 นิราศตลุงเหนือ 2555 |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 นิราศร้างห่างทุ่งตลุงเหนือมิได้เบื่อบอกลาคราย่ำค่ำ ถึงสองทุ่มนัดหมายได้จดจำ ได้ชี้นำสู่อีสานอันแสนไกล  ทั้งโรงเรียนร่วมใจไปทั้งหมดที่นั่งน้อยกว่ากำหนดรถรับได้ ท่านกำนันพงศกรร่วมทางไป ทั้งผู้ใหญ่และคู่ใจไปด้วยกัน ได้รถทัวร์ท่านรองฯช่วยติดต่อสภาพรถเอี่ยมลออพอสุขสันต์ ดูภายนอกภายในถูกใจกัน มีที่นั่งจัดสรรกันเหลือเฟือ ผ่านอู่ทองมองข้างทางยังจำได้ หอนาฬิกาเข็มตายดูไม่เบื่อ ทั้งสี่ทิศขาดทุนไร้จุนเจือ ก็ยังเหลือนามบรรหารสุพรรณบุรี พอถึงรถจอดปั๊มพอจำได้ถึงหลักชัยเมืองสุพรรณฯแค่นั้นนี่ ดูเวลาน่าจะไปไกลกว่านี้ คนขับรถตัวดีพาหลงทาง คนขับรถมือสองลองถนนแล้วเสียงบ่นเริ่มมาตามหน้าที่ โทรทัศน์เห็นจอก็ดูดี แต่ไม่มีภาพและเสียงเพียงจอดำ ถึงขอนแก่นก็เช้าราวฟ้าสางก็สิ้นฝนตลอดทางตั้งแต่ค่ำ ถึงอุดรธานีที่จดจำ ต้องชี้นำเส้นทางที่เคยเดิน หลวงประจักษ์ฯยืนขวางกลางสี่แยก กลางวงเวียนแห่งแรกมานานเนิ่น ผู้ก่อตั้งเมืองอุดรฯด้วยเท้าเดิน ป้องกันฮ่อล่วงเกินประเทศไทย เข้าวงเวียนห้าแยกเคยแปลกจิตถ้าแยกผิดก็จะงงจนหลงใหล นั่นก็แยกนี่ก็แยกน่าแปลกใจ แล้วที่หมายอยู่ไหนใครก็งง เข้าวงเวียนที่สามจดจำไว้ หอนาฬิกานั่นไงเราไม่หลง บ้านครูโต้งวีระศักดิ์ไชยวงศ์ พาครูลงเข้าห้องน้ำตามสบาย เห็นหมากแข้งน้ำแห้งถึงก้นห้วยมะเขือพวงดอกสวยสีม่วงใส นึกถึงวันไหว้ครูทุกปีไป ฝากเป็นศิษย์กราบไหว้รำลึกคุณ จากอุดรฯเร็วไวไปนาข่ามีเสื้อผ้ามากมายทั้งวัยรุ่น ซื้อมากมายหลายคนตามต้นทุน ได้อุดหนุนกันถ้วนหน้าพาสุขใจ พอสิบโมงมีหมายที่ได้นัดไปดาวเรืองสมสะอาดที่นัดไว้ ท่านบุญส่งเหล็กศักดิ์เป็นหลักชัย โรงเรียนจึงก้าวไกลได้น่าชม ได้อิ่มท้องน่าทึ่งไปหนึ่งมื้อกินแหนมเนืองเลื่องชื่อชะสาสม เด็กและครูน่ารักอยากชื่นชม น่านิยมแนวทางพัฒนา ได้เวลาอำลาเกรงจะบ่ายฝากเชิญชวนท่านทั้งหลายในวันหน้า ไปท่องเที่ยวเมืองกาญจน์ผ่านสักครา ให้แวะมาตลุงเหนือเพื่อแวะชม ขอตอบแทนอาหารท่านหนึ่งมื้ออย่าได้ถือเกรงใจให้เหมาะสม ผูกไมตรีมีสัมพันธ์อันรื่นรมย์ ชวนมาชมตลุงเหนือเมื่อต้องการ แล้วมุ่งหน้าคลาไคลต้องไปต่อไม่รีรอเร็วไวอีกหลายบ้าน ที่สร้างคอมวิทยาจะรอนาน