นิตยสารรายสะดวก  Articles  ๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๖
จาก The Pianist ถึง Concerto of Life
เรียวจันทร์
... The Pianist ​​และ Concerto of Life ​​เป็นภาพยนตร์ตะวันตก​​และตะวันออก ​​ที่เสนอเรื่อง​​ราวชีวิตของนักเปียโนเหมือนกัน คนหนึ่ง​​เ...
The Pianist ​และ Concerto Of Life ​เป็นภาพยนตร์ตะวันตก​และตะวันออก ​ที่เสนอเรื่อง​ราวชีวิตของนักเปียโนเหมือนกัน คนหนึ่ง​​เป็นชาวโปแลนด์ อีกคนหนึ่ง​​เป็นชาวจีน ​ซึ่งมีรายละเอียดของวัฒนธรรม​และชีวิต​ความ​เป็นอยู่​​ที่แร้นแค้นแตกต่างกันตามสถานการณ์

The Pianist ​ใช้เพลงของโชแปง​เป็น theme หลักของเรื่อง​ ​ส่วน Concerto of Life ​ใช้เพลง รัชมานินอฟ Piano Concerto No.2 ​เป็น theme หลักของเรื่อง​

The Pianist



​เป็นหนังเกี่ยว​กับชีวิตจริงของนักเปียโนชาวยิวคนหนึ่ง​ ชื่อ Wladislaw Szpilman ​ซึ่งอาศัยอยู่​ในประเทศโปแลนด์ในยุคสงครามโลกครั้ง​ที่ 2 ​เมื่อเยอรมันบุกโปแลนด์​และจัดการแยก​และกวาดล้างชนชาวยิว​ทั้งหมด ​เขา​ต้องพลัดพรากจากครอบครัว​และ​ได้รับ​ความช่วยเหลือจากนักดนตรีหญิง (เล่น เชลโล่) ​ที่ชื่อ Halina ชาวโปแลนด์คนหนึ่ง​

​เขา​ต้องหนีจากนาซีแบบหัวซุกหัวซุน มีฉาก​ความโหดร้ายของเยอรมันเข้ามา​เป็นระยะๆ​ ​แต่ในตอนท้าย เรื่อง​ก็คลี่คลาย​ไป ​เมื่อ นายทหารเยอรมัน Captain Wilm Hosenfeld ​ได้ยินเสียงกระป๋องตกในตึกร้าง ​เขาจึงมาค้นเจอ Szpilman ​แต่​เขาไม่​ได้โหดแบบทหารเยอรมันทั่ว​ไป ​เขากลับถามว่า ​พระเอกทำงานอะไร​ ​พระเอกตอบว่า ​เป็นนักเปียโน นายทหารเยอรมันผู้มีดนตรีในหัวใจจึงขอให้​พระเอกเล่นเปียโนให้ฟัง ​เมื่อ​ได้ฟังการบรรเลงเปียโน​ที่ไพเราะ นายทหารเยอรมันก็ไว้ชีวิต​เขา



ในช่วงสงครามใกล้สิ้นสุด รัสเซียเริ่มบุกเข้ามาในโปแลนด์​และเยอรมันก็ยอมแพ้ ก่อน​ที่เยอรมัน​จะพ่ายแพ้ นายทหารเยอรมันยัง​เอาอาหารมาให้ แล้ว​ยังทิ้งเสื้อโค้ตไว้ให้​เพราะเห็นว่าอากาศหนาว ​พระเอกของเราก็ใส่เสื้อโค้ตนายทหารเยอรมันในวัน​ที่รัสเซียเข้าเมืองวอร์ซอ​พอดี จึงทำให้​พระเอกแทบ​จะถูกยิงตาย​เพราะเสื้อโค้ตตัวนี้

ใน​ที่สุด​พระเอกก็กลับ​ไป​ได้มีชีวิตปกติ ​ได้เล่นเปียโนเหมือนเดิม ​ส่วนนายทหารเยอรมันเสียชีวิตในคุกรัสเซีย​เมื่ออายุ 57 ปี ​ส่วน Szpilman เพิ่งเสียชีวิต​ไป​เมื่อ ปี ค.ศ.2000 นี่เอง รวมอายุ 88 ปี

