คนดี
​โดย. พลอยพนม

​เมื่อรู้ข่าวว่าบัดนี้ เฮียเล้ง ผู้​ซึ่งพลาดตำแหน่งรองนายกเทศมตรีฝ่ายโยธาสมัย​ที่สอง ประมูลกิจการโรงฆ่าสัตว์เทศบาล​ได้แล้ว​ ต๋อง มาเลย​์ ก็รู้สึกใจชื้นขึ้น​มาทันที ​เพราะอย่างน้อยเวลาแกเสียพนันบอล แกก็คง​จะควักกระเป๋าจ่ายให้​เขา​ได้ไม่ยาก ​และ​เมื่อชนะก็คง​จะไม่รีบร้อน​เอาเงินจาก​เขาเหมือน​เมื่อก่อน

คืนนี้ปีศาจแดงแมนยู​จะโคจร​ไปเยือนทีมหมูสนาม...​ ต๋อง มาเลย​์ คิดถึง เฮียเล้ง แล้ว​​เขาก็นั่งยิ้มกริ่มอยู่​ในใจ

สมัยทำงานการเมืองเฮียเล้งมัก​จะไม่มีเวลาให้​กับงาน​ส่วนตัวสักเท่าไหร่ แกจึงวางมือ​และผลักภาระให้เมีย​ไป​ทั้งหมด กระทั่งไม่นานตัวแกก็ตกอยู่​ในสภาพชักหน้าไม่ถึง เงินเดือนตำแหน่งรองนายกเทศมนตรีเดือนละสองหมื่นเศษ ๆ​ เพียงอย่างเดียว ไม่อาจพอ​แม้​แต่ค่าน้ำมันรถมอเตอร์ไซค์​และค่าน้ำชากาแฟ​ที่​ต้องควักจ่ายอยู่​แทบทุกเช้า​ จากเดิม​ที่เคยแทงพนันฟุตบอล​กับโพยของ​เขาสนุก​ไปวัน ๆ​ เพียงครั้งละร้อยครึ่งร้อย ก็กลาย​เป็นครั้งละสี่ซ้าห้าพัน กระทั่งเลือดเข้าตาเข้าจริง ๆ​ ก็ขยับขึ้น​​ไปถึงหมื่นก็มี

​ซึ่งนั่นอาจ​เป็นช่วง​ที่บัดซบ​ที่สุดในชีวิต ​ที่ทำให้แก​ต้องจมปลักอยู่​​กับการพนันฟุตบอลอย่างโงหัวไม่ขึ้น​ เพียงแค่หวังชนะ ​จะ​ได้มีเงินใส่กระเป๋าไว้แก้ปัญหาสารพัด​ที่มัก​จะเกิดขึ้น​เฉพาะหน้า ​โดยไม่​ต้องรบกวนเมียของแกให้​เป็น​ที่รำคาญหัวใจ
​แต่การพนันไม่ว่า ไพ่ ถั่วโป หรือหวยสองตัว-สามตัวก็ไม่อาจคาดหวังอะไร​​ได้ ​เพราะ​เมื่อถึงคราวซวยทุกอย่างก็มัก​จะกลับตาลปัตร ไม่เว้น​แม้กระทั่งการพนันฟุตบอล​ซึ่ง​กำลัง​เป็น​ที่นิยมกันอยู่​ในขณะนี้ ก็มัก​จะฉีกกระเป๋าเซียนให้ย่อยยับอยู่​เสมอ
เหมือนอย่างเฮียเล้ง​ที่​ต้องกลาย​เป็นคนกระเป๋าแห้ง ​และตก​เป็นหนี้ติดค้างค่าพนันแก่​เขาเสีย​ส่วนมาก แถมติดค้างครั้งละนาน ๆ​ ชนิดของเก่าก็ไม่จ่าย ​แต่ของใหม่กลับเพิ่มเข้า​ไปทุกวัน ๆ​ ​โดย​ที่​เขาก็มัก​จะไม่กล้าทวง ​เพราะ​ใคร ๆ​ ต่างก็พูดกันว่า

เฮียเล้ง​เป็นคนดี!!

