 ไม่ว่าปีไหนไหนฉันจะรอ
.. |
|
| เรียวจันทร์ |
|
เสียงนกหวิวหวานแว่วแผ่วเพลงพลิ้ว แทรกเสียงลมปลิดปลิวใบไม้ไหว เสียงแซงแซวอ้อนออดยอดไม้ไกล ถวิลหาคู่ใจหรือไรกัน |
 |
|
|
|
||
|
|
|
|
ดั้นเดินดุ่มผ่านพุ่มพรวดอวดสีสวย สีม่วงด้วยโคลงเคลงเปล่งสีสัน เสม็ดขาวเปลือกนุ่มเห็นเป็นชั้นชั้น ต้นเหียงนั้นตั้งต้นตรงมั่นคงดี |
 |
|
|
|
||
|
|
|
|
เพลินชมนกชมไพรหัวใจเหงา คิดถึงเขาเคยสนุกกันทุกที่ เก็บลูกหวายลูกหว้าสุกกันทุกที ทั้งลูกคุยมะเม่ามีสีน่ากิน |
 |
|
|
|
||
|
|
|
|
ป่านนี้เธออยู่ไกลถึงไหนหนอ แซงแซวพ้อเพ้อเพียงเสียงถวิล หวังให้เธอเพื่อนฉันพลันได้ยิน กลับคืนถิ่นป่าดงชมพงไพร |
 |
|
|
|
||
|
|
|
|
ฉันจะเก็บดอกไม้ป่ามาเรียงร้อย แล้วนั่งคอยเก็บลูกดกกระบกใหญ่ เธอไม่มาปีนี้...ปีต่อไป..... ไม่ว่าปีไหนไหนฉันจะรอ..... |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 25 ธ.ค. 2546, 14.17 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...