"ยอดตกจากเสาธง! ช่วยด้วย" เมืองตะโกนดัง ๆ​ ​พร้อม​กับวิ่ง​ไป​ที่กองทราย​ซึ่งมีหลักหักสะบั้นชูเด่นอยู่​มีเสียงกรีดเจี๊ยวจ๊าวดังลั่น​ไป​ทั้งวัด ผู้คนพากันแตกตื่นต่างมุ่งตรง​ไปยัง​ที่กองทราย ​เป็นจุดเดียวกัน

วัดนี้ยอด​เป็น​ส่วนในการช่วยเหลือให้กิจการของวัดดำเนิน​ไปเรียบร้อย​ด้วยดี มาหลายปีแล้ว​ ฉะนั้น​​เขาจึงอาสาสมัคร​ที่​จะช่วยเหลืองานทุกอย่าง​ทั้ง​ที่​เป็นงานง่าย ๆ​ ​และงาน​ที่​ต้องยุ่งยากลำบากก็ตาม

วันนี้ วัด​ได้จัดงานทอดกฐิน ​ซึ่งมีพุทธบริษัทในตำบล ​เป็น​ส่วนประกอบขององค์กฐิน​ที่​เป็นฝ่ายเจ้าภาพ ​ซึ่ง​จะ​ต้อง​เป็นแก่นนำในการจัดทำต้นพุ่มเงิน ​ใช้ต้นฉัตรมาติด​เป็นพุ่มเงิน ​โดยนำเงินมาติด​เป็นพุ่มเงิน ​เพื่อแสดงให้โลก​ได้ทราบว่าตระกูลของบ้านนั้น​​เป็นผู้นำในสังคม ​และ​เป็น​ที่ยอมรับของสังคม

​เมื่อมาถึงวัดประมาณ 9 โมงกว่า ​ได้มีพายุพัดอย่างแรง ทำให้สายธงราว​ซึ่งปักอยู่​บนกองทราย​ที่​จะทำการฉลองในตอนเช้า​ ก่อนพิธีทอดกฐินขาดลง ​เมื่อฝนตก​และลมพัดแรง ทุกคนต่างคิดตรงกันว่า ​จะ​ต้องผูกสายธงราวนั้น​ขึ้น​สู่ยอดเสาตามเดิม

ไม่มี​ใคร​สามารถทำ​ได้ ​จะ​เอาเสาธงลงมาก็ลำบาก ​เพราะปักไว้ตรงกองทราย ​และยังมีเชือกธงราวอยู่​อีก 2 เส้น ​ที่ผูก​กับเสา ​เพื่อผูก​เป็นสายธงราว ยอดจึงอาสาปีนขึ้น​​ไปผูกเองบนยอดเสา ​โดยการนำเชือกสายธงราวมาผูก​ที่สะเอวของตน แล้ว​ทำการปีนป่ายขึ้น​​ไป ​เพื่อนำสายธง​ที่ขาด​ไปผูกรวมกันบนยอดเสา​กับอีก 2 เส้น ยอดเริ่มไต่ขึ้น​​ไป

​เมื่อไต่ขึ้น​​ไปเกือบสุดของเสาธง ยอดพยายามดึงสายธงราวออกจากสะเอวนำ​ไปผูก​กับสายอื่น ๆ​ ทันใดนั้น​ เสียงเสาธงลั่นดังเปียะ ๆ​ ผะ ๆ​ ​และล้มหักออกสองท่อน ​ซึ่ง​เป็น​ส่วนล่าง ​ส่วนบนก็เอียงออกข้าง ๆ​ ​เพราะแรงเหวียงของน้ำหนักของยอด ทำให้​เขาตกลง​ไปบนกองทราย ​โดยมิ​ได้กระทบ​กับ​ส่วนล่างของเสา​ที่หัก น้ำหนักของยอดทำให้กองทรายแยกออก จนกองทรายลุ่มลึกลง​ไป ​พร้อม ๆ​ กันนี้ก็มีเสียงกรี๊ดร้องดัง​ไป​ทั้งวัดชั่วระยะหนึ่ง​

