 โลกล่ม |
|
| เฉลิม ชูสง |
|
โลกล่ม ลิจฉวี เสียเมือง เรื่องชวนขำ เรื่องตอกย้ำ แตกแยก แหลกสลาย ผู้ยุแยง ปลุกปั้น นั้นไร้อาย มีเป้าหมาย ทำลาย ได้อย่างเดียว เราเสียกรุง ครั้งแรก เหมือนแหลกชาติ มีทายาท ประกัน ไม่หวั่นเสียว ถูกประมาท ข่มเหง ไม่เกรงเชียว ไก่ขับเขี้ยว ชนกัน พนันเมือง เราเสียกรุง ครั้งสอง น้ำนองหน้า ชนพม่า เผาทำลาย สิ้นป้ายเหลือง ทั้งสองครั้ง กู้ได้ หมายรุ่งเรือง แสนฝืดเคือง ทรมาน รานชีวา สมัยล่า อนานิคม ยมโลก ไทยเกือบโศก เขาพ่าย ไร้วาสนา คอมมิวนิส ฆ่าเข่น เซ่นชีวา อัปรา เช่นกัน มันร้อนรน สมัยนี้ ถูกปั้น หมั่นแบ่งแยก เพื่อไทยแตก เป็นฝ่าย ให้สับสน มืดสื่อสาร บิดเบือน เลื่อนคำคน มีแต่ข่น ให้แยก แตกทำลาย ฝ่ายหนึ่งชาติ ศาสนา มหากษัตริย์ อีกฝ่ายจัด เพื่อบุคคล คนซื้อขาย เสียประโยชน์ มุ่งรุนแรง แหล่งอบาย คอยทำร้าย ป่วนแดน ให้แค้นเคือง ลิจฉลี แตกพ่าย ยามไร้สัตย์ คนลอบกัด ทำร้าย เลี้ยงไม่เชื่อง ถ้าไทยดุจ ลิจฉวี นี่ตายเปลือง อาจเสียเมือง เช่นอดีต กรีดทรวงไทย |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 12 ก.ย. 2558, 23.39 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...