 บันทึกสีน้ำตาล |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 เปิดบันทึกสีน้ำตาลหวานกว่าส้มน่านิยมของดีรีไซเคิล ยังเหลือพอใช้ได้ไม่ขาดเกิน พอประเมินว่าประหยัดไม่ขัดใจ หวังจดจารจารึกบันทึกถ้อย เป็นคำร้อยเรียงรัดฝึกหัดได้ เป็นกลอนแปดไม่เปล่าพอเข้าใจ หวังเก็บไว้อ่านเล่นเป็นสำคัญ  20 พ.ย. 49 แอบมองเธอมากมายได้แค่ฝัน เธอไม่หันมองมาน่าใจหาย เพราะเห็นเธอน่ารักพี่หนักใจ อยากจะใกล้เกินฝันสันต์สุขเอย  25 พ.ย. 49หก สิบปีพระองค์ทรงครองราชย์ สิบ ธรรมครบครองใจไทยทั้งผอง ปี เดือนวันผ่านดินแผ่นดินทอง ที่ ใดผ่านเรืองรองไร่ร้อนรน ทรง ลำบากตรากตรำทุกดำริ ครอง คติพอเพียงเลี่ยงสับสน ราช เหนือราชทั่วไปในสากล ชน ทุกหนกราบบาทอัญชุลี ทั้ง แผ่นดินเทิดไท้พระองค์ท่าน ชาติ พันผ่านเภทภัยหลายวิถี ร่ม ศิระเพราะพระบารมี เย็น วิถีทั่วไทยไปนิรันดร์ 26 พ.ย. 49 คืนเดือนเสี้ยวเสียวหลังนั่งกล่อมน้อง เหมือนใครจ้องมองมาหาเหตุผล ดูแววตาอาฆาตหวาดพิกล ขอหน้ามนรีบหลับจะกลับเรือน 26 ธ.ค. 49 ร้อน หัวใจไม่จำเคยช้ำชอก กว่า จะบอกตัวตนให้พ้นผัน น้ำ เย็นนิ่งปลาตายมาหลายกาล พุ น้ำตาคือตำนานผลาญหัวใจ 27 พ.ย. 49มองเดือนหงายไกลกันใจมันเหงา เหมือนเดือนร้าวจันทร์แรมไม่แจ่มจิต เธอยังอยู่กลางใจในชีวิต ดุจลิขิตพรหมท่านบันดาลดล 30 พ.ย. 49 กลางราตรีมีดาวพราวพร่างฟ้า ไร้เมฆาพรางจางแสงสี คืนจันทร์แรมแม้ร่างห่างคนดี ก็พอมีดารามาปลอบใจ 1 ธ.ค. 49 เสียงสายลมล่องมาพากายหนาว คิดถึงเจ้าคนดีพี่ยิ่งเหงา อยู่ไกลกันฝันเห็นเป็นหนังยาว ให้รักเรารื่นรมย์ติดลมบน 6 ธ.ค. 49 เพราะว่าหวงจึงห่วงเป็นบ่วงบาศ รักร้อยรัดมัดใจให้หวงแหน รู้ว่าไกลกายห่างต่างดินแดน ยังเหนียวแน่นแน่ใจรักใคร่เธอ 6 ธ.ค. 49 ผ่านคืนวันสัมพันธ์ประสานแน่น ในดินแดนอู่ทองอันผ่องใส รักผองเพื่อนเตือนจิตสะกิดใจ สานสายใยไมตรีที่ยืนนาน มีวันนี้ดีใจได้ใกล้ชิด เส้นชีวิตขีดไว้คล้ายความฝัน เมื่อมีพบมีพรากมีจากกัน จะจดจำสัมพันธ์นิรันดร 20 ธ.ค. 49ฟังหนุ่มบาวสาวปานมันคิดถึง อยากจะหึงใจห้ามทำใจได้ อยากจะร้องเพลงคู่ดูหน้าใจ ฟังเมื่อใดไข้ขึ้นสะอื้นทรวง 20 ธ.ค. 49 กลับมาถึงตีหนึ่งซึ่งเหน็บหนาว อาจไม่เท่าเมืองเหนือเมื่อสัมผัส หอมลูกชายชื่นใจรู้ได้ชัด สิ่งร้อยรัดความรักเกินจากนาย 25 ธ.ค. 49 ฝากแสงจันทร์ส่งใจให้ไออุ่น หลับละมุนอุ่นละมัยได้ฝันหวาน สุขตลอดราตรีที่เนิ่นนาน วานดวงจันทร์กล่อมใจใกล้ที่นาย 26 ธ.ค. 49 จะขอเป็นแรงใจมิให้ท้อ จะก้าวก่อการใดด้วยใจแกร่ง บางครั้งก้าวยาวไกลให้อ่อนแรง อยากขอแบ่งเบาบ้างทุกทางเดิน 26 ธ.ค. 49 ไปดูงานเขาไว้ได้จดจำ รู้กำหนดขั้นตอนไม่ผ่อนผัน ทุกขั้นตอนตระเตรียมประสบการณ์ อย่าลืมงานเลื่อนไปใครเขาคอย 9 ม.ค. 50 มางานศพพบใครไม่รู้จัก เข้ามาทักยื้อยุดฉุดดึงแขน บอกขาดหมอนขอนอุ่นขอหนุนแทน ขอเป็นแฟนใจฝ่ออ๋อผีอำ 15 ม.ค. 50 คิดถึงน้องนารีที่ไกลห่าง มิได้ร้างห่างรักสลักมั่น ด้วยดวงใจไมตรีที่ผูกพัน รักทุกวันมั่นใจใฝ่เพียงเธอ 30 ม.ค. 50 ถ้านั่งหน้าอย่าหลับถูกจับจ้อง ถูกคนมองหมายเยาะหัวเราะเล่น หรือปวดหัวไม่สบายเป็นไมเกรน ไม่อยากเห็นเธอเหงาโปรดเข้าใจ 30 ม.ค. 50 มิใช่เพียงคิดถึงคะนึงหา ปรารถนาหัวใจเกินใฝ่ฝัน แม้มิเคยเคียงใกล้ได้เห็นกัน ยังรักมั่นผูกพันทุกวันคืน 4 ก.