​เมื่อทุกคนเห็นว่ายอดมิ​ได้​เป็นอันตราย ​ส่วนขา แขนไม่หัก ​และ​ส่วนอื่นๆ​ ไม่มีบาดแผลก็รู้สึกโล่งใจ

"ช่วย​เขาเร็วเข้า" ​พร้อมๆ​ กันหลายคนวิ่งเข้ามา​เพื่อช่วยเหลือยอด ​เมื่อทุกคนมาถึงคนบาดเจ็บ ทุกคน​ต้องยืนชะงักงัน ​เมื่อแน่ใจแล้ว​ว่า ยอดไม่​ได้​เป็นอะไร​มากนัก ​คือขา แขนไม่หัก หัวไม่แตก ​และไม่มีแผลเหวอะหวะ

"ขอรถด้วย จอม ๆ​ ​ไป​เอารถมาเร็ว"

จอม​ซึ่งเข้ามาช่วยยอดก็​ต้องถอยหลังออก รีบ​ไป​ที่รถกระบะสี่ประตู สตาร์ทเครื่อง นำรถออกอย่างรวดเร็วมายังข้างกองทราย หนุ่ม ๆ​ หลายคน​ที่ยืนรออยู่​แล้ว​ ก็ช่วยกันจับยอดคนละมือด้วย​ความระมัดระวัง ​เมื่อเห็นว่ายอดไม่มีรอยแตกหรือหัก ​แต่ยังคงสลบอยู่​ ก็นำร่างของยอดขึ้น​รถ​ส่วนหลัง​พร้อมด้วย​เพื่อน ๆ​ จำนวนหนึ่ง​ รถก็รีบมุ่งสู่โรงพยาบาล ​ซึ่งอยู่​ไม่ห่างไกลนัก

​เมื่อถึงโรงพยาบาล เจ้าหน้า​ที่เปลก็นำรถเปลนอนมารับ เจ้าหน้า​ที่ช่วยกันยกร่างของยอด ​ซึ่งมีญาติของยอดช่วยยกใส่เปลรถด้วย เปลรถถูกนำส่งทางสายด่วน​ไปยังห้องฉุกเฉิน แพทย์​และพยาบาลช่วยให้ยอดฟื้นคืนสติ​ได้ปกติเช่นเดิม

แพทย์เวรก็เข้า​ไปในห้อง​และ​ได้ตรวจพบว่าไม่มีสวนใดบาดเจ็บมาก ​เพราะทรายมันอ่อนตัว ​แต่ยอดรู้สึกปวดหลังขณะ​ที่​จะเอี้ยวตัว​ไปหยิบของ จึงบอกนายแพทย์ นายแพทย์ก็สั่งให้​ไปถ่ายเอกซเรย์ บริเวณหลัง​ส่วนล่าง​ที่มีอาการบาดเจ็บของยอด

พยาบาลประจำคนป่วย​ได้นำหลักฐานการรักษา ประวัติคนป่วย​ไปให้ห้องเอกซเรย์​พร้อม​กับคนป่วย

ผลจากการตรวจชันสูตรของนายแพทย์ ​และพยาบาลจากฟิล์มเอกซเรย์ พบว่า กระดูกข้อสันหลังร้าว ​แต่ก็ควร​จะรักษาให้หาย​ได้ไม่ยากนัก

เจ้าหน้า​ที่​ได้นำคนป่วยกลับ​ไป​ที่ห้องฉุกเฉิน หลังห้องอุบัติเหตุ ​โดยแพทย์ให้ยอดรักษาตัวอยู่​ในห้องฉุกเฉิน จนกว่าแพทย์​จะสั่งให้​ไปประจำห้องรักษาร่วมหรือห้องพิเศษ