แน่ล่ะ การติดตามทวงหนี้คนดีทำ​ได้ง่าย ๆ​ เสีย​ที่ไหน


เฮียเล้ง หรือ นายสุรพงษ์ แซ่จีนกุล ​ได้ถูกชักนำเข้าสู่วงการการเมืองท้องถิ่นครั้งแรกก็​เพราะ​ความ​เป็น "คนดี" ของ​เขานี่เอง ​ที่หัวหน้าทีมผู้สมัครในครั้งนั้น​​ได้อาศัย​เป็นจุดขาย กระทั่งประสบชัยชนะในการเลือกตั้งเหนือคู่แข่งแบบเหมาเข่ง ตำแหน่งรองนายกเทศมนตรีฝ่ายโยธาจึงถูกตกรางวัลมาให้​เขาตามสัญญา ​เพราะเชื่อว่าผ้ายันต์​ที่ลงอักขระ "คนดี" ของ​เขามี​ส่วนช่วยอยู่​มาก

นายสุรพงษ์ แซ่จีนกุล รองนายกเทศมนตรีหนุ่ม วัย ๓๑ ปี หน้าตี๋ ๆ​ ร่างสันทัด ผิวขาว สวมชุดกากีเดินเข้าเดินออกสำนักงานเทศบาลเท่อย่าบอก​ใคร ​เมื่อออกตรวจงานก็มีรถกระบะประจำตำแหน่งให้นั่งอย่างโก้หรู

คน​ส่วนใหญ่​ที่ชื่นชอบ​เขาก็พลอยยินดี​และพูดกันว่า ‘คนดี ก็ควร​ได้รับสิ่งดี ๆ​’ อย่างน้อย​เมื่อนั่งอยู่​ในตำแหน่งนี้ครบสี่ปี ​เขาก็คง​จะไม่ถึง​กับขาดทุน...​ ​เพราะ​แต่ละปี งานรับเหมาหรือโปรเจ็คต์ต่าง ๆ​ ​ที่​ต้องผ่านการเห็นชอบจากฝ่ายโยธามีมูลค่ามหาศาล ​ใครก็ตาม​ที่​ได้ตำแหน่งนี้​ไปครอง ก็​จะถอนทุน​ได้สำเร็จในเวลาอันรวดเร็ว

สำมะหาอะไร​​กับ​ที่แจกจ่าย​ไปหัวละ ๒๐๐--๓๐๐ หรือบางรายอาจถึงพันหรือสองพัน ​เมื่อตอนหาเสียง ​เพราะมันจิ๊บจ๊อยเหลือเกินสำหรับผู้​ที่มีโอกาสเข้ามากำ​กับดูแลกิจการของเทศบาลในแผนกนี้ ​ซึ่งนอกจาก​จะถอนทุนคืนในระยะเวลาอันรวดเร็ว​ได้แล้ว​ กว่า​จะหมดวาระก็ยังมีโอกาสฟันกำไรงาม ๆ​ กระทั่งท่วมทุน​ไปเลย​ก็มี

ถนนแอสฟัลท์​ความยาว ๔-๕ กิโลเมตร สักสายสองสาย สนามกีฬา หอประชุมของ​แต่ละชุมชนในเขตรับผิดชอบของเทศบาลสักสามสี่หลัง บ่อบำบัดน้ำเสีย กระทั่งงานขุดลอกคูน้ำสองข้างถนนภายในตลาด หรือการก่อสร้างเตาเผาขยะชนิดป้องกัน​และควบคุมมลพิษอะไร​ต่าง ๆ​ เหล่านี้ ล้วนส่งผลตอบแทนค่าน้ำหมึกเซ็นอนุมัติ หรือเซ็นรับรองการตรวจรับงานอย่าง​เป็นกอบ​เป็นกำให้​กับผู้​ที่กำ​กับดูแลในเรื่อง​นี้กัน​ทั้งนั้น​

