![]() |
![]() |
เปิดฟ้า ก้องหล้า![]() |
...*ร้านซ่อมจักรยานยนต์เล็ก ๆ นอกเมือง สถานท่ีตั้งติดถนนสายหลักจากในเมืองไปสู่สถานที่ท่องเที่ยว เป็นถนน 2 ช่องทางจราจร ตั้งอยู่ตรงข้ามปั้มน้ำมัน...
*ร้านซ่อมจักรยานยนต์เล็ก ๆ นอกเมือง ร้านตั้งติดถนนสายหลักจากในเมืองไปสู่สถานที่ท่องเที่ยว เป็นถนน 2 ช่องทางจราจร ตั้งอยู่ตรงข้ามปั้มน้ำมัน ที่เป็นปั้มจำหน่ายน้ำมันที่มีชื่อเสียงและเป็นปั้มที่ดังในจังหวัดนี้*แพ..เป็นลูกค้าของร้านซ่อมรถจักรยานยนต์เป็นประจำของร้านนี้ไม่น้อยกว่า 5 ปีแล้ว ความคุ้นเคยสนิทสนมกับนายช่างและครอบครัวมีพอสมควร จนกลายเป็นเพื่อนกัน
*แพ..ขับขี่รถจักรยานยนต์มารู้สึกว่าปลายเท้า ข้างเท้าซึ่งวางอยู่บนที่วางเท้าแนบอยู่ข้างเครื่องยนต์ จัดวางได้พอเหมาะกับการวางเท้าขวาและเท้าซ้าย เพื่อเตรียมพร้อมเหยียบห้อมล้อ สำหรับเท้าขวาและเท้าซ้ายสำหรับเหยียบคันเกียร์ เพื่อความสะดวกในการเคลื่อนรถออกจากที่ ด้วยแรงน้ำมันหรือก๊าซ แล้วคอยเปลี่ยนเกียร์ตามความต้องการของเจ้าของรถ
*ปรากฏว่าวันนี้เท้าของแพ..อุ่น ๆ ร้อนนิด ๆ ตลอดทาง โดยสัญชาติญาณ แพ..ทราบทันทีว่า น้ำมันเครื่องแห้งและข้นแล้ว จากการใช้รถวิ่งเป็นระยะทางมาก ๆ จะต้องเปลี่ยนน้ำมันเครื่องทันที เพราะน้ำมันเครื่องมีไว้สำหรับหล่อลื่นลูกสูบให้ทำงานได้ตามปกติ และคล่องตัว ถ้าน้ำมันเครื่องพร่องไป หรือหนืด จะทำให้การหล่อลื่นของกระบอกสูบไม่สามารถทำงานได้ปกติ ถ้าน้ำมันเครื่องขุ่นข้นหรือแห้งมาก ๆ ลูกสูบจะหนืดการหล่อเลี้ยงไม่ดี อาจจะทำให้ลูกสูบติดและหยุดการทำงาน ถ้ามีลักษณะเช่นนี้ในขณะที่รถกำลังขับขี่รถ จะทำให้เครื่องสูบหยุดชะงัก เครื่องจะน็อคหรือ หยุดทำงานทันที ล้อไม่หมุน เครื่องดับ อาจทำให้เกิด อุบัติเหตุหกล้มได้ และเป็นอันตรายอย่างยิ่ง บางครั้งอาจจะถึงแก่ชีวิต
*แพ..จึงขับขี่รถมุ่งตรงมายังที่ร้านซ้อมจักรยานยนต์แห่งนี้ทันที โดยมิลังเล แพ..เลี้ยวรถขึ้นบนลานหน้าร้าน จอดรถเสร็จลงจากรถ ถอดแว่นตากันแดดและกันแมลงออก นำใส่ตะกร้าหน้ารถและถอดหมวกนิรภัยวางที่เดียวกัน ตามด้วยเสื้อนอกกันแดดสีเหลือง ซึ่งใช้เป็นประจำออกแขวนกับกระจกรถ แล้วดึงหวีออกมาจัดระเบียบเส้นผม ซึ่งกระจุยจากการถอดหมวกนิรภัยและการถอดแว่นกันแดด หวีจัดระเบียบของงผมจนเรียบร้อยแล้วนำหวีกลับไว้ที่เดิม
