ปริญญาชีวิต

ผมดีใจมาก ​ที่​ได้มาเจอะเจอ​เพื่อนเก่า ​ที่ไม่​ได้เจอกันมานานกว่า 25 ปี เราสนิทกัน​และรักกันมากตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม แทบ​จะกรีดเลือดสาบานกันตามธรรมเนียมนักเลงลูกผู้ชายสมัยก่อน เราจากกัน​เพราะผมจำ​ต้องจากบ้านมาเรียนต่อ​ที่เชียงใหม่ ในขณะ​ที่​เพื่อนไม่มีโอกาส​ได้เรียนต่อ ​ต้องกลับบ้าน​ไปช่วยงานญาติ​ที่ภาคใต้ ก่อน​ที่พ่อ​เพื่อน​จะตาย ​ได้สั่งเสียไว้อย่างนั้น​ คืนนั้น​เรานั่งคุยกันจนสว่าง ​และหวนคิดถึงทุกครั้ง​ที่​ใครพูดถึงสัจธรรมของคำว่า "​เพื่อน"
​เพื่อนยังคงเหมือนเดิม เวลาไม่​ได้ทำให้​ความสัมพันธ์ของเรานั้น​จืดจาง เราพูดคุยกัน เข้าขากัน ยังกลับว่าเรา​กำลังแอบนั่งเล่นหลังห้องเวลา​ที่ครูสอนหนังสือ จนถูกครูจับ​ได้​และ​ไปยืนคาบไม้บรรทัดหน้าห้องให้​ได้อายสาว ๆ​กัน
​เพื่อนไม่​ได้มีโอกาส​ที่เรียนต่อ ไม่มีใบปริญญา ​แต่​เพื่อนก็เปลี่ยนฐานะของตนเองจากเด็กวัดกำพร้า มา​เป็นเจ้าของธุรกิจรีสอร์ทในหัวหิน​ได้อย่างไร นี่แหละ​หนา​ที่​เขาเรียก ปริญญาชีวิต
หลังจาก​ที่​เพื่อน​ได้เล่าถึงวิสัยทัศน์ของการขยายกิจการของรีสอร์ท ​เพื่อนไม่​ได้พูดถึง การวิเคราะห์จุดอ่อนหรือจุดแข็ง ​( Swot analysis)​ ตามหลักเบื้องต้นของการตลาด ​แต่การวิเคราะห์ของ​เพื่อน แทบทำให้เราอยากกลับ​ไปเรียนใหม่หรือ​เอาปริญญา​ไปคืนมหาวิทยาลัย นี่เราจบมา​พร้อม​กับใบปริญญา แค่นั้น​ หรือ?
​ได้มี​ส่วนในการออกแบบ​และก่อ ร่างสร้างฝัน​ไป​กับ​เพื่อน ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย เหมือน​กับเรา​ได้เล่นสนุกคล้าย​กับการเล่นขายของเหมือนตอน​เป็นเด็ก ดีใจ​ที่​ได้มี​ส่วนใน​ความสำเร็จของ​เพื่อน ​เพื่อนคงดีใจ​ที่​ได้ใกล้ฝั่งของ​ความฝัน ด้วยการถีบหัวเรือของ​เพื่อนตัวเอง ​เพื่อให้เกิดแรงส่ง​ที่​จะก้าวขึ้น​สู่ ฝันบนฝั่ง อัน​เป็นจริง
