![]() |
![]() |
เล็ก โยธา![]() |
..." จะเอาข้อยผิดว่าเมา ข้อยบ่ว่า แต่จะให้ข้อยรับว่าข้อยแหกโค้ง ข้อยบ่รับ จะเอาไปสาบานวัดไหนก็ได้ "...
ถ้าดูจากแผนที่ในตอนล่างสุดของประเทศจีน คือเมืองหล้า เส้นทางที่สั้นทีสุดที่จีนจะเข้าสู่ประเทศไทย คือ เมืองหล้า --หลวงน้ำทา - เชียงของ คือ 400 กม. และนี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมผมถึงอยากไปแคว้นหลวงน้ำทา เมืองสำคัญมี่กำลังเจริญและเป็นข้อต่อที่สำคัญสำหรับจีนที่จะเชื่อมต่อกับอาเซียน ระยะทางจากหลวงพระบาง(เมืองทางเหนือร่นมาทางใต้) ไปแคว้นหลวงน้ำทา ระยะทาง 300 กม. แต่กลับต้องใช้เวลาในการเดินทางไม่ต่ำกว่า 9ชั่วโมง (เนื่องจากสภาพถนนที่เป็นภูเขาและเป็นลูกรัง) ผมนั่งรถเมล์จากหลวงพระบาง 9โมงเช้า เวลาเกือบ 4 โมงเย็นเลยอุดมไชยมาหน่อย เหลือระยะทาง อีก 60กม. ผมน่าจะถึงหลวงน้ำทาประมาณ 6โมงเย็น ถ้าไม่เกิดเรื่องซะก่อน
โครม ! เสียง รถมอเตอร์ไซค์ ชนเข้ามาชนรถโดยสารอย่างจัง!
" ตาย บ่ ตาย บ่...." .เสียงจอแจบนรถทำเอาผมสะดุ้งตื่น
" ฮ่วย ! กิ๋นเข้าลิงแน่ "
เกือบ 2 ชั่วโมง ที่รอตำรวจมาตรวจจุดเกิดเหตุ (ดูจากตรงนี้ที่ว่าตำรวจไทยช้า ต้องคิดใหม่แล้ว) ผมได้แต่นั่งดูรถที่ผ่านไปผ่านมา เพื่อฆ่าเวลา รถ ส่วนใหญ่จะเป็นรถบรรทุกเทเลอร์ยาวและจะเห็นคนขับอยู่สูงเพราะล้อรถใหญ่มาก มัน เป็นรถจีนที่บรรทุกสินค้าจากจีน ไปขายในลาวทั้งนั้น แต่ที่แปลกจนสะดุดตาคือ คนขับก็เป็นคนจีนแถมเป็นผู้หญิงเสียด้วย ไม่น่าเชื่อผู้หญิงตัวเล็ก ๆจะมีแรงบังคับรถคันใหญ่ขนาดนั้นได้ ผมแอบชื่นชอบและส่งสายตาชื่นชมพร้อมกับยกหัวนิ้วโป้งให้แก่หล่อน แต่ดูเหมือนเธอจะไม่เข้าใจความหมายของผมนัก ผ่านไปคันแล้วคันเล่า ทำไมคนขับถึงเป็นผู้หญิงทั้งนั้น ผมเริ่มแปลกใจ เธอไม่แต่เพียงขับรถทั้งนั้น ยังมีเด็กนั่งอยู่ข้างหน้าอีก อันตราย ๆๆๆ จนผมสำลักความโง่ออกมาได้... เพิ่งนึกออกมาได้ว่า ประเทศลาวขับรถเลนขวา พวงมาลัยคนขับจะอยู่ฝั่งซ้าย มิน่าล่ะ..... ผมถึงเห็นแต่เมียคนขับคนแล้วคนเล่า.......
" คุณตำรวจฟังโชเฟอร์บ่ได้ดอก .พูดได้จังได ข้อยแหกโค้ง ถึงข้อยจะเมาแต่ข้อยก็มีสติ..เน้อ "
ผมฟังแล้วรู้สึกขำ ๆ ว่าเคยได้ยินคำพูดแบบนี้ที่ไหนมาก่อน ไม่แน่อาจจะเคยพูดด้วยกระมัง
" จะเอาข้อยผิดว่าเมา ข้อยบ่ว่า แต่จะให้ข้อยรับว่าข้อยแหกโค้ง ข้อยบ่รับ จะเอาไปสาบานวัดไหนก็ได้ "
" เขาสาบานแล้ว คุณโชเฟอร์กล้าสาบานกับเขาหรือเปล่า? " ตำรวจหันมาพูดกับคนขับรถเมล์
ชาวบ้านที่มามุงดู ใครๆก็พากันคิดว่าคนขับมอเตอร์ไซค์ขี้เมา ยังไงต้องแหกโค้งมาชนรถเมล์แน่ ๆ แต่ที่แน่กว่านี้ ............. โผพลิกครับ โชเฟอร์ขับรถเมล์ไม่กล้าสาบานครับ และผมก็ไม่เชื่อว่า คำสาบานที่นี่จะศักดิ์สิทธิ์ จนคนลาวทีนี่จะเกรงกลัวคำสาบานกัน
จากที่ชาวบ้านที่มุงดู และรุมกันด่าคนเมา กลายเป็นแสดงความอกเห็นใจคนขับมอเตอร์ไซค์ไปฉิบ ..........สุดท้ายความจริงก็ปรากฏ .....โชเฟอร์คนขับรถเมล์ยอมรับผิด ที่ขับเกินเลนไปชนรถมอเตอร์ไซค์.........!
มองหาความเจริญในลาวตั้งนาน ความเจริญ มันซ่อนอยู่ในจิตใจคนลาวนี่เอง.....นี่เอง
เมื่อวันที่ : 08 ม.ค. 2556, 15.06 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...