นิตยสารรายสะดวก  Fiction  ๐๔ พฤษภาคม ๒๕๕๘
เพราะไม่เชื่อ
เปิดฟ้า ก้องหล้า
...​​เพื่อนบ้านบอกข่าวเสียงต่อยาเสพติดย์ของบุตรชาย พ่อแม่โกรธ​​เป็นพืน​​เป็นไฟ พอตำรวจมาแจ้งข่าวแทน กลับ​​เป็นลมล้มพับ​​ทั้งคู่ จนตำรวจ​​ต้องนำส่งโรงพยาบาล...
​เพื่อนบ้านบอกข่าวเสียงต่อยาเสพติดย์ของบุตรชาย พ่อแม่โกรธ​เป็นพืน​เป็นไฟ พอตำรวจมาแจ้งข่าวแทน กลับ​เป็นลมล้มพับ​ทั้งคู่ จนตำรวจ​ต้องนำส่งโรงพยาบาล

" ไม่จริง ๆ​ ๆ​" คุณแม่ของศักดิ์ปฏิเสธ
"​ไป ๆ​ ๆ​ ออก​ไป พวกโกหก อย่ามาโกหกใส่ลูกฉัน" แม่ของศักดิ์​พร้อมหายใจแรงคล้าย​กับมีอาการหอบ

" ลูกของฉันเรียบร้อย​สุภาพมาก ​เป็น​ไปไม่​ได้ ​ที่​จะ​เป็นอย่าง​ที่คุณบอก ไม่จริง ๆ​ ออก​ไป อ้ายคนชั่ว ใสร้ายป้ายสีลูกเรา ​ไป" แม่ของศักดิ์เกรี้ยวกราดด้วยอารมณ์รุนแรง

ผู้มาบอกข่าว​เป็น​เพื่อนบ้านใกล้เคียง มี​ความชอบพอกัน​และมี​ความปรารถนาดีอันแรงกล้า​ที่​จะช่วยเหลือคุ้มครองดูแลหมู่บ้าน ทรัพย์สิน ​ความปลอดภัย บุตรหลาน​ซึ่งกัน​และกัน ​เพราะอยู่​ในสังคมเดียวกัน​ต้องช่วยกัน ​ต้องกลับ​ไปด้วย​ความผิดหวัง อารมณ์งุ่นง่าน

" ทำคุณบูชาโทษ " ​พร้อมถอนหายใจ "เรามี​ความปรารถนาดี อยากเตือนให้ระมัดระวัง​และป้องกันลูก​แต่เนิ่น ๆ​ กลับมาด่าเรา เสียหายฉิบ ไม่น่าดุเลย​" ​เพื่อนบ้านบ่นพึมพำ​กับตนเอง

ตั้งแต่วันนั้น​มา ไม่มีข่าวคราวอันใดมาสู่บ้านนี้อีกเลย​เกี่ยว​กับ​ความประพฤติ ​การปฏิบัติตนของลูกบ้านนี้ ​เพราะ​เพื่อนบ้านทุกคนทราบข่าวการตำหนิผู้ปรารถนาดีนำข่าว​ไปแจ้ง ​แต่กลาย​ความเลวร้าย​ไป


ภายในบ้านสองชั้นโอ่โถง ใหญ่โต​ที่​ได้มาตรฐาน บ่งบอกถึงฐานะการเงิน​และ​ความสำเร็จในการประกอบอาชีพของหัวหน้าครอบครัว​และสมาชิกภายในบ้าน

มีลานบ้าน​ที่ปลูกไม้ดอก ไม้ประดับสวยงามล้อมรอบด้วยกำแพงสูงประมาณ 1.5 เมตร ทาสีขาว ​ส่วนบ้านมีรถเก๋งจอดอยู่​ 2 คัน รถกะบะ 1 คัน
ณ ห้องโถงกว้างมีโต๊ะชุดรับแขกอยู่​ 2 ชุดใต้โคมไฟสว่างจ้าราคาแพง มีภาพวรรณคดี​และทิวทัศน์บนฝาบ้านสวยงามวิจิตรตระการตา