หาก​แต่ท่านรองฯ สุรพงษ์ แซ่จีนกุล หรือ นายเล้ง แซ่จีน ผู้มีโอกาสยืนอยู่​ในตำแหน่งนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างกลับไม่เช่นนั้น​ ​เพราะคุณ​ความดี​ที่​เขาพกติดตัวมันค้ำคอ​เขาไว้ ร้อยชักสามหรือร้อยชักสี่-ชักห้า แดงเดียว​เขาไม่อาจหมกเม็ดเข้ากระเป๋า หรือ​แม้​แต่เหล้ายาปลาปิ้งของผู้รับเหมา ​ถ้าไม่จำ​เป็นหรือไม่จนตรอกจริง ๆ​ นายเล้ง แซ่จีน ก็มัก​จะหาทางหลบเลี่ยง​ไปเสียเสมอ ทำให้ผู้รับเหมาหลายรายพากันแปลกใจจนแทบไม่เชื่อสายตา​และ​ความรู้สึกของตนเอง ​เพราะเกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นคน "ง่าว " แบบนี้สักคน

หรือ​แม้​แต่เจ๊อ้วน ผู้ครองตำแหน่งคุณนายรองนายกฯของ​เขา ก็ยังอด​ที่​จะแปลกใจ​กับเรื่อง​นี้ไม่​ได้เหมือนกัน

"ทุกวันนี้ ฉันสับซี้โครงหมูจนมือเคล็ด ​แต่เงินทองกลับร่อยหรอไม่เหลือติดลิ้นชักเหมือนก่อน ​เพราะวันละสี่ซ้าห้าร้อย หรือพันครึ่งพัน เฮียเล้ง​เป็น​ต้องไถ​ไปจากฉันเสมอ...​ ฉันสงสัยจริง ๆ​ ว่าแก​กำลังทำอะไร​ขอแกอยู่​"

เจ๊อ้วน มักส่าย​พร้อม​กับบ่นให้คนใกล้ชิดฟังอยู่​บ่อย ๆ​ เกี่ยว​กับราย​ได้ของสามี​ซึ่งไม่พอค่าเหล้า ค่าน้ำชา แถมภาษีสังคม​ทั้งซองขาว ซองแดง เพิ่ม​เป็นเงาตามตัว กระทั่งท่านรองนายกฯ​ต้องหันมาพึ่งเงินในลิ้นชักเขียงหมูของหล่อนอยู่​ประจำ

​ซึ่ง​แต่ละซอง​จะใส่น้อย ๆ​ เหมือน​เมื่อก่อนก็ไม่​ได้...​

"​เป็นนักการเมือง​จะทำอะไร​​ต้องคิดถึงอนาคต" คำเตือนของนายกเทศมนตรี ลูกพี่ของ​เขา ดังก้องอยู่​ข้างหู

ท่านรองฯสุรพงษ์จึงจำ​ต้องกัดฟันใส่ซอง​ไปตามธรรมเนียม ​ซึ่งอย่างน้อย...​‘​แต่งห้า บวชสาม ศพสอง’แถมบางครั้ง​เมื่อเหยียบย่าง​ไปถึงบริเวณงาน ก็มัก​จะโดนพวกขี้เมา​ที่เดินเหยียบแม่เท้ากันอยู่​ใน​ที่นั้น​คอยรีดไถอีกทอดหนึ่ง​

"โอ นายหัวนั่นเอง นึกว่า​ใคร สวัสดีครับ​...​ เชิญครับ​ เชิญ​ที่โต๊ะผม"

ขี้เมาพวกนี้​เมื่อหัน​ไปเห็นนักการเมืองผู้ทรงเกียรติโผล่หน้า​ไป ก็มัก​จะแย่งกันยกมือไหว้เชื้อเชิญอย่างนอบน้อม ​เพื่อการบรรลุเป้าหมายของ​ความเมา

​ถ้า​เป็นงาน​แต่งหรืองานเลี้ยงฉลองต่าง ๆ​ ยังพอทำเนา ​เพราะเจ้าภาพ​จะจัดข้าวปลาอาหารรวม​ทั้งเหล้า​และเครื่องดื่มไว้รับรองแขกบนโต๊ะจีนเสร็จสรรพแล้ว​ ​แต่​ถ้า​เป็นงานศพหรืองานบุญ​ที่เจ้าภาพไม่เลี้ยงเหล้า ภาระอันหนักหนาสาหัสนั้น​ก็มัก​จะหล่นใส่บ่าพวกนักการเมืองอย่างช่วยไม่​ได้ พวก​เขา​จะแกล้งทำเมิน ทำ​เป็นมองไม่เห็น หรือ​เอาหูทวนลมทำ​เป็นไม่​ได้ยินก็ไม่​ได้ ​เพราะประเดี๋ยวขี้เมาพวกนั้น​เกิด’ของขึ้น​’ขึ้น​มา ​ความลับบางอย่างในคืนหมาหอนอาจถูกแฉขึ้น​กลางประชุมชน ก็ไม่แคล้ว​ต้องแทรกแผ่นดินหนีอายกันเท่านั้น​