ขณะ​ที่ญาติของยอด​ได้​ไปจองห้องพิเศษไว้แล้ว​ ห้องพิเศษว่างอยู่​​แต่แพทย์ยังไม่ยินยอมให้​ไปรักษาในห้องนั้น​ แพทย์ยัง​ต้องการให้รักษาตัวอยู่​ห้องรวม ​เพื่อ​ความสะดวก​ในการเฝ้าระวังดูแลของแพทย์​และพยาบาลในระยะต้น ​เมื่อผ่าน​ไปสักระยะหนึ่ง​แล้ว​ คง​จะอนุญาตให้ออก​ไปรักษา ณ ห้องพิเศษ ​ซึ่ง​เป็น​ความสะดวก​ของญาติพี่น้อง​ที่​ไปเฝ้าช่วยเหลือ

ยอดเสียดายเหลือเกิน​ที่วันนี้ไม่​สามารถอยู่​วัดร่วมพิธีทอดกฐิน​ได้ ​เพราะอุบัติเหตุแท้ ๆ​
ยอดนึกถึงกฐิน​เมื่อปีก่อน ​ซึ่งการทอดกฐินครั้งนั้น​เต็ม​ไปด้วย ​ความสนุก มีการแห่กระบวนกัน​เป็นกระบวนยาวเหยียด มีการรำกลองยาว​ไปตลอดทาง

ยอดยังนึกถึง​ใครอีกคนหนึ่ง​ ​ซึ่ง​สามารถพูด​และอ่านหัวใจกัน​ได้อย่างลึกซึ้ง ​เมื่อปีปลาย​แต่ปีนี้​จะ​ได้พบเธอหรือไม่ ไม่รู้ว่าเธออยู่​​ที่ไหน หรือว่า​เป็นนางฟ้ามาหลอกหลอนกันแน่

ในการแห่กฐินสามัคคีครั้งนั้น​ เริ่มต้นจากบ้านของเจ้าภาพกฐิน​ซึ่ง​เป็นลุงของยอด ท่าน​เป็นผู้​ที่มีฐานะดี ​เป็นผู้​ที่สังคมยอมรับถึง​ความ​เป็นคนสังคมดีมีประชาสัมพันธ์ดี มี​เพื่อนฝูงมาก​ทั้งในสังคมชาวบ้าน​และสังคมฝ่ายปกครอง เช่น กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน สภาองค์การบริหาร​ส่วนตำบล​และสภาเทศบาลตำบลหรือ​ส่วนราชการในจังหวัด

วันนี้ยอด​ได้รับหน้า​ที่​เป็นเจ้าเงาะ ​และเมือง​ได้รับหน้า​ที่​เป็นชูชก มีผู้ร่วมกิจกรรมอีกเช่น นางมัทรี เด็กชายกัญหา ​และเด็กหญิงชาลี

​เมื่อ​แต่งกายเสร็จแล้ว​ก็​ได้ออกจากบ้าน​ไปในตลาดกลางเมือง ​โดยมีรถประชาสัมพันธ์ ​พร้อมป้ายโฆษณาเชิญชวนทอดกฐิน ​เมื่อคณะของเรามาถึงตลาด​และลงจากรถ ​ได้เริ่มขอเงินจากพุทธบริษัท เจ้าเงาะข้าม​ไปอีกฝากถนนหนึ่ง​ ​พร้อมด้วยเบ็ด สวนซีกนี้ให้​เป็นหน้า​ที่ของชูชก​และกัญหา -- ชาลี ​ได้ดำเนินการขอเงินกันตามเทคนิค​และวิธีของ​แต่ละคน ​คือ เจ้าเงาะ​ใช้เบ็ดขอ​โดยการตกปลา ​ส่วนชูชกขอ​โดยการ​ใช้กะลาถือ​พร้อมจูงกัญหา --ชาลี​ไปด้วย ​ส่วนนางมัทรี​และ​พระเวชสันดร ​กับนายพรานเจตบุตร นายพราน​เป็นผู้ล่า ​ส่วน​พระมหาเวชสันดร​และ​พระนางมัทรี เพียงเดินตามหลังเท่านั้น​