บนโซฟาชุดรับแขกมีชายหญิงกลางคนคู่หนึ่ง​นั่งอยู่​บนโต๊ะชุดโซฟา มีแก้วน้ำชา​และถาดขนมวางอยู่​​พร้อมกระติกน้ำร้อน​ที่ต้มด้วยไฟฟ้า มีอากาศเย็นสบายจากเครื่องปรับอากาศชั้นดีจากต่างประเทศ

ศักดิ์ลงบันไดมายืนตรงหน้าผู้สูงอายุ​ทั้งสอง ​คือ คุณพ่อคุณแม่ของ​เขาเอง ​เขาวางประเป๋าหนังสือลง​กับพื้นแล้ว​ยกมือไหว้ทำ​ความเคารพ

"ผม​ไปโรงเรียนก่อนละครับ​" ศักดิ์กล่าวเชิงขออนุญาต
" สวัสดี มีปัญหาการเรียนไหมลูก" พ่อทักทายตอบการถามปัญหา

"ไม่มีครับ​อาจารย์ผู้สอนท่านยินดีช่วยเหลือลูกในการเรียน​เป็นอย่างดี ดั่ง​ที่คุณพ่อขอร้องไว้" ศักดิ์อธิบาย

"รีบกลับนะลูก อย่าเถลไถล​ไปไหนนะ ถึงบ้าน​แต่วัน​จะ​ได้พูดคุย​กับคุณพ่อคุณแม่บ้าง" แม่ขอร้อง

" ครับ​ คุณพ่อ คุณแม่" ศักดิ์ตอบอย่างนอบน้อม

"วันนี้ลูกขอ 1,500 บาท​ ครูบอกให้ซื้ออุปกรณ์ประกอบเครื่องจักร​ที่​ใช้ในการทดลองเกี่ยว​กับกังหันลม​และการสูบน้ำ ​เพื่อสนับสนุน​และส่งเสริมพลังงานทางเลือก ​ซึ่งกลุ่มของลูก​ได้ปฏิบัติตามมาตรฐานของหลักสูตรการศึกษาของโรงเรียน" ศักดิ์บรรยายถึง​ความ​ต้องการของตน

" รับ​ไปเถอะ ระวังนะอย่าให้หายเสียก่อน​ได้​ใช้อุปกรณ์ นะ" พ่อเตือน

" ครับ​ คุณพ่อคุณแม่ตั้งใจ​ได้ มือชั้นนี้แล้ว​ ผม​จะทำให้ดี​ที่สุด" ศักดิ์ให้​ความเชื่อมั่น

" สวัสดีครับ​ ​ไปก่อนละ " ศักดิ์ยกมือไหว้​พร้อมหยิบกระเป๋าหนังสือ ทำขวาหันเดินจากห้องหายลับ​ไป


"สิงห์ คาบ​ที่สาม​เป็นวิชาอิสระ หรือคาบวิชาอิสระ เองคิดว่าเรา​จะ​ไปไหนดี" ศักดิ์ถาม

"​จะ​ไปบาร์ยังไม่เปิด ​ต้องตอนบ่าย ๆ​ หรือเย็น​ไปอาบนวดก็​ต้องบ่าย​ไปแล้ว​ ​ถ้านั้น​เราเ​ที่ยวโรงน้ำชาดีไหม" สิงห์เสนอ​ความเห็น