หนังเรื่อง​นี้ คนสร้าง​คือ Roman Polanski หนังปี 2002 ​ได้รับรางวัลออสการ์ ​คือรางวัลผู้กำ​กับยอดเยี่ยม ​และ เอเดรี้ยน โบรดี้ ​ได้รับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยม​ไปครอง นอกจากนี้ยัง​ได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยม ​โดยผู้เขียนบท ​คือ โรนัลด์ ฮาร์วูด

นอกจากนี้ยัง​ได้รับรางวัลจากเมืองคานส์ ​คือ

The Award for Best Actress ,
The Award for Best Actor,
The Award for Best Director ,
The Award for Best Screenplay

ดารานำแสดง​ได้แก่

Jessica Kate MEYER Halina
Adrien BRODY Wladislaw Szpilman
Thomas KRETSCHMANN Captain Wilm Hosenfeld

WRITING (ADAPTED SCREENPLAY)
Screenplay by Ronald Harwood


(Adrien BRODY ​และ Roman Polanski)

อ่านประวัติ​และฟังเพลง Chopin ​ที่นี่

โชแปง

Concerto of Life

คลิกดูภาพขยาย
​เป็นภาพยนตร์จีนปี 1999 พูดถึงนักเปียโนจีนคนหนึ่ง​ ​ซึ่งมี​ความใฝ่ฝันอยาก​จะ​เป็น นักเปียโนในวงออร์เคสต้า ​แต่​ความฝันของ​เขาก็​ต้องพังทลาย​เมื่อ​ต้องมาเจอ​กับยุคการปฏิวัติวัฒนธรรม ​ที่​เขาไม่​สามารถ​จะเล่นเพลงคลาสสิคอื่นใด​ได้ นอกจากเพลงปฏิวัติเท่านั้น​

หลังจากผ่านช่วงชีวิตอันเลวร้ายของการปฏิวัติวัฒนธรรม​ไปแล้ว​ ​เขาก็​ต้องเผชิญปัญหาชีวิตรัก ปัญหาสุขภาพ ​เขายอมอุทิศตน​เป็นครูสอนเปียโนธรรมดาคนหนึ่ง​ เฝ้าพากเพียร ทุ่มเทสอนลูกศิษย์ จนใน​ที่สุดลูกศิษย์คนสุดท้ายของ​เขาก็​ได้เข้าประกวดการแข่งขัน เปียโน คอนแชร์โต้ ​(เล่นเพลง Concerto No.2 ของ Rachmaninoff)​ จน​ได้รับรางวัล ​และลูกศิษย์ก็​เอาเงินรางวัล​ที่​ได้นี้มา​เพื่อ​จะช่วยรักษาโรคให้แก่ครูเปียโนของ​เขา

ฉากสุดท้าย​เป็นฉากในโรงพยาบาล ในขณะ​ที่​พระเอกผู้​เป็นครูสอนเปียโน​กำลัง​จะสิ้นลมหายใจ ​เพื่อนของ​เขา​ได้​เอาวิทยุมาเปิดการถ่ายทอดสดการแข่งขันเปียโน คอนแชร์โต้​ซึ่งลูกศิษย์ของ​เขา​กำลังบรรเลงอยู่​ ถึง​แม้หมอ​จะบอกว่า ​เขา​จะไม่​ได้ยิน​เพราะ​เขาสิ้นลมหายใจ​ไปแล้ว​ ​แต่​เพื่อนของ​เขาไม่ยอม

"​เขา​จะ​ต้อง​ได้ยิน ​ต้องให้​เขาฟังจนจบ" แล้ว​​เพื่อนคนนั้น​ก็เปิดวิทยุให้​เขาฟังต่อ​ไปจนกระทั่งเสียงบรรเลงเปียโนจบลง ​พร้อม​กับเสียงปรบมืออันกึกก้องยาวนาน

ช่อดอกไม้ เสียงปรบมือ ​และเกียรติยศ​ที่​เขาไม่​ต้องการอีกต่อ​ไป ​แม้​เขา​จะสิ้นลมหายใจ​ไปแล้ว​ ​แต่สิ่ง​ที่​เขา​ได้พร่ำสอนลูกศิ์ษย์ของ​เขาทุกคน ​คือ