พ. 50 จงยิ้มสู้รู้ชะตาแม้จะขม จงชื่นชมส่วนดีที่สูงค่า คนอื่นมีมากมายได้เยียวยา อย่าระอาป่วยกายให้ใจดี 10 เม.ย. 50 ดูเดือนหงายส่งใจไปกล่อมน้อง ถึงหอห้องน้องนางสร้างความฝัน แม้จะอยู่ใกล้ไกลใจผูกพัน สร้างวิมานหวานใจไปทั้งคืน 10 พ.ค. 50 ฝนไม่ตกแต่ใจไม่ไกลห่าง อยู่เคียงข้างคู่ไปไม่แปรผัน เป็นความรักภักดีที่ยาวนาน จะเคียงกันด้วยใจไม่ลืมเลือน 15 พ.ค. 50 อันความรักยิ่งให้ยิ่งได้มาก ยิ่งหวงนักมักหึงจึงพาเสีย ที่ลุ่มหลงเหลวไหลใจอ่อนเพลีย ไฟสวาทลามเลียก็เสียคน 20 พ.ค. 50 นั่งดื่มเบียร์คนเดียวเปลี่ยวดวงจิต ใจครุ่นคิดคำนึงถึงเหตุผล รักเนิ่นนานแน่ใจให้อดทน ขอเป็นคนคอยรอต่อจนตาย 20 พ.ค. 50 เช้าขึ้นมายาใจเป็นไงบ้าง พี่อยู่ข้างเนื้อเย็นเห็นพี่ไหม โทร ฯ ฟังเสียงรอสายได้ผ่อนคลาย ส่งดวงใจไปเคียงข้างเตียงนอน 30 พ.ค. 50 คืนที่เธอหลับใหลใจพี่ตื่น ไปหยุดยืนอยู่ใกล้ในห้องหอ กล่อมขวัญยืนชื่นใจได้เคลียคลอ ไม่รีรอรับรู้คู่เคียงใจ 2 มิ.ย. 50 ไปทำบุญเจอกรรมทำมาก่อน จะอ้อนวอนละเว้นเวรไม่ได้ จะถามทักสักครั้งยังวุ่นใจ ทำไฉนให้หายใจร 4 มิ.ย. 50 คือความทุกข์เวทนาระอาจิต ทั้งชีวิตมีไว้เพื่อใครนั่น รู้วันนี้แม้ตายวายชีวัน ลูกเมียนั้นแน่ใจไม่เคยลืม 20 มิ.ย. 50 นุ่งโสร่งคลายร้อนพอนอนได้ ใส่สบายกายเสบยเลยหลับใหล เปิดพัดลมแผ่วเบาแบบเข้าใจ เปิดแรงไปเกรงจะโล่งโสร่งปลิว 20 มิ.ย. 50 นอนรอฝนหล่นฟ้ามาให้ชื่น หลับหรือตื่นลืมตาหาความหมาย จิตสู่จิตคิดดีที่ส่งไป ให้ยาใจสดชื่นเมื่อตื่นนอน 22 มิ.ย. 50 จะกล่อมด้วยเพลงใดให้เจ้าหลับ ด้วยเพลงตับเพลงเการะนาดเอก หรือเพลงขลุ่ยคลอปี่ตีกลองเจ๊ก ร้องเพลงเด็กจันทร์เจ้าขาขอข้าวแกง 22 มิ.ย. 50 ดอนหอยหลอดปลอดโปร่งโล่งสมอง คิดถึงน้องนารีที่ใฝ่ฝัน ร้านคุณตาเลิศรสน่าจดจาร อยากมีวันเคียงคู่ดูโคลนเลน 25 มิ.ย. 50 แล้วก็เห็นคนสวยช่วยไม่ได้ หน้ารูปไข่ผิวขาวเป็นสาวมั่น ไม่แต่งเติมเพิ่มผิวยังผ่องพรรณ แต่ปากมันมูมมามน่าช้ำใจ 25 มิ.ย. 50 มางานเลี้ยงเลี่ยงใจไม่คิดถึง แต่ก็หึงห่วงน้องที่ปองหมาย รู้เธอหึงเราหวงแม่ดวงใจ บอกไม่ได้ใครจะรู้ผู้แอบตรม 27 มิ.ย. 50 มางานบวชอวดบุญต้นทุนสูง จุดหมายมุ่งมากมายละลายน้ำ ได้ห่มเหลืองเปลืองเงินเกินบาปกรรม หรือฟังธรรมข้ามฐานะจะนิพพาน 30 มิ.ย. 50 จะฝันหวานฝันร้ายใจเรารู้ เธอจะอยู่หนใดให้คิดถึง ด้วยฤทัยฝันใฝ่ใจตราตรึง ขอเป็นหนึ่งในใจไปชั่วกาล 30 มิ.ย. 50 มาทำบุญเติมทุนหนุนชีวิต น้อมอุทิศแทนคุณผู้หนุนช่วย ตั้งแต่เล็กจนใหญ่ได้อำนวย ได้บุญช่วยด้วยยินดีก็ปรีด์เปรม 3 ก.ค. 50 ผ่านความเครียดคือรู้อยู่ตรงไหน มีไหมใครเคียงข้างอย่างคงมั่น เห็นพวงหมู่รู้ใจได้ช่วยกัน ดวงตะวันที่ไหนตกใกล้ดิน 4 ก.ค. 50 น้องจะนอนอย่างไรให้ได้หลับ จะนึกนับแกะน้อยเกินร้อยนั่น ขยับย้ายซ้ายขวาน่ารำคาญ อีกกี่วันคืนกลับหลับสบาย 4 ก.ค. 50 ขีดลิขิตเขียนกลอนให้อ่อนหวาน ไม้ช้านานแต่งได้ดังใจหมาย แต่ชีวิตคิดไว้ให้มากมาย ไม่ลิขิตขีดได้ตามใจตน 5 ก.ค. 50 อยากยลยินเสียงใสให้ใจชื่น อาจขมขื่นฝืนใจอาลัยหา ไม่เยี่ยมยลคนดีหนีหน้าตา จะมองฟ้าฝนขวางให้ห่างเธอ 10 ก.ค. 50 ขับรถผ่านร้านโจ๊กโศกสลด เพราะเราอดมื้อเช้าจนเหงาหงอย รอกาแฟตอนสายตั้งใจคอย รอนิดหน่อยแน่ใจหลับไม่ลง 15 ก.ค. 50 เอาวิจัยไปพิจารณ์งานทั้งหลาย มีทำนายหลายทำนองต้องปวดหัว คิดคำนวณชวนคำนึงนึกถึงตัว ใจระรัวมัวแต่นึกฝึกหัวใจ 20 ก.