*"นายช่างไปไหน" แพ..ถามภรรยาของนายช่างซ่อมซึ่งอยู่บ้านเพียงลำพัง
*"ไปในเมืองซื้ออุปกรณ์สำหรับซ่อมรถ" ภรรยานายช่างตอบ
*มิได้คาดคิดหรือฝันมาก่อน ลายตาของคนทั้งสองก็สบประสานกัน มองเห็นลึกลงไปในดวงใจของเธอ สุดลึกแสนลึก สุดหวั่นแสนหวั่น สุดพลั่นแสนพลั่น สุดสยิวระทึกอย่างยิ่ง แต่ผสมด้วยความเขอะเขิน แต่รู้สึกอบอุ่น และปิติเปี่ยมด้วยความสุขอันยอดยิ่ง ซึ่งไม่เคยมีมาก่อนในชีวิตนี้
*" เอ๊ะ ! เป็นได้อย่างไร นี่ภรรยาของเขานะ เขาเป็นเพื่อนของผมด้วย" แพ..รำพึงอย่างตะขิตตะขวง
*แพ..คิดได้เช่นนั้น จึงพยายามหลีกเลี่ยงละสายตาจากเธอต่อไป และพยายามดึงสายตาไปทางอื่น พูดไปด้วย เมื่อคืนสายตากลับมาที่เธออีก ตาก็ประสานกันอีกอย่างจัง อกสุดหวั่นไหว
*"นี่เป็นอะไรไป แสดงว่าเธอคงชอบเราอยู่ก่อนแล้ว เช่นเดียวกับที่เรารู้สึกพอใจเธออยู่ อย่างลับ ๆ บ้างเช่นกัน ตั้งแต่ก่อนเธอจะแต่งงาน" แพ..ปรารภกับตนเอง
*แพ..นึกถึงเพื่อน นึกถึงคุณธรรม ความถูกต้อง และประเพณีวัฒนธรรมอันดีงามของสังคมในชาวพุทธ แพ..ดึงตาหลบออกไปอีก และพยายามชวนเธอคุยนอกเรื่องเกี่ยวกับการซ่อมรถ และเพื่อน เผลอนิดเดียว สายตากลับมองย้อนกลับไปที่เธออีก ครั้งนี้มันมิรอช้า ประดุจสายฟ้า สายตาและดวงใจของแพ..ก็กระโจนลงไปสู่สายธารของความพิศวงอันลุ่มลึกจนถึงก้นบึงของหัวใจกันและกันอีกครั้ง
*ครั้งนี้ดวงตาทั้งสองคนจ้องเขม็ง มองลึกเกาะแน่นก้นบึงของหัวใจกันและกัน ทุกอย่างสงบนิ่ง มีแต่ความรู้สึกและดวงตากลมโตทั้งของเธอและของแพ..เท่านั้น ขณะนั้นสภาพต่าง ๆ ภายในร้านและเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านมาก็หายหมดไปจากความรู้สึก เหลือแต่ความเป็นคนสองคนเท่านั้นที่ประสานกันแน่นในสายตา อย่างอื่นหมายหมด ไม่มีอะไร
*โลกนี้อัศจรรย์ยิ่งธรรมชาติสร้างหัวใจให้มีความรู้สึกนึกคิด รัก โกรธ โลภ หลง รู้จัก การให้อภัย รู้จักพิจารณาและแยกการกระทำว่าสิ่งใดถูก สิ่งใดผิด แยกชั่วดี และเปรียบเทียบทุกอย่างเป็นคู่กัน เช่น สูง -- ต่ำ , ดำ - ขาว , รัก -- เกลียด, ทุกข์ - สุข, มาก - น้อย. ฯลฯ