" ​ได้ ​ไปก็​ไป " ศักดิ์เห็นด้วย

เรียนจบคาบ​ที่สอง คาบ​ที่สาม​เป็นคาบเรียนอิสระ​ที่นักเรียนเลือกเรียน ​ซึ่ง​สามารถ​ไปค้นคว้าจากห้องสมุด หรือเรียนในแหล่ง​ความรู้ต่าง ๆ​ ​ได้ แล้ว​​จะ​ได้บันทึกผลการเรียนส่งครูประจำชั้น วันนี้สองหนุ่มออกจากห้องเรียนแล้ว​ตรง​ไปยังห้องน้ำหลังโรงเรียน​พร้อมด้วยกระเป๋าสะพายบ่า ปีนกำแพงกระโดด​ไปในสวนสาธารณะเล็ก ๆ​ แล้ว​เปลี่ยนเสื้อผ้าใส่วิกผมยาวสีดำเดินลัดเลาะถึงถนนโบกแท็กซี่ให้​ไปส่ง​ที่พัฒนพงศ์ กลับมาต้นคาบแรกของภาคบ่าย ศักดิ์​และสิงห์ปฏิบัติอยู่​​เป็นอย่างนี้ประจำ

วัน​ต่อมา​เมื่อถึงคาบวิชาอิสระ ศักดิ์​และสิงห์​ได้หนีออก​ไปนอกโรงเรียนเช่นเดิม ​แต่วันนี้​ไปร้องเพลงในบาร์แห่งหนึ่ง​ ​ทั้งคู่เต้นรำ มัวเซกส์จนเวลาใกล้​จะเลิกเรียน ​คือคาบสุดท้ายของวัน แล้ว​จึงแอบเข้าห้องเรียน นำกระเป๋าหนังสือกลับบ้าน ด้วย​ความภาคภูมิใจในรสชาติของ​ความคึกคะนอง​และโลกียสุข ณ แหล่งสถานเริงรมย์ต่าง ๆ​ จนดวงใจปิ่มด้วยราคีคาวแห่งโลกียชนอย่างสมบูรณ์

บ่ายวันหนึ่ง​ของวันสุดท้ายของสัปดาห์ ศักดิ์​และสิงห์​ได้เ​ที่ยวตระเวนกรุง ฯ จนถึงสถานอาบ อบ นวด แห่งหนึ่ง​ ​ทั้งสอง​ได้แวะเข้า​ไป ฝ่ายบริหาร​ได้ต้อนรับ​เป็นอย่างดี​กับการมีเงินจ่ายของพวกเรา

" เชิญเลือก​ได้ตามสบาย ​จะดูเบอร์ไหนก็​ได้ เบอร์ 41 เพิ่งมาใหม่ ๆ​ จากเชียงใหม่ "

​ทั้งสองสำรวจ​ไปตามลำดับ​ที่หมอนวดนั่งเรียงกันอยู่​
"สวย ๆ​ ​ทั้งนั้น​ ​จะเลือกคนไหนดีวะ " สิงห์อุทาน

" คน​ที่แอบยิ้มซิแสดงว่า​เขาพอใจเรา หรือ​เป็นกลเม็ดเด็ดพรายในการต้อนรับแขกเข้าเล้าก็ไม่รู้​ได้"

" ตามสบายเถอะ"
​เมื่อเจ้าหน้า​ที่บริการเรียกหมอนวดเบอร์​ที่​ต้องการออกมา ​แต่ปรากฏว่ามีชายกลางคน ๆ​ หนึ่ง​เลือกเบอร์นี้ด้วย

พวกเราไม่ยอม ชายกลางคนก็ไม่ยอมเปลี่ยนคนใหม่ พูด​ไปพูดมาเกิดเขม่นกันขึ้น​จึงเกิดการชกต่อย​เป็นศึกชิงนางขึ้น​ ไม่ทันสะใจ รปภ. เข้ามาห้ามแล้ว​ไกล่เกลี่ย​ได้ จึงแยกกัน​ไป

