![]() |
![]() |
เฉลิม ชูสง![]() |
เข้าพรรษาลาเพศเข้าเขตสงฆ์ แล้วบรรจงรับนำคำพระสอน ละกิเลศโลภโกรธหลงปรงนิวรณ์ ใจสะท้อนรู้เห็นเป็นวงเวียน บวชกายาห่มผ้ามาประกอบ บ่มผิดชอบชั่วดีมิเกษียณ ปฏิบัติ ตามคำแนะนะทำด้วยเพียร เพื่อให้เตียนโล่งลดหมดอวิชชา ความอิจฉาริษยาไม่มาใกล้ ทุกข์เวียนว่ายจ้องขจัดตัดตัณหา กามราคะมารร้ายแฝงกายมา กล่อมนิทราให้หลงจนเวียนวง ทางของทุกข์หูกายจมูกตา ลิ้นก็พาอารมณ์ผสมหลง เมื่อผัสสะ เวทนา สังขาร์คง เพื่อดำรง ภพชาติไม่ขาดไป ผลความคิดเป็นตะกอนชอนไชอยู่ ตะกอนนี้นำไปสุ่ภพชาติใหม่ ภาวนานำมนุษย์ฉุดจากไฟ ที่เผาใจเนิ่นนานจนด้านชา ตัวพุทโธ ใช้ได้ชื่นรื่นชีวิต ไม่หลงผิดไฟนรกเหมือนตกผา ลงอบายไฟลามหยามวิญญา รักศรัทธาเป็นแนวทางที่สร้างคน ตัดกิเลศตัณหาราคะหมด เหมือนกบฏถูกทำลายให้สับสน ไม่บั่นทอนทำร้ายกายของตน ไม่วกวนหลงอบายต้องบ่ายปีน ภพชาติมีปรากฏไม่ลดละ เหมือนขยะจับได้ไม่มีสิน ต้องขจัดปัดกวาดเร่ดุจเทตีน จำต้องสีน ตัดต่อให้พองาม ทุกข์นั้นอยู่ไม่ไกลพอใจคิด ก็วิกฤติอกสั่นนั่นน่าขาม ทุกข์มีให้เห็นใช่เป็นตาม ทุกข์นั้นงามรู้เห็นเพียงเป็นไป หยุดที่ใจไกลทุกข์สุขจริงหนอ รู้จักพอเป็นหลักรักไม่เพ่ง อนิจจังอนัตตาพาครื้นเครง ถ้าร้องเพลงทุกข์ถมจมหัวใจ |
เมื่อวันที่ : 12 ก.ย. 2558, 22.56 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...