*วันนี้แพ..มีความรู้สึกอันหนึ่งเกิดขึ้นโดยบังเอิญ ซึ่งในชีวิตของแพมิเคยเป็นเช่นนี้มาก่อน
*ใบหน้า ของแพ..แดงระเรื่ออมชมพู ตาฉ่ำยิ้มประดุจน้ำตาหลั่งเต็มเบ้าตา หรือกำลังจะร้องให้ ทั้งสองยิ้มให้กัน ช่างมีความสุข ดูดดื่มปานใจขาด สำหรับแพ..แล้ว รู้สึกวาบหวิวตัวเบา ดุจปุยฝ้ายกำลังลอยอยู่กลางอากาศ
*ขณะที่แพ..ถอนสายตาออกจากตาของเธอ ทำให้แพ..สามารถเห็นรถและสิ่งแวดล้อมต่างๆ ภายในร้านและนอกร้านได้ตามปกติ แต่ภายในใจนั้น แพ..ยังเห็นภาพที่ดวงตาประสานกันและอารมณ์ความสุขอย่างแจ่มชัด ใจยังเต้นระทึกอยู่ด้วยความว้าวุ่น
*" นี่ นรก หรือสวรรค์บันดาลให้เป็นเช่นนี้ เราจะบาปเพียงใดหรือไม่" แพ..รำพึง
*เมื่อแพ..หันมาอีกก็เจอสายตาของเธอจ้องอยู่แล้วก็ประสานกัน อารมณ์จมดิ่งลงสู่ก้นบึงของหัวใจเช่นเดิม มันเงียบสงบ ระทึกระคนกัน ยิ่งมองยิ่งสึก ตัวชาขาสั่นยิ่งกว่าครั้งก่อน
*" ปี้น ปิ้น " แตรรถดังขึ้นจากหน้าร้านซึ่งรถจักรยานยนต์มาจอดเทียบหน้าร้าน
*แพ..และเธอตื่นจากภวังก์ สติกลับคืนมาและหันไปมองตามเสียงแตรที่กดเรียกพร้อม ๆ กันแก้มของเธอยังแยงระเรื่อ ส่วนของแพนั้นจะเป็นประการใด ท่านผู้อ่านคงจะคาดเดาได้
*"นายช่างอยู่ไหม" เจ้าของจักรยานยนต์ถาม
*"ไม่อยู่คะ" เธอตอบ" เขาออกไปซื่ออุปกรณ์การซ้อมรถที่ในเมือง ปกติใครจะกลับแล้ว ถ้าเป็นวันที่ผ่านมา ทั้งไปกลับประมาณ ครึ่งชั่วโมง
*"จะให้ช่างซ่อมอะไรหรือ" เธอถามด้วยความแคล่วคล่อง
*"จะซ่อมไฟรถ"
*"คอยประเดี่ยว หรือจะกลับมาใหม่ก็ได้ แล้วแต่ท่านจะสะดวก แต่คงไม่นานก็มาถึง"
*แพ..เดินออกมาหน้าร้าน รถคันนั้นสตาร์ทเครื่อง และ เข้าเกียรถจะออกจากที่ไป
*"ค่อยกลับมานะ ไปธุระก่อน"
*"คะ"
*"รอก่อนท่าน จะให้ช่วยอะไรบ้าง "นายช่างเลี้ยวรถเข้ามาจอดหน้าร้านด้านหลังของรถจักรยานยนต์คันนั้น พร้อมทักทายอย่างเป็นกันเอง
*ผู้ชายคนนั้นดับเครื่องรถ จอดรถ
*" ช่วยดูไฟให้หน่อย มันดับมืดตั้งแต่เมื่อคืน"
*"ได้ครับ แล้วแพ...จะให้ช่วยอะไรบ้างละ"
*" เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง"
*" นั่งคอยเดียวนะ ดูไฟให้ลุงเขาก่อน"
*" ตามสบาย"
*ถ้าผู้อ่านเป็นนายช่าง ตอนที่แพ..ออกจากร้านไป หลังจากเปลี่ยนน้ำมันเครื่องให้แล้ว
