ปัง ปัง ปัง ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​ ๆ​...​...​...​

นิยมตกใจตื่นด้วยเสียงปืนกลชนิดใดก็ไม่ทราบ ​จะ​เป็น อาร์ก้า หรือ เอส. เค หรือ เอ็ม. สิบหก ไม่​สามารถบอก​ได้​เพราะไม่สันทัดกรณี

นิยมลุก​ไป​ที่เครื่องคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ ​ซึ่งเปิดไว้ตลอดเวลา​พร้อมด้วยกล้องวงจรปิดติดตั้งไว้ตลอดแนว ​สามารถเห็น​ได้ว่ามี​ใครเข้ามาภายในเขตบริเวณ ​แต่ บุคคลเหล่านั้น​ยิงปืนในระยะไกล​ได้แม่นมาก ​ซึ่งไม่​สามารถจับ​ได้ว่า​เป็น​ใคร

นิยมมิ​ได้คิด​จะแจ้ง​ความ ​แต่เผอิญสายตรวจของตำรวจผ่านมาเห็นรถจักรยานยนต์คันหนึ่ง​วิ่ง​ไปสุดสายตา จึงแวะสนทนา​กับเจ้าของบ้าน

นิยมยินดีต้อนรับเจ้าหน้า​ที่ ​แม้​จะ​เป็นยามวิกาลก็ตาม

"ปืนดังมาจากทางไหน หรือว่าเกิดขึ้น​ในสถาน​ที่นี้"

" ไม่ทราบครับ​ ผมตกใจตื่น​เมื่อ​ได้ยินเสียงปืน ประมาณ 5 -- 6 นัด ​เมื่อเสียงปืนเงียบ​ไป ​แต่เห็นกิ่งไม้หน้าบ้านหักลงมาสด ๆ​ เลย​​ไปอีกประมาณ 20 เมตร พบกระสุนเม็ดหนึ่ง​ตกอยู่​" ตำรวจสันนิษฐานว่า ​เป็นกระสุน เอส.เค.

คนงาน​ได้นำน้ำร้อน​พร้อมกาแฟ​และขนมมาต้อนรับตำรวจ เวลาพอสมควร ตำรวจก็ลากลับ​ไป ​พร้อมบันทึกเหตุการณ์ในครั้งนี้ด้วย ตำรวจสันนิษฐานว่า ​เป็นการยิงขู่ ไม่มี​ความประสงค์​จะทำร้ายบุคคล
นิยม​ไปแจ้ง​ความไว้​เป็นหลักฐาน ในฐานะก่อกวน

ก่อน​จะจาก​ไป สารวัตรตำรวจอยาก​จะทราบ ประวัติ​ความ​เป็นมาของเจ้าของบ่อกุ้ง แห่งนี้พอ​เป็นสังเขป ​เพื่อ​เป็น​ความรู้​ใช้ประกอบพิจารณาคดีในโอกาสต่อ​ไป

"ขอโทษเถอะคุณนิยม ก่อน​จะจาก​ไปผมอยาก​จะทราบประวัติ​ความ​เป็นมาของคุณ เกี่ยว​กับการสร้างบ่อเลี้ยงกุ้ง หรือ ประวัติอื่น ๆ​ ​ที่​เป็นประโยชน์ ​และประเด็น​ความรู้ ​เพื่อวันหน้าอาจ​จะ​เป็นประโยชน์การดำเนินคดี ในบางกรณี​ถ้ามี"

"ผม​เป็นชาวบ้านธรรมดาอยู่​ต่างจังหวัด ​ได้​แต่งงาน​กับสาวในจังหวัดนี้ ​ซึ่ง​ได้มาอยู่​ในตำบลนี้ อัน​เป็นบ้านของภรรยา ​และ​ได้ร่วมกันสร้างฐานะ​ความ​เป็นอยู่​ ​เพื่อ​จะ​ได้ส่งเสียให้ลูก​ได้ศึกษาต่อในระดับสูงขึ้น​​ไป"

"กระผม​กับภรรยา​ได้กู้เงินธนาคารมาจำนวนหนึ่ง​ หลังจาก​ที่ตกลงใจ​กับภรรยาว่า​จะสร้างบ่อเลี้ยงกุ้งในพื้น​ที่นี้ ​ซึ่งเหมาะแก่การเลี้ยงกุ้ง"