คนขับรถรู้งานสันดานเดิม ที่เมืองเพ็ญอำเภอเพ็ญได้เห็นอยู่ได้รับรู้ความเจริญเดินหน้าเพิ่ม เคยกันดารดูดีมีเพิ่มเติม เคยแรกเริ่มมาเป็นครูอยู่ที่เพ็ญ ผ่านเมืองเพ็ญคิดถึงเพ็ญที่เป็นสาว ก็ผิวขาวผ่องใสพอได้เห็น มาถึงนี่ห่างหายให้ห่วงเพ็ญ ต้องว่างเว้นวรรคว่างห่างยุพิน ถึงสร้างคอมเคยดังสร้างคนเก่ง คือนักเลงประชาธิปไตยให้ไทยถิ่น ท่านสมคิดศรีสังคมนิยมยิน เป็นส.ส.เพื่อแดนดินด้วยความดี ชื่อสร้างคอมคือบ่อน้ำตามความหมายสร้างคือบ่อน้ำใช้ในถิ่นที่ ข้างต้นคอมเครื่องหมายให้รู้ดี คือคำนี้สร้างคอมยอมเรียกตาม แต่ก่อนนี้ความหมายยิ่งไกลห่างคือที่สร้างต่างลัทธิที่เกรงขาม หาว่าสร้างคอมมิวนิสต์ผิดจากความ เดินรอยตามเหมาเจ๋อตุงยุ่งทั้งไทย เข้าสร้างคอมวิทยาน่านับถือเสียงปรบมือต้อนรับนับไม่ไหว พอสิ้นเสียงตามสายลงทันใด นักเรียนพร้อมใจกันปรบมือ ส้มปลาโดของดีที่รับรู้ไม่ได้ดูของดีที่เลื่องชื่อ ส่งไกรสรสีอ่อนร้อนฝีมือ ให้กลับมาสร้างชื่อที่สร้างคอม โบกมือลาสร้างคอมพร้อมคณะคารวะลาก่อนด้วยอ่อนน้อม มุ่งอุบลฯบ่ายหน้าลาสร้างคอม ที่เขื่องในเขาพร้อมต้อนรับเรา รถแล่นผ่านมากมายหลายจังหวัดจะเลาะลัดตัดทางก็ยังเขลา ทุกที่ปั๊มมีเซเว่นฯต้องเห็นเรา ครูหนุ่มสาวแวะชมกันสมใจ กว่าจะถึงเขื่องในใกล้ห้าทุ่มคนที่รอเขาก็กลุ้มทำใจได้ อาหารค่ำจำเป็นเย็นเหลือใจ จัดเตรียมไว้มากมายเสียดายจัง บ้านครูแจ๋วจัดไว้มากมายนัก ทั้งลาบผักต้มยำเหมือนตามสั่ง จัดเต็มโต๊ะเตรียมเพิ่มเติมพลัง เที่ยงคืนจึงหยุดยั้งแยกกันนอ ตื่นแต่เช้าชวนกันเดินผันผายทั้งหญิงชายตื่นไวได้ไปก่อน เรือโบราณขุดค้นบนสันดอน แม่น้ำชีที่ซ่อนเรือโบราณ คิดถึงความเป็นครูดูอ้างว้าง เป็นเรือจ้างเรือแจวแล้วหรือนั่น เรือลำใหญ่ทิ้งไว้ทำไมกัน นึกถึงวันถูกทิ้งยิ่งกว่าเรือ แม่น้ำชีชี้เช่นเห็นชีวิตคือลิขิตค่าไว้ใช้จนเบื่อ คงวางแจวหนีหายแหนงหน่ายเรือ ก็ยังเหลือซากไว้ให้ได้ชม บ้านโนนจานหนองแสงแหล่งที่หมาย ผ่านเห็นฝูงวัวควายใจสุขสม ปักดำนาแปลงใหม่ได้แอบชม ท้องทุ่งนาน่าภิรมย์ด้วยพิรุณ นั่นต้นจานมิใช่จานใช้ทานข้าวมีดอกบานหน้าหนาวเราเคยคุ้น ดอกสีแสดสดใสละมัยละมุน วันนี้มาขาดทุนมิได้ดู ถ้าแม้นมาหน้าหนาวกับสาวสวยคนชวนช่วยชี้ชมสมดอกหรู โน่นก็ดอกนี่ก็ดอกบอกพธู