 เขาเป็นใครนะ? |
|
| จันทน์กะพ้อ |
...
เขาเป็นใครนะ 
ทุกๆวัน ฉันเฝ้าแอบมองชายคนหนึ่งอยู่เงียบๆ สอดส่ายสายตามองผ่านช่องแขวนนิตยสารที่ห้อยระโยงระยาง เขาเป็นใครหนอ?.......
เขาเป็นใครนะ ทุกๆวัน ฉันเฝ้าแอบมองชายคนหนึ่งอยู่เงียบๆ สอดส่ายสายตามองผ่านช่องแขวนนิตยสารที่ห้อยระโยงระยาง เขาเป็นใครหนอ?.......
เขาเป็นใครนะ ทุกๆวัน ฉันเฝ้าแอบมองชายคนหนึ่งอยู่เงียบๆ สอดสายตามองผ่านช่องแขวนนิตยสารที่ห้อยระโยงระยาง เขาเป็นใครหนอ?....เขาเป็นชายผิวคล้ำ ตัดผมสั้น ท่าทางเรียบร้อย เขาแต่งตัวง่ายๆ นุ่งกางเกงขาสั้นธรรมดา สวมเสื้อยืดสีตุ่นๆ..........ใส่รองเท้าแตะฟองน้ำ เขาชอบมายืนอยู่ข้างหน้าแผงหนังสือของฉัน
ฉันเป็นแม่ค้าขายหนังสือพิมพ์ และนิตยสาร ร้านของฉันอยู่ใกล้โรงเรียน ฉันเป็นแม่ค้าใจดียอมให้คนมายืนอ่าน นั่งอ่านหนังสือของฉันได้ เด็กนักเรียนหญิงชอบมาหยิบหนังสือดาราไปอ่านแล้วนินทาว่าดาราคนนั้นท้องกับดาราคนนี้ คนนี้หล่อน่ะมึง กูชอบคนนี้จัง ฯลฯ อ่านเสร็จแล้วเธอจะโยนนิตยสารทิ้งไว้ไม่เก็บเข้าที่ให้เรียบร้อย ฉันก็ไม่ว่าอะไรทั้งๆที่ในใจก็รู้สึกขุ่นเคืองบ้าง........
สักพักหนึ่งยังไม่ทันที่ฉันจะลุกขึ้นไปเก็บ......เขาคนนั้นก็เดินมาหยุดยืนอยู่หน้าแผงหนังสือของฉัน เขามองๆ พลางเก็บนิตยสารดาราซึ่งวางเกะกะอยู่นั้นเข้าที่ให้เรียบร้อยแล้วก็เดินจากไป.......
 |
|
|
|
||
|
|
|
ฉันนั่งอ่านหนังสือติดพันอยู่ ยังไม่อยากจะลุกขึ้นไปจัดเก็บ เขาก็เดินมาพอดี เขาตรงเข้ามาหยิบหนังสือพิมพ์ ปากขมุบขมิบเหมือนบ่นพึมพัม แล้วเขาก็กางหนังสือพิมพ์แผ่ออก ตะล่อมให้ชายหนังสือเท่ากัน พับตามรอยให้เรียบร้อย แล้ววางไว้บนกองของมัน
เขาเป็นใครนะ? ฉันนึกสงสัย .......ดูเขาช่างเป็นคนดีเสียจริง
 |
|
|
|
||
|
|
|
ลุงผมหงอกไว้ผมยาว แต่จะรวบผมไว้ด้านหลัง ดูเท่มาก ชอบมาเปิดหนังสือพระเครื่องอ่านทั้งเล่ม นานแสนนานจึงจะซื้อสักเล่ม ลุงชอบวางหนังสือกลับข้างไว้เสมอ เอาหลังปกคว่ำไว้แทนที่จะเป็นหน้าปก
ครูผู้หญิงค่อนข้างมีอายุคนหนึ่งชอบเอากระดาษแผ่นเล็กๆและปากกามาแอบจดเลข
 |
|
|
|
||
|
|
|
ฉันไม่ว่าอะไร...... นึกสบายใจว่าเดี๋ยวเขาก็จะมา เพราะเขาจะมาแทบทุกวัน วันไหนที่เขาไม่มาฉันรู้สึกเหงาๆ และรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง เขาจะมานั่งยองๆข้างแผงของฉันหยิบนิตยสารมาอ่าน เขาอ่านอย่างสนใจ ดูท่าทางมีสมาธิมาก บางทีเขาก็ยิ้ม หัวเราะ สนุกสนานกับเรื่องที่อ่าน อ่านเสร็จเขาจะเก็บเข้าที่ให้เรียบร้อย และช่วยจัดหนังสือให้เป็นระเบียบเหมือนเช่นทุกวัน
แล้วเขาเป็นใครนะ........ คนธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่แต่งตัวไม่งามไม่เท่ แต่กลับมีระเบียบ
วันต่อมา เขาเห็นขยะที่เด็กนักเรียนวางทิ้งไว้ที่ฟุตบาท เช่นถุงน้ำ กระดาษห่อขนม แก้วพลาสติคต่างๆ เขาก็ทำปากขมุบขมิบเหมือนกับบ่นๆ แต่เขาก็เก็บๆ แล้วเดินข้ามถนนเอาไปทิ้งที่ถังขยะ ฉันปลื้มมากที่เขาเป็นคนดี และน่ารักขนาดนี้
ฉันแอบมองเขาอีกแล้ว เขาเป็นใครกันแน่นะ? ดูเขาเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่ยอมสบสายตากับใครเลย
วันนี้เขาก็มาอีก..........มานั่งยองๆข้างแผงหนังสือ หยิบหนังสือมาอ่านเช่นทุกวัน
 |
|
|
|
||
|
|
|
ฉันแกล้งเดินเข้าไปใกล้ๆ เขาก็ยังนั่งอ่านเฉยอยู่ ไม่แม้แต่จะเหลือบแลมาทางฉันเลย เขายังคงแน่วแน่มีสมาธิในการอ่านหนังสือต่อไป ยิ้มและหัวเราะเบาๆอยู่ตลอดเวลา ฉันยอมเสียมารยาท ชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ๆ เพื่อจะดูว่าเขาอ่านหนังสืออะไร หนังสือหน้านั้นมีอะไรให้เขาชื่นบานนักหนา
แล้วฉันก็นิ่งอึ้งไป ...................คำพูดที่คิดว่าจะทักทายเขาก็กลับชะงักงันไป
เพราะเขาถือหนังสือกลับหัวอยู่ ...........หน้านั้นมีแต่ตัวหนังสือเต็มพรืดไปหมด ไม่มีรูปใดๆ แต่เขาก็หัวเราะอย่างราวกับว่าเห็นขบขันเสียเต็มประดา...................
ใครๆก็พูดว่า..............
เขาเป็นคนบ้า...........เขาเป็นคนสติไม่ดี................
เขาสติไม่ดีแต่เก็บหนังสือที่ระเกะระกะให้เข้าที่จนเรียบร้อยทุกครั้ง
เขาเป็นคนบ้าสติไม่ดีแต่คอยเก็บขยะที่เกลื่อนกลาดไปทิ้งในถังขยะเสมอ
แล้วคนดีๆ....ที่สติดีๆ....นี่ทำอะไรดีๆ...กันบ้างนะ ฉันสงสัย?
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 09 ก.ย. 2546, 08.18 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...