ตาม​ที่เคยบอกว่า ลุงเปี๊ยก​ได้ลงชื่อเข้าประกวด "คนเขียนบทซีรีส์ทีวีไทย ครั้ง​ที่ ๑" ​เมื่อสองเดือนก่อน วันนี้​จะมาเล่าประสบการณ์ให้ฟังครับ​ โครงการนี้มีผู้ลงทะเบียนพันกว่าคน ​แต่มีผู้ส่งผลงานเข้าประกวดเพียง ๒๔๕ ชิ้น ​และ​ได้ประกาศผลออกมา​เมื่อสัปดาห์ก่อน แฮ่ ๆ​ ไม่มีชื่อลุงเปี๊ยกอยู่​ในรายชื่อผู้เข้ารอบ

ก็ผิดหวังนิดหน่อย​ ​แต่ไม่แปลกใจนัก ​เพราะ​เป็นการทดลองเขียนบท​โดย​ที่ไม่เคยเห็นบทโทรทัศน์จริง ๆ​ มาก่อนเลย​ ลุงเปี๊ยก​ใช้วิธีค้นคว้าในระยะเวลาสั้น ๆ​ (​เขาให้เวลาเขียน ๑๔ วัน) ​และเขียนส่ง​ไปตาม​ที่คิดว่าน่า​จะถูก​ต้อง ​ซึ่งคง​จะไม่ถูก ​และไม่ดีพอนะแหละ​ถึง​ได้ตกรอบ

​ที่อยาก​เอามาเล่าสู่กันฟัง ​ทั้ง​ที่​เป็นการขยายขี้เท่อตัวเอง ก็​เพราะการเข้าประกวดมัน​ได้ประโยชน์ครับ​ ลุงเปี๊ยก​ได้เห็นมุมมองการเขียนอีกแบบหนึ่ง​​ที่​จะนำมาประยุกต์​ใช้​กับการ​แต่งเรื่อง​​ได้ดี การเขียนแบบ​ที่พูดถึง​คือการเล่าเรื่อง​ด้วยมุมกล้อง ​เพราะบทโทรทัศน์​เป็นการ​ใช้เทคนิคมุมมองต่าง ๆ​ ช่วยในการเล่าเรื่อง​ด้วยภาพ

ขณะ​ที่ลุงเปี๊ยกพยายามดัดแปลงเรื่อง​สั้นชื่อ "เจ้า​พระคุณ" ​ซึ่งประพันธ์​โดยคุณมนัส จรรยงค์ ให้​เป็นบทโทรทัศน์นั้น​ จำ​เป็น​ต้องจำลองคำบรรยายออกมา​เป็นภาพ​ที่สื่อ​ความตามต้นฉบับ​ให้​ได้ หากต้นฉบับ​บรรยายฉาก หรือ​เป็นบทสนทนาของตัวละคร การจำลอง​เป็นภาพก็ไม่ยุ่งยากนัก..

​จะยาก​และท้าทาย​ความคิดของเรา ​คือ​ส่วน​ที่ผู้ประพันธ์​ได้บรรยาย​ความคิด ​ความ​เป็น​ไปในสังคม หรือทรรศนะผ่านตัวอักษร การ​จะทำให้สิ่งอัน​เป็นนามธรรมกลายมา​เป็นภาพผ่านกล้อง ​เพื่อสื่อสารถึงผู้ชมให้เข้าใจตาม​ได้นั้น​ คนเขียนบท​เป็น​ได้​ใช้​ความคิดกันอย่างสนุกเลย​ล่ะครับ​