ใน​ระหว่างดำรงตำแหน่งทางการเมืองอันทรงเกียรติ ท่านรองนายกฯสุรพงษ์ หรือ เฮียเล้ง ของ ต๋อง มาเลย​์ ก็​ต้องตก​เป็นเบี้ยล่างของคนพวกนี้เช่นกัน ​เมื่อย่างเท้าออกจากบ้าน​ไปในทางทิศใดก็มัก​จะหนีไม่พ้นฝ่ามือแบน ๆ​ ​ที่ยื่นมาหา ​เขาจึงจำ​ต้องควักกระเป๋า ควักแล้ว​ควักอีก ควักเสียจนกระทั่งลาม​ไปถึงลิ้นชักเขียงหมูของเมีย ​เพราะไม่​ต้องการให้เสียคะแนนนิยมเหมือนดังว่า...​

​ทว่าหนัก ๆ​ เข้า ผู้​เป็นเมียก็เลือดขึ้น​หน้า​เป็นเหมือนกัน!

"อั๊วว่า ลื้อถอดหัวโขนบ้าบอนั่นโยนทิ้ง แล้ว​กลับมาช่วยอั๊วขายหมูเหมือนเดิมดีกว่าน่อ-อาเฮีย"

"เฮ่ย- -พูด​เป็นบ้า​ไป​ได้ ลื้อก้อ"

​ได้ยินคำแสลงหู อาเฮียชักสีหน้าไม่ดี กลิ่นน้ำชา​ที่หอมกรุ่นอยู่​บนโต๊ะ ก็ชัก​จะไม่โชยแตะจมูกเหมือนทุกวัน จนใน​ที่สุด​เขาก็ลุกคว้าง​ไปคว้าถุงน่องรองเท้ามาสวม เสร็จแล้ว​ตรง​ไป​ที่มอเตอร์ไซค์คู่ชีพ​ซึ่งจอดอยู่​หน้าบ้าน ควบปร๋อ​ไปหาพรรคพวก​ที่ร้านน้ำชาปากซอย

ร้านน้ำชาโกเคว แหล่งชุมนุมคอการเมือง​ที่ตั้งอยู่​ข้างปากซอยบ้านท่านรองนายกฯสุรพงษ์ ไม่ต่างรัฐสภาภาคประชาชน การอภิปรายโต้ตอบข้ามถ้วยน้ำชาตั้งแต่ประเด็นเล็ก ๆ​ สัพเพเหระ กระทั่งเรื่อง​สำคัญ ๆ​ ของบ้านเมือง มัก​เป็น​ไปอย่างดุเด็ดเผ็ดร้อนแทบทุกวัน

นั่นโกจิ้น นั่นแป๊ะเส็ง นั่นโกไข่ ​และนั่นก็เฮียฮก ​ส่วนอีกโต๊ะก็พวกนักเลงไก่ชน ล้วนขาประจำคุ้นหน้าคุ้นตากัน​ทั้งนั้น​

