 เจ็บไม่จริง |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 สวรรค์มีที่ว่างบ้างไหมนั่นหรือจัดสรรปันใครไปหมดสิ้น ไม่มีที่เหลือไว้ให้ยลยิน แม้เพียงกลิ่นก็ไกลเกินได้ดม   นรกกลับอยู่ใกล้มิได้เอื้อมก็มาเชื่อมชวนชี้ชีวิขม ไม่ต้องการก็ยิ่งใกล้มาให้ชม ยิ่งระทมยิ่งถมทุกข์ทับท่วมใจ  สุขสวรรค์ชั้นไหนไกลเกินคว้าทุกข์อุรารู้รสไม่หมดได้ มองสวรรค์สิ้นหวังซังกะตาย ทุกข์เท่าใดมืได้ลดปลดเปลื้องลง คงขาชินสิ้นชาติอาจสิ้นทุกข์แม้ไม่สุขทุกข์ก็หายไปเป็นผง เถ้าธุลิคลี่กระจายสลายลง มิอาจคงคืนทุกข์ถึงสุขไกล ไม่ร้องเรียกเพรียกหาฟ้าดินช่วยบรรเทาป่วยปวดจิตคิดเกิดใหม่ แม้พรุ่งนี้ตื่นตามาคราใด จะมองหาคนใหม่ไม่ลืมเธอ  ...
|
5 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 19 มิ.ย. 2553, 10.36 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...