ขณะนั้นจะเกิดอะไรเกิดขึ้น นายช่างคงไม่สามารถทราบได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แพ..ได้ทิ้งอะไรไว้บ้าง ขอให้เป็นความลับต่อไป
*จนค่อนคืน เลยไปจนไก่ขัน เกือบใกล้สว่าง แพ..ยังไม่สามารถข่มตาหลังลงได้ เพราะภาพของเธอยังวนเวียนอยู่ ทุกลมหายใจเข้าออก มีเพียงเธอเท่านั้น หลับตาก็เห็น ลืมตาก็เห็น รอยยิ้มของเธอ ดวงตาของเธอ ใบหน้าของเธอ หลอกหลอนอยู่ตลอดเวลา
*" ช่างแปลกจริง ๆ ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน ไม่เคยมีหญิงคนใดที่จะทำให้เป็นเช่นนี้ได้" แพ..รำพึงกันตนเอง
*ตั้งแต่ออกจากร้าน ขณะขับขี่รถก็ยังเห็นภาพใบหน้าของเธอมาลอยวนเวียนอยู่รอบ ๆ
หรือว่าเราฝันกลางวัน
*"ระวังให้ดีนะ อย่าเผลอ จะเกิดอุบัติเหตุ " แพ..เตือนตนเอง
*แพ..แวะเข้าปั้มเติมน้ำมันเบนซิน 1 ถัง 80 บาท ขณะจอดรถก็มีภาพของเดินยืนอยู่ใกล้ ๆ แพ..มองภาพจอมิเตอรบอกราคาน้ำมันที่ตัวเลขมันหมุนไปพร้อมกับสายธารของน้ำมันไหลกระโจนลงถังเล็กใต้เบาะนั่งของจักรยานยนต์ เห็นภาพแววตาและรอยยิ้มของเธอ
*แพ..หันไปเห็นสาวบริหารขายน้ำมันเห็นหน้าของหญิงคนนั้นเป็นหน้าของเธอ แพ..ยิ้มแต่เธอไม่ยิ้มตอบ แพ..ได้สติคิดได้ว่า นี่คือคนบริการขายน้ำมัน มิใช่เธอ
*แพ..ดึงธนบัตรใบราคา 100 บาท ออกจากกระเป่า ขณะที่กำลังยื่นให้สาวบริการน้ำมันนั้น แพ..เห็นภาพของเธอในวงกลมรีนั้น แทนภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว แพ..ขยิบตาสั่นศีรษะ กลับมองเห็นภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเช่นเดิม
*แพ..ยกมือพนมเหนือศีรษะ พร้อมอธิษฐานจิตขอให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวซึ่งทรงพระประชวร พระองค์ทรงพักรักษาพระวรกายอยู่ ณ โรงพยาบาลสิริราษฎร์ ทรงหายจากอาการพระประชวรอย่างรวดเร็ว ทรงมีพลานามัยที่สมบูรณ์ ทรงมีพระชนมายุยิ่งยืนนานสถิตอยู่คู่ราชบัลลังก์ ทรงเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรแก่พสกนิกรชาวไทยและยังทรงสถิตอยู่ในดวงใจของปวงชนชาวไทยทุกเผ่าทุกลัทธิศาสนา ภายใต้พระบรมโพธิสมภารของพระองค์ตลอดไป ทรงเป็นมิ่งขวัญและกำลังใจของชนชาวไทย สาวบริการของปั้มมองด้วยความฉงน ที่แพ..พนมมือขึ้นจรดเหนือศีรษะพร้อมเสียงพึมพำเบา ๆ
