นิตยสารรายสะดวก  Poem  ๒๙ ตุลาคม ๒๕๔๗
ประกายตาลอ่อน
กาลตรงกัน
 ฉันอยากอยู่ใกล้ๆ เธอ
อยากนั่งลงข้างๆ แล้วถามเธอว่า คิดถึงฉันบ้างไหม

เหมือนขณะนี้ หัวใจจะขาด ว่ามิอาจหักห้ามไม่มองตาเธอ

ประกายตาสีอ่อน น้ำตาลอ่อนสินะ
ฉันชอบตาเธอ มันว่างเปล่าเหมือนหัวใจเธอ
จนฉันอยากเติมความรักลงไป

สุดท้ายจะเทลงตา
กลับต้องเททั้งหมดที่มีลงเติมหัวใจตัวเอง

เราใกล้กันแค่ไหน ก็คงได้แค่นั้น
ประกายตานั้น มีไว้สำหรับวาดภาพใครคนหนึ่งลงไป

ฉันหลบตา แล้วถอนหายใจ
เพลงรักเพลงหนึ่งมีค่าเพียงไหน

ทันที่ที่ตาประกายตาลอ่อนได้หลบตาลง
ฉันก็พลอยโล่งอกไปด้วย

ด้วยว่า ฉันจะได้ไม่ต้องเห็นภาพวาดต่างๆ ของผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังนั่งลงในดวงตาเธอ

ฉันนั่งอยู่ตรงนี้
ตรงที่ไม่อาจแทรกลงไปแม้ปลายขนตาเส้นเดียว

หลบตาฉันต่อไปถอะ

อย่าได้สบตาครั้งใดอีกเลย

เพราะฉันอยากจินตนาการไปเรื่อยเปื่อย
ว่าดวงตาเธอนั้นว่างเปล่าไว้รอคอยฉันบ้าง

แม้เพียงชั่วขณะกะพริบตา
 
F a c t   C a r d
Article ID A-589 Article's Rate 3 votes
ชื่อเรื่อง ประกายตาลอ่อน
ผู้แต่ง กาลตรงกัน
ตีพิมพ์เมื่อ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๔๗
ตีพิมพ์ในคอลัมน์ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน
จำนวนผู้เปิดอ่าน ๖๑๑ ครั้ง
จำนวนความเห็น ๑ ความเห็น
จำนวนดอกไม้รวม
| | | |
เชิญโหวตให้เรตติ้งดอกไม้แก่ข้อเขียนนี้  
R e a d e r ' s   C o m m e n t
ความเห็นที่ ๑ : ศาลานกน้อย [C-2062 ], [000.000.000.000]
เมื่อวันที่ : 29 ต.ค. 2547, 12.03 น.

ผู้อ่าน​ที่รัก,

นิตยสารรายสะดวก​ ​และผู้เขียนยินดีรับฟัง​ความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดง​ความเห็น​ได้​โดยอิสระ ขอขอบคุณ​และรู้สึก​เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมี​ส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...​

แจ้งลบข้อความ


สั่งให้ระบบส่งเมลแจ้งการเพิ่มเติมความเห็น
 ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน  ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์ คุยกับลุงเปี๊ยก หรือทางอีเมลได้ที่ uncle-piak@noknoi.com  พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์  โลโกนกน้อย : สุชา สนิทวงศ์  ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา  ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น  ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น