​ที่สำคัญ​แต่ละคน​ที่​กำลังนั่งถกกันอยู่​ตอนนี้ ล้วนหัวหมอขั้นเซียนแทบ​ทั้งสิ้น ขนาดทนาย​ความบางคน​ที่ขึ้น​ชื่อเรื่อง​หัวหมอ บางครั้ง​เมื่อพลัดหลงมาเข้าร้านน้ำชาโกเคว ก็ยัง​ต้องอาย ยอมยกธงขาวลากสังขารล่าถอย​ไปอย่างง่ายดายก็มี ​ซึ่ง​ส่วนมากพวกหัวหมอเหล่านี้ ก็ล้วนหัวคะแนน​และคนสนิทของท่านรองนายกฯสุรพงษ์แทบ​ทั้งนั้น​ ​จะมีคนนอกก็​แต่ไอ้จวบคนเดียว ไอ้หมอนั่นพอถึงเทศกาลกินน้ำพริกจีน มัน​จะแบมือรับเละ ​ส่วนเรื่อง​​จะกาบัตรลงคะแนนให้​ใครหรือไม่ มันเลือก​เอาตามพอใจของมัน ท่านรองนายฯ​และสมัครพรรคพวกภายในร้านน้ำชาแห่งนี้รู้กันดี เรื่อง​แบบนี้ไม่อาจลอดหูลอดตาพวก​เขา​ไป​ได้ ​แต่ท่านรองนายกฯผู้นี้ก็มิ​ได้มีใจผูกพยาบาท​ ก่อนออกจากร้านน้ำชา​เพื่อเลย​​ไปยังสำนักงานเทศบาลในวันนั้น​ ​เขาก็ยังควักเงินจ่ายค่าน้ำชาให้ไอ้จวบด้วยซ้ำ

‘ช่างมัน เผื่อวันหน้ามันเปลี่ยนใจ’


กาลเวลาล่วง​ไปอย่างรวดเร็วยิ่งกว่านิทาน เหลืออีกสามสี่เดือนคณะผู้บริหารงานเทศบาลชุดนี้ก็​จะหมดวาระลง หาก​แต่การฟอร์มทีมสำหรับการเลือกตั้งครั้งต่อ​ไป พวก​เขาก็​ได้ฟอร์มกันมาคร่าว ๆ​ บ้างแล้ว​ ​ใครรับผิดชอบฐานเสียงหน่วยไหน ​ใครมีทุนร่วมลงขันเท่าไหร่ ​ได้ผ่านการวางแผน​และปรึกษาหารือกันพอสมควร

"เ​ที่ยวนี้แพ้ไม่​ได้"

ท่านรองนายกฯสุรพงษ์ออกปากคาดคั้น​กับหัวคะแนนอย่างมั่นอกมั่นใจ

กระทั่งถึงวัน​ที่สภาฯหมดวาระเข้าจริง ๆ​ การประกาศรับสมัครสมาชิกสภาฯตลอดจนทีมงานบริหารชุดใหม่ ​พร้อม​ทั้ง วัน เวลา ​และขั้นตอนต่าง ๆ​ ก็​ได้ถูกกำหนดขึ้น​ ​ซึ่งทุกอย่างก็​เป็น​ไปตามระเบียบ​และกระบวนการของมันอย่างถูก​ต้อง ในหมู่ผู้คน​ที่ฝักใฝ่การเมืองก็มีการฟอร์มทีมลงสมัครรับเลือกตั้งกันถ้วนหน้า ​ใครจับมือ​กับ​ใคร ​ใครอยู่​กลุ่มไหน-ทีมไหน หรือ​ใครอาสา​เป็นนายทุนให้​ใคร ​เป็น​ที่รู้กันในเวลาอันรวดเร็ว ​พร้อม​กับ

การพนันขันต่อทีมไหนแพ้-ชนะก็ติดตามมาอย่างคึกคัก

​ที่สำคัญ​และไม่อาจมองข้าม ก็เห็น​จะหนีไม่พ้นพวกหัวคะแนน ​ซึ่งต่างก็นอนเลียปากแผล็บ ๆ​ อย่างสบายใจเฉิบ...​

"เทศกาลกินน้ำพริกจีนมาถึงแล้ว​โว้ย! ฮา ฮา"

​ใครดี​ใครอยู่​ ​คือ ​ความ​เป็น​ไปในกระบวนการหาเสียง​ที่ปรากฏอยู่​จริงทั่วทุกภูมิภาค ​และมันก็​กำลัง​จะเกิดปรากฏการณ์ดังกล่าวนี้ขึ้น​​ที่นี่อีกครั้ง...​ ด้วย​ความคึกคัก​เป็นอย่างยิ่ง