ค. 50 ง่วงเอ๋ยง่วงนอน จะหลับก่อนก็ไม่ได้อายคนเห็น เกรงจะกรนเกินงามคงลำเค็ญ จะหลีกเร้นไปไหนก็ไม่ดี กว่าจะเบรกก็เบื่อเหลือจะกล่าว เห็นต่างคนต่างหาวไปทุกที่ เรารู้ว่าหลับไปคงไม่ดี คิดอีกทีงีบนิดผิดไหมเอย 20 ก.ค. 50 กลายเป็นคนหลงลวงล่วงละเมิด ยังทูนเทิดแก้วใจใช่มุสา เจ้าเจ็บจากพิษรักอักษรา แล้วพี่ยาชาตรงไหนรู้ไหมเอย สายสัมพันธ์ควั่นเกลียวยังเหนียวแน่น คำว่าแฟนแสนรักมากคำเผย ไม่ให้รักสิ้นสายไปเปล่าเลย รักดังเคยคู่กันเป็นฝันเดิม 20 ก.ค. 50 มาเมืองชลชื่นใจได้ยินเสียง เป็นสำเนียงเสียงน้องผู้ผ่องใส วาสนาพี่ด้อยไม่น้อยใจ เพียงรับสายใจพี่ก็ปรีดา 21 ก.ค. 50 ลาแล้วหาดบางแสนแค้นขุ่นข้น หมดแล้วมนต์ไม่ขลังดังก่อนเก่า สกปรกรกเรื้อเหลือจะเดา เสียดายเงาเคยเยือนสะเทือนใจ 24 ก.ค. 50 เล่นซ่อนหาจนเหนื่อยและเมื่อยล้า แดดร้อนจ้าหาน้องมองไม่เห็น หลบลมร้อนเรื่อยมาหาร่มเย็น เกรงจะเป็นลมล้มสมใจใคร 25 ก.ค. 50 บางปะกงคงข้ามเห็นน้ำใส พี่ลาไกลแก้วตาแม้จะฝืน บริสุทธิ์สู่ใจให้ยั่งยืน ผ่านวันคืนคู่ใจไม่เปลี่ยนแปลง 26 ก.ค. 50 พี่ข้ามฝั่งเจ้าพระยามาไกลเจ้า ด้วยใจเหงาเศร้าสร้อยละห้อยหา ฝากฝังใจไว้ใกล้กายแก้วตา ใจข้ามฟ้าฝากจิตคิดถึงเธอ 27 ก.ค. 50 อันความรักกินได้ที่ไหนนั่น แล้วรักกันรู้ไหมไม่เคยอิ่ม เขาว่าดีอย่างไรไม่เคยชิม ไม่เคยอิ่มรักใครที่ไหนเลย 1 ส.ค. 50 เป็นคุณแม่มือหนึ่งถึงจะยาก เพื่อลูกรักรับรู้ใจสู้ไหว ด้วยความรักเกินร้อยเพื่อกลอยใจ เหนื่อยเพียงใดภูมิใจไม่ท้อเลย 10 ส.ค. 50 ขุดกระเบื้องเปลืองแรงทุกแห่งหน ขุดถอนโคนรากรักยากหนักหนา ตัดต้นรักแตกกอก่อขึ้นมา กางตำราตรึงรักสลักทรวง 15 ส.ค. 50 มาร่ำเรียนรับรู้พอสู้ไหว แต่เรื่องใจไม่สู้รู้ประสา ยิ่งเรื่องรักยิ่งเขลาเบาปัญญา วานแก้วตาสอนพี่คงดีเอย 16 ส.ค. 50 บทเรียนรักสอนตกอกยังช้ำ เป็นประจำเจ็บจิตไม่คิดฝัน ยังมีรักถักทอก่อตำนาน ผ่านคืนวันหวังครูช่วยดูใจ 20 ส.ค. 50 เหมือนพบกันนานมากว่าสิบชาติ ไม่เคยขาดเยื่อใยที่ใฝ่ฝัน แค่เพียงพบสบตามาไม่นาน กลับสราญเริงใจจากไมตรี 19 ก.ย. 50 มาหนองปรือแปลกใจไม่เห็นเจ้า อยู่ไหนเล่าคนดีพี่แลหา นัดกันแล้วแก้วใจไม่เห็นมา ปล่อยพี่ยามองหาจนตาปรือ 20 ก.ย. 50 ให้นอนหลับฝันดีมีความสุข หลับสนุกฝันสนานสราญรื่น มโหรีพี่กล่อมจอมขวัญยืน ตลอดคืนชื่นใจในนิทรา 25 ก.ย. 50 เดือนเคยเด่นดูด้วยค่อยค่อยหมอง ดาวผุดผ่องพลันดับลับแสงสี มีเธอใกล้แสงใดหายทันที จะกี่ปีมีน้องไม่ปองใคร 25 ก.ย. 50 คือสายฝนหล่นฟ้ามาให้ชื่น ผ่านวันคืนเคียงใจได้สุขสม จะร้อนหนาวคราวใดไม่โศกตรม จิตชิดชมชื่นใจได้รักเธอ 26 ก.ย. 50 แค่ขอบฟ้ามาขวางใช่ห่างเหิน แม้ทางเดินไม่มีที่ไปถึง สุดขอบโลกยังใกล้ใจคะนึง ด้วยคิดถึงจึงใกล้เหมือนกายเคียง 27 ก.ย. 50 ฝนเอ๋ยฝน ให้ผู้คนชุ่มฉ่ำจากน้ำใส อยู่หนใดไกลห่างกลางพงไพร ได้ชื่นใจจากฝนที่หล่นมา ดุจดังพี่นี้ห่างร้างไกลเจ้า มิเคยเฉาชุ่มใจไม่เหนื่อยล้า ทุกนาทีจดจำฉ่ำอุรา ดั่งน้ำฝนหล่นมาพาสุขใจ 28 ก.ย. 50 คลื่นสัญญาณสัญญาน่าจะหาย จะต่อสายเติมใจก็ไร้เสียง ตัดสัญญาณสารสื่อคือสำเนียง เหลือแค่เพียงเพลงรอยังพอใจ 29 ก.ย. 50 ทุกถ้อยคำความหมายได้รับรู้ คือประตูเปิดใจให้รู้เห็น ใจสู่ใจเติมให้ไม่เคยเว้น เช้าจรดเย็นใจยลแต่คนดี 29 ก.ย. 50 ไม่เห็นดวงสุรีย์ไร้แสงสูรย์ ดั่งโลกหมุนไม่มีสุรีย์ฉาย โลกมืดมลอนทกาฬปานวอดวาย เช่นพี่ชายไร้เจ้าจึงเศร้าตรม 30 ก.