*" แปลกจริงนะ " สาวบริการของปั้มอุทานในใจ
*แพ..เข้าห้องน้ำอาบน้ำ มองในถังน้ำเห็นภาพเธอลอยส่งยิ้มอยู่ในนั้น
*"ทำไมหรือ ใจของฉันอ่อนแอขนาดนี้ ที่เห็นแต่ภาพของเธอเช่นนี้"
*"คงเป็นเพราะอำนาจจิตที่คิดถึงกัน หรือพลังแฝงของกามเทพที่แกล้งหยอกล้อต่อฉัน หรืออำนาจใด ที่ทำให้เป็นเช่นนี้"
*ขณะคว่ำขันเทน้ำลงอาบก็เห็นภาพใบหน้าของเธอลอยร่วงลงมาตามสายน้ำด้วย ความสุข ปิติมันเกิดขึ้นอย่างสุดซึ้ง แพ.. ภาวนาอยากให้มีภาพเธออยู่อย่างนี้ตลอดไปเสียแล้ว
*รับประทานอาหาร ในจานข้าว ในถ้วยแกง ทุกหนทุกแห่งที่มองไปเห็นแต่ใบหน้าของเธอ พร้อมรอยยิ้มอันละมุน แพ.. สุดอุ่นใจ ประทับใจอย่างมีความสุข
*เกือบตลอดคืนแพ..นอนไม่หลับ จนใกล้สว่างแพ..ก็หลับไปงีบหนึ่ง ก็ฝันเห็นเธอ ตื่นขึ้นมาก็เห็นภาพเธอลอยวนอยู่เช่นเดิม จนตะวันสาย แพ..พล่อยหลับไปอย่างอิดโรย แต่ก็เปี่ยมด้วยความสุข หลับทั้งที่ใบหน้าอมยิ้มอยู่ คล้ายกำลังยิ้มกับใครอยู่
*วันคืนผ่านไป วันแล้ววันเล่า แพ..ไม่กล้าไปร้านซ่อมรถอีก กลัวใจของตนจะห้ามไม่ไหวทำให้มีคนจับพิรุธอะไรบางอย่างได้ ทั้งเกรงใจเพื่อนและภรรยาของเขา เวลาผ่านมาเกือบเดือน
*รถจักรยานยนต์ของแพ..มีอาการกระตุก สตาร์ทไม่ค่อยติด แพ..จึงตัดสินใจไปร้านซ้อมจักรยานยนต์อีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ใจของแพ..อยากไปที่ร้านซ่อมรถจักรยานยนต์ทุกวันเวลา แต่ความสำนึกจึงทำให้แพ..ทนอยู่อย่างทรมาน และทุรนทุรายมาได้เกือบเดือน นับว่าเป็นกุศลอย่างยิ่ง
*บ่ายโมง แพ...ไปถึงร้านซ่อมจักรยานยนต์ร้านเดิม
*" นายช่างไปไหนหรือ "
*"ญาติมาชวนไปงานบวชหลาน และออกไปตะกี้นี้เอง"
*"นั่งก่อนซิ"
*"ครับ"
*"วันก่อนของหาย เธอคงพบและเก็บรักษาไว้อย่างดีหรือเปล่า "
*" อย่ามาขี้ตู่ อะไรของเธอหาย ฉันไม่เห็นอะไรนี่" เธอแกล้งปฏิเสธทั่งที่รู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร
*" ไม่พบ ไม่มี จริงหรือ"
*" อะไรอีกละ"
*ทั้งสองหันหน้ามาประจันกันอีกครั้ง ตาทั้งสองเกาะเกี่ยวจับกันมองลุ่มลึกสู่ก้นบึงของหัวใจอีกครั้งหนึ่ง มีความสุขความปิดิสุดยากที่จะพรรณนาได้ครบตามความรู้สึก ในขณะนี้ เงียบไปอีกระยะหนึ่งในขณะที่ดวงใจกำลังทำปฏิกิริยาในเชิงบวกของหัวใจ เมื่อตื่นจากภวังก์