"อันดับแรก​ได้ซื้อ​ที่ดิน​และ​ได้สำรวจสภาพของดิน ​และ​ความ​เป็นกรด​เป็นด่าง​และแร่ธาตุ​ที่​เป็น​ส่วนผสมของน้ำ​และดิน จึง​ไปขอช่วยให้นักวิชาการ​ได้คำนวณหา​ความเหมาะสมของชนิดพืช​ที่จำทำการปลูกให้เหมาะสม​กับดิน ​จะทำให้การบำรุงรักษา​เป็น​ไปด้วย​ความคล่องตัว"

"ผมจึงจัดสร้าง​ที่พัก ทำขอบเขต ทำแท็งก์น้ำ​และติดตั้งวงจรปิด​และ​สามารถทราบพฤติกรรมของคนในบริเวณใกล้เคียง​ที่ผ่านเข้ามา"

"ผม​ได้จัดเจาะบ่อบาดาล สูบน้ำขึ้น​มา​ใช้ด้วยเครื่องจักรอัตโนมัติ ​ที่​สามารถช่วยเหลือให้ฉันมีชีพอยู่​​ได้ ​ได้สร้างสถาน​ที่พัก ​พร้อมติดกล้องถ่ายรูปวงจรปิด​และจัดสร้างสถาน​ที่​เป็น​กับดักสำหรับคน​ที่ผลัดหลงเข้ามาในยามวิกาล แล้ว​จึงลงมือขุดบ่อสำหรับเลี้ยงกุ้งขนาดกว้าง...​..200.เมตร ยาว...​300...​.เมตร​และ​สามารถถ่ายน้ำเข้าออก​ได้ตาม​ความ​ต้องการ เสร็จแล้ว​ใส่น้ำ พักน้ำ ทำ​ความสะอาด จัดซื้อลูกกุ้งมาอนุบาล​และเลี้ยงจน​ได้จำหน่ายรุ่นแรก รุ่น​ที่ 2 ​และรุ่น​ที่สาม​ได้กำไรอย่างงาม"

"​เมื่อคืนนี้มีมือปืนมายิงใกล้ๆ​ ​ซึ่งอาจ​จะ​เป็นการข่มขู่ให้กลัวหรือให้หนี​ไปอยู่​​ที่อื่น"

"ก่อนนี้ กุ้ง​ที่เลี้ยงโตแล้ว​ถูกคนร้ายแอบขโมยบ้างเช่นกัน ผม​สามารถจับภาพคน​ที่มาขโมยไว้​ได้ จากล้องวงจรปิด ​ที่มีอยู่​ใกล้บริเวณ ​แต่ผมเก็บภาพหลักฐานไว้มิ​ได้แจ้ง​ความ​กับเจ้าหน้า​ที่ตำรวจ ​คือไม่​ต้องการให้เรื่อง​ยืดยาว​และบานปลายต่อ​ไปอีกมากมาย​ ​เพื่อ​ที่​จะหยุดเหตุการณ์ไว้แค่นี้"

"ก่อนนี้มีพฤติกรรมอะไร​ผิดแปลกบ้างไหม" ผู้กำ​กับถาม

"มีครับ​"

"​เป็นอย่างไรหรือ"

"มีคนมาติดต่อขอให้เลิกกิจการการเลี้ยงกุ้งเสีย ​เขา​จะให้เงินจำนวนมหาศาล"
"คุณทำอย่างไรต่อ" ผู้กำ​กับ

"ผมไม่ยอมครับ​"

"บางครั้งมีโทรศัพท์มาขู่ ตอนกลางวันบ้าง กลางคืนบ้าง แล้ว​​แต่สถานการณ์​จะอำนวย กระผมมิเคยยินยอม ​จะขอสู้เสมอ ​เพราะนี้​เป็นการละเมิด สิทธิมนุษย์ชน ​ซึ่งกฎหมายรัฐธรรมนูญ​ได้กำหนดให้มนุษย์ทุกคนมีสิทธิในการดำรงชีวิต ในการประกอบอาชีพ ​ได้อย่างเสรี ​โดยมิผิดกฎหมาย การสร้างบ่อกุ้งก็​ได้รับอนุญาตเรียบร้อย​แล้ว​ ถูก​ต้องตามกฎหมายแล้ว​"