ย. 50 รอ ความจริงเจือฝันนั้นนานนัก เธอ ตระหนักรักจริงยิ่งกว่าฝัน ทุก นาทีที่ผ่านยิ่งนานวัน ชาติ ภพผ่านเผื่อใจไว้รอเธอ 30 ก.ย. 50 อยู่ข้างวัดขัดใจใกล้เมรุเผา ไม่กี่ก้าวก็ถึงซึ่งจุดหมาย จะเลี่ยงหลีกหลบเร้นไม่เว้นวาย จะใกล้ไกลถึงแน่แท้ทุกคน 1 ต.ค. 50 ฟังพระธรรมจำง่ายได้ยินเสียง ทั้งสำเนียงปี่พาทไม่ขัดสน ญาติพี่น้องร้องไห้ได้ยินยล ใครจะพ้นเผื่อใจเพราะได้ดู 1 ต.ค. 50 จะกี่ครั้งกี่ทีไม่มีเหลือ บ้างเก็บเยื่อเหลือใยใส่โกฏหรู บ้างบูชากราบไหว้ใช้เชิดชู บ้างมาอยู่โคนโพโถเวรกรรม 1 ต.ค. 50 เกิดบนดินสิ้นกายต้องไว้ชื่อ พอนับถือชื่อนี้ไม่ยี่ย่ำ ดุจปล่องควัญเหนือเมรุเห็นประจำ มิเคยต่ำติดดินสิ้นมนต์เมรุ 1 ต.ค. 50 คืนเดือนหงายไกลเจ้าก็เศร้าจิต มีชีวิตสิ้นหมายไร้แสงสี จันทร์จะแรมแจ่มใจใกล้คนดี ทุกถิ่นที่มีเจ้าไม่เหงาเลย 2 ต.ค. 50 ผ่านท้องทุ่งมุ่งหมายไปคลองห้า ลัดทุ่งนาบางซ้ายคล้ายจะร้าง ดูโดดเดี่ยวเดียวดายด้วยไกลนาง ใจอ้างว้างร้างราเช่นนาเอย 2 ต.ค. 50 อยุธยานาหายไปไหนนั่น มีโรงงานมากมายผุดให้เห็น น้ำเคยใสเสียดำจำต้องเป็น ใครซ่อนเร้นนาร้างจนห่างตา 2 ต.ค. 50 สะกดคำว่ารักยากตรงไหน สะกดใจไม่รักยุ่งยากกว่า สะดุดรักจากใจจากสายตา สกัดฟ้าเมินดินสิ้นวิธี 3 ต.ค. 50 มองแมกไม้สายธารในวันเหงา เห็นภูเขาคู่เขาเขาอยู่ไหน ขาดคนคู่เคียงข้างอ้างว้างใจ เขาเคียงเขาเขาอยู่ไหนหรือไกลเกิน 4 ต.ค. 50 ผ่านคืนวันเงียบเหงานั้นหนาวจิต คือชีวิตชีวาคือหน้าที่ จะห่างกายใจใกล้ช่วยได้ดี รักต้องมียึดถือคือแรงใจ 7 ต.ค. 50 วันที่มีเขาอยู่ไม่รู้ค่า คิดรักษาเขาไว้ใจรู้สาย เมื่อสิ้นเขาเราก็กร่อยพลอยเศร้าใจ รู้ความหมายมีเขาเหงาไม่มี 7 ต.ค. 50 วันที่เขามีใครใจเราเฉา ยิ่งมีเงาเขาใกล้ใจยิ่งหม่น เป็นฉะนี้ชีช้ำใจจำนน ที่ทุกข์ทนท้อแท้เพราะแพ้ใจ 9 ต.ค. 50 มีแรกรักกระชากใจให้ไหวหวั่น เกินแรงต้านแรงเฉื่อยใจเมื่อยล้า ด้วยมวลรักบทบาทเธอให้มา ให้ประหม่ารักเฉื่อยจึงเหนื่อยใจ 9 ต.ค. 50 ห้วยกระเจาเขาดูรู้แค่แล้ง ลูกรังแดงแห้งโหยเหมือนโหลยโท่ย แต่น้ำใจห้วยกระเจาไม่เฉาโรย ลมพัดโชยชื่นด้วยห้วยกระเจา 17 ต.ค. 50 ไปชื่นชมดอกไม้ที่ในสวน ทุกดอกล้วนเด่นดีสีสดใส ภมรหมู่ดอมดมชมชื่นใจ อยากแปลงกายเป็นภมรบินร่อนชม เจ้ามิใช่ดอกไม้ในสวนศรี เป็นนารีดอกฟ้าค่าเหมาะสม พี่เป็นแค่หมาวัดมิอาจชม ได้แต่ตรมตรอมใจไร้ค่าควร 20 ต.ค. 50 เจ้าชื่นชอบกล้วยไม้เช่นใจพี่ ทั้งดูดีดูนานสร้างสรรค์ค่า คุ้มกับการรอคอยพลอยชื่นตา ล่วงเวลาพาชมสมที่คอย 20 ต.ค. 50 มนต์แม่มดสะกดจิตพิชิตฝัน คงหลับนานลืมตื่นคืนสุขสม เปิดหน้าต่างมองจันทร์อันรื่นรมย์ เปิดรับลมชมแม่มดจนหมดคืน 25 ต.ค. 50 ทอดกฐินผ้าป่าสารพัด เข้าแต่วัดหวังไว้ไม่ลืมพี่ เห็นพระหล่อก็จะหลงปลงเป็นชี ทิ้งวิถีสวยคมสมสาวมอญ 31 ต.ค. 50 เก็บความหลังฝังดินให้สิ้นซาก เหลือเพียงรักตนไว้สร้างใยฝัน ลืมความโฉดโหดร้ายไม่มองมัน ยังมิวันพรุ่งนี้ที่ดีงาม 31 ต.ค. 50ทั้งพรพระพรพรหมอุดมคติ ให้เปรมปรือเปี่ยมสุขสนุกสนาน มีลาภยศเงินทองกองตระการ พันภัยพาลทุกข์ใดไม่ใกล้เลย 10 พ.ย. 50 อยู่ใกล้ไกลแรงใจไม่แตกต่าง หากใจห่างท้องใจไปไม่ถึง สงวนซ่องไว้ในคำนึง รอวันหนึ่งใครเห็นค่าคว้าไปครอง 11 พ.