสู่ใจ เราผูกพันกัน เพียงแค่ ความพันผูก แต่เสมือนดั่งถูก บางสิ่งอย่าง กั้นขวางไว้ เพียงเพื่อนรัก เพื่อนความคิด เพียงผ่านไป เรื่องหัวใจ...ยังเลือนลาง ห่างความจริง เราผูกพันกัน เนิ่นนาน เพียงแค่เพื่อน ฉันและเธอเพียรกลบเกลื่อน ปิดบัง ในบางสิ่ง ความคุ้นเคย เตือนหัวใจ ให้หยุดนิ่ง เพียงพึ่งพิง...หวังมิตรแท้ ยั่งยืนยาว เราผูกพันกัน แต่หัวใจ ใยเหว่ว้า บางครั้งครา ฉันเดียวดาย คล้ายเหน็บหนาว เหมือนฟากฟ้า มึดมิดหมอง ไร้จันทร์พราว ฝากดวงดาว...ดลหัวใจ...เราใกล้กัน
|
10 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 12 พ.ค. 2548, 12.32 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...