"คุณไม่ติดใจ​จะแจ้ง​ความไว้หรอกหรือ"

"ไม่หรอกครับ​ เราควร​จะตัดให้สั้นดีกว่าต่อให้ยาว
จน​เป็น​ที่รำคาญไม่สิ้นสุด"

"ขอลาก่อนละ" ผู้กำ​กับทำวันทยหัตถ์

"ครับ​ ขอให้ท่านเดินทาง​โดยสวัสดิ์ภาพ" นิยมยกมือไหว้ตอบ

​เมื่อเจ้าหน้า​ที่ตำรวจจาก​ไปแล้ว​

วัน​ต่อมา ขณะคนงานของนิยมเดินทางกลับบ้าน มีรถจักรยานยนต์คันหนึ่ง​​พร้อมคนซ้อนท้าย​ได้ไล่ยิงคนงานของนิยม คนงาน​ต้องรีบเร่งหนีกันอุตลุดอย่างสุดชีวิต

"ขณะนี้พวกเราถูกไล่ยิง ขณะเดินทางกลับบ้าน" คนงานโทรศัพท์มือถือถึงนิยม

"อยู่​บริเวณใด"

"บ้านทุ่งขามใหญ่"

"​จะ​ไปเดียวนี้คุณพยายามหลบหลีกให้​ได้ มีอะไร​​จะป้องกันตัว​ได้ให้​ใช้​ไปก่อน"

"แบ่งพวกเรา​เป็นสองกลุ่ม อยู่​เฝ้าบ่อหนึ่ง​กลุ่ม ​ไป​กับผมหนึ่ง​กลุ่ม​พร้อมอาวุธ" นิยมสั่งคนงาน​ที่มีหน้า​ที่​เป็นการดอาสา

"​พร้อมแล้ว​ครับ​" หัวหน้าคนงานรายงานตัว

นิยม​และคนขับรถอีกคันหนึ่ง​สตาร์ทเครื่องรถ การ์ดทุกคนขึ้น​รถประจำกลุ่มอย่าง​พร้อมเพรียงกัน รถออกพุ่ง​ไปข้างหน้าดุจลูกธนู ดินกรวดฟุ้งกระจายด้วยแรงกระชากของรถ

เพียงห้านาที รถจักรยานยนต์​ที่หนีก็ถึงสถานีตำรวจ​ระหว่างทาง ​เขาเข้าแจ้ง​ความ​กับตำรวจ​ที่ตั้งด่านจับ ผู้ร้ายเหล่านั้น​เห็นอาการไม่ดี จึงหยุดรถเลี้ยวกลับหลังหนีสุดชีวิต เจ้าหน้า​ที่ตำรวจก็ออกรถจักรยานยนต์ไล่ทันที ​เขาเห็นรถผู้ร้ายคันนั้น​วิ่งฝุ่นตะลบเต็มถนนหายลับ​ไปแล้ว​ เจ้าหน้า​ที่ก็กลับเข้า​ที่พัก

"พวกนี้มันพยายามอย่างยิ่ง พวกเรา​ต้องไม่ประมาทการ​ไป - กลับ ​จะ​ต้องไม่ขับขี่คนเดียว ​และควรมีอาวุธครบมือ ​ซึ่งผม​ได้ขออนุญาตพกพาอาวุธให้ทุกคนแล้ว​ ​เพื่อ​ความสะดวก​แก่การรักษาทรัพย์สมบัติ​และชีวิตของเราเอง" นิยม

"หัวหน้าครับ​ คืนนี้เรา​ต้องเตรียมการต้อนรับอย่างเต็ม​ที่" คนงานเสนอ

"ดีเหมือนกัน เรา​จะ​ต้องช่วยกัน​เพื่อ​ความอยู่​รอดของพวกเรา"

วันนี้​ไปรษณีย์​ได้นำหีบห่อวัสดุมาส่ง​ที่บ่อกุ้ง ตามเลข​ที่อยู่​ของนิยมผู้สั่งซื้อ

"คืนแรกผ่าน​ไป​โดยไม่มีเหตุการณ์อะไร​เกิดขึ้น​"

"ขอบใจพวกเราทุกคน​ที่ช่วยกันเฝ้าเวรยาม​และระวังอันตราย"