ยอดเองนุ่งจูงกระเบนยักรั้ง​ใช้เชือกมัดผ้านุ่งไว้มิให้หลุดต่างเข็มขัด ขณะเดินเจ้าเงาะเดินเหยาะ ๆ​ สวมวิกผมหยิก ผิวนั้น​ทาด้วยถ่านไฟตำให้ละเอียดผสมด้วยน้ำมัน ปากทาด้วยลิสติกสีแดง ​พร้อมด้วยคันเบ็ด สะพายข้อง ภาชนะใส่ปลาทำด้วยไม้ไผ่ เดิน​ไปตามถนนในเขตชุมชน​และข้างถนนในตลาด​ที่มีคนอยู่​มาก ในตลาดมีคนมาจับจ่ายซื้อของ ผู้มีจิตศรัทธาเหล่านั้น​​ได้​ใช้เงิน ​จะ​เป็นธนบัตร หรือเหรียญ ​โดย​ใช้คลิปหนีบเงินให้​ไป เงินก็​จะห้อยแกว่ง​ไปมา เจ้าเงาะก็​จะดึงเบ็ดกลับ​ไปแล้ว​เก็บเงินใส่ข้อง ปล่อยเบ็ดให้​ไป​ที่ผู้คน​ที่นั่งขายของหรือเดินผ่าน​ไปมา เจ้าเงาะปลดเงินจนเหนื่อยเหงื่อแตกซิก ​แต่ก็​ต้องอดทน​เพื่อสร้างบุญกุศล เจ้าเงาะกระดกเบ็ดมาเรื่อย ๆ​ ​ได้รับการต้อนรับจากพุทธบริษัทอย่างดี มีการหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน เจ้าเงาะหย่อนเบ็ด​ไป​ที่​ใคร ผู้นั้น​​ต้องควักเงินออกมาติดเบ็ดเจ้าเงาะ ด้วยอาการสนุกสนาน การเดินของเจ้าเงาะก็มีการเต้น​ไปถอย​ไป ให้รับ​กับจังหวะการโยนเบ็ด การดึงเบ็ด

ฝ่ายชูชกเดิน​ไปตามฝั่งถนนตรงข้าม​กับเจ้าเงาะ ​พร้อมด้วยเด็กหญิงชายคู่หนึ่ง​ ​แต่งกาย​เป็นเด็กผู้มีฐานะดีทางสังคม ​คือ โอรส​และธิดาของกษัตริย์ ชูชกจูงกุมารกุมารีขอทานขอเงิน​เขามาทอดกฐินตลอดทาง ชูชก​ได้เงินเต็มย่าม​ที่สะพายมา

แม่ค้าชอบอกชอบใจ ใส่เหยื่อละ 20 บาท​ 50 บาท​ ใบละ100 บาท​ก็มีให้เจ้าเงาะตกเบ็ดมาตลอดทาง

สองกุมาร​ซึ่งชูชกจูงมา เธอก็ส่งเสียงร้องมาด้วย ทำให้แม่ค้าย่านตลาดเมตตาสงสาร ​ได้มอบขนม​ที่ตนขายให้สองกุมารกุมารี​ได้กินกันเยอะแยะ ตลอดจนน้ำดื่ม กล้วยอ้อย

สองเด็กมี​ความสุภาพเรียบร้อย​ ​เมื่อแม่ค้าให้ขนมนมเนยผลไม้ น้ำ​เมื่อรับของต่างก็ยกมือไหว้​เป็นการขอบคุณทำให้​เป็น​ที่ประทับใจของพ่อค้าแม่ค้าร้านตลาด​และประชาชน​ที่ผ่าน​ไปมา ​เป็นอย่างยิ่ง ยิ่งสร้างศรัทธา​และยินดี​จะทำบุญตามศรัทธา​ที่บังเกิดขึ้น​ ทำให้กัญหา ​และชาลีสุดปลื้มใจ​เป็นอย่างยิ่ง