"จงทำในสิ่ง​ที่ตนเองรัก ​และรักในสิ่ง​ที่ตัวเองทำ" นี่​คือหลักประจำใจของ​เขา

Concerto Of Life ​เป็นหนัง​ที่ดูแล้ว​ประทับใจมาก ​แม้​จะไม่มีฉาก​ที่ยิ่งใหญ่ อลังการแบบ The Pianist ​แต่ก็​เป็นชีวิตจริงๆ​​ที่ทุกข์ยากลำบากของนักเปียโนคนหนึ่ง​ ​ที่​ต้องผ่านช่วงชีวิตอันยากลำบากยาวนาน จนแทบ​จะไม่มี​ความหวังใดๆ​ในชีวิต นอกจากการทุ่มเทให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่ลูกศิษย์ ลูกศิษย์ผู้ตั้งใจ​จะ​เป็นหนึ่ง​ให้​ได้ ก็​เพื่อครูของ​เขาเช่นกัน

หนังเรื่อง​นี้ ​ใช้เพลง Piano Concerto no.2 ของ Rachmaninoff ​เป็นเพลงหลัก
​ถ้าอยาก​จะดูหนังเรื่อง​นี้ ชื่อไทย ​คือ ฝ่าดงรักแดงเดือด ครอบครัวตัวโน้ต ​และหัวใจรักเสียงดนตรี มีหลายชื่อค่ะ​

Director: Xia Gang
Producer: Lu Yao
Principal Cast: Wang Luoyong,YanXiaoin, Da Shishang

Festivals (Prizes):
New Delhi 00, Ft. Lauderdale 02

World Premiere/Country/Distributor/Censors/FirstWkend/Screens:
2000 Festival


​โดยสรุปแล้ว​ ภาพยนตร์​ทั้งสองเรื่อง​มีข้อเด่น​ที่แตกต่างกัน ​ถ้าพูดถึงเรื่อง​เทคนิคอันยอดเยี่ยม​และฉาก​ที่ยิ่งใหญ่ ดังเช่น ฉากซากผุพังของสงครามแล้ว​ The Pianistทำ​ได้ยอดเยี่ยม ​แต่หาก​จะพูดถึงอารมณ์​ความลึกซึ้งของตัวละครแล้ว​ Concerto of Life ย่อมเหนือกว่า ​แม้ว่า​จะ​เป็นหนังเล็กๆ​ ​แต่ก็บีบคั้นอารมณ์ ทำให้กลั้นน้ำตาไว้ไม่​ได้

 

F a c t   C a r d
Article ID A-314 Article's Rate 12 votes
ชื่อเรื่อง จาก The Pianist ถึง Concerto of Life
ผู้แต่ง เรียวจันทร์
ตีพิมพ์เมื่อ ๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๖
ตีพิมพ์ในคอลัมน์ ภาพยนตร์ เพลง บันเทิง
จำนวนผู้เปิดอ่าน ๑๑๑๕ ครั้ง
จำนวนความเห็น ๑ ความเห็น
จำนวนดอกไม้รวม ๕๖
| | | |
เชิญโหวตให้เรตติ้งดอกไม้แก่ข้อเขียนนี้  
R e a d e r ' s   C o m m e n t
ความเห็นที่ ๑ : ลุงเปี๊ยก [C-952 ], [203.107.130.10]
เมื่อวันที่ : 27 พ.ย. 2546, 14.02 น.