ย. 50 มาดูดาวพร่างพราวและหนาวเหน็บ ข่มใจเก็บอาการไม่หวั่นไหว เห็นดารารายเรียงฟังเสียงใจ อยู่มุมใดส่งใจไปถึงกัน 15 พ.ย. 50 ทุกคารมคมคายดุจปลายปิด ใข้เขียนขีดกรีดใจให้เกิดแผล ทุกถ้อยคำน้ำกรดรดดวงแค รู้รักแท้รักจริงยิ่งบาดใจ 1 ธ.ค. 50 กายจะไกลใจรู้ยังอยู่ใกล้ คงความหมายไมตรีมิแปรผัน เป็นกระต่ายติดตามหมายชมจันทร์ เพียงความฝันแฝงไปก็ไกลเกิน 15 ธ.ค. 50 เคยรู้รสรักแท้เคยแพ้พ่าย เคยเสียดายกายใจให้กับเขา เคยทำร้ายกายตนจนมึนเมา เคยอับเฉาเศร้าหมองไม่มองใคร มาตั้งจิตคิดได้ให้รู้ว่า ชีวิตเราดีกว่าใช่เสียหาย มีคนที่รักจริงยิ่งมากมาย เก็บกายใจไร้คู่รู้ค่าตน 15 ธ.ค. 50 อีกหนึ่งปีที่ผ่านให้สันติสุข ปราศจากทุกข์โพยภัยมากรายใกล้ งานก็เดินเงินก็ดีมีสุขใจ มีโชคลาภมากมายให้เปรมปรีด์ 25 ธ.ค. 50 จะหลับฝันถึงใครพี่ไม่ว่า เพียงแก้วตาสุขใจในความฝัน จะกล่อมเพลงแผ่วเบาใต้เงาจันทร์ ให้นงคราญเต็มตื่นชื่นสุขเอย 31 ธ.ค. 50 ปีเก่าไปใหม่มาฟ้ายังอยู่ ใจรับรู้อยู่ใกล้ไม่ห่างหาย ปีจะเปลี่ยนแปลผันคืนวันไว ยังมีใจเคียงกันนิรันดร 5 ม.ค. 51 คืนแสงจันทร์แจ่มกระจ่างกลางฟ้าใส อยู่เชียงใหม่ส่งใจไม่ถึงห้อง กล่อมน้องนางแน่งน้อยนวลละออง โอบตระกองแก้วใจในนิทรา 23 ม.ค. 51 มีเมฆหมอกมากมายในตอนเช้า แล้วจืดจางบางเบาเมื่อคราวสาย บางชีวิตมีลิขิตไม่ผิดไป ต้องมีวันสดใสสมใจคอย 25 ม.ค. 51 ด้วยเนื้อเยื่อหัวใจมิใช่แก้ว อาจมีแนวแผลเป็นพอเห็นได้ ผ่านเดือนปีมีบ้างจางจืดไป วันสดใสย่อมมาเยือนเกือบเหมือนเดิม 26 ม.ค. 51 กุศลาธรรมาหาเหตุผล คือมงคลจากกรรมทำมาก่อน อกุศลเหตุร้ายให้ร้าวรอน ย่อมทุกข์ร้อนรุ่มใจไปจนตาย 27 ม.ค. 51 โอ้อนาถวาสนาไม่น่าเชื่อ เธอจะเบื่อบอกลาละความฝัน มาทิ้งร้างรักร้ายไปกลางคัน ปรับหัวใจไม่ทันปานขาดใจ 28 ม.ค. 51 โอ้ความรักเอย ไม่มีเชยเฉื่อยชาล้าสมัย เจอเจ้าปุ๊บรักปั๊บดูฉับไว มาตอนไหนไม่รู้ดูไม่ทันดู มีทั้งทุกข์ทั้งสุขผูกพันจิต มิรู้ใครลิขิตให้บิดผัน มีแรงเสริมเติมรักมากทุกวัน ไม่มีควันไฟรักกลับมากมาย 30 ม.ค. 51 ดอกเอ๋ยดอกรัก จะปลูกฟักเป็นกอก่อเกิดผล มีต้นตอก่อดอกออกแยบยล มีความหมายให้ชนเชื่อวลี ลุล่วงลมลวงลืมไม่ปลื้มปาก รู้ประจักษ์รักจมว่าขมปี๋ วันรักชื่นรื่นรมย์สมฤดี ต้นรักเก่าพันปียังดีเอย 31 ม.ค. 51 ประตูรักประตูใจปิดตายไว้ ประกบใส่ติดประแจและล็อกห้อง ติดประกาศประหลาดใจไม่จับจอง หมายประคองห้องใจให้หายชา 31 ม.ค. 51 กินข้าวกล้องน้องสาวก็เข้าท่า รสโอชาน่ากินจนสิ้นหม้อ เหลือบดูพุงยุ่งตายข้าวไม่พอ อยากไปขอทำนาที่นางรอง 1 ก.พ. 51 ได้ใส่บาตรทำบุญต่อทุนไว้ เพื่อจะได้วาสนาขึ้นมาบ้าง อธิฐานมากมายไว้หลายทาง รวมมะปรางลืมต้นของคนดี 2 ก.พ. 51 เคยหลงทางหลายครั้งยังไม่ท้อ เคยหลงรอหลงเชื่อจนเบื่อหู เคยหลงผิดหลบคำช้ำน่าดู ถึงวันนี้เพิ่งรู้ว่าหลงเธอ 4 ก.พ. 51 ค้นความจริงจากไหนคงไม่ง่าย แต่เรื่องราวหลากหลายสืบได้สิ้น นึกถึงเธอแก้วตาเป็นอาจิณ ทั่วฟ้าดินได้รู้กูเกิ้ลเอย 4 ก.พ. 51 กินมะปรางเปรอะปากไม่อยากล้าง เก็บไว้สร้างความฝันในวันใหม่ เผื่อจะมีวาสนานำพาไป เขาเมตตาผลใหม่ให้ชมชิม 5 ก.พ.51 เม็ดมะปรางปล้อนปอกลอกความหวาน ผ่านคืนวันหวานนั้นยิ่งมั่นอยู่ ติดทั้งใจและปากอยากให้ดู ยังรับรู้รสหวานพันธุ์มะปราง 11 ก.พ. 51 หากกลับบ้านบอกมะปรางว่ายังหวาน ใครได้ทานท่องไว้ชื่นใจยิ่ง ไม่เห็นสวนส่งสารว่าหวานจริง สรรพสิ่งซาบซึ้งถึงมะปราง 15 ก.