จากเจ็ดโมงเช้า​จนเกือบสิบโมง ชูชกก็จูงเด็กสองคนเดินขอทานมาถึงมุ่มตลาด ​ซึ่ง​เป็นร้านจำหน่ายวัสดุภัณฑ์สำหรับการบวช​พระ ​และเครื่องบริขารผ่านหน้าร้าน​ไป เจ้าของร้าน​ได้ออกมาช่วยบริจาคให้​กับกัญหา ชาลี ​และเมือง ชูชกรู้สึกชอบสาวคนนี้มาก อยาก​จะยืนอยู่​นาน ๆ​ ก็ทำไม่​ได้จึง​ต้องขอทานต่อ​ไปจนลับหาย​ไปจากบ้านหลังนี้

ชูชกหันมามองกัญหา ชาลีแวบหนึ่ง​ จึงเหลียวกลับเข้า​ไปในบ้าน มองเห็นผ่านเลย​​ไปหลังบ้าน ​แต่ไม่เห็นผู้หญิงคนนั้น​แล้ว​ เธออยู่​​ที่นี้หรือไม่ หรือคนผ่านทาง ไม่ทราบ​ได้ ​เขาเสียดายมาก ​ที่เธอรีบจาก​ไปเร็วเกิน​ไป ​เขามองไม่ทันอิ่ม

หน้าตลาดขณะนั้น​มีรถตู้มาจอด มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง​ลงจากรถ ยอด​ได้โอกาสก็ทอดคันเบ็ด​ไปหาสาวกลุ่มนี้ทันที ​ได้รับการตอบสนองทันที หลายคน​ได้​ใช้เงินคลิปเข้า​กับเบ็ดของเจ้าเงาะ ๆ​ ใส่ข้องอย่างสบาย จนกระ​ทั้ง หญิงหนึ่ง​ร่างเพรียว ผมยาว ตาคม จมูกโด่งใหญ่ ผิวขาวเนียนเรียบ สดใส เธอก็นำเงินจากกระเป๋าคลิปเข้า​กับเบ็ดของเจ้าเงาะ คลิปเสร็จ​จะปล่อยมือจากเบ็ดตาก็จ้อง​ไปข้างหน้าเจอ​กับตาของเจ้าของเบ็ด​พอดี ตาประสาน​กับตาของยอด ตาต่อตา ต่างคนต่างมอง อ่าน​และรู้ภายใจใจ​ซึ่งกัน​และกัน ต่างคนต่างเกิด​ความรัก ต่างคนต่างชอบ ต่างคนต่างมี​ความรัก ต่างคนต่างมี​ความเสน่หา​ซึ่งกัน​และกัน ต่างคนต่างชวนให้หลงใหล ต่างคนต่างยินดี ดอกรักในใจของ​ทั้งสองต่างคนต่างบาน ​ทั้งสองตัดสินใจว่า​จะ​ต้อง​เป็นของกัน​และกันหลังจากมีพิธี​แต่งงานถูก​ต้องตามประเพณี​และวัฒนธรรมไทยแล้ว​ ​จะไม่มีการแถมฟรีก่อนมีการซื้อขาย ของแถมนั้น​ตามธรรมชาติ​ต้องชื้อของก่อนจึง​จะมีการแถม ​แต่บางอย่างในปัจจุบันมีการแถมก่อนการซื้อขาย ​ซึ่งทำให้เจ้าของกิจการเสียดุลย ​แต่คนงานอาจ​จะ​ได้ประโยชน์ หรือโดนหลอกต้มตุ่นก็ไม่แน่ใจ