"หัวหน้าครับ​​เขาทำอย่างนี้ มัน​เป็นการทำลายล้างกันจริง ​ซึ่งเราไม่เคยมีปัญหาหรือโกรธแค้นอะไร​​กับ​ใคร ทำไม​เขาจึงทำอย่างนี้ หรือหัวหน้าเคยมีเรื่อง​อะไร​​กับ​เขาบ้าง"

"ไม่หรอกครับ​ ผมกล้ารับรองด้วยเกียรติ ผมก็ไม่ทราบสาเหตุ"

"ขอให้ทุกคนในบ่อกุ้งเตรียม​พร้อมสำหรับการต้อนรับ"

คืน​ที่สองผ่าน​ไป

คืน​ที่สามผ่าน​ไป
คืน​ที่สี่ผ่าน​ไป

คืน​ที่ห้า ล่วงเลย​มาประมาณ สองชั่วโมงกว่า คนงานก็ผลัดเปลี่ยนกันเฝ้ารักษา​ความปลอดภัย ​เพื่อให้อีก​ส่วนหนึ่ง​​ได้พักผ่อน ​แต่ภายในเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่​ มีเสียงสุนัขเห่า เครื่องวงจรปิดถูกเฝ้ามองด้วยผู้สังเกตจอคอมพิวเตอร์จำนวนหลายคน ​เป็นกรณีพิเศษ ​ซึ่งปกติเตรียม​พร้อมไว้ชุดละ สองคน ผลัดกันตลอด ยี่สิบสี่ชั่วโมง

มีคนสองคนลอบเข้ามาทางด้านหน้า ​ซึ่งปิดไว้เฉย ๆ​ ​พร้อมด้วยอาวุธปืน ​เมื่อผ่านมา​ได้ ​เขาเดินเข้ามาเรื่อย ๆ​ ทุกอย่างเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่​ ​เขาเดินมาถึงหน้าบ้านพักคนงาน เดินแอบ ๆ​ แฝง ๆ​ มา​ที่หน้าประตู ​ซึ่ง​เป็นแผ่นเหล็ก ​เมื่อ​ทั้งสองมายืนรวมกัน​เพื่อ​จะเปิดประตู ทันใดนั้น​ แผ่นเหล็กก็กระตุกด้านปลายข้างนอกขึ้น​ตั้งชันด้วย​ความเร็ว ในชั่วพริบตา แผ่นเหล็ก​ทั้งสี่ก็กลาย​เป็นป้อมปราการหรือห้องขังในทันที ทันใดนั้น​เสียวหวอหรือไซเรนก็ดังก้องขึ้น​ ไฟสว่างพรึบทั่วบริเวณทันที

สิบนาที​ต่อมาเจ้าหน้า​ที่ตำรวจก็​ได้มาถึงบ่อกุ้งของนิยม จำนวน 2 คันรถ

"สวัสดีครับ​ ท่านผู้กำ​กับฯ"

"สวัสดีครับ​ คุณนิยม"

"มีเหตุการณ์อะไร​ฉุกเฉินจึงมีสัญญาณให้ทางกองกำ​กับฯให้มาช่วยเหลือ"

"ผม​ได้จับคนลอบเข้ามา​พร้อมอาวุธจำนวน 2 คน​ได้ครับ​"

"อยู่​ไหนล่ะ"

"​ที่หน้าสำนักงานในกระบะสี่เหลี่ยมนั้น​"

"เชิญครับ​ ​ไปใกล้ ๆ​ ​จะ​ได้เห็นหน้าคนร้าย"

ผู้ร้าย​ที่อยู่​ในกรงขัง ​ซึ่ง​ส่วนบน​เป็นตาข่ายทำด้วยเหล็ก​ที่แข็งแรงมาก ดิ้นรน​ใช้สันปืนเคาะเหล็ก​พร้อมตะโกนดังลั่น โวยวายหนึ่ง​คน อีกคนยืนนิ่ง

"ปล่อยโว้ย ปล่อยกูเดียวนี้ เดียวกู​จะฆ่าให้หมด ปล่อยซีโว้ย"
"เชิญตำรวจยืนล้อมสามด้าน ด้านหลัง​เป็นฝาบ้าน ​ซึ่งสร้างไว้​เป็นพิเศษ ​สามารถยิงใส่​ได้ กรุณาให้ห่างประมาณ 2 เมตร ​และเตรียม​พร้อม​กับสถานการณ์ต้อนรับ เชิญครับ​"

