![]() |
![]() |
sony diver![]() |
...มีคนถามหลายคนในเวปบอร์ดอื่นๆ ถามว่าเรื่องจริงรึเปล่า ถามอยู่หลายครั้ง....จนสุดท้าย ผมตัดสินใจตอบไป...... เห็นว่ามีสาระดี และก็คงทำให้เข้าใจผมดีขึ้น...
มีคนถามหลายคนในเวปบอร์ดอื่นๆ ว่าเรื่องจริงรึเปล่าถามอยู่หลายครั้ง....จนสุดท้าย ผมตัดสินใจตอบไป......
เห็นว่ามีสาระดี และก็คงทำให้เข้าใจผมดีขึ้นว่า ทำไมต้องมาเขียนอะไรแบบนี้...
...........จาก พันทิพย์ โต้ะสยาม....
มีคนถามมากเหลือเกิน ว่าเรื่องแต่งหรือเปล่า....
เป็นคำถามที่ตอบยากจัง............
แต่มันอยู่ในใจ และยังอยู่ในนั้น คิดถึงมันทุกครั้งที่อยู่คนเดียว แต่ไม่มีใครกล้าพอและบ้าพอหรอก....ที่จะเอาเรื่องตรงๆจริงๆของตัวเองมาเล่าอย่างโจ๋งครึ่มหรอก.....
อย่าถามฉันอีกเลย ว่าเรื่องจริงหรือเปล่า....
เอาเป็นว่า ฉันอยากให้เป็นอุทาหรณ์กับใครหลายๆคน
คนที่กำลังทิ้งขว้างลูกเล็กๆ....ทั้งที่เจตนา และไม่เจตนา ทำเค้าขึ้นมา.....
รักเค้าเถอะ เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เค้าปลอดภัย......
เด็กมีปัญหาเพราะครอบครัวบ้านแตก....
เด็กจะปลอดภัยถ้าครอบครัวอบอุ่น...
ได้ยินมาจนเลี่ยนหู มาตั้งนาน.....
แต่คนที่ได้สัมผัสกับชีวิตจริงจะเข้าใจ.....
เด็กที่ได้ความรักจากพ่อแม่ในอัตราผสมที่เหมาะ ไม่มากจนเป็นพิษ ไม่น้อยจนขาดแคลน จะเป็นภูมิคุ้มกันความชั่วร้ายเกือบได้ร้อยเปอร์เซ็นต์...ยกเว้นเด็กมีกมลสันดานอันชั่วเดิมที่เป็นสัญญาติดตัวมาจากชาติก่อน...ครอบครัวดีแต่ยังดันเลว...ก็มีแต่มีน้อยมากกกกก......
เด็กส่วนใหญ่ที่รักพ่อแม่ (ซึ่งพ่อแม่ก็ต้องไปหาวิธีเอาว่าจะทำยังไง) จะอบอุ่นคุ้นเคย เหมือนพ่อแม่เป็นทุกอย่าง....บางคนติดครอบครัวจนไม่คิดแม้แต่จะมีแฟน เพราะรักของพ่อแม่อบอุ่นล้นจนไม่อยากมีใคร....เด็กแบบนี้น้อยคนที่จะเสียคน ทุกครั้งที่คิด คำว่าแม่กับพ่อจะลอยมา...ประโยคนึงที่เป็นคาถาที่หยุดทุกอย่างคือ....ถ้าแม่รู้แม่คงเสียใจ....น้ำตาของแม่เป็นบาปอันยิ่งใหญ่สำหรับคนรักแม่ ...เค้ารู้ว่าแม่เสียใจเค้าจะไม่ทำ......
เด็กที่ไม่มีใครมาแต่เกิด ไม่มีสายสัมพันธ์ใดๆกับใคร มีแต่ตัวเองโดดๆลอยอยู่กลางอากาศที่ว่างเปล่า มันว่างในจิต ไม่รู้สึกเป็นมิตรกับคนใกล้ตัว...ที่เป็นความฝังใจมาแต่เด็ก ไม่ว่าจะพ่อเลี้ยง แม่เลี้ยง พ่อดุ แม่ดุ ไม่มีพ่อ หรือ ไม่มีแม่ หรือมีแต่ไม่รักไม่สนใจ ด่าว่าอย่างเดียว....
มันทำให้หัวใจขาดรัก อยากออกไปไขว่ขว้าหารักมาเติมให้เต็ม...มันเป็นรักที่ยังไม่ได้ผ่าน อย. เป็นรักที่เป็นพิษซะเป็นส่วนใหญ่ รักจากเพื่อนชายที่มาหลอก รักจากเพื่อนที่มากับยา....เด็กกับความคิดแค่กำมือ กับ ความปรารถนาของตัวเองตามประสาเด็ก....เตลิดไปตามใจต้องการ เพราะเค้าตัวคนเดียว มีชีวิตเดียว ไม่มีใครให้ต้องคิดหน้าคิดหลัง เหมือนเด็กที่รักพ่อแม่.........
และนั้นก็คือเรื่องทั้งหมด
เมื่อเด็กเริ่มไขว่คว้าหารักจากนอกบ้าน มันก็เสี่ยงพอๆกับการที่ลูกหนูเดินออกมาจากรังไปบนลานกว้างที่เต็มไปด้วยฝูงแมว......
เมื่อวันที่ : 20 ส.ค. 2547, 11.01 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...