จากนั้น​คณะกรรมการของวัดก็วักมือเรียกให้ เจ้าเงาะ ชูชก กัญหา ชาลี ​ไปขึ้น​รถ​เพื่อกลับวัด ​เพราะอากาศวันนี้ร้อนมาก เจ้าเงาะ เหงื่อโซมกาย สงสารเด็ก​ที่​ต้องมาจากแดด เด็ก​ทั้งสองอาจ​จะป่วยไข้​ไปเสียก่อน ​เพราะ​ทั้งสอง​เป็นเด็กนักเรียนไม่สันทัดการตากแดดนาน ๆ​ ​แต่​ทั้งสองก็มี​ความพยายาม​ที่​จะช่วยเหลือวัดด้วย​ความเต็มใจ ก็นับ​ได้ว่า​เป็นบุญบารมีอย่างยิ่ง

ขณะนั่งรถกลับวัด ยอดยังเห็นภาพสาวสวย​ที่โปรยยิ้มให้​และหนีบเงิน​กับเบ็ดแล้ว​ปล่อยให้เกิดอุบัติเหตุทางหัวใจอย่างรุนแรง กระทบกระเทือน​ไปกัน​ทั้งคู่ ต่างคนต่างสยิวหัวใจเต้นตูมตาม
ยอดคิดว่า​เป็นเรื่อง​แปลกประหลาดมาก ยอด​เป็นเด็กวัดจน ๆ​ ​แต่เธออาจ​จะ​เป็นดอกฟ้า​ที่แสนดี​และสูงสุดสอยก็​ได้ เรา​จะ​ไปรัก​เขา​ได้อย่างไร หรือ​จะ​ต้องอกหักเสียแล้ว​หรือนี่ หรือเราก็​เป็นผู้​ที่เหมาะสมกัน​ที่สุดก็​ได้ ยอดยังคิดต่อ​ไปเรื่อย ๆ​

"ยอด ..มีคน​จะทำบุญส่งเบ็ดออกมาซิ" มีคนเตือน

" ยอดสะอึก​และสะบัดหน้า​พร้อมยิ้มนิด ๆ​ ​พร้อมส่งเบ็ด​ไปให้ผู้หญิงกลุ่มนั้น​​ซึ่งยืนอยู่​หน้าตลาด ​เพื่อเตรียมรับยอดขึ้น​รถกลับวัด​ไปทันเพล ​และ​ได้ช่วยกันรวบรวมเงินจำนวน 7 -- 8 ใบ ๆ​ ละ 20 บาท​ หนีบ​กับคลิป​และปล่อยให้เจ้าเงาะกระตุกเข้าหาตนเอง​และเก็บเงินลงข้องปลา​ที่สะพายอยู่​ ​แม้สาวเหล่านั้น​​จะอยู่​ในวัยเดียวกัน รุ่น ๆ​ สวย ๆ​ สังเกตจากเครื่อง​แต่งกายเครื่อง​ใช้แล้ว​แสดงว่าเธอเหล่านั้น​อยู่​ในครอบครัว​ที่มีฐานะดี ​แต่ยอดไม่​ได้สนใจใยดีพิเศษ​แม้เพียงนิดเดียว

ยอดนั่งก้มหน้ามองพื้นอย่างจดจ่อ ลองทายดูซิว่าในสมองของยอดมีอะไร​ผสมอยู่​บ้าง หรือมี​แต่​ความว่างเปล่า

​ความรู้สึกนึกคิดของยอด​เป็น​ไปอย่างไร หรือมีอะไร​มาเข้าตา​เขาบ้าง สาว ๆ​ เหล่านั้น​เดินจาก​ไป

ตลอดทาง​ที่ผ่านมาสองกุมารกุมารีสังเกตเห็นว่ายอดเปลี่ยน​ไป จาก​ที่เคยคึกคัก ดูซึม ๆ​ ​ไป สังเกตเห็นว่าจิตใจของยอด​กำลังตกอยู่​ในห้วงแห่ง​ความวุ่นวาย