"​พร้อมแล้ว​หรือยัง ครับ​"

"​พร้อมแล้ว​ครับ​"

นิยมยกมือขึ้น​เหนือศีรษะให้สัญญาณ แผ่นเหล็กก็กางออกลงวางพื้น สองคนนั้น​ยืนเด่นอยู่​​พร้อมอาวุธสงครามสองกระบอก

"วางอาวุธ ​และ มอบตัว...​" ยังไม่จบคำสั่งของตำรวจ

ปัง ปัง ปัง ปัง ๆ​ ๆ​

ผู้กำ​กับเห็นเหตุการณ์​และเตรียมตัวอยู่​แล้ว​ก็กระโดด​ไปด้านข้าง​พร้อมกัน​พร้อมพ่นกระสุน .38 ม.ม. เข้าบริเวณขาปืนร่วงลงพื้นเลือดไหลนองพื้น ตำรวจ​ได้รับบาดเจ็บบริเวณแขนขวา 1 คน ในขณะกระโจนล้มกลิ้ง​กับพื้น​พร้อมยิงเข้าใส่ผู้ร้าย รวดเร็วปานงูฉกหรือปานฟ้าแลบ

​เมื่อเสียงปืนเงียบ เจ้าหน้า​ที่เคลียร์พื้น​ที่ คนร้ายสองคนโดนยิง​ที่เท้ายังไม่เสียชีวิต ตำรวจริบอาวุธ​และนำผู้บาดเจ็บส่งโรงพยาบาล นิยมจำ​ได้ สองคนนั้น​​คือสมุนของรองผู้กำ​กับในจังหวัดนี้เอง ท่านรองผู้กำ​กับมิ​ได้ร่วมในกระบวนคืนนี้ด้วย

นิยมคิดย้อนหลัง​ไป​เมื่อเดือนก่อน รองผู้กำ​กับ​ได้ส่งคนมาขอเงินจำนวน แปดแสนบาท​​เพื่อนำ​ไป​ใช้จ่าย ​แต่นิยมไม่ให้เงินแก่รองผู้กำ​กับ

รองผู้กำ​กับจึง​ใช้คนมาขอเงินอีกครั้ง ครั้งนี้ขอเพิ่ม​เป็นหนึ่ง​ล้านห้าแสนบาท​ นิยมบอกว่าผมไม่มีเงินให้ ​ได้​ใช้จ่ายเงินในการลงทุนหมดแล้ว​ ตัวแทนจาก​ไป หลังจากนั้น​มีคนมาขู่คนงาน ฆ่าคนงาน ​และ​จะปล้น​ที่พัก ​แต่ถูกจับ​ได้ จึงแจ้ง​ความ​กับผู้กำ​กับ​เป็นทางการ​และมีหลักฐานพยาน​พร้อม

ค่ำคืน​ต่อมา หลังค่อนคืน ประมาณตี 2 กว่า มีผู้ชายชุดดำจำนวนไม่ต่ำกว่า 10 คน ​ได้ล้อมรอบบ่อกุ้ง เดินเข้าใกล้บ้านพักคนงาน จน​ได้ระยะทาง​ที่เหมาะ

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง

ชุดดำ​ทั้งหมดยิงกราดเข้าใส่บ้านพักหูดับตับไหม้

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง

ปืน​ซึ่งติดตั้งอยู่​บนหอคอย ​ซึ่งบังคับยิงด้วยคอมพิวเตอร์ ​และชี้เป้าหมาย​โดยอัตโนมัติ​ซึ่งเล็งมายังเป้าหมาย​และยิ่งใส่ผู้ชายชุดำ​พร้อม ๆ​ กัน

เจ้าหน้า​ที่ตำรวจมาถึง จึง​ได้นำคนเจ็บส่งโรงพยาบาล​และ​ได้เสียชีวิต​ทั้งหมด​ที่โรงพยาบาล
เจ้าหน้า​ที่บ่อกุ้ง​ได้นำซี ดีเหตุการณ์ต่าง ๆ​ ​ที่ผ่านมามอบให้ผู้กำ​กับฯ ​เป็นหลักฐาน ​เพื่อดำเนินคดี​กับผู้​ที่เกี่ยวข้อง