![]() |
![]() |
กาลตรงกัน![]() |
ฉันยืนอยู่ในความฝัน ข้างหลังฉันมีเธออยู่ เธอยิ้มให้ฉัน แล้วบอกว่า หากว่าจะหวั่นเกรงอะไร จงหวั่นเกรงเธอแล้วกัน ฉันทำไม่ได้...อย่างไงก็ทำไม่ได้ ฉันยืนอยู่ในบ่อน้ำเก่า ข้างหลังฉันมีเธออยู่ เธอยื่นจดหมายรักให้ฉัน แล้วบอกว่าอย่าระแวงความรักจากใคร หากว่าระแวงจงระแวงความรักจากเธอ ฉันทำไม่ได้....อย่างไงก็ทำไม่ได้ ฉันยืนอยู่บนภาพวาด ข้างหลังฉันมีเธออยู่ เธอคอยบอกฉันว่า เธอจะยืนบนภาพเป็นเพื่อนฉัน หากว่าฉันมีใครยืนด้วยแล้ว เธอก็จะก้าวลงจากภาพ เพื่อลงมามองอย่างเข้าใจ ฉันจะทำได้หรือ จะทำได้อย่างไร ฉันเลือกมีความฝันข้างบ่อน้ำเก่า เพื่อจะวาดภาพสักภาพ เธอเลือกยืนอยู่ข้างหลัง ขจัดความหวั่นเกรงให้ฉันด้วยความหวั่นเกรงของเธอเอง เธอเลือกยืนอยู่ข้างหลัง ขจัดความระแวงด้วยความระแวงของเธอเอง เธอเลือกยืนอยู่ข้างหลัง ขจัดความรักอันมิชอบด้วยเหตุผลด้วยความรักของเธอเอง ฉันปล่อยให้เธอทำไม่ได้อีกต่อไป เพราะทั้งหมดที่เธอทำ ฉันทนทำกับเธอตามที่ร้องขอไม่ได้... |
เมื่อวันที่ : 19 พ.ย. 2546, 07.22 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...