ยอด​กำลังคิดอะไร​อยู่​สักอย่างหนึ่ง​ ​ใคร​จะรู้​ได้ดีเท่า​กับตัวของ​เขาเอง ​ซึ่งคนอื่นยาก​จะคาด​เอา

"เออ! มันแปลกดีนะ ตุ๊ก ​ที่คนมองกันแล้ว​ยิ้มด้วยสายตา​ที่มันเยิ้ม​และหลังจากนั้น​มีอาการเซื่องซึม เหงาหงอย" อ้อพูด​กับตุ๊ก

​เมื่อรถประชาสัมพันธ์ผ่านมา​จะเลี้ยวเข้าประตูวัด ​ซึ่งตามข้อตกลงนั้น​ เจ้าเงาะ ชูชก กัญหาชาลี ​จะ​ต้องลงจากรถ​เพื่อเรี่ยไรเงินก่อนเข้าประตูวัด แล เรี่ยไรเงินด้วยการตกปลา​และขอทาน ​พร้อมด้วยสองกุมารกุมารีด้วย

"ยอด ตื่น ๆ​ ถึงประตูวัดแล้ว​ ลง​ไปหย่อนเบ็ดขอเงินเดียวนี้ ชูชกลง​ไปแล้ว​" ตุ๊กเตือนยอด

"พี่​เขาป่วยเสียแล้ว​ละ" อ้อ

"​เขา​เป็นอะไร​หรือ "

"คง​จะรักษายาก น่า​จะอกหักอะไร​ทำนองนั้น​" อ้อ หยอกเย้ารุ่นพี่

ยอดสะดุ้งตื่นกระโดดอย่างกระฉับกระเฉงลงจากรถ​พร้อมด้วยคันเบ็ด​เพื่อเตรียมทำงานต่อ​ไป

กัญหา ชาลี ชูชกก็ลงจากรถ​พร้อมคนอื่น ๆ​ แยกกัน​ไปขอเงินตาม​ที่กำหนดไว้ ​โดยเดินวน​ไปทุกกลุ่มของชาวบ้าน​ที่นั่งอยู่​ภายในบริเวณวัด เงาะป่า​ไปทางหนึ่ง​ ชูชก​ไปอีกซีกหนึ่ง​ นายพราน​ไปอีกทางหนึ่ง​ ​แต่​ไปบรรจบกัน​ที่ศาลาการเปรียญของวัด

เงาะป่าไม่สดชื่นร่าเริงเหมือน​เมื่อครั้ง​ไป​ที่ตลาด หรือ​เขาคง​จะเหนื่อยกายหรือเหนื่อยใจ ​ที่เจอผู้หญิงกระแทกสายตาเข้าใส่อย่างแรง จนหัวใจระเบิดสลาย​ไปแล้ว​ก็​ได้

กลับมา​ที่เตียงคนป่วยภายในโรงพยาบาล

พยาบาลเข้ามาทำแผลบริเวณข้อเท้าให้ยอด ยอดมองแล้ว​เฉย ๆ​ สายตาเหม่อลอยขึ้น​​ไปมองเพดาน ​โดยมิ​ได้สนใจหรือแยแส​กับพยาบาล​ที่ทำแผลให้​แต่น้อย ​จะ​เป็นเวลาทานข้าว ญาติเข้ามาช่วยเหลือ​และป้อนให้ ​เมื่อทานอาหารเสร็จก็มียาหลังอาหาร พยาบาลก็นำมาให้ญาติรับ​ไปป้อนให้​พร้อมให้ดื่มน้ำตามหลัง

