ภาพ : ลุงเปี๊ยก-คำแพง
กลอน : กาบแก้ว


...​ธารไหลรินริมฝั่งวังเสถียร
ไหลวกเวียนโขดเขินเนินพฤกษา
ลมพัดเย็นเล่นน้ำฉ่ำอุรา
เหมือน​ได้มายลสถานวิมานแมน

น้ำเซาะแก่งแรงเอื่อยเรื่อยเรื่อยไหล
สุดอาลัยพุ่มพวงเคยหวงแหน
ร่วมเขนยเคยนั่งฟังเสียงแคน
ลืมสิ้นแฟนคนเก่าเฝ้าคำนึง


...​ดอกเอ๋ยดอกอะไร​
สวยบาดใจรัญจวนชวนฝันถึง
จำ​ต้องหยุดสะดุดตาพารำพึง
สวยติดตรึงซึ้งฤทัยให้อาวรณ์

ไม่เคยเห็นไม่เคยดูไม่รู้จัก
พิศวงพักตร์พาห่วงทรวงสะท้อน
จำ​ต้องพรากจากไกลจำใจจร
ค่อยหวนย้อนคืนหลังสั่งวจี...​


...​ดอกเอ๋ยดอกกะทกรก
งามปานหยกหวานหยดเขียวสดสี
​เป็นรุ่นสาวพราวแอร่มแจ่มอินทรีย์
ช่างโสภีโสภาอ่าสำอาง

​เป็นลูกเต้าเหล่า​ใคร​ที่ไหนหรือ
สมคำลือคำชมสมเรือนร่าง
​ทั้งขนงวงคิ้วเอวกิ่วบาง
ทั่วสรรพางค์สารพัดมหัศจรรย์...​


...​แรกห่มนุ่งถุงสุ่มคลุม​ความสาว
สวยสะกาวพราวสะเทิ้นเกินเสกสรร
งามสมศรีมีจริตติดใจครัน
ลือเล่ากันขวัญสุดาน่าเยี่ยมยล

เอียงชะม้ายชายตาคราแลจ้อง
ชายเหลียวมองสองตาพาสับสน
ต่างมุ่งจิตพิสมัยในหน้ามน
หนุ่มหลายคนบ่นเพ้อละเมอครวญ...​



...​เพียงหันหลังรั้งรอขอฝากรัก
อยากรู้จักมักจี่ให้ถี่ถ้วน
โฉมแฉล้มแช่มช้อยกลับลอยนวล
เจ้ามาด่วนมีคู่รู้สาย​ไป

พบอีกทีฤดีหายกายห่อเหี่ยว
แลเหลือบเหลียวหลงละเมอจนเผลอไผล
แสนอัดอั้นตันจิตคิดอาลัย
​เป็นโรคใดไยเนื้อทองจึงท้องมาน...​




*********