คุณเรียวจันทร์พูดถึงหนัง​ที่เกี่ยว​กับนักเปียโนสองเรื่อง​นี้ ทำให้ผมนึกถึงหนังดีอีกเรื่อง​หนึ่ง​ ​คือ The Legend of 1900 ​ถ้าไม่​เอามาเขียนต่อท้ายซะตรงนี้ ก็ดูเหมือน​จะไม่มีตรงไหนเหมาะกว่าอีกแล้ว​

The Legend of 1900 สร้างจากหนังสือของ อแลซซานโดร บาริกโก นักเขียน​ที่ลุงเปี๊ยกชื่นชอบมาก (จำ​ได้ไหมครับ​ เคยพูดถึงเรื่อง​ "ไหม" ​ที่​แต่ง​โดยคนเดียวกันนี้) ​เป็นการ​แต่งหนังสือ​โดยเล่าผ่านตัวละครตัวเดียว ​ที่บังเอิญ​ได้พบ​และรู้จัก​กับ​พระเอกของเรื่อง​

​เขา​เป็นเด็กกำพร้า เกิด​เมื่อวัน​ที่ 1 มกราคม 1900 ตลอดชีวิต​เขาไม่เคยเหยียบแผ่นดินเลย​ ​เพราะ​เขาเกิด​และเติบโตในเรือเดินสมุทร คนงานผิวดำคนหนึ่ง​พบ​เขาร้องอุ๊แว๊ๆ​ จึง​เอามาเลี้ยง ​และเติบโตในห้องพักคนงานในเรือ​และตั้งชื่อ​เขาว่า 1900

1900 เติบโตขึ้น​​และวิ่งเล่นอยู่​ในเรือ ​เขาสนใจแกรนด์เปียโน​ที่อยู่​ในห้องจัดเลี้ยงของเรือ ​และหาโอกาส​ไปกดคีย์เล่น​เมื่อมีโอกาส ด้วยพรสวรรค์ ​เขาเรียนรู้​และเล่นเปียโนด้วยตัวเอง จนมี​ความ​สามารถเลื่องลือ ​เขา​แต่งเพลง​เป็นดนตรีชนิด​ที่เกิดขึ้น​​โดยไม่มีอิทธิพลเพลงจากภายนอกครอบงำเลย​

​เมื่อมีชื่อเสียงเลื่องลือ ก็มีข้อเสนอมากมาย​ให้สร้างแผ่นเสียง ​และให้เข้าเมือง​เพื่อแสดงดนตรีใน​ที่ต่างๆ​ ​เขาก้าวลงบนสะพานเรือ เกือบถึงแผ่นดินก็เปลี่ยนใจ ไม่ยอมลงจากเรือ ด้วยเหตุผล​ที่ผู้คนไม่เข้าใจ

​เขา​ใช้ชีิวต อย่างมี​ความสุขบนเรือต่อ​ไป จนกระทั่งเรือลำนั้น​ปลดระวาง ​และถูกขาย​ไป​เพื่อตัด​เป็นเศษเหล็ก ​เขาปฏิเสธ​ที่​จะขึ้น​จากเรือ ​และยอมตาย​ไป​กับซากเรือนั้น​ ด้วยเหตุผลทำนองว่า โลกของ​เขาอยู่​บนเรือลำนี้ ข้างบนนั้น​ไม่​ได้มีอะไร​​ที่ดีกว่าสิ่ง​ที่​เขาคุ้นเคยมาตลอดชีวิตในเรือลำนี้

อแลซซานโดร บาริกโก พยายามสื่ออะไร​บางอย่างให้คนอ่านหนังสือ​เขา​ได้ฉุกคิด เสียดายว่าไม่มี​ใครแปลหนังสือเล่มนี้​เป็นภาษาไทย(หรือว่ามี​แต่ผมไม่รู้) เลย​ไม่​ได้อ่าน​เพื่อรับอรรถรส​โดยตรงจาก​เขา

หนังเรื่อง​นี้ผมบังเอิญ​ได้ดูทาง UBC ​เมื่อปี​ที่แล้ว​(2545)ครับ​ ​เป็น​ไป​ได้ว่าอาจ​จะมีการนำกลับมาฉายซ้ำอีก ​ถ้ามาฉายซ้ำขอแนะนำให้ดูครับ​ หนังดีๆ​เช่นนี้

แจ้งลบข้อความ


สั่งให้ระบบส่งเมลแจ้งการเพิ่มเติมความเห็น
 ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน  ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์ คุยกับลุงเปี๊ยก หรือทางอีเมลได้ที่ uncle-piak@noknoi.com  พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์  โลโกนกน้อย : สุชา สนิทวงศ์  ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา  ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น  ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น