พ. 51 ถึงที่นอนบอกหน่อยจะคอยกล่อม ให้พะยอมฝันดีมีสุขสันต์ ด้วยบทเพลงคาราบาวที่ยาวนาน คนล่าฝันฝากใจให้ฝันดี 18 ก.พ. 51 มีอะไรมากมายที่ไม่รู้ แม้จะดูเล็งแลแน่ว่าใช่ มีที่ลับหลบอยู่ไม่รู้นัย จะรู้คนรู้ใจอย่างไรดี 18 ก.พ. 51 ลูกมะปรางลืมต้นจึงพ้นเปรี้ยว ไม่ข้องเกี่ยวกานดายอดยาหยี มะปรางหวานมากมายที่ได้มี มิหมายถึงคนดีให้พี่ลืม 21 ก.พ. 51 จะหลับตาคราใดให้คิดถึง ยังตราตรึงซึ้งใจให้ถวิล ประทับจิตสนิทใจในยุพิณ มิหมดสิ้นกลิ่นปรางยังชื่นใจ 21 ก.พ. 51 เก็บความรักความฝันในวันเก่า ใจไม่ร้าวคราวนั้นฝันสลาย ตกตะกอนก้อนช้ำระกำใจ รู้ความหมายใจช้ำจำไม่ลืม 22 ก.พ. 51 มาอุทรณ์ร้องทุกข์ปลุกสำนึก ยังตริตรึกตรึงตราผวาหวั่น ถูกขโมยหัวใจไปวันวาน หลับก็ฝันหวั่นหวาดกลัวคลาดเธอ 28 ก.พ. 51 ได้ยลยินเสียงใสให้สงสัย คงจะได้ทานมะปรางสร้างเส้นเสียง ทุกถ้อยคำหวานฉ่ำในสำเนียง ยลยินเสียงสื่อสารปานมะปราง 28 ก.พ. 51 อยู่อุดรร้อนกายแต่ใจหนาว ติดเรื่องราวรุงรังสางไม่ไหว นั่นก็ดีนี่ก็งามให้ทำใจ แล้วเมื่อไรหัวใจหายหนาวเอย 29 ก.พ. 51 มาขับกล่อมจอมใจได้หลับฝัน ให้หลับนานฝันดีมีสุขสม ด้วยมนต์เพลงเพื่อนใจให้รื่นรมณ์ จิตสุขสมใจสุขสันต์ผ่านราตรี 29 ก.พ. 51 เที่ยวท่องไปไม่ไกลแค่ไทรโยค เล่นน้ำตกชมถ้ำคลำทางได้ ดูแดนดินถิ่นสงครามจำขึ้นใจ เหมือนมีใครเดินตามทำไงดี 6 มี.ค. 51 มาประชุมกลุ้มใจทำไมง่วง มัวแต่ห่วงโหยหาอ้าปากหาว ประชุมนานน่าบ่นทนทุกคราว ก็เรื่องราวหาวเห็นเป็นดาวเดือน 6 มี.ค. 51 มาโรงเรียนวันเสาร์ก็เหงาบ้าง ตลอดทางยังหวลชวนใฝ่ฝัน มีมะปรางทั้งสวนจะชวนทาน ฝันกลางวันว่างเปล่ายิ่งเหงาใจ 10 มี.ค. 51 จะหลับตาเติมฝันคืนวันไหน มีดวงใจคนดีที่ความฝัน เพียงความจริงยิ่งห่างแตกต่างกัน แค่จะเห็นในฝันนั้นไกลเกิน 11 มี.ค. 51 คือสิ่งเดียวที่มีในชีวิต ถูกลิขิตคู่มาดั่งฟ้าสั่ง จะทุกข์สุขอย่างใดไม่แยกทาง เพราะเธอคือทุกอย่างตราบวางวาย 24 มี.ค. 51 จะให้พี่จากหายกายไปไหน จะอยู่รอแก้วใจในความฝัน ผลไม้มากมายไม่ต้องการ เพียงพักวันทานข้าวนะเจ้าเอย 25 มี.ค. 51 ฝนไม่ตกอกไหม้ใจก็หม่น อยากมีคนคิดถึงคะนึงหา ความใกล้ชิดเชื่อมใจแม้ไกลตา ให้กานดาพักผ่อนไม่ร้อนเลย 26 มี.ค. 51 ถึงยามเย็นยังร้อนไม่หย่อนหยุด อยากจะมุดดำน้ำลำคลองใส กลัวไปโผล่ผิดที่ให้ดีใจ กลางร่องสวนผลไม้ของใครเอย 27 มี.ค. 51 คืนที่ร้อนฝันร้ายไม่รับรู้ ไกลพธูทำใจไม่อาจฝืน สั่งลมส่งสื่อใจไปทุกคืน จะหลับตื่นฝันร้ายด้วยไกลเธอ 30 มี.ค. 51 ค่ำคืนร้อนนอนหนาวคราวคิดถึง จิตคำนึงใจคำนวณให้ป่วนปั่น ป่านฉะนี้เป็นไฉนไกลห่างกัน ในความฝันหวั่นไหวด้วยไกลเธอ 31 มี.ค. 51 เห็นฟ้าแลบแปลบปลาบให้วาบหวิว ใจก็ปลิวไปไกลถึงปลายสวน มะยงชิดปลิดได้แต่ไม่ควร ใครไม่ชวนชิมรสก็อดไป 2 เม.ย. 51 ถ้ารุ้งงามยามค่ำคงขำมาก อยากมีใฝที่ปากบอกฟากฟ้า มีไม่ได้ขอให้ใกล้กานดา สงสัยฟ้ารู้ทันท่านเป็นใจ 2 เม.ย. 51 เก็บก้อยไว้ไม่เกี่ยวไม่เปลี่ยวเปล่า ไม่มีเหงาเงาพี่นี้เคียงข้าง ด้วยห่วงหายาใจไม่วายวาง หวังน้องนางใช้หางตามาแลเงา 3 เม.ย. 51 ทำอะไรที่ไหนแล้วเบื่อไหม คิดถึงใครทำไมอย่างไรนั่น แล้วเมื่อไรนานไหมได้เห็นกัน มีคำถามทั้งนั้นจากห้องใจ 5 เม.ย. 51 เมื่อคืนนี้ฝันร้ายกลายเป็นผี จรลีตามลมละอองฝน ถึงนครนายกในบัดดล เคืองฟ้าฝนส่งไปดูใครนอน 6 เม.