![]() |
![]() |
กาบแก้ว![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
..."บนก้อนหิน" กลิ่นหอม พะยอมหวน หอมเย้ายวน ชวนลิ้ม ชิมสักอึก คงชื่นใจ ในมโน มโหระทึก เพียงแค่นึก ครึกครื้น รื่นฤทัย ...แก้วใสใส ใบเก่า เจ้าของหวง แม่พุ่มพวง ดวงยิหวา เขาหาให้ ชงเบาเบา เหล้าบางบาง ช่างรู้ใจ มิใช่ใคร ไม่ได้เพ้อ เธอใจดี ...เธอคนนี้ มีคติ มิอยู่นิ่ง สมเป็นหญิง เยาวพา ยอดยาหยี "บนก้อนหิน" รินให้ ในทันที ยอดนารี ศรีเรือน ไม่เชือนแช ...ทั้งสำรับ กับแกล้ม แม่แช่มช้อย มิใช่ย่อย อร่อยชิม จนอิ่มแปล้ ปรนนิบัติ พัดวี ฤดีแด ตักนุ่มแท้ แม่คุณ อุ่นสบาย ...หลายปีผ่าน นานแค่ไหน ไม่ย่นย่อ เพียงแต่ขอ พ่ออย่าซน จนเสียหาย อดเหล้าดอก นะพี่ ชีวีวาย คงมิตาย หงายดิ้น หากสิ้นรัก ..."บนก้อนหิน" รินใหม่ ให้อีกแก้ว เสียงแจ้วแจ้ว แว่วฟัง ถอยตั้งหลัก แก้วสุดท้าย หายเมา เจ้าร้องทัก พี่อกหัก รักใคร ไหนบอกมา ...เอาอะไร รำพัน จำนรรจ์เจื้อย พูดเรื่อยเปื่อย ปากบ่น เหมือนคนบ้า จะอกหัก รักคว่ำ ช้ำอุรา กับใครหวา หน้ามน บ่นเสียจริง ...อนิจจา หน้ามน "บนก้อนหิน" อร่อยลิ้น สิ้นท่า วาจานิ่ง ทำหน้างอ พ้อพร่ำ ตำหนิติง เกิดเป็นหญิง อยู่บ้าน ทำงานครัว ...พี่ไปไหน ไม่รู้ อยู่แต่บ้าน มิรำคาญ งานหนัก ด้วยรักผัว ไปแอบอก กกใคร ที่ไกลตัว ขืนไม่กลัว หัวแยก แหกอกพัง ...ไปทำงาน การยุ่ง มุ่งหาทรัพย์ แม่งามขลับ รับรอง เหมือนของขลัง ใจแน่แน่ว แก้วตา อย่าชิงชัง ถึงพลาดพลั้ง ตั้งใจ พี่ไม่เคย ...ทำเป็นเล่น เซ่นไหว้ ไว้บนหิ้ง แท้ที่จริง นิ่งสู้ มิอยู่เฉย ได้ข่าวคาว สาวสาว ฉาวจังเลย พ่อทรามเชย เกยกอด พลอดยุพิน ...สาวที่ไหน ใครเห็น ทำเป็นข่าว หรือเมื่อคราว สาวคน "บนก้อนหิน" คนเสิร์ฟส่ง ชงเหล้า ให้เขาริน ขอโฉมฉิน ปิ่นมณี อย่าตีตน ...ทำตาแดง แกล้งงอน อ้อนขอโทษ พี่อย่าโกรธ โปรดอภัย ให้สักหน "บนก้อนหิน" รินให้ ไม่ลุกลน จะเลิกบ่น คนดี พี่อย่างอน... ********* |
เมื่อวันที่ : 27 ม.ค. 2552, 14.26 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...