แน่นอน ! ผู้สมัคร​ที่เคยผ่านประสบการณ์​และ​เป็นผู้​ที่ประพฤติตัวเสมอต้นเสมอปลาย ย่อม​ได้เปรียบผู้สมัครหน้าใหม่​และหน้าเก่า​ที่ไร้​ความโดดเด่นอยู่​บ้าง...​ หาก​แต่นั่นก็มิ​ได้หมาย​ความว่า ข้อกำหนดดังกล่าว​จะ​เป็นตัวตัดสินแพ้-ชนะ​ไปเสียทีเดียว ​เพราะ​เมื่อถึงเวลาเข้าจริง ๆ​ ตัวแปรสำคัญก็ยัง​จะมีอยู่​มาก

พวกนักการเมืองระดับเหนือขึ้น​​ไปก็มี​ส่วนไม่น้อย ​ทั้ง ส.จ. ​และ ส.ส. ​ซึ่ง​ต้องการขยายฐานอำนาจของตนให้แผ่กว้างออก​ไปก็มี​ส่วนผลักดันอยู่​มาก ​โดยเฉพาะในบางท้อง​ที่ คนพวกนี้ก็ถึง​กับกำหนดชะตากรรมของผู้สมัครรับเลือกตั้งในระดับล่างรองจากพวก​เขา​ได้เลย​ทีเดียว...​

อิทธิพลของนักการเมืองระดับชาติหรือระดับจังหวัด​เป็น​ที่น่าเกรงขาม ​และน่าขยะแขยง ​ถ้าหาก​เขา​จะยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้องจริง ๆ​ ​ความรุนแรงชนิดบาดเจ็บล้มตาย​โดย​ที่เจ้าหน้า​ที่บ้านเมืองไม่อาจสาวมือ​ใครดม​ได้ ก็มัก​จะปรากฏให้เห็นกันบ่อย ๆ​

​แต่ถึงอย่างไร ตัวแปร​ที่สำคัญ​เป็นอันดับหนึ่ง​ก็ไม่แคล้วกระสุนกระดาษ
คืนหมาหอน​เป็นคืน​ที่โหดร้าย​และน่ากลัว​ที่สุดสำหรับนักการเมืองผู้ขาดเม็ดกระสุน
ในการณ์นี้ ​แม้อดีตรองนายกฯสุรพงษ์ หรือ เฮียเล้ง ของ ต๋อง มาเลย​์ ​จะ​เป็นผู้กว้างขวาง ​และรู้จักคบหา​ทั้ง​กับนักการเมืองหน่วยเหนือ​และผู้คนทั่ว​ไปมากมาย​ อีก​ทั้ง​เขาเองก็ยังทำตัวเสมอต้นเสมอปลาย งานหลวงไม่ขาด งานราษฎร์ไม่เสีย เหล้ายาปลาปิ้ง​ใครขอมาก็จัดให้ไม่ติดขัด ​ซึ่งเชื่อ​ได้ว่า เพียงแค่​เขาหยอดน้ำเลี้ยงยิงกระสุนสำทับเข้า​ไปสักเล็กน้อย ตำแหน่งรองนายกเทศมนตรีฝ่ายโยธารอบ​ที่สองก็เห็น​จะหนีไม่พ้นมือ​เขา

หาก​แต่​เมื่อเทศกาลกินน้ำพริกจีนเ​ที่ยวนี้ล่วงผ่าน​ไปหลายวันเข้า รอยยิ้มบนใบหน้าของอดีตท่านรองนายกฯสุรพงษ์ก็ชัก​จะเหือดหาย หน้าตาหมองคล้ำไม่สดชื่นเหมือนเก่า แถมบางวันก็ออก​จะเบลอ ๆ​ เหมือนเจอบอลต้ม ​แม้กระทั่งยามนอนก็แทบยกเท้าก่ายหน้าผากคืนละหลายครั้ง ​เพราะเจ๊อ้วนเมียของ​เขา ดัน​เอาใบทะเบียนสมรสมาวางขู่ไว้บนหัวเตียง

"ลื้อ​เป็นรองนายกฝ่ายโยธามาสามสี่ปี อั๊วหมด​ไป​เป็นล้าน-อ่ะ บาท​เดียวลื้อก็ไม่รู้จักแหลกเหมือนคนอื่น แล้ว​อั๊ว​จะ​เอาเงิน​ที่ไหนมาอุดหนุนลื้อนักวะ- อาเฮีย ลูกคนโตก็​จะเข้ามาหาวิดทายาลัยเลี้ยว ลื้อไม่เคยช่วยซักกะบาท​- - อั๊ว​ทั้งน้าน โฮ...​"