ย. 51 จะเขียนขีดกรีดใจใช้แทนหมึก จดจารึกตรึกตริที่ตรองใตร่ พลาดรักรุมสมุทรวงเป็นบ่วงไป บันทึกไว้ใจขมตรมเนิ่นนาน 7 เม.ย. 51 แล้วลืมหลงล่วงลัดสลัดเหลิง ลืมกองเพลิงผลาญใจที่ใฝ่ฝัน ฝากฟากฟ้าฟูมฟักรักนิรันดร์ ต่อติดตามเติมฝันผ่านสายตา 10 เม.ย. 51 ด้วยรักแม่หมดใจตายแทนได้ จะวันไหนแน่แท้รักแม่มาก สำหรับแม่มากค่ากว่าคำรัก ยิ่งตระหนักรักมั่นวันหมดเงิน 10 เม.ย. 51 มาประชุมอีกแล้วอย่างแน่วแน่ แต่แพ้แอร์น่าห่วงจะง่วงหาว เกรงจะพับหลับหลงงงไม่เบา จะหลับยาวอย่างอยากยากจะทำ 11 เม.ย. 51 แค่มีเธอมีฉันมิหวั่นไหว จะใกล้ไกลใจคู่อยู่เคียงข้าง ไปที่ใดใกล้ไกลได้ร่วมทาง กายจะห่างวางใจไว้ใกล้กัน 11 เม.ย. 51 ให้สุขสันต์เทศกาลที่เปี่ยมสุข ให้สนุกสมจิตคิดถวิล วันสงกรานต์ปีใหม่สมใจจินต์ ทุกข์มลทินสิ้นไปในบัดดล 12 เม.ย. 51 มาหนองปรือแปลกใจยังไม่เห็น หรือจำเป็นไปไกลที่ไหนนั่น มาร่วมงานศิษย์เก่าเหงาเสียนาน รอนงคราญครวญใคร่สงสัยลืม 14 เม.ย. 51 พายุฝนพาฝนหล่นจากฟ้า เช่นลมพาพัดใจไปที่นั่น จะไกลใกล้หัวใจไปถึงกัน ฝนชุ่มฉ่ำใจสำราญสนานจินต์ 15 เม.ย. 51 หวานเบาเบาบ่อยบ่อยค่อยค่อยหวาน มีน้ำตาลเติมใจให้คนหวาน ทุกหยดหยาดเยื่อใยสายสัมพันธ์ คือน้ำตาลคือน้ำใจให้คนดี 18 เม.ย. 51 รู้ว่าเหนื่อยไม่หน่ายเพราะใจสู้ จิตรับรู้รับได้เพราะใจมั่น ทั้งงานหลวงงานราษฎร์ไม่คลาดงาน คิดถึงเธอเท่านั้นไม่เหนื่อยเลย 18 เม.ย. 51 ค่ำคืนจันทร์ชมจันทร์แจ่มกระจ่าง ดั่งน้องนางเนื้อนวลชวนใฝ่ฝัน ฝากฟากฟ้าพาใจไปพร้อมจันทร์ คิดถึงกันสารส่งตรงถึงใจ 21 เม.ย. 51 จะเลี้ยวขวาเลี้ยวซ้ายเครื่องหมายชี้ ไฟสามสีสื่อสารกันสับสน เราก็พอเรียนรู้เช่นผู้คน แต่หลุมรักสับสนหล่นได้ไง 25 เม.ย. 51 เห็นน้องน้อยน่ารักอยากทักว่า เป็นตุ๊กตาเดินได้หรือไรนั่น ไปหาชุดที่ไหนมาใส่กัน สีก็หวานงดงามสมทรามวัย 30 เม.ย. 51 กบไม่ร้องฟ้องฟ้าเรียกหาฝน ดับร้อนรนรุนแรงและแห้งผาก ดั่งดวงแคเดียวดายด้วยไร้รัก จะออกปากบอกไปใครจะฟัง 1 พ.ค. 51 ฟ้า ฉ่ำฝนฝากใจไปกับฝน ฝน ที่หล่นปนใจในฟากฟ้า ดล ด้วยจิตคิดถึงที่ตรึงตรา ใจ ส่งถึงแก้วตาดั่งฟ้าครวญ 2 พ.ค. 51 เกิดมาไวเกินไปสงสัยสาย เดินเฉียดใกล้วัดวาผวาหวั่น เขาคงมองแล้วเมินไม่เกินวัน จะอยู่นานไปทำไมถ้าไร้เธอ 2 พ.ค. 51 ให้น้องนอนฝันหวานทุกวันชื่น ตลอดคืนค่ำไหนให้สุขสันต์ ขอส่งความหวังดีทุกวี่วัน มิตรภาพนับนานนิรันดร 2 พ.ค. 51 คิดถึงกันวันวานยังหวานอยู่ เคล้าคลอคู่เคียงข้างช่างสุขสันต์ แต่วันนี้ที่ไหนไม่เหมือนกัน เธอคนนั้นอยู่ไหนไม่เห็นเงา คิดขุ่นแค้นแน่นจิตรักพิษร้าย เพราะอะไรทำไมใครผิดเล่า มีคำถามมากมายหลายเรื่องราว รักแต่เขารักตัวเราหรือเปล่าเอย 3 พ.ค. 51 รอฝนมาทั้งคืนทั้งตื่นหลับ รอต้อนรับลมร้อนไม่ผ่อนผัน ไม่รู้แจ้งแห้งหายไปกี่วัน หวังว่าฝันคงไม่แห้งด้วยแล้งใจ 3 พ.ค. 51 ถึงวัดป่าเลไลยก์ให้คิดถึง จิตรำพึงใจรำพันถึงขวัญจิต รู้ว่ากายอยู่ไกลใจยังชิด ดุจลิขิตจากฟ้ามาพบเธอ 3 พ.ค. 51 สะวันนะเขตประเทศลาวจะก้าวข้าม น้ำโขงงามข้ามไปถิ่นไทยนั่น แม่โขงขวางลาวไทยให้ไกลกัน สะพานเชื่อมความสัมพันธ์ให้มั่นยืน 4 พ.ค. 51 ลาดานังวันนี้ที่มีฝัน พบนงคราญคนดีที่เมืองเว้ ท่องน้ำเนืองชิมอาหารริมทะเล เส้นทางเว้ฮอยอันผ่านถ้ำยาว จากเมืองเว้เหว่หว้าต้องลาแล้ว ลาน้องแก้วเก่งดีที่สวยสาว กลับผ่านด่านแดนดีที่ลาวบาง ผ่านเมืองลาวสะวันนะเขตสู่ประเทศไทย 4 พ.