![]() |
![]() |
กาลตรงกัน![]() |
ฉันอยากอยู่ใกล้ๆ เธอ อยากนั่งลงข้างๆ แล้วถามเธอว่า คิดถึงฉันบ้างไหม เหมือนขณะนี้ หัวใจจะขาด ว่ามิอาจหักห้ามไม่มองตาเธอ ประกายตาสีอ่อน น้ำตาลอ่อนสินะ ฉันชอบตาเธอ มันว่างเปล่าเหมือนหัวใจเธอ จนฉันอยากเติมความรักลงไป สุดท้ายจะเทลงตา กลับต้องเททั้งหมดที่มีลงเติมหัวใจตัวเอง เราใกล้กันแค่ไหน ก็คงได้แค่นั้น ประกายตานั้น มีไว้สำหรับวาดภาพใครคนหนึ่งลงไป ฉันหลบตา แล้วถอนหายใจ เพลงรักเพลงหนึ่งมีค่าเพียงไหน ทันที่ที่ตาประกายตาลอ่อนได้หลบตาลง ฉันก็พลอยโล่งอกไปด้วย ด้วยว่า ฉันจะได้ไม่ต้องเห็นภาพวาดต่างๆ ของผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังนั่งลงในดวงตาเธอ ฉันนั่งอยู่ตรงนี้ ตรงที่ไม่อาจแทรกลงไปแม้ปลายขนตาเส้นเดียว หลบตาฉันต่อไปถอะ อย่าได้สบตาครั้งใดอีกเลย เพราะฉันอยากจินตนาการไปเรื่อยเปื่อย ว่าดวงตาเธอนั้นว่างเปล่าไว้รอคอยฉันบ้าง แม้เพียงชั่วขณะกะพริบตา |
เมื่อวันที่ : 29 ต.ค. 2547, 12.03 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...