![]() |
![]() |
Peeep![]() |
...มาอีกแล้ว ปีบแก้ว มาเยือนใหม่ พาหัวใจ พองโต รับแก้วขวัญ ปีปยังหอม พร้อมกับ รับตะวัน แต่ไงกัน ตะวันเจ้า เงาไม่มา
...
มาอีกแล้ว ปีบแก้ว มาเยือนใหม่
.....................................พาหัวใจ พองโต รับแก้วขวัญ
....................................................................ปีปยังหอม พร้อมกับ รับตะวัน
...............................................................................................แต่ไงกัน ตะวันเจ้า เงาไม่มา

![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
เพราะฝนตก พรำพรำ มาตลอด
............................. ตะวันอด ที่จะลอด เมฆก้อนหนา
............................................................................. ฝนจึงพัด จึงพา ปีบร่วงมา
....................................................................................................... ให้ใจยา ชื่นชม ได้ดอมดม

![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ตะวันเลย อดเชย รับปีบแก้ว
................................... ปล่อยฝนแจว รับหน้า ไม่ขื่นขม
...................................................................... ฝนก็มา ผลัดกัน ตะวันชม
.......................................................................................................... เดี๋ยวสายลม คงพัด เมฆหนาไป

![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ถึงครานั้น ตะวัน คง ได้ยลปีบ
........................... ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องรน ให้ใจไหม้
........................................................ ปีบเพิ่งมา ยังคงให้ ชมเรื่อยไป
.................................................................................................... คงจะได้ ชื่นชมอีก หลายสิบวัน

![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ดูสิดู เจ้าสิงโต แสนน่ารัก
..................................... ครานี้ชัก อยากตี เจ้ามั้ยนั่น
...................................................................... ปีบสีขาว เราเก็บมา ใส่แจกัน
.................................................................................................... วิ่งเร็วพลัน วิ่งคาบ ปีบเจ้าไป

![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
โถสิงโต เจ้าคงนึก อยากกินมาก
......................................... จนต้องพราก ปีบเรา กินเอาได้
........................................................................... รู้หรือเปล่า ปีบนั้น หอมได้ใจ
.................................................................................................... กินทำไม บ่าลำหรอก จะบอกเธอ

![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
เมื่อวันที่ : 30 พ.ย. 2552, 07.57 น.