 มิใช่เจ้าชาย... |
|
| เด็กใหม่ในเมือง |
|
เธอคงมองฉันเป็นเยี่ยงเจ้าชาย ผู้กรีดกรายก้าวไปในป่าอักษร ผู้เก็บเกี่ยวอักขระมากลั่นกรอง แล้วเรียงร้อยให้สอดคล้องอย่างกวี เธอคงเห็นฉันสว่างดุจดวงดาว ที่พร่างพราวสุกสกาวสลับสี เธอคงเห็นฉันสวยงามอย่างเพชรดี ที่มิมีตำหนิติงแม้ครึ่งตา แต่จริงๆ ใจฉันเพียงเยี่ยงคนจร ผู้แรมรอนไร้รากจิตหยาบช้า เป็นแค่คนเห็นแก่ตัวพร่องธรรมา เป็นแค่ฝุ่นนคราค่าบางเบา ที่สำคัญ...ฉันไม่พร้อมให้ความรัก ไม่พร้อมจักพิทักษ์ใจของใครเขา รักตัวเองไม่ถึงครึ่งหทัยเรา เกินครึ่งใจคือโศกเศร้าปนเหงาใจ อยากเห็นเธอมองเห็นฉันอย่างเห็นจริง อย่ามองเพียงสิ่งที่เธอคิดว่า "ใช่" มองครบถ้วนแล้วจึงตัดสินใจ ว่าเธอรับได้ไหมในความจริง หากเธอรับมันไม่ได้...ฉันไม่ว่า โปรดมองสิ่งที่ดีกว่าจะดีไหม แล้วเก็บภาพที่เธอเคยประทับใจ ผนึกมันเก็บเอาไว้ในฝันดี หมายเหตุ : แรงดลใจากเพลง "เจ้าชายแค่ในฝัน" ของศุ บุญเลี้ยง |
3 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 25 ม.ค. 2548, 02.53 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...