คลอเคียงข้างยอดชู้ดูทุ่งนา ถึงโรงเรียนร่มรื่นน่าตื่นเต้นมีต้นไม้ร่มเย็นเช่นแนวป่า เป็นอาคารสามชั้นตระการตา พวกฝรั่งให้มาจึงได้มี ลูกศิษย์ดีได้ฝรั่งพวกต่างชาติ มีหัวใจใสสะอาดสมศักดิ์ศรี มูลนิธิมีน้ำใจสร้างให้ฟรี แค่ศิษย์ดีเพียงหนึ่งจึงเติบโต ครูรุ่งเรืองแสงคำนำมาส่งเจตจำนงจากกาญจน์อันไกลโข ได้คืนถิ่นเขื่องในไม่ไฮโซฯ ลูกในท้องจะได้โตที่เขื่องใน ก่อนกราบลาคลาไคลได้ซื้อเห็ดดำเหมือนถ่านรสเด็ดเขาบอกใบ้ บ้างเรียกเห็ดตับเต่าพอเข้าใจ คนสูงวัยนำมาขายจึงซื้อมา แล้วเลี้ยวลัดตัดทุ่งมุ่งกลับบ้าน ลาโนนจานเขื่องในไปก่อนหนา มิตรภาพประทับใจไม่อยากลา ยังติดตาตรึงใจในไมตรี แล้วตั้งใจหมายมุ่งตลุงเหนือทางยังเหลืออีกไกลให้เร็วรี่ แต่รถแย่บอกไปก็ไม่ดี บอกว่ารถแรงไม่มีเหยียบไม่ไป ให้พี่เยาว์แหล่งใต้ไม่ได้ผลกลับขึ้นมานั่งบ่นเป็นการใหญ่ อุตส่าห์ส่งภาษาใต้ให้ด้วยใจ ตอบที่พี่มาได้ไงรถไม่แรง ถึงโคราชใกล้ค่ำเพราะจำได้ท่านรองฯพาซื้อไหใบแข็งแกร่ง โรงเรียนซื้อสองคู่ดูไม่แพง ใช้ประดับตกแต่งด้วยไหดี ได้รางวัลส่งไหขายเมืองนอก ผู้จัดการท่านบอกมาถ้วนถี่ ก่อนอำลาท่านให้ไหมาฟรี ผู้จัดการใจดีขอขอบคุณ ขึ้นรถราเร็วไวรีบไปต่อร้านเจ้าสัวเขารอเราอุดหนุน ซื้อของฝากจากใจไม่ขาดทุน ช่วยเจือจุนจับจ่ายไปหลายตังค์ สระบุรีที่ผ่านช่างนานช้าเข้าพระลานลืมตาน่าผิดหวัง ขับรถเข้าโรงปูนจึงจังงัง งงอีกครั้งคนขับเหมือนหลับใน จอดที่ไหนคุยนักว่าผักผ่อน ต้องรีบนอนขับรถจะสดใส จากวิเศษฯเข้าสุพรรณฯแยกนั่นไง พวกดันขับตรงไปโพธิ์พระยา ต้องมานั่งกำกับคนขับรถบอกเส้นทางตามกฎแถมแอบด่า ไม่รู้ทางยังจะขับรับราคา ไม่สมค่าน่าจะขับรถลูกรัง ถึงอู่ทองแยกลงตรงเซเว่นฯ นาฬิกาชัดเจนไม่ได้ตั้ง ดูข้อมือห้าทุ่มครึ่งกลับถึงรัง ได้แต่หวังว่าไม่หลงลงโรงเรียน สี่หมื่นห้าค่ารถไม่มดเท็จคิดเบ็ดเสร็จครั้งหน้าจะขอเปลี่ยน คันนี้สาปส่งไปไม่มาเวียน เพราะคุณครูทั้งโรงเรียนเขาหลาบจำ กลับคืนสู่บ้านทุ่งตลุงเหนือ มาเป็นเรือลำเก่าเอาคนข้าม ตลุงเหนือต้องเหนือกว่าน่าจดจำ เราจะทำเพื่อตลุงให้รุ่งเรือง ...จบบริบูรณ์... |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 01 ต.ค. 2555, 11.01 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...