" ไม่​เอาก็​ได้วะ " ชายกลางคนสบถ​พร้อมเดินจาก​ไป

วันสุดสัปดาห์ถัดมา สิงห์​กับศักดิ์​ได้หนีการเรียนออก​ไปเ​ที่ยว​เป็นปกตินิสัย ตรง​ไปยังร้านเช่าจักรยานยนต์ ​ทั้งสองเช่าคนละคัน สตาร์ทรถออกรถเร็วรถพุ่งเรียงกัน​ไปข้างหน้า จากเกียร์หนึ่ง​​เป็นเกียร์สองตามลำดับถึงเกียร์สี่ รถตะบึงอย่างเต็มอิ่มของอารมณ์ผู้ขับ ​เขาขี่ไกลออก​ไปจากตัวเมือง​ไปสู่ชนบท แวะปั้มเติมน้ำมันเต็มถัง วิ่งต่อ​ไปด้วยเมามัน มัน​ที่สุดในชีวิต สร้าง​ความรำคานแก่รถ​และผู้คน​ที่ผ่าน​ไปมา​เป็นอย่างยิ่ง

​ทั้งสองกลับถึงบ้านตามปกติทำให้ผู้ปกครองชอบ​ความเรียบร้อย​ การตรงต่อเวลา ​และการขยันเรียนของ​เขามาก

วันสุดสัปดาห์​ต่อมา ​ทั้งสองออกจากโรงเรียนก่อนเ​ที่ยงวันในคาบอิสระ ​ไปสนุกดื่มเบียร์ในบาร์ เต้นรำ​และสูบบุหรี่ ​พร้อมด้วยเคลียคลอสาว ๆ​สวย ๆ​ จนใกล้เลิกเรียนรีบกลับบ้านตามเวลาปกติ

วัน​ต่อมา​เขานำนักร้อง​ไปเช่ารถขี่เล่นสนุกสนานจนถึงเวลากลับบ้าน​เป็นปกตินิสัย

จากนั้น​​ทั้งสอง​ไปคลุกตัวอยู่​ในบาร์​พร้อม​กับ​เพื่อน ๆ​ หญิงชายมั่วเซกส์ เสพยาเสพย์ติดกันอย่างสนุกสนานเริงสวาทกัน​ไป วันนั้น​เจ้าหน้าทีตำรวจทราบว่าบาร์แห่งนี้มีการทำผิดกฎหมาย จึงนำ​กำลังเข้าปิดล้อม ​พร้อมหมายจับ ​สามารถจับหญิงขายบริการ​ที่อายุต่ำกว่า 18 ปี​ได้หลายคน ​และผู้เสพยาเสพย์ติดอีกจำนวนมาก ในจำนวนนั้น​มีศักดิ์แสะสิงห์รวมอยู่​ด้วย

ณ บ้านของศักดิ์ คุณพ่อคุณแม่มีอาการกระวนกระวายหงุดหงิด คุณพ่อเดิน​ไปเดินมา คุณแม่บ่นพึมพำ ​เพราะรอคอยลูกชายนาน ค่ำมืดแล้ว​ลูกชายก็ยังไม่กลับบ้าน

" ไม่เคยเหลวไหล วันนี้เถลไถล​ไปไหนนะ" แม่บ่น
ออด ออด ออด

มีคนมากดออดหน้าบ้าน แม่ลุกขึ้น​ทันทียิ้มออก​ได้
" คงกลับมาแล้ว​" แม่อุทานด้วยดีใจ

" ​แต่​เขาไม่เคยกดออดนี่แม่" พ่อแย้งทันที
" ตอนนี้​เป็นเวลากลางคืน คงไม่มีคนเห็น​ที่​จะ​ไปเปิดประตูให้ จึง​ได้กดออด" แม่แสดง​ความคิดเห็น

พ่อจึงเดินออก​ไปคอย​ที่หน้าต่าง พยายามมองผ่านแสงสลัวของไฟหน้าประตู คลับคล้ายคลับคลา น่า​จะ​เป็นตำรวจ

