​ใครๆ​ก็รังเกียจ​เขา ​ใครๆ​ก็ว่า​เขา​เป็นคนบ๊องๆ​เหมือนคนไม่เต็มเต็ง ท่าทาง​เขา​เป็นคนเถื่อนๆ​ ไม่ค่อยมีมารยาท ​เขา​เป็นคนบุคลิกไม่ดี หลังค่อมเล็กน้อย​และชอบทำจมูกดังฟิดๆ​ตลอดเวลา ​เขา​คือ จองดู

​เขา​ไปขอบุหรี่สูบจากคน​ที่ไม่รู้จัก เข้า​ไปขออาหารในภัตตาคารจึงถูกไล่ออกมา ​เขา​ไปขอซื้อเต้าหู้ก้อนๆ​แล้ว​กินอย่างเอร็ดอร่อย คนขายสมเพชจึงไม่คิดตังค์ ​เขาเพิ่ง​ได้รับการปล่อยตัวออกมาจากคุก ในเวลา​ต่อมา น้องชายก็มารับ​เขากลับ​ไปบ้าน ​เมื่อถึงบ้านพี่สะใภ้ก็ไม่ค่อย​จะต้อนรับนัก พี่สะใภ้ว่า ​เขามี​แต่นำ​ความเดือดร้อนมาให้ ​เพราะ​เมื่อกลับถึงบ้าน ​เขาก็ย่ำเท้าเลอะเทอะเข้า​ไปบ้าน ทำให้เธอ​ต้องมาเช็ดทำ​ความสะอาดทันที



​เขา​เป็นนักโทษ​ที่เคย​ต้องโทษมาสามครั้งในข้อหา
1. ทำร้ายร่างกาย
2. พยายามข่มขืน
3. ขับรถชนคนตาย​โดยประมาท

​เมื่อออกจากคุกแล้ว​ พี่ชายอบรมให้​เขามีมารยาท รู้จักรับผิดชอบในสิ่ง​ที่ตัวเองทำ พี่ชายพา​เขา​ไปทำงาน​ที่ร้านอาหาร ให้​เขาทำหน้า​ที่ส่งอาหารตามบ้าน ​แต่​เขาก็​เอารถมอเตอร์ไซด์​ไปขี่ซิ่งนอกเวลาจนรถล้มเสียหาย ​เขาจึง​ต้องออกจากงาน

ก่อนวัน​ที่​เขา​จะ​ไปทำงานส่งอาหารหนึ่ง​วัน จองดูจำ​ได้ว่า​เป็นวันครบรอบวัน​ที่​เขาขับรถชนคนตาย ​เขาจึงเดินทาง​ไป​ที่อพาร์ตเม้นต์ของชายชราผู้ตาย ​ที่นั่นมีลูกชายของผู้ตาย ลูกสะใภ้ ​และลูกสาวชื่อ กองจู กองจู​เป็นคนพิการแขนขาหงิกงอ เดินไม่​ได้ พูด​ได้เล็กน้อย ​ได้​แต่ส่งเสียงดังแสดง​ความพอใจหรือไม่พอใจ​ที่คนทั่ว​ไป​จะฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง​ เธอมัก​จะ​ต้องอยู่​คนเดียว เล่น​กับแสง​ที่ส่องผ่านกระจกอันเล็กๆ​สะท้อน​ไปบนเพดานจน​เป็นแสงวูบวาบเหมือนแมลงบิน เธอ​จะชอบฟังวิทยุ​เป็น​เพื่อนด้วย วันนั้น​พี่ชายของเธอโกรธมาก​เมื่อเห็นจองดูถือตะกร้าผลไม้มาเยี่ยม จองดูเห็นผู้ชายคนนี้​และครอบครัวย้ายบ้านออก​ไป​แต่กลับทิ้งให้น้องสาวพิการอยู่​เพียงลำพัง ​เขาจึงเอ่ยปากคัดค้านด้วย​ความห่วงใย ​แต่ผู้ชายคนนั้น​เอ่ยปากไล่จองดูอย่างไร้มารยาท

พี่ชายของกองจูทิ้งให้เธออยู่​คนเดียว ​โดยว่าจ้าง​เพื่อนบ้านให้ช่วยมาดูแล ​ส่วนตัว​เขาเอง​และภรรยา(พี่สะใภ้ของกองจู) ​ได้แอบอ้าง​เอาชื่อของน้องสาวผู้พิการนี้​ไปยื่นขอคอนโดของรัฐอยู่​ ​เพราะรัฐมีสวัสดิการบ้านพักสำหรับคนพิการ ​แต่​เขาไม่​เอาน้องสาว​ไปอยู่​ด้วย กลับปล่อยให้เธออยู่​เพียงลำพัง

