![]() |
![]() |
วันพีซ![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
ชีวิตนี้ ดีแท้แท้ แค่รันทด ใครใครตด เขาก็เห็น เป็นเรื่องขำ แต่ก้นเรา มันกบฏ ตดประจำ จากเรื่องขำ กลายเป็นขื่น คนอื่นชัง ตอนเล็กเล็ก ไปโรงเรียน เขียนไม่หยุด ในสมุด ไม่พอเรียน เขียนผนัง คุณครูปราม ห้ามจนท้อ ก็ไม่ฟัง เขียนกระทั่ง ก้นครูใหญ่ ต้องไล่ตี พอโตหน่อย ค่อยรู้ฟัง แต่ยังตด ค่อยค่อยลด ขีดลาย แลป้ายสี เริ่มรู้ตัว ว่าหน้าหล่อ หุ่นก็ดี เพราะเพื่อนที่ เรียนด้วย ช่วยกันชม หล่อสนิท หล่อชนิด ติดอันดับ สาวทุกCUP จับจอง มาปองผม จะเดินหนี สาวก็อ้อม ล้อมกันกลม มาดูผม ซิบแตก ว่าแปลกจัง เรียนมหา วิทยาลัย ไม่ทันจบ กลับต้องพบ ชะตากรรม ทำผิดหวัง พ่อก็ด่วน สิ้นใจ ก่อนให้ 'ตังค์ แม่ก็คลั่ง รับไม่ได้ หนีไปเลย กลายเป็นคน ไร้ญาติ ขาดทุกอย่าง ต้องเคว้งคว้าง เป็นปีปี ที่อยู่เฉย จนเพื่อนฝูง รังเกียจ ไม่เฉียดเลย เหมือนไม่เคย รู้จักกัน ฉันเดียวดาย ชีวิตนี้ ช่างดีได้ ดีไปหมด เหลือแต่เรื่อง รันทด หมดความหมาย อยากจะทิ้ง เรื่องยี้ยี้ หนีไปตาย เพิ่งนึกได้ ว่าแม่ยาย ยังไม่มี จึงอดกลั้น ดั้นด้น เพื่อค้นหา หญิงชรา ที่เราปอง ต้องวิถี สถาปนา เป็นแม่ยาย ที่แสนดี ทั้งหมดนี้ ต้องตำรา ห้าประการ หนึ่งคือต้อง มองอะไร ไม่ค่อยชัด สองต้องมี สมบัติ มหาศาล สามก็คือ ลูกสาว สวยสะคราญ สี่พ่อตา ต้องพิการ หรือสิ้นใจ ห้าทั้งสอง ต้องโง่ โอ้สุดยอด ให้เราตอด ยังไม่รู้ เงินอยู่ไหน แล้วที่สุด ก็ได้พบ คบกันไป ยอดแม่ยาย กับลูกสาว ชาวไฮโซ วันที่พา ลูกสาว เขามาอยู่ ไงไม่รู้ แม่ยายตาม ข้ามมาโอ๋ มารวมอยู่ แฟลตคนยาก ไม่อยากโชว์ ลูกสาวโง่ แม่ยายเง่า หรือเราเอง มาอยู่ด้วย ก็ไม่ช่วย อะไรบ้าง สมบัติอย่าง ที่เราหวัง ยังโหลงเหลง ผ้าไม่ซัก หมักให้เรา ไปบรรเลง นอนร้องเพลง ดูทีวี คอยหนีงาน โอ้ชีวิต บัดซบ คบเมียแย่ แม่ยายแก่ ไม่ช่วยเรา เอาแต่ผลาญ เพิ่งจะรู้ ว่าที่แท้ ก็ซมซาน จนเราอาน เงินไม่มี ก็หนีไป ช้ำเหลือเกิน เงินหมด ต้องอดข้าว ร้อนผ่าวผ่าว อ้าวพัดลม หายไปไหน แสบแท้แท้ สองแม่ลูก แสนถูกใจ ต้องออกไป เดินประชด ให้หมดแรง เห็นเด็กน้อย นั่งขอทาน พาลสลด ข้าวก็หมด ไข่ก็เหม็น เห็นแล้วแหยง เด็ดผัดบุ้ง ริมคลอง มาลองแกง ผิดสำแดง วิ่งเข้าส้วม จนท่วมเต็ม รีบรุดไป หาหมอ ขอยาแบ่ง เอาอย่างแรง หรือให้ปัก ยาสักเข็ม หมอสูบยา เหมือนน้ำเกลือ เจือรสเค็ม ไม่มีเม้ม เจอเต็มก้น ทนระบม เดินกระเผลก กลับบ้าน คลานขึ้นห้อง อยู่ชั้นสอง นับจากบน ทนขื่นขม หอก็มี สิบกว่าชั้น พาลเป็นลม น่าจะล้ม ตะแคงลง คงจะดี ลิฟท์ก็เสีย เมียก็ทิ้ง ชิงเตลิด ลูกที่เกิด กับแฟนเก่า เขาหน่ายหนี ก็เลยฝาก เอาไว้ ด้วยไมตรี ช่างแสนดี ม่วนซื่น กลืนน้ำตา โอ้ลูกรัก ของใคร ก็ไม่รู้ แต่จู่จู่ อยู่ในห้อง ร้องไห้จ้า ไอ้นมเรา มันก็บูด ตูดเป็นรา อยากจะหา แม่ใหม่ ให้จังเลย แต่ยังเผ็ด เข็ดลิ้น จนดิ้นพราด คงทั้งชาติ ไม่มีแล้ว ลูกแก้วเอ๋ย ถ้าไอ้หนู แกอยู่ได้ อยู่ไปเลย พ่อไม่เคย ผูกใจเจ็บ เก็บมาพาล ก็ชีวิต ของพ่อ ยังร่อแร่ กรรมแท้แท้ ไอ้ชินจัง ยังมาหาร คงต้องทน อดอั้น กันอีกนาน กว่าจะผ่าน เรื่องร้ายร้าย คงหลายปี แล้วคืนวัน ผ่านไป คล้ายโกหก เรื่องตลก ตกระกำ ดำปิ๊ดปี๋ กลับไม่เกิด สักครั้ง ตั้งแต่มี เจ้าชินจัง ตัวดี มีแต่เฮง ส่งให้เรียน จนจบโท โก้ที่สุด ยอดมนุษย์ ชินจัง ช่างดูเจ๋ง หาลู่ทาง สร้างตน คนยำเกรง เป็นคนเก่ง ของสังคม สมราคา ทั้งรู้คุณ บุญนำ ให้ล้ำเลิศ แม่บังเกิด ที่หายลับ กลับเสาะหา ส่วนพ่อเลี้ยง อย่าเรา เขาศรัทธา คัดสรรมา ของดีดี มีให้กิน โอ้ชีวิต ดีแท้แท้ แค่เรื่องนี้ แต่มันมี คุณค่า กว่าทรัพย์สิน สอนเขาไว้ ให้ขยัน หมั่นทำกิน จนด่าวดิ้น ให้ยึดมั่น กตัญญู |
เมื่อวันที่ : 09 ก.พ. 2551, 15.13 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...