![]() |
![]() |
naddyswiss![]() |


แม่มีความรู้สึกผิดปกติกับครรภ์ของแม่ตอนลูกของแม่อายุได้เพียง 30 สัปดาห์ แม่รู้สึกเจ็บท้องแปลกๆ แล้วแม่ก้อมีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย แม่ไม่ได้นิ่งนอนใจ แม่ไปพบหมอสูตินรีเวชประจำคัวแม่ แม่เค้าไม่อยู่ แต่แม่ก้อได้เจอกะคนหมอท่านอื่นที่ไม่ค่อยจะเชี่ยวชาญนัก เค้าบอกว่าลูกสมบูรณ์ดี แม่จึงไปพักร้อนกะพ่อและพี่ชายของลูก
พอได้ 33 สัปดาห์หมอประจำตัวแม่เพิ่งได้กลับมา แล้วเพิ่งแจ้งให้แม่ทราบว่า ครรภ์แม่ติดเชื้อ ต้องได้รับการบำบัดการติดเชื้อ แต่มันก้อได้สายเกินไป วันที่ 25 ก.ค. 2550 เลือดแม่ไหลออกมาจนแม่ตกใจ แล้วรีบไปโรงพยาบาลทันที
เมื่อมาถึงโรงพยาบาลทุกคนก้อลงความเห็นว่าแม่ต้องถูกส่งไปโรงพยาบาลใหญ่ในรัฐเบิร์น เพราะว่าเครื่องมือที่จะช่วยเหลือเด็กก่อนกำหนดมีมากกว่า โรงพยาบาลชนบทที่พวกเราอยู่มาก
แม่ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล Insel นั่นก้อคือโรงพยาบาลที่ลูกคลอดออกมาดูโลก วันนั้นแม่เจ็บท้องมากเหลือเกิน มันเป็นสัญญานที่จะบอกว่าลูกต้องคลอดวันนั้นแน่ๆ หมอได้พยายามช่วยลูกให้อยู่ในท้องแม่ให้นานเท่าที่จะนานได้ เค้าฉีดยาไม่ให้แม่เจ็บท้อง แต่มันไม่ได้เป็นผลเลย
มีหมอ และพยาบาลผดุงครรภ์เข้ามาคุยกะแม่มากมาย หมอให้แม่เซ็นต์อะไรบางอย่างที่บอกว่าแม่สมัครใจที่จะให้ผ่า ถ้าเกิดการฉุกเฉินกะลูกและแม่ แม่ก้อเซ็นต์ไป โดยที่หมอบอกว่า การผ่าตัดครั้งนี้ลูกของแม่อาจมีภาวะติดเชื้อ อาจไม่สามารถไม่หายใจด้วยตัวเอง อาจตัวเหลือง อาจมีอาการแทรกซ้อนต่างๆนานา แต่แม่ก้อยังคงเซ็นต์ เพราะใจแม่คิดเพียงว่า ลูกจะคลอดออกมาอย่างแข๊งแรงที่สุด
เวลา เกือบ 2 นาฬิกาของวันที่ 26 ก.ค. 2550 หนูใช้เท้าของหนูถึบออกมาเหมือนทีท่าว่าหนูจะใช้เท้าออกมา แม่รู้ถึงอาการว่าอยากคลอดมากที่สุด แม่บอกพยาบาลผดุงครรภ์ว่าแม่ไม่สามารถอดทนได้แล้ว แม่เจ็บท้องเกินคำจะบรรยาย แม่ปวดท้องหนูมากกว่าที่ปวดท้องแอนดี้พี่ชายของหนูเสียอีก
พยาบาลตรวจเจอเท้าของหนูจริงๆ หนูจะออกมาดูโลกด้วยเท้า แต่มันไม่สามารถให้หนูออกมาได้เช่นนั้น เพราะว่ามันหมายความว่า ไม่แม่ก้อลูก พี่อาจเป็นอะไรไป เพราะลูกแม่ใช้เท้า แล้วลูกก้อตัวเล็กมากไปกว่าที่จะให้แม่เบ่งออกมาเอง หมอจึงต้องผ่าฉุกเฉิน
นี่เป็นประสบการณ์ผ่าตัดครั้งแรกในชีวิตแม่ หมอบล๊อคหลังแม่ แล้วก้อผ่าหนูออกมาจนได้ แม่ได้ยินเสียงร้องของหนู แม่ใจชื่นขึ้นที่ได้ยินเสียงร้องของหนู แม่ก้ออยากเห็นหน้าหนูทันที แต่แม่ทำได้แค่เพียงเห็นรูปหนูผ่านกล้องถ่ายรูปของโรงพยาบาล เพราะว่าหนูต้องโดนแยกไปอยู่เนอสเซอรี่เด็กก่อนกำหนดทันใด เนื่องจากเด็กคลอดก่อนกำหนดมีภาวะติดเชื้อสูง เค้าไม่ให้แม้แต่พ่อของหนูอุ้มหนูยามหนูเกิดเลยสักนิด
สักครู่หมอเดินมาบอกแม่ว่า ลูกสาวคุณเค้าปอดแข็งแรง เค้าหายใจด้วยตัวเองได้ แม่ดีใจมาก แล้วแม่ก้อหลับไป ลูกมีน้ำหนักแรกคลอดเพียง 2,160 กรัม ยาวแค่ 45 ซม. ลูกเหมือนลูกแมวดีๆนี่เอง
หลังจากแม่ตื่นนอนตอนเช้าแม่ก้อยังไม่ได้เห็นหน้าลูกของแม่ ลูกต้องอยู่ในห้องเด็กคลอดก่อนกำหนด เค้าพาแม่ไปหาลูก ลูกตัวเล็กมากๆ ตรงจมูกลูกก้อมีท่อให้นมเพราะลูกเหมือนลูกแมว ตัวเล็กมาก ลูกไม่สามารถที่จะดูดนมจากปากน้อยๆของลูกได้เอง ต้องคอยมีที่วัดการเต้นของหัวใจเสมอ แต่พยาบาลที่ดูแลหนูบอกแม่ว่า ลูกเธอไม่เหมือนเด็กคลอดก่อนกำหนดเลย เค้าแข็งแรงมาก แต่ลูกก้อต้องโดนส่งไฟที่ตัวลูกเหมือนกัน เพราะว่าลูกตัวเหลือง
อย่างที่พยาบาลว่าไว้ลูกแข็งแรงหนูอยู่ที่ห้องเนอสเซอรี่ประมาณ 3 สัปดาห์ ลูกก้อโดนส่งกลับโรงพยาบาลชนบทของเรา เพียงไม่กี่วันแม่ก้อพาหนูกลับบ้านมาดูแลเอง แล้วลูกก้อดูเหมือนเด็กคลอดปกติ เพียงแต่ว่าอาจตัวเล็กไปหน่อยเท่านั้น ทุกวันนี้พัฒนาการหนูก้อดี ลูกเดินได้แล้วด้วยก่อนวันเกิดของหนูหนึ่งอาทิตย์ลูกก้อเดินให้แม่กะพ่อดู พวกเราดีใจมาก
แม่ดีใจที่ลูกน้อยของแม่ปลอดภัยแข็งแรง แล้วลูกก้อน่ารักเป็นดวงใจของทุกคนในครอบครัว
สุขสันต์วันเกิดนะคะ ปีนี้หนูอายุหนึ่งขวบแล้ว ขอให้ลูกของแม่มีความสุขตลอดไป นาตาลีลูกรักของแม่
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |


เมื่อวันที่ : 26 ก.ค. 2551, 05.56 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...