*"สิ่งที่หายไปเธอพบไหม"
*"อะไรหรือท่าน"
*"นี่ไงละ" แพ.. ยกมือขวามาจับตรงหัวใจของตนเอง
*" ออ ! ถ้าสิ่งนั้น เก็บไว้อย่างดี แล้วของฉันละ"
*"ก็เก็บไว้อย่างดี เช่นกัน"
*" ทำไม หายไปหลายวันละ"
*"ตัวอยู่ไกลแต่ใจอยู่ที่นี้ " แพ..ยกมือขวาชี้ตรงไปที่ทรวงอกของเธอ
*"จริงหรือ"
*"จริงซิ กลางคืนนอนไม่หลับ มีภาพเธอทุกลมหายใจเข้าออก หายใจเข้าออกก็เป็นเธอ"
*" ทำไมหรือ"
*"เพราะภาพของเธอติดอยู่ในตาในสมองของฉันตลอดเวลา คือรักเธอท่วมหัวใจ"
*" เธอโกหกกระมัง"
*"จริงนะ อย่าให้สาบานเลย"
*" เชื่อแล้ว"
*"เธอแต่งงานกี่ปีแล้วละ"
*"สีปีแล้วค่ะ ทำไมหรือ"
*"ทำไม ..ไม่พบอาการอย่างนี้ก่อนที่เธอจะแต่งงานละ"
*"ไม่ทราบเหมือนกัน ทำไมหรือ"
*" ถ้าเรามีลักษณะอย่างวันนี้ เมื่อก่อนโน้น เราคงจะได้แต่งงานอยู่ด้วยกัน ไงละ"
*" ไม่ต้องพูด ฉันก็อยากจะหย่ากับเขาเช่นกัน แม้จะมีลูกหนึ่งคนแล้วก็ตาม"
*"ไม่สงสารลูกหรือ "
*"สงสาร"
*" ทำไมหรือ เขาไม่ดีอย่างไร จึงจะอยากจะหย่ากับเขา"
*" เขาดีทุกอย่าง ที่เราแต่งงานกัน เพราะผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายไปสู่ขอและมีหลายคนช่วยกันหว่านล้อมให้แต่งกับเขา และขณะนั้นดวงใจของฉันว่างอยู่ ทนคำวิงวอนของพ่อแม่และเพื่อนไม่ไหว จึงตอบตกลง"
*" เธอแต่งงานแล้วหรือยัง "
*"มีแล้วจ้า แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ก่อนที่เธอจะแต่งงานคงจะไม่มีปัญหา"
*"แล้วเธอสบตาลึก ๆ กับภรรยาของเธอ อย่างดูดดื่มในอารมณ์เหมือนที่เธอกับฉันเป็นอยู่หรือไม่"
*"ไม่ครับ ฉันชอบเธอและตกลงแต่งงานกับเธอ เพราะฉันได้ยินเสียงของเธอ ฉันชอบเสียงของเธอ และคิดว่า เสียงอย่างนี้และ ที่ฉันต้องการ จึงตัดสินใจ พูดคุยติดต่อจนสนิทสนมและแต่งงานกัน แม้จะแต่งงานแล้ว นอนทับร่างเธออยู่ พยายามจ้องดูตาของเธอ ก็ไม่มีอย่างที่เราทั้งสองมองกันในวันนี้ และครั้งก่อน จริง ๆ นะ.... ที่รัก"
*"ใครเป็นที่รักของเธอ"
*"อย่านะ ...อย่าหยอกน่า"
*"ได้"
*"นี่เธอ ฉันรักเธอมากนะ เธอรักฉันไหม อยากได้ยินคำตอบจากปากของเธอ"