จนประมาณสี่โมงเย็น พยาบาลกลุ่มหนึ่ง​​ได้เดินมาเยี่ยม​ไปทุกเตียง ​ซึ่งสังเกตแล้ว​มีพยาบาลอยู่​ 2 กลุ่ม กลุ่มแรก​เป็นผู้พูดอธิบายลักษณะของคนป่วยว่ามีอาการอย่างไร อีกฝ่ายหนึ่ง​คอยรับทราบพยักหน้ารับ ​และ อาจถามอาการทั่ว​ไป หรือข้อสงสัยจากพยาบาลเวรก่อนหมดหน้า​ที่​และส่งมอบงานหน้า​ที่รับผิดชอบให้กลุ่มต่อ​ไปรับผิดชอบคนป่วย​และทำ​ได้ถูก​ต้อง ​ซึ่งในบันทึกของชาร์ตผู้ป่วยก็มีอยู่​แล้ว​ ชาร์ต ​คือแผ่นรายการบันทึกอาการป่วย​และการรักษาของคนป่วย

ยอดไม่​ได้สนใจพยาบาลเหล่านั้น​ ​เขามอง​ไปอีกทางหนึ่ง​ ​ซึ่ง​เป็นช่องทางหน้าต่าง ยอดมอง​ไปสุดขอบฟ้า ด้วยอาการเลื่อนลอย ดวงใจของยอด​กำลังลอยออก​ไปจากร่าง​ไป
ก่อน​ที่​จะสิ้นชีวิตจริง ๆ​"

"หนุ่ม​เป็นอย่างไรบ้าง​"

เงียบ...​มิมีปฏิกิริยาใด ๆ​ เกิดขึ้น​

"ยอดพยาบาล​เขา​จะถาม" ญาติของยอดเขย่าให้​เขาตื่นจากภวังค์ก่อน
ยอดมองมายังคนเขย่า​พร้อมยิ้มนิด ๆ​ มิ​ได้พูดอะไร​ ​พร้อม​กับเบนสายตากลับมา​ที่พยาบาล​ซึ่งยืนอยู่​ใกล้ ๆ​ เพียง 2 -- 3 คน ​ซึ่ง​เป็นพยาบาลชุดใหม่

ยอดสะดุ้งโหยง บางคนคิดว่ายอดคง​จะเจ็บปวด​ที่มีอาการขยับเขยื้อนอวัยวะ​ส่วนใดก็​ได้ ​แต่ทุกคนก็ประจักษ์ว่าสายตาของยอด​กับของพยาบาลสาวสวย ผมยาวม้วนจับกลุ่มไว้ด้านหลังด้วยสายรัดนั้น​ ​กำลังมองกันอย่างนิ่งสงบ ยอดยิ้ม ยอดมี​ความสุขใจ ยอดอยาก​จะลุกขึ้น​ อยาก​จะตะโกนให้ก้องโลก ​แต่ยอดทำไม่​ได้ ยอดเพียง​แต่ยิ้ม​และจ้องมองหน้าเธอ

"มา​เมื่อไร " พยาบาลสาวสวยถาม

"ตอนเช้า​นี้เอง"

"​เป็นอะไร​หรือ"

"เสาธงหักจึงตกลงมา" ญาติของยอดตอบแทนยอด

"ทำอะไร​หรือจึงตกลงมา​ได้"

"สายธงราวในงานวัดขาด ​เขาขึ้น​ผูกสายธงราวให้ ขณะ​ที่ผูกอยู่​เสาหักเสียก่อน จึง​ต้องพามานี่"

"นานแล้ว​ไม่เคยเจอกัน เราพบกัน​เมื่อปีปลาย ขณะ​ที่มีการทอดกฐินสามัคคีเช่นกัน"

"ครับ​ ...​. คุณจำ​ได้ เก่งมาก ผมก็จำ​ได้"

"ค่ะ​ จำ​ได้ เธอ​เป็นเงาะป่าตกปลามิใช่หรือ"

"ใช่ครับ​"

"​กำลังตามหารจนาอยู่​ ​เป็นปีแล้ว​"

"คง​จะ​ได้เจอ เธอไม่​ต้องห่วง"

"​ถ้าอย่างนั้น​ ผมหวังว่าสวรรค์คงเมตตา"
...​...​...​...​...​...​...​...​