![]() |
![]() |
วลี..![]() |
... ที่หยัดยืนฝืนไว้ใช่ว่าแน่ ก็เพราะแค่ล้มไปคงไร้ผล หรือจะมีเทวดามาบัดดล เป็นแค่คนล้มละลายไม่ตายเลย ปากกูกล่าวว่าแกร่งต้านแรงโหม ใจกูกร่อนจนจะโทรมแล้วอกเอ๋ย สายตาร้าวและหนาวลึกกว่าจะเอ่ย เห็นเฉยเมยเพราะมันชาในอารมณ์ จึ่งร้อยกรองจ้องร้องไกลให้มันรู้ กูจะสู้แม้นถูไถ่ไม่ยอมถม ไม่ยี่หระขยะแขยงแปลงเป็นปม กูจะบ่มบรมทุกข์ปลุกวิญญา มีเพียงร่างกับหัวใจตับไตปอด สองมือกอดอกเอาไว้ไม่โหยหา สองตีนกูจะก้าวไปไม่ระอา เพียงแต่ว่า.. ทิศทางไหน ใครบอกที .. ... |
เมื่อวันที่ : 18 ก.ย. 2546, 08.05 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...