นอกจากการแปลตัวอักษร​เป็นภาพแล้ว​ ตาม​ที่อ่านพบในคำแนะนำเรื่อง​การเขียนบท(ตาม​ที่ค้นมา​ได้จากน้องกุ๊ก) ​เขายังพูดถึงการย่อเรื่อง​​เพื่อจับประเด็นหลักของเรื่อง​ออกมา หรือ​ที่พูดกัน​เป็นภาษาเทคนิคว่าการเขียนทรีตเม้นท์ (treatment) ​ซึ่งประกอบด้วยโครงเรื่อง​ย่อ ​และโครงเรื่อง​ขยาย ​ซึ่งน่า​จะมีรายละเอียดพอ​ที่​จะเรียนกัน​ได้ครบเทอม ลุงเปี๊ยกไม่มี​ความรู้จริงตรงนี้ ​ได้​แต่ทำ​ความเข้าใจแบบงู ๆ​ ปลา ๆ​ จำ​ได้ว่ามีการลำดับโครงสร้างของเรื่อง​​เป็น​ส่วน ๆ​ เช่น เริ่มปูเรื่อง​ ขยาย​ความ จุดพลิกผัน สรุปจบ ​ซึ่งมีคำเรียกเฉพาะ ​เป็นเรื่อง​ทางเทคนิคอะไร​ทำนองนี้ ขออนุญาตไม่ลงละเอียด​เพราะไม่มี​ความรู้จริง ๆ​

​แต่ด้วย​ความไม่รู้นี่แหละ​ ทำให้ตื่นเต้น​ที่​ได้รู้.. ว่าบทละคร​เขามีการวางโครงสร้างกันอย่าง​เป็นระบบแน่นหนาพอดู ​ซึ่งในงานเขียนนิยายเราก็อาจ​จะนำโครงสร้างคล้าย ๆ​ แบบนี้มา​ใช้บ้างก็​ได้ อย่างน้อยก็ทำให้เราพอ​จะมองภาพรวมของเรื่อง​กลางอากาศ​ที่​กำลังหมกมุ่น​แต่งอยู่​นั้น​ เห็น​เป็นโครงร่าง (outline) ​ที่แจ่มชัดขึ้น​​ได้อีกวิธีหนึ่ง​

นี่แหละ​​คือประโยชน์​ที่​ได้จากการทดลองเข้าประกวดคราวนี้ ​และด้านล่างนี้ ​คือเรื่อง​ย่อเรื่อง​​ที่ส่งเข้าประกวด ​และ บทโทรทัศน์ของลุงเปี๊ยก (รวม​ทั้งต้นฉบับ​เรื่อง​สั้น) ​ที่ส่งเข้า​ไปตกรอบมาแล้ว​ ทำลิงก์ให้ดาวน์โหลด​ไปอ่านดู เผื่อว่าปีหน้าฟ้าใหม่ ทีวีไทย​เขาจัดประกวดอีก​เป็นครั้ง​ที่ ๒ ​และ​เพื่อนนกน้อยท่านใด เกิดสนใจร่วมประกวด ​จะ​ได้รู้พอ​เป็นแนวทางว่า

​ต้องเขียนให้ดีกว่านี้นะจ๊ะ​ ​เพราะแบบนี้น่ะ ตกรอบ! แฮ่ ๆ​

---​-

บทละครเรื่อง​ "คนขี้โกง"
จากเรื่อง​สั้นชื่อ เจ้า​พระคุณ ประพันธ์​โดย มนัส จรรยงค์
เขียนบท​โดย ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์



[โครงเรื่อง​ย่อ]
คนขี้โกง ๒ คนรวมหัวกันทำ​พระสมเด็จปลอม​ไปหลอกขาย ​เพื่อนเตือนว่าอย่าทำ​เพราะมีคนเคยทำแบบนี้แล้ว​เคราะห์ร้าย ​ทั้งสองก็ไม่ฟัง สุดท้ายทำ​พระ​ไปขาย​และประสบชะตากรรมจริง ๆ​


[โครงเรื่อง​ขยาย]
ณ หมู่บ้านในชนบทขนาดใหญ่ เฒ่าหนู​ได้ข่าวว่าผู้ใหญ่เริ่มเพิ่งขายนา​ได้เงินมาก​กำลัง​ต้องการเช่า​พระสมเด็จ ราคาไม่เกี่ยงขอให้​เป็นของแท้ จึงชวนเฒ่าเหมือนผู้​เป็น​เพื่อนร่วมอาชีพ ทำการปลอม​พระ​ไปหลอกขาย เฒ่าโพล้ง​เพื่อนอีกคน​เป็นผู้ชำนาญการดู​พระของตำบล บังเอิญรู้เรื่อง​นี้จึง​ได้ห้ามไว้ ​โดยให้เหตุผลว่าเคยมีคนทำแบบนี้แล้ว​เคราะห์ร้ายโดนรถทับถึง​กับ​ต้องตัดขาทิ้ง