" คง​จะ​เป็นตำรวจกระมัง"
แม่ลุกขึ้น​​ไปดู
" ใช่ ​เขามาทำไมกันป่านนี้แล้ว​" แม่สงสัย

เห็นคนงาน​ไป​ที่ประตู พูดคุย​กับตำรวจอยู่​ครู่หนึ่ง​แล้ว​เปิดประตูให้ตำรวจเดินเข้าบ้านมา

" เชิญครับ​ ท่านตำรวจ ยินดีต้อนรับ " พ่อทักทายด้วยคารวะ​พร้อมเชิญตำรวจเข้าบ้าน

" ไม่ทราบว่าท่านตำรวจมาเยี่ยมเราหรือมีภารกิจอันใด​ที่​จะให้พวกเราช่วยเหลือหรือคะ​" แม่เสริม

" ไม่ใช่ ​ทั้งนั้น​ เรานำหมายจากศาลมาให้ท่าน​ไปรับรองบุตรของท่าน​และประกันตัวจากสถานีตำรวจ​ได้ทันที​ที่รับหมายฉบับ​นี้แล้ว​" ตำรวจชี้แจง

" ลุกฉัน​เป็นอะไร​หรือ" แม่ถาม

" มัวสุมเสพยาเสพย์ติดครับ​"

" ​เป็น​ได้ไง ลูกฉันเรียบร้อย​มาก ๆ​ หรือตำรวจใส่ร้ายป้ายสีลูกของฉัน"

" ไม่หรอกครับ​คุณนาย พวกตำรวจ​เขาไม่ทำอย่างนั้น​หรอก"

"ตำรวจเข้า​ไปล้อมจับ​ได้ในบาร์แห่งหนึ่ง​เขตชาญเมือง ขณะ​ที่​เขา​กำลังมั่วเส็กซ์ เสพยากันอย่างสนุกสนาน ​ซึ่งตำรวจรวบมา​ได้เกือบร้อยคน มีลูกของท่านรวมอยู่​ด้วยคนหนึ่ง​"

​ทั้งพ่อ​และ แม่ พอทราบข่าวเสียใจมาก ถึง​กับ​เป็นลมล้มพับ​ทั้งคู่ ตำรวจจึงนำ​ทั้งพ่อ​และแม่ของศักดิ์ส่งโรงพยาบาล​ที่ใกล้​ที่สุด
...​...​...​...​...​...​...​...​...​...​..

 

F a c t   C a r d
Article ID A-3658 Article's Rate 1 votes
ชื่อเรื่อง เพราะไม่เชื่อ
ผู้แต่ง เปิดฟ้า ก้องหล้า
ตีพิมพ์เมื่อ ๐๔ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ตีพิมพ์ในคอลัมน์ เรื่องสั้น
จำนวนผู้เปิดอ่าน ๙๔ ครั้ง
จำนวนความเห็น ๑ ความเห็น
จำนวนดอกไม้รวม
| | | |
เชิญโหวตให้เรตติ้งดอกไม้แก่ข้อเขียนนี้  
R e a d e r ' s   C o m m e n t
ความเห็นที่ ๑ : ศาลานกน้อย [C-19119 ], [000.000.000.000]
เมื่อวันที่ : 04 พ.ค. 2558, 07.50 น.

ผู้อ่าน​ที่รัก,

นิตยสารรายสะดวก​ ​และผู้เขียนยินดีรับฟัง​ความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดง​ความเห็น​ได้​โดยอิสระ ขอขอบคุณ​และรู้สึก​เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมี​ส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...​

แจ้งลบข้อความ


สั่งให้ระบบส่งเมลแจ้งการเพิ่มเติมความเห็น
 ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน  ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์ คุยกับลุงเปี๊ยก หรือทางอีเมลได้ที่ uncle-piak@noknoi.com  พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์  โลโกนกน้อย : สุชา สนิทวงศ์  ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา  ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น  ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น