*"รักเธอมาก อยากไปอยู่กับเธอด้วย"
*"แล้วนายช่างละ ลูกของเธอละจะทำอย่างไร"
*" เลิกกับเขา ส่วนลูกก็นำไปด้วย"
*" นี่เธอ ! ฉันรักเธอมาก ๆ เช่นเดียวกัน รักเท่าชีวิต เธอเป็นดวงใจอันเป็นสุดที่รักของฉันแล้วนะ"
*"คะ"
*"นายช่างก็เพื่อนของฉัน"
*" ใช่คะ" "แล้ว เธอ.จะตัดสินใจอย่างไร ไม่รักฉันแล้วหรือ"
*" ขอจับมือหน่อยได้ไหม"
*"ได้ค่ะ" พร้อมส่งมือมาให้จับ
*"เธอเป็นดวงใจของฉัน นายช่างก็เป็นเพื่อนรักของฉัน"
*"ใช่คะ แล้วคุณจะเลือกใครกันแน่ระหว่างฉันกับเขา"
*"ผมตัดสินใจแล้วว่าจะเลือกทั้งสองอย่าง คือเลือกทั้งคุณและเพื่อน"
*"หมายความว่าคุณไม่รักฉัน ใช่ไหม"
*" ไม่ใช่นะ คุณอย่าเข้าใจผิด ผมยังรักคุณอยู่ และจะรักคุณตลอดไป ความรักคือความรัก ความรักอยู่ที่ใจ เพียงให้หัวใจเราใกล้ชิดกัน คิดถึงกันตลอดเวลา " แพ... ลอบถอนใจเบา
*" ผมขอร้องให้คุณได้ร่วมทำบุญกับผม โดยการเสียสละทุกอย่างเพื่อความรัก เรื่องชีวิตคู่ หรือการแต่งงานหรือการสมรสไม่มีสำหรับเราทั้งคู่ ขอให้คุณและผมรักกันด้วยใจจริง ๆ ไม่เอาความใคร่เข้ามาเกี่ยวข้อง"
*" ไม่ ! ไม่เอานะ จะอย่างไรเสีย ขอให้ฉันได้ไปอยู่กับเธอด้วย"
*" ที่รัก ผมได้ลองปรึกษากับแม่บ้านแล้ว เธอยินดีให้คุณไปอยู่ด้วย อยู่ด้วยกันที่บ้าน เธอแบ่งห้อง ให้เรียบร้อยแล้ว ผมแกล้งหยอกเธอเท่านั้น แต่ ...เธอเชื่อ
๕ผมรักเพื่อนมาก ไม่อยากทำลายน้ำใจเพื่อน ไม่อยากให้เพื่อนเสียใจ ผมกราบขอความกรุณา ให้คุณเอ็นดู สงสารผม ช่วยเหลือผม ให้ผมสามารถมีเพื่อนอย่างนายช่าง และเป็นเพื่อนแท้ของผมและคุณตลอดไป"
*" ไม่ได้คะ ฉันไม่ยอม"
*" ถามว่า..คุณรักผมไหม"
*"รักค่ะ"
*"รักมากไหม แม้ชีวิตจะยอมตายเพื่อผมได้ไหม "
*" ค่ะ รักคุณมาก ยอมตายแทนคุณได้ตลอดเวลา"
*"จริงหรือ"
*"จริงค่ะ"
*" ผมจะขอบคุณคุณ บูชาคุณ แล รักคุณตลอดไปทั้งชีวิตนี้และชาติหน้า ถ้าคุณฆ่าตัวเองเพื่อให้ผมได้มีเพื่อนที่เป็นนายช่าง ซึ่งจะได้เป็นเพื่อนรักกันตลอดไป"
*" ได้ค่ะ ฉันจะไปฆ่าตัวตายให้เธอได้สมหวัง"
*"จริงหรือ"
*"ฉันพูดจริงทำจริง ฉันสละได้แม้ชีวิตเพื่อให้คุณมีความสุข"
