เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง​ "เสียงจากสุขาวดี" ​เป็นหนังสือธรรมะ​ที่ดี คำนวณบาปบุญว่าบาปเท่าไหร่บุญเท่าไหร่​จะ​ได้เกิด​เป็นคน ​จะ​ต้องตกนรก ​จะ​ต้องขึ้น​สวรรค์ แล้ว​ก็มีบอกไว้ด้วยนะว่าทำอะไร​ ​ได้บาป​ได้บุญมาเท่าไหร่ ​แต่เดี๋ยวนี้หาไม่มีแล้ว​ล่ะนะ (มั้ง)

เคยอ่านแล้ว​กลัวจริง ๆ​ มีคดีโกงตาชั่ง ข้าราชการทุจริต ​และอีกมากมาย​

อันนี้ขอบอกว่าอาจ​จะ​ไปลอกจากหนังสือมาบ้าง ​แต่ก็​เป็นการเผยแพร่นะ​จะ​ได้เก็บ​ไป​เป็น​ความรู้ไม่ทำชั่วกัน หรือ คุณอยาก​จะ​ไปอ่านเอง​ได้ในเว็บไซต์ http://www.mindcyber.com/anuttraratham/
ก็​ได้นะ (ถือว่า​เป็นการเล่าสู่กันฟัง)

วันแรกอ่านแล้ว​กลัว กลัวจริง ๆ​ กลัวบาปมาก ทำมาเยอะ อ่านแล้ว​ขนลุกไม่อยากทำชั่วเลย​​แต่มันก็มีหลุดมาเล็ก ๆ​ น้อย ๆ​

มีตัวอย่างของคนทำ​ความผิดมาให้ดู 1 ตัวอย่าง

ยมบาลตัดสินคดีโกงตาชั่ง

ยมบาล: เปิดศาล! เบิกตัววิญญาณบาปเข้ามา
เจ้าหน้า​ที่: ​ได้นำตัววิญญาณบาปมาแล้ว​ครับ​

ยมบาล: เจ้า​เป็นคน​ที่ไหน ตอนมีชีวิตทำอะไร​ มาบ้าง จงรีบบอกมา

วิญญาณบาป: กระผมเกิด​ที่เมืองไถตง ชื่อหมิงสง แซ่เย ตอนมีชิวตตั้งร้านขายของชำ ค้าขายยุติธรรม ไม่เคย คดโกง​ใคร หากิน​โดยสุจริต ขอใต้เท้าโปรดพิจารณา
ยมบาล: ชะช้า เจ้าค้าขายยุติธรรมแน่จริงหรือ จงรีบบอก​ความจริงมา​โดยดีอย่าให้​ต้องเจ็บตัวดีกว่า

วิญญาณบาป: กระผมเห็นว่า​ที่ในละแวกเดียวกัน มีร้านขายของประเภทเดียวกันหลายเจ้า การแข่งขันสูง ​เพื่อ ​เป็นการเรียกลูกค้า จึงตั้งเป้าหมายว่า​จะกำไร​แต่น้อย​เพื่อ ขายปริมาณมาก จึงมีคนมาอุดหนุนมาก ขายดีกว่าร้านอื่น ๆ​

ยมบาล: ชะช้า เจ้าพูดเก่งนัก ไม่เห็นโลงศพคง ไม่หลั่งน้ำตา เจ้าหน้า​ที่! นำตัวออก​ไปโบย 40 ไม้ ดูซิว่า ​จะปากแข็ง​ไป​ได้สักกี่น้ำ