ตลอดระยะเวลา 1 ปี ตั้งแต่​ความสัมพันธ์ครั้งสุดท้ายนั้น​ แทบไม่​ได้เจอ​เพื่อน ​ได้พูด​ได้คุยก็เพียงทนาย หรือไม่ก็เลขาหน้าห้อง ​พร้อม​กับ ประเด็นกฎหมายของการฟ้องร้อง ​ที่นอกหลักสูตรการเรียนแบบชั้นเซียน ​ที่เราอาจ​จะเสียเปรียบ ไม่ใช่ว่าเรา​จะไม่รู้ เราเรียนมาแล้ว​​ทั้งนั้น​ ​แต่เราไม่​ได้เตรียมตัว​ที่​จะ​ใช้มัน​เพราะมัวหลงไว้ใจมาตลอดต่างหาก ทำให้รู้สึกเสียใจ เสียรู้ ​และเสียเงิน นับล้านบาท​ จนเกิด​ความทุกข์​ที่​จะอดคิดไม่​ได้ สุดท้ายมานั่งตรองดู เราเสียเงินแล้ว​ทำไม​ต้องเสียใจด้วย มันไม่ยุติธรรม​เอาเลย​ คน​ที่โกง​เขาแทบไม่แคร์ อะไร​​ทั้งสิ้น เจ้ายังเด็กนัก จึงไม่ประสีประสา​กับคน​ที่​เขาเกิดมา​เพื่อโกง​และ​เอาเปรียบ​โดยเฉพาะ ​เพราะมีช่องโหว่ในสัญญา​ที่เราร่าง ทุกสิ่งทุกอย่างจึงถูกจัดเตรียมมาก่อน​ที่​จะมีการเซนสัญญากันซะอีก ​เมื่อคิด​ได้ดังนี้อะไร​​จะเกิดก็​ต้องปล่อยให้มันเกิด เงิน​ที่มีอยู่​ตอนนี้ ตาย​ไปก็​เอา​ไปไม่​ได้ มันก็​คือกันแหละ​วะ
​ที่​เขาบอกว่า ทำธุรกิจ​ถ้ายังไม่เคยขึ้น​โรงขึ้น​ศาลก็อย่าคิดว่าตัวเองแน่ เพิ่ง​จะประจักษ์ในข้อนี้ ​เพราะตั้งแต่​แต่เปิดบริษัทฯมา ปลูกบ้านให้​ใครต่อ​ใครมาเยอะสัญญาก่อสร้างก็ไม่เคยเขียน อาจ​จะด้วย​ความโชคดี​ที่เจอลูกค้า​ที่ดี หรืออาจ​จะ​เป็น​เพราะชะตาไม่ถึงฆาต เพิ่งมาเขียน​เอาสัญญาก่อสร้างฉบับ​นี้ ก็มีอันมีเรื่อง​มีราวทันที
การทำธุรกิจ​กับคน​ที่ไม่รู้จักทุกคน​ส่วนมากกลัว​จะถูกโกง ​แต่หารู้ไม่ว่า คน​ที่ทะเลาะกัน หรือคน​ที่โกง คน​ที่ถูกโกง ​ส่วนมาก​เป็นคน​ที่สนิทกัน​ทั้งนั้น​ คนแปลกหน้าโกงกันยาก​เพราะต่างคนต่างไม่ไว้เนื้อเชื่อใจ​และระแวงต่อกัน
ก็ไม่ขอพูดว่าเรื่อง​ผิดหรือถูก ​ใครผิดหรือ​ใครถูก ​และไม่ขอถกประเด็นข้อกฎหมายใด ๆ​​ทั้งสิ้น ขอให้​ความจริง​และ​ความดี ​ได้ แสดงปาฏิหารย์ เพียงขอแค่​ได้เขียนถึงประสบการณ์อันสุดแสนประทับใจ ไว้​เป็นอุทาหรณ์​และ​เป็นเรื่อง​สอนใจ หรือ​ที่ฝรั่งมันเรียกว่า Case Study นั้น​แหละ​
วันนี้ผม​ไปศาลมาครับ​ !
​ไปรับปริญญาดุษณีบัณฑิต การจัดการธุรกิจ ​(สาขากฎหมาย)​ จบ MBA มาก็เกือบ 10 ปี มาเปิดบริษัทฯตัวเองปีนี้ก็ย่างเข้าปี​ที่ 8 แล้ว​ ​ต้องยอมรับว่ายังคงโง่​ที่​จะ​ต้องเรียนรู้อะไร​อีกเยอะ ​และยังไม่ประสีประสา ​ทั้งห่างไกล​กับใบปริญญา...​...​...​ปริญญาของชีวิต !