อาเจ๊ปล่อยโฮออกมาลั่นห้องนอนด้วย​ความอัดอั้นตันใจ ​เพราะหล่อนรู้ว่า สามีของหล่อน"เป็งคงลี" ​และลีเกิงกว่า​จะเข้า​ไปสุงสิง​กับวงการนักการเมือง สู้ปล่อยให้อาเฮีย​ไปนั่งโม้ตามร้านน้ำชา หรือไม่ก็ปล่อยให้แทงบอลของเจ้าต๋อง สนุก​ไปวัน ๆ​ ยัง​จะดีเสียกว่า ​ได้บ้างเสียบ้างก็คง​จะไม่ฉิบหายเหมือน​กับ​ที่​เป็นข่าว...​ ​เพราะเฮียเล้งไม่มีนิสัยขี้โลภ ​แต่​ถ้าขืนปล่อยให้เฮียเล่นการเมืองต่อ​ไป--นั่นสิไม่แน่ เผลอ ๆ​ ครอบครัวของหล่อนอาจถึงกาลวิบัติฉิบหายเข้าสักวันก็​ได้

ไม่มี​ใครรู้ คืนนั้น​สองผัวเมียคู่นี้กินน้ำสาบานแช่ใบทะเบียนสมรสกันว่าอย่างไร ​แต่หลังจากการเลือกตั้งครั้งนั้น​ผ่านพ้น​ไป ก็มีคนเห็น เฮียเล้ง เดินบ่นหัวเสียอยู่​หลายวัน ​เพราะผลการเลือกตั้งรอบนั้น​ปรากฏออกมาว่า ทีมงานผู้บริหารของ​เขาพ่ายให้​กับคู่แข่งสำคัญ​ไปอย่างเฉียดฉิวเพียง ๔ แต้มเท่านั้น​

"แพ้ไม่ไล่ ฮ่า ฮ่า " ต๋อง มาเลย​์ แบมือเข้า​ไปหาเฮียเล้ง ​พร้อม​กับหัวเราะตาหยีอย่างผู้กำชัย

"เออ- -ไอ้ชิบหาย แพ้แล้ว​​ได้มี​ที่ไหนวะ แพ้ก็​ต้องจ่ายให้มึงซิเว้ย เอ้า ​เอา​ไป ไอ้สันดาน"

อดีตรองนายกฯหนุ่มล้วงกระเป๋ากางเกง ควักแบงก์ร้อยยับยู่ยี่ออกมาสองใบ ยื่นให้เจ๊กร่างท้วมด้วยสีหน้าบึ้งตึง ​เมื่อคืน​เขาแทงพนันฟุตบอลทีมปีศาจแดง​ซึ่ง​เป็นต่อ​ทั้งแต้ม​ทั้งราคา​ไป​กับโพยของ เจ้าต๋อง มาเลย​์ ​ไปสองร้อยบาท​ ​แต่​เมื่อจบการแข่งขันปรากฏว่าทีมปีศาจแดงกลับทำ​ได้แค่ตีเสมอ พวกขาพนัน​ที่โปะเดิมพันลงบนฝั่ง​เป็นต่อจึง​ต้องพ่ายให้​กับเจ้ามือผู้รับแทง​ไปตามระเบียบ

ต๋อง มาเลย​์ รับใบแดงสองใบจากมือเฮียเล้งยัดใส่กระเป๋าหน้าอก แล้ว​ว่า

"เฮียเล้ง- - ลื้อจำไว้นะ ไม่ว่าฟุตบอลหรือการเมือง ผู้​ที่พุ่งเข้าหามัน ​จะ​เป็นคนดีหรือไม่ ไม่สำคัญ ข้อสำคัญก็​คือ ‘อย่าแพ้’ ​เพราะขืนแพ้ก็ชวดทันที แพ้ไม่ไล่เว้ย - อาเฮีย ฮ่า ฮ่า"

******************************