เจ้าหน้า​ที่: ​ได้ลงโทษวิญญาณบาปเสร็จแล้ว​ ​เอาตัว มานี้แล้ว​ครับ​

ยมบาล: เจ้า​จะยอมรับสารภาพหรือไม่หากไม่ ยอมรับ​จะ​ต้องถูกลงโทษอีก

วิญญาณบาป: โอย..โอย...​เจ็บปวดทรมานเหลือเกิน ใต้เท้า​ได้โปรดเถิด กระผมยอมรับสารภาพแล้ว​ ​คือตอน​ที่ กระผมตั้งร้านขายของชำนั้น​ มีคู่แข่งมาก ​เพราะร้านข้างเคียง ก็ขายสินค้าประเภทเดียวกัน กระผมจึงเกิด​ความคิดว่า ​ถ้า ค้าขายตรง​ไปตรงมาคงไม่มีทางรวย​เป็นแน่ ดังนั้น​จึง​ได้คิด วางแผนฉ้อโกง ​โดยจัดตั้งตาชั่งปลอมสองอัน อันหนึ่ง​​ใช้ สำหรับชั่งเวลาซื้อของเข้าร้าน ​ซึ่ง​จะ​ได้ของมากกว่าปกติ อีกอันหนึ่ง​สำหรับชั่งเวลาขายของออกจากร้าน ​ซึ่ง​จะ​ได้ ของน้อยกว่าปกติ ผม​ทั้งโกงน้ำหนัก​และผลิตสินค้าปลอม อีกด้วย ​ถ้าดูภายนอกก็ดูคล้าย ๆ​ กัน ยาก​ที่​จะดูออก คนซื้อ ต่างก็อยาก​ได้​แต่ของถูก หารู้ไม่ว่า​เป็นสินค้าปลอมปน กระผม คิด​แต่ว่าขอให้​ได้กำไรมากก็แล้ว​กันไม่สนใจว่าคนซื้อ​จะจับ​ได้ ในภายหลัง ​ถ้าหากคนซื้อแล้ว​ จับ​ได้ว่าสินค้าน้ำหนักขาด หรือ​เป็นสินค้าปลอมปนมาต่อว่า​จะนำมาคืน กระผมไม่เคย ยอมรับรู้​โดยบอกปัด​ไปว่า สินค้าขายออกจากร้าน​ไปแล้ว​ ไม่มีรับคืน ด้วยวิธีการเช่นนี้จึงทำให้ผมมีฐานะดีกว่าคนอื่น ​โดยไม่รู้ว่า การทำเช่นนี้ก็​เป็นบาปด้วยขอใต้เท้า​ได้โปรดกรุณา ลงโทษผม​แต่​โดยเบาเถิดครับ​ กระผม​จะไม่ลืมบุญคุณเลย​

ยมบาล: ​เมื่อเจ้ายอมรับสารภาพแล้ว​ก็จงฟังคำตัดสิน จำเลย​นายหมิงสง แซ่เย ขณะมีชิวต ​ได้ทำการค้า ด้วยกลวิธีฉ้อฉลโกงตาชั่ง​และผลิตสินค้าปลอมปน​เอารัด ​เอาเปรียบโกงผู้อื่น​เพื่อประโยชน์​ส่วนตน ตลอดชีวิต​ได้ทรัพย์ อันไม่ชอบธรรมนับไม่ถ้วน จึงขอตัดสินลงโทษตามกฎนรก ​คือ ให้​ไปเสวยกรรม​ที่นรกโอบเสาเพลิง 30 ปี ​และนรกโลหะ หลอมละลายกรอกเข้าท้องอีก 30 ปี ​เมื่อครบกำหนดโทษแล้ว​ ให้​ไปบังเกิด​เป็นควาย​และหมูอย่างละ 10 ชาติ ​เพื่อชด​ใช้ หนี้กรรม​ที่​ไปคดโกงผู้อื่น เจ้าหน้า​ที่...​ใส่ขื่อคานักโทษ แล้ว​ นำ​ไปรับโทษ​ที่นรก เลิกศาล!

จึงอยากให้ทำดีละชั่ว ​จะ​ได้ไม่เหมือนคนในนี้ ฉะนั้น​ขอเตือนทุกคนว่าเวรกรรมมีจริง อย่าทำชั่วดีกว่า


อีกหนึ่ง​เกล็ด​ความรู้สำหรับ​ความคิดน้อย ๆ​ ของ...​..เราเอง...​..

ในชีวิตบางคนอาจทำบาปแล้ว​มี​ความสุข ​แต่บางคนทำบุญ​แต่ทุกข์ คุณประเมิณ​ความสุขทุกข์ในโลกมนุษย์ไม่​ได้ ​เพราะ ​ถ้าบางคนสุขในโลกมนุษย์​แต่ใจบาป ก็​ต้อง​ไปรับโทษในนรก ​แต่​ถ้าผู้ใดทุกข์ในโลกมนุษย์​แต่ใจบุญก็แสดงว่า​เขา​ต้องสุขในดินแดน "สุขาวดี"