 คู่บุญ |
|
| เล็ก โยธา |
|
เฮ้ย.....คู่บุญของเอ็งมาแล้ว โน่นไง? " เฮีย ....อยากกินปลาทอด อร่อยมาก อยากกิน อยากกิน ซื้อให้หน่อย " ภาพของหญิงวัยกลางคน ผมกระเซิงและปั้นเป็นก้อนอยู่บนหัว ใส่เสื้อคอกระเช้า ผ้าถุงขาด ๆราวกับว่าไม่เคยซักมาแรมปี แกจะร้องขอให้คนซื้อปลาทอดให้แกกินอยู่เสมอ ๆ แต่ดูจะไม่มีใครสนใจในคำพูดแกนัก ผมจะสั่งปลาทอด ให้แกกิน แกจะกินแต่ปลาทอดอย่างเดียว เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ผมมีโอกาสมากินข้าวแกงร้านอร่อยในตลาดชะอำยามเช้า ผมทำอย่างนี้เป็นประจำ บางทีก็ให้เงินเป็นร้อย ให้แกเก็บไว้ซื้อปลาทอดกิน ในวันที่ผมไม่ได้มาตลาด เพราะดูทุกคนในตลาดจะพารังเกียจแก อีกอย่างปลาทอดตัวนึงก็เกือบร้อยกว่าบาท คงหาคนซื้อให้แกยาก ภาพที่ผมเห็นแกกินปลาทอดอย่างอร่อย มันทำให้ผมมีความสุขลึกๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง " คุณ ๆ อย่าหาว่าชั้นยุ่งเลยนะ ยายเสริมบ้า ๆบอๆที่ฉันเห็นคุณให้เงินทุกเช้าน่ะ บ้านแกอยู่ท้ายตลาดนี่แหละ บ้านหลังโตประตูสีฟ้านั่นแหละ แกไม่ค่อยจะเต็ม เที่ยวขอเงินเขาไปทั่ว พี่น้องก็ระอา ที่แกเที่ยวขอเงินคนนั้นคนนี้ ในตลาดไม่มีใครให้แกหรอก นับตั้งแต่นั้นมา ทุกครั้งที่ผมเข้าตลาด ก็จะคอยระวังและเดินหนีเส้นทางที่เดินประจำ ไม่อยากเจอแก บางครั้งก็พยายามเตรียมเศษเงินเพื่อที่จะให้ทานแกพอเป็นพิธี วันไหนไม่มีเศษเงินก็จะพยายามซื้อของให้มีเศษเงินจนได้ เก็บไว้เผื่อบังเอิญเจอแก รู้สึกเสียดายเงินนับร้อยที่เคยให้แก ร้านข้าวแกงร้านอร่อยที่เคยกินประจำก็ไม่ไปกิน กลัวเจอแก ใจก็คิดว่า ถ้าให้เงินแค่ 5 บาท แกจะว่าอย่างไร และถ้าแกร้องขออยากกินปลา แล้วไม่สั่งให้ คนรอบข้างที่เคยเห็นว่าซื้อให้อยู่ประจำ ๆ เขาจะว่าจะว่าอย่างไร มันทำให้ทุกครั้งที่ผมเข้าตลาดจะคอยระแวงไม่มีความสุขเสมอ ๆ จนบางครั้ง ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ก็ไม่ไปตลาดชะอำอีกเลย " กลับไปอยู่กรุงเทพหรือพี่ หายหน้าหายตาไปตั้งนาน ยายเสริมคนที่พี่เลี้ยงข้าว ๆบ่อย ๆน่ะ เขาตายแล้วนะ โดนรถชนเมื่อเดือนที่แล้ว ก่อนตายเห็นแก่ป้วนเปี้ยนอยู่แถวร้านข้าวแกงทั้งวัน ไม่ไปไหน? " ภาพของยายเสริมนั่งกินปลาอย่างอร่อย แวบเข้ามาในความคิด ตอนนี้ ผมรู้แล้วล่ะ ว่าที่เขาเรียกว่าบาปกับบุญ มันคืออะไร ?และมันแตกต่างกันอย่างไร? ตั้งแต่นั้นมา ทุกครั้งที่ผมมีโอกาสได้ไปกินข้าวแกงร้านอร่อยที่ตลาดชะอำ ก่อนกลับผมจะซื้อปลาทอด ใส่บาตรพระที่รอยืนบิณฑบาต อยู่เป็นประจำ บางครั้ง..........กับบางสิ่งบางอย่างในชีวิต เหตุผลไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นเลย |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 22 ก.ย. 2554, 07.41 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...