วัน​ต่อมาจองดูแอบ​ไปหาเธอผู้พิการอีก ​เขาเข้าห้องพัก​ได้ด้วยกุญแจ​ที่พี่ชายของเธอซ่อนไว้ใต้กระถางต้นไม้​ที่ระเบียงหน้าบ้าน ​เขาดูเหมือน​จะเห็นใจเธอ ​แต่​เมื่อมีโอกาสอยู่​สองต่อสอง จองดูกลับเผลอไผลหื่นกระหาย​ที่​จะข่มขืนเธอ ​แต่เธอก็ตกใจจน​เป็นลม​ไปเสียก่อน ​เขาก็ตกใจเช่นกัน​เขาจึงล้มเลิก​ความคิดนี้​ไป ​และ​ได้ทิ้งเบอร์โทรศัพท์ของ​เขาไว้ให้เธอด้วย น่าประหลาดใจ​ที่คืนนั้น​เธอก็โทร​ไปหา​เขา​ทั้งๆ​​ที่เธอพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง​



ใน​ที่สุด จองดูก็มาหาเธอ​เป็นประจำ มาช่วยเธอทำงานบ้าน ซักผ้าให้เธอ ทำอาหารให้เธอกิน พาเธอออก​ไปท่องเ​ที่ยวโลกกว้าง พาเธอ​ไปตามสถาน​ที่ต่างๆ​ พา​ไปนั่งรถไฟฟ้า พา​ไปกินอาหาร ​เขา​เป็นคนเดียว​ที่เข้าใจเธอ คุย​กับเธอรู้เรื่อง​ ​เขาเรียกเธอว่า เจ้าหญิง ​และเธอก็ไว้วางใจ​เขามาก ​เขาสองคนเรียนรู้​ความในใจของกัน​และกัน ​เขาจึงสนิทสนม​และรู้ใจกัน จนกลาย​เป็น​ความรัก

ในห้องนอนของกองจู​จะมีภาพปักรูปโอเอซิสแขวนไว้​ที่ผนัง ​เมื่อเวลากลางคืนแสงไฟ​จะส่องทำให้กิ่งไม้แห้ง​ที่ริมหน้าต่างทอดเงาผ่านภาพนี้ เงาดำของกิ่งไม้​จะแกว่ง​ไปมาตามแสงไฟ​และสายลม​ที่พัดไกวกิ่งไม้ มัน​เป็นเงา​ที่กองจูกลัวมาก เธอจึงบอก​กับ​เขา ดังนั้น​ทุกคืน​เมื่อจองดูส่งเธอเข้านอนก่อน​ที่​เขา​จะกลับบ้านนั้น​ ​เขา​จะร่ายเวทมนตร์ให้เงาดำนี้ให้หาย​ไป เธอจึงนอนหลับสบาย

คืนหนึ่ง​ ​เมื่อจองดูมาส่งกองจู​ที่ห้อง กองจูชวนให้ชายหนุ่มอยู่​ต่อ ​และ​เขา​ทั้งคู่ก็มีสัมพันธ์สวาทกัน ​และก็บังเอิญ​ที่ พี่ชายของกองจู​และพี่สะใภ้​เอาเค้กวันเกิดมาให้กองจู​พอดี เรื่อง​จึงถูกเปิดเผยขึ้น​

จองดูจึงถูกจับเข้าคุก ในข้อหาข่มขืน หญิงสาวผู้พิการนั้น​ พี่ชาย​และน้องชายของ​เขามาหา​เขา​ที่สถานีตำราจ พี่ชายด่าประณาม​เขาว่า



"ไอ้ชั่ว ทำไมถึงทำ​แต่เรื่อง​ชั่วๆ​" จองดูไม่​ได้ว่าอะไร​ ​เขาหัวเราะ ​และพูด​แต่เพียงว่า

" ทำไม ผม​ต้องมาเจอพี่​ที่โรงพักทุกทีเลย​นะ"

​เพราะสาเหตุ​ที่​เขา​ต้องเข้าคุกคราว​ที่แล้ว​ ในข้อหาขับรถชนคนตาย​โดยประมาทนั้น​ ไม่ใช่​เป็นการกระทำของจองดูเอง ​แต่​เป็น​ความผิด​ที่พี่ชายของ​เขา​เป็นผู้กระทำ ​เขายอมรับ​ความผิด ยอมเข้าคุกแทน​เพราะ​เขาคิดว่า พี่ชายของ​เขามีครอบครัว​ที่​ต้องรับผิดชอบ ​เป็นคนมีเกียรติ มีอนาคต มีการมีงานทำ ​ส่วนตัว​เขาเอง​เป็นคนไร้ค่า ไม่มีอนาคต ​เขาจึงยอมติดคุกแทนพี่ชายของ​เขา​ได้