ค. 51 ภูเขาใหญ่เหยียดยาวเข้ามาขวาง กั้นระหว่างลาวญวนรถด่วนผ่าน คิดถึงเธอที่ไกลจากหลายวัน ฝากความฝันฝ่าเขาใหญ่ไปหาเธอ 4 พ.ค. 51 อยู่ฮอยอันฝันหวานถึงวันนั้น บนสะพานญี่ปุ่นอุ่นไอฝัน ไหว้วัดจีนกินน้ำอ้อยพลอยชื่นบาน เช่นตำนานฮอยอันฉันรักเธอ 4 พ.ค. 51 จะนอนหลับฝันเรื่อยไม่เมื่อยหน้า รู้แก้วตาห่วงใยพอใจชื่น มีทุกรสรับทันผ่านวันคืน ลืมตาตื่นดีใจไทยแสนดี 5 พ.ค. 51 คืนสู่ มศว. พอจำได้ ข้ามคลองไปน้ำดำยังจำมั่น คลองแสนแสบแปลบปวดรวดร้าวราญ ห้วงสักวันสวยใสไม่แสบเอย 7 พ.ค. 51 ด้วยยังอยู่เวียดนามจะข้ามเขต เข้าประกาศเขตลาวก็เหงาหงอย สนุกดีมีบ้างตังค์เหลือน้อย กลับตามรอยทางเก่าที่เข้ามา 10 พ.ค. 51 คนเคยคุ้นอุ่นใจได้ใกล้ชิด แม้จะผิดพลาดหวังยังห่วงหา น้อมคำนับรับรู้สู้ชะตา ยังคงค่าคู่ใจมีได้เคือง 10 พ.ค. 51 พบสะพานพาดห้วยช่วยให้ข้าม สืบเสาะหาคนงามตามความฝัน เห็นแก้วตาเล่นน้ำตามห้วยนั้น แปรปรับพลันยานย้อยห้อยเป็นยาย 16 พ.ค. 51 อรุณสวัสดิ์วันใหม่ให้ใจสุข ทำการใดก็สนุกมีสุขสันต์ จะซักผ้าเข้าครัวมั่วทุกงาน ก็เบิกบานใจกายไม่หน่ายเลย 20 พ.ค. 51 คืนฟ้าหม่นจันทร์หมองมองไม่เห็น เช่นเธอเร้นรักไปให้ห่างหาย พี่ได้แต่ร้องเรียกตะเกียกตะกาย เป็นกระต่ายหมายจันทร์ฝันข้างเดียว 18 พ.ค. 51 มาสองเจ็ดรีสอร์ทปลอดมลพิษ อาจจะคิดถึงบ้างแบบสร้างสรรค์ ได้ว่ายน้ำเคียงคู่อยู่ใกล้กัน มีน้องซ้อนจักรยานปั่นหมดแรง 24 พ.ค. 51 รุ่งอรุณพูนผลดลสวัสดิ์ มิได้นัดแนะใครให้แตกตื่น เป็นสันดานดั่งเดิมเพิ่มค่ำคืน มิอาจฝืนเช่นฝันถึงกานดา 29 พ.ค. 51 มิใช่แค่คิดถึงตอนสามทุ่ม เพียงเป็ดปุ่มปล่อยใจไปปลอบขวัญ หวังไว้ว่าราตรีที่เนิ่นนาน น้องคนดีนี้นั่นหลับฝันดี 30 พ.ค. 51 เห็นหน้าน้องนิดหนึ่งถึงจะน้อย ยังหยดย้อยอย่างเคยเลยแอบปลื้ม จำปากนิดจมูกหน่อยไม่ค่อยลืม จะขอยืมมายลก็จนใจ 30 พ.ค. 51 ฝากดูแลมะยงชิดบอกคิดถึง ด้วยครั้งหนึ่งชมชิมลิ้มรสหวาน ไม่มีผลก็จริงอย่าทิ้งกัน ฝากคำหวานหว่านให้ไม่เปรี้ยวเลย 31 พ.ค. 51 อรุณสวัสดิ์วันเสาร์ไม่เศร้าหมอง ดูแสงทองส่องฟ้าพาสดใส สกุณาโบยบินไปถิ่นไกล วานฝากใจสู่เจ้าไม่เหงาเลย 31 พ.ค. 51 ลิขิตขีดกรีดใจเป็นลายเส้น จารึกเป็นลวดลายหัวใจคู่ ประดับด้วยดาริกางามน่าดู ตราตรึงอยู่คู่กันนิรันดร 2 มิ.ย. 51 ไหนสะพานไหนห้วยช่วยบอกชี้ บอกตรงโน้นตรงนี้แล้วที่ไหน ก็เดินตามทรามสงวนจนป่วนใจ บอกพี่ชายรอด้วยที่ห้วยสะพาน 3 มิ.ย. 51 ถึงเที่ยงคืนตื่นอยู่รู้ว่าดึก ได้แต่นึกตรึกตราหาเหตุผล ทำไมหนาทุกราตรีนี้ชอบกล ต้องคิดถึงหน้ามนจนหลับไป 3 มิ.ย. 51 หลายชีวิตวางวายอย่างไร้ค่า แต่รู้ว่าเราไกลความหมายนั่น แม้เหน็จเหนื่อยกายใจมาหลายวัน คือค่าคนผลงานนิรันดร 5 มิ.ย. 51  ปิดบันทึกสีน้ำตาลเปิดนานแล้วประหนึ่งแก้วต้องมือคือมีหมอง ใส่น้ำใสดูได้คล้ายน้ำคลอง ยิ่งหลากมือถือต้องยิ่งหมองมัว ทุกบรรทัดที่บันทึกด้วยหมึกสี ทุกวลีจากใจมิได้มั่ว ฝึกสมองลองลิขิตจากจิตตัว มีมัวซัวมีสร้างสรรค์ตามวันวาร มาสิ้นสุดหยุดลงตรงเดือนนี้ เป็นเดือนดี มิถุนาฯ น่าสุขสันต์ วันวาระคำนึงถึงชาตกาล สุนทรภู่ คู่ตำนานงานกวี 12 มิ.ย. 51
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 18 ต.ค. 2551, 09.49 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...