![]() |
![]() |
ปอ เปลือกไม้![]() |
![]() ใครเทิดทูนเที่ยงแท้มาแต่ก่อน ล้วนคำครูอยู่ในใจให้สังวร ผู้สั่งสอนเสียสละน่าบูชา ![]() มิแปรเปลี่ยนแปลงไปให้ด้อยค่า ครูมีรักมีศักดิ์ศรีมีวิชา คือตำราเดินได้ใครคือครู ![]() ครูคงไม่ขลาดเขลาดูมู่ทู่ เห็นพ่อปูขาเป๋เซลงรู บอกให้ดูเดินตามท่านนำทาง ![]() ไม่ละเว้นหญิงชายได้แบบอย่าง เห็นพ่อปูขาเป๋เซผิดทาง มีเพียงบ่างช่างยุบอกดูดี ![]() จะเอาอย่างใจกูรูยังหนี เป็นผู้นำน่าละอายให้ใจเถรชี แค่เป่าปี่หมายครูให้ชูคอ ![]() เขารู้เช่นเห็นชาติว่าขี้ช่อ บารมีสร้างได้มิใช่ยอ รู้เพียงพอบารมีก็ดีเอง ![]() ยิ่งคบเลวก็ยิ่งลึกต้องฝึกเก่ง หลงอำนาจวาสนาจะพาเจ๊ง ยิ่งข่มเหงจะห่างหายให้ไกลมิตร ![]() มิเคยลืมภาระสั่งสอนศิษย์ จะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยกายใจอุทิศ ก็ไม่คิดเป็นขี้ข้าอย่าดูแคลน ![]() ยังผดุงศักดิ์ศรีที่หวงแหน เป็นปูแปลกแตกเหล่าไม่เข้าแดน ขอทดแทนคุณครูด้วยบูชา ![]() พอจุนเจือเลือดจางได้บ้างหนา น้ำมันแพงเหมือนจะแกล้งแฝงพิษยา อยู่ชายป่าไปเมืองให้เปลืองเงิน ![]() วิญญาณดีมาได้ไม่นานเนิ่น ลูกบูชาแดนไกลต้องใช้เงิน เพื่อบางคนเพลิดเพลินด้วยเยินยอ ![]() จะร่วมแรงเพื่อไทยใจไม่ท้อ เป็นศิษย์ที่มีครูรู้เพียงพอ ขอสานต่อเติมค่าคำว่าครู ![]() |
เมื่อวันที่ : 27 ม.ค. 2551, 09.43 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...