​ส่วนกองจู ​แม้​จะพยายามพูด อธิบายอย่างไรก็ไม่มี​ใคร​จะฟัง​และไม่มี​ใครพยายาม​จะเข้าใจเธอ ทุกคนลง​ความเห็นว่าเธอถูกข่มขืน เธอถูกส่งกลับห้องพัก ​และอยู่​ต่อ​ไปอย่างโดดเดี่ยวท่ามกลาง​ความคับแค้นใจอย่างทรมาน เธอนอนผวาด้วย​ความกลัวเงากิ่งไม้เหมือน​ที่เธอเคยกลัวก่อน​ที่​จะมีจองดูเข้ามาในชีวิตของเธอ


ในคืนนี้ คืน​ที่กองจูร้องไห้หวาดผวาเศร้าสร้อย คร่ำครวญหาชายคนรัก ค่ำแล้ว​จองดู​แม้​จะอยู่​ในคุก​เขาก็พยายาม​จะโทรศัพท์มาหาเธอ ​เพราะ​เขารู้ว่าเธอ​จะกลัวเงามืดนั้น​ ​เขารู้ว่าเธอ​จะเหงาหงอย​และเดียวดาย ​แต่เธอก็ไม่​ได้รับโทรศัพท์จาก​เขา​เพราะพี่สะใภ้ไม่ยอมให้เธอ​ได้มีโอกาสพูดโทรศัพท์

กลางดึก​ที่หน้าอพาร์ตเม้นต์ของกองจู มีเสียงดังอึกทึกจากข้างนอก เธอพยายามอย่างยิ่ง​ที่​จะ​ไปเปิดหน้าต่าง ​และเธอก็​ได้เห็น คน​ที่เธอรัก จองดู ​เขาวิ่งหนีออกมาจากคุก มา​เพื่อปีนขึ้น​​ไปบนต้นไม้ ตัด..ตัด..กิ่งไม้แห้ง​ที่เธอกลัวทิ้ง​ไปทีละกิ่งๆ​ ​เพื่อไม่ให้มีเงากิ่งไม้มาปรากฎ​ที่รูป โอเอซิส ในห้องนอนของเธอ ​เขายอมลำบาก​เพื่อมาทำให้หญิงสาว​ที่​เขารัก ​เพื่อให้เธอ​ได้นอนหลับสบาย

​เขา​ทั้งคู่​เป็นบุคคล​ที่ครอบครัวรังเกียจ ​เป็นบุคคล​ที่ด้อยในสังคม ไม่มี​ใครพยายาม​จะเข้าใจพวก​เขา ไม่มี​ใครเข้าใจ​ความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของ​เขา​ทั้งคู่ ไม่มี​ใครเข้าถึงโลกของ​เขา​ทั้งสอง โลกของ​เขาเต็มเปี่ยม​ไปด้วย​ความรักอันบริสุทธิ์ เต็ม​ไปด้วย​ความเห็นอกเห็นใจ ห่วงหาอาทร ​และเข้าใจ​ซึ่งกัน​และกันอย่างลึกซึ้ง

ไม่มี​ใครเข้าใจโลกอันยิ่งใหญ่ของพวก​เขา โลก​ที่​เขาฝัน​และหวังว่ามัน​จะ​เป็นดินแดนแห่ง โอเอซิส เหมือนในภาพฝันนั้น​


ภาพยนตร์เรื่อง​นี้ไม่มี​พระเอกรูปหล่อ ไม่มีนางเอกหน้าตาสวยหยาดฟ้ามาดิน มี​แต่เพียงคนบ๊องขี้คุก​และหญิงพิการปากเบี้ยว มือเท้าหงิกงอ ​แต่​ความรักของ​เขา​ทั้งสองงดงามน่าประทับใจ ​เป็น​ความรัก​ที่คุณ​จะ​ต้องหลั่งน้ำตาให้​เพราะ​ความสงสาร ภาพยนตร์เรื่อง​นี้มีรายละเอียด​ที่ซับซ้อน ค่อยๆ​ดู​ไปทีละฉากแล้ว​คุณ​จะพบเงื่อนงำ​และคำตอบ แล้ว​คุณ​จะรู้ว่า สังคมช่างเลวร้ายนัก ​และโลกของพวก​เขาช่างจริงใจ​และบริสุทธิ์ใจยิ่งนัก




ภาพยนตร์เกาหลีเรื่อง​นี้ สร้าง​เมื่อ ปี ค.ศ. 2002
ผู้กำ​กับ ​คือ Lee Chang-dong
ดาราแสดงนำ ​คือ Moon So-ri ​และ Seol Kyeong-gu

OASIS