ด้วย​ความโลภ เฒ่าหนู​กับเฒ่าเหมือนจึงไม่ฟังคำเตือน ลงมือสร้าง​พระปลอมออกมาอย่างประณีต ​และนำมาเสนอขายผู้ใหญ่เริ่มในราคา ๒ พันบาท​

ผู้ใหญ่เริ่มไม่ชำนาญการดู​พระ จึงขอให้เฒ่าโพล้งช่วยดูให้ ด้วย​ความเกรงใจ​เพื่อน​และไม่อยากร่วมโกหก เฒ่าโพล้งจึงขอให้นำ​พระปลอมองค์นี้​ไปร่วมประกวด​พระสมเด็จ​ที่​กำลัง​จะจัดขึ้น​​ที่ตัวอำเภอ ​และให้ข้อคิดแก่ผู้​จะซื้อว่า​ถ้าชนะประกวดก็ถือว่า​เป็น​พระแท้ ​ถ้าไม่เช่นนั้น​ก็ให้ถือว่าปลอม ตกลงกันเช่นนั้น​

วันประกวด​พระมาถึง กรรมการ ๙ ใน ๑๐ คนลงคะแนนให้​พระปลอมของเฒ่าหนู​ได้รางวัล​ที่ ๑ เฒ่าโพล้ง​ซึ่ง​เป็นกรรมการคนสุดท้าย ไม่ยอมลงคะแนน อ้างว่าดูแล้ว​องค์​พระดีเกิน​ไป​และเจ้าของ​พระก็​เป็นพวกกันเองด้วย สุดท้ายประธานกรรมการก็ตัดสินตามเสียง​ส่วนใหญ่ ​พระสมเด็จปลอมของเฒ่าหนู​ได้รางวัล​ที่ ๑

เฒ่าหนู​กับเฒ่าเหมือนดีใจออกนอกหน้า เผลอตัวจับมือกันแสดง​ความสำเร็จ ผู้ใหญ่เริ่มผู้​จะซื้อเห็นเข้าก็เอะใจ ประกอบ​กับเฒ่าโพล้งก็ไม่ยอมลงคะแนน จึงสับสน​และคิดว่าอาจถูกหลอก ด้วย​ความลังเลจึงขอ​พระมาถือไว้ ​และขอเวลาคิดดูอีกที

ขณะ​ที่ผู้ขาย​และผู้​จะซื้อขึ้น​รถ​โดยสารกลับหมู่บ้าน ​ระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุรุนแรง มีคนตาย​และคนเจ็บมากมาย​ เฒ่าหนู​กับเฒ่าเหมือนก็เจ็บหนักแข้งขาหักถึง​กับสลบ​ไป​ทั้งสองคน ผู้ใหญ่เริ่มคนเดียวรอดมา​ได้ราวปาฏิหารย์ ทำให้​เขาเชื่อหมดใจว่า​เป็น​เพราะเจ้า​พระคุณสมเด็จฯองค์นี้ช่วย​เอาไว้

ฝ่ายเฒ่าหนู​กับเฒ่าเหมือน ฟื้นขึ้น​จากสลบหน้าห้องรอผ่าตัด ต่างก็ตระหนักว่าชะตากรรมนี้เกิดจากการคิดโกงขาย​พระปลอม จึง​พร้อมใจกันว่า​จะขอยกเลิกการขาย​พระปลอมองค์นี้เสียดีกว่า ​แต่..ช้า​ไปแล้ว​ ผู้ซื้อ​คือผู้ใหญ่เริ่มเห็นคนเจ็บฟื้นขึ้น​ ก็รีบยัดเงินค่าเช่า​พระจำนวน ๒ พันบาท​ใส่มือเฒ่าหนูตามสัญญา ​แม้ว่า​ทั้งเฒ่าหนู​และเฒ่าเหมือน​จะไม่อยาก​ได้แล้ว​ก็ตาม.

---​-

​ถ้าอ่านเรื่อง​ย่อจบแล้ว​ อยากอ่านฉบับ​เต็มเชิญดาวน์โหลด :
บทโทรทัศน์เรื่อง​ คนขี้โกง ​โดยลุงเปี๊ยก (ไฟล์ pdf บีบขนาดใน zip - ๒๐๕ kb.)