*" เอาเถอะ ถ้านั้นก็ให้คิดว่า ผมไม่ได้ขอร้องคุณในเรื่องนี้ ผมอยากให้คุณมีชีวิตอยู่ ผมก็ขาดคุณไม่ได้เช่นกัน ขอให้เรารักกัน แม้จะไม่ได้แต่งงานกัน เราจะซื่อต่อกันไม่ล่วงละเมิดกัน แม้จะเป็นกรณีใด ๆ ก็ตาม แต่คุณจะต้องรับปากผมสักอย่างหนึ่งได้ไหม"
*"ได้ค่ะ จะให้ฉันรับปากอะไรก็บอกมา ฉันพร้อมเสมอเพื่อเธอ"
*" คือว่า คุณต้องรักผม"
*"ค่ะ"
*" คุณจะต้องไม่ฆ่าตัวตายตามที่พูด เมื่อตะกี้นี้"
*" ค่ะ ได้เสมอสำหรับคนที่ฉันรัก"
*" เราต้องรักกัน เหมือนวันนี้ตลอดไป และขอให้คุณอยู่กับนายช่างตลอดไป และเลี้ยงลูกให้ดี ผมก็จะรักลูกของคุณ ผมจะรับรองว่าลูกของคุณก็คือลูกของผม ผมจะช่วยเหลือเธอดุจพ่อของเธอ"
*"ค่ะ..ขอบคุณมากคะ "
*"ผมดีใจมาก ผมจะได้มีเพื่อนและคนรักในสถานที่เดียวกัน ผมจะเคารพและนับถือคุณยิ่งกว่าแม่ผู้บังเกิดเกล้าของผม"
*" ได้ค่ะ แต่เธอต้องสัญญานะว่าจะไม่เลิกรักฉัน"
*"รับรองครับ ด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย ผมจะรักและคิดถึงคุณทุกลมหายใจ ไม่ว่าจะหลับหรือตื่น ผมจะรักคุณ คิดถึงคุณ ยามที่ผมร้องเพลง ผมจะคิดถึงคุณเป็นพิเศษเพื่อให้เกิดอารมณ์เพลงและมีคุณอยู่คู่เคียงข้างกับผม"
*"หมายความว่า ฉันอยู่ในอารมณ์เพลงของคุณ กับคุณตลอดไป"
*"หมายความว่าผมรักคุณ รักกันด้วยใจ เราไม่ต้องแต่งงานกัน ไม่เป็นชู้กัน ถ้าจะเป็นชู้ ก็แค่ชู้ทางใจเท่านั้น เราจะไม่ยอมผิดศีลธรรม วัฒนธรรมไทย และประเพณีไทย ตลอดทั้งส่งเสริม และบำรุงพุทธศาสนา ด้วยการรักษาความชื่อสัตย์ ความเมตตา การเสียสละ และเป็นรักอมตะ ถ้าชาติหน้ามีจริงดังที่พระท่านว่า ขออธิษฐานพบเธอและสมหวังในทุกชาติ "
*"เพื่อรักษาความรักของเราให้เป็นอมตะ ผมจะมาเยี่ยมคุณให้น้อยลง เดือนละครั้งเพียงได้เห็นหน้าก็พอแล้วสำหรับความรักอมตะ ที่มีพร้อมทั้งเพื่อนและคนรักสองคน คือแม่และลูก"
*"ขอลาไปก่อนละนะ"
*"เชิญคะ"
*" สวัสดีจ๊ะ ค่อยพบกันใหม่"
*"สวัสดีค่ะ จนกว่าจะได้พบกัน ขอให้คุณมีความสุขมาก ๆ อย่าลืมคิดถึงฉันบ้างนะ ว่าง ๆ มาเยี่ยมฉันบ้าง"
*" สวัสดี"
*รอยยิ้มของทั้งสองคนเบิกบานสดชื่นปานดอกไม้ที่แย้มบานอย่างสดสวยรับแสงอรุณในยามเช้า
.............................................
เมื่อวันที่ : 21 เม.ย. 2558, 05.24 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...