 สมหวังครั้งที่ 2 |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 เพียงได้พบสบตาคราครั้งนั้น ก็เหมือนฝันเหมือนเพ้อละเมอหลง ไม่ได้เคยรู้จักก็ชักงง ใจพะวงวุ่นวายอยู่ภายใน จะเริ่มต้นตรงไหนให้ได้ชิด ตีสนิทแบบไหนจะได้ใกล้ จะรู้เบอร์โทรศัพท์ระงับใจ อยากจะได้ทำอย่างจะได้โทรฯ พอได้เบอร์บอกใจว่าไม่กล้า จะโทรฯหาเรื่องใดไม่ถูกโห่ จะแฝงงานแง่ไหนไม่ใหญ่โต เหมือนจะโง่หงุดหงิดคิดไม่ทัน ตั้งนะโมสามจบนพคุณพระ ใจจะละความอายได้ไหมนั่น แล้วหายใจเข้าลึกนึกอยู่นาน แล้วกดเบอร์นงคราญนั้นออกไป ฟังเสียงเพลงรอสายแล้วใจแป้ว เป็นเพลงแนววัยรุ่นคุ้นที่ไหน เอ๊ะหรือเราโรยราลาล่วงวัย จะรับสายเสียงใดใจไม่ดี ถ้าเสียงชายมารับคงพับฐาน จะพูดผ่านบอกไปอย่างไรนี่ พอได้ยินเสียงสาวก็เข้าที คงไม่มีแม่รับสายให้ต้องตรม เสียงคุ้นหูรู้ได้ว่าไม่พลาด สมดังวาดหวังไว้ใจสุขสม ตะกุกตะกักฝืดคอพอชื่นชม เก็บอารมณ์ตื่นใจไว้ในทรวง มีของฝากอยากให้ก็ไม่กล้า แต่โทรฯหาบ่อยไปนิดแบบติดบ่วง ส่งข้อความฝากใจให้พุ่มพวง จากใจห่วงมีให้ไม่เว้นวัน เป็นเช่นนั้นนานมาไม่ละลด ถูกกำหนดในชีวิตไม่บิดผัน เช้าขื้นมาหาเรื่องสารพัน สืบประสานสัมพันธ์ให้นานเนา จะบอกรักสักครั้งก็ยังหวาด จะประกาศออกไปใจขลาดเขลา อยากกระชิบผ่านสายให้นงเยาว์ ได้รู้ข่าวรักนี้มีให้เธอ เป็นนิยายในฝันเมื่อวันก่อน จิตสะท้อนถอนใจไม่พลั้งเผลอ ได้สมรักสักวันนานไหมเออ เพียงรักเธอข้ามวันฝันชื่นใจ  